★ღ☆ درد دل با خداوند★ღ☆ : داروخانه ی معنوی ، ارتباط با خدا

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین:
خدایا فکر میکردم هیچوقت پیشم نیستی و
همیشه تنهام بعد خوندن این فهمیدم که تو از هر دوستی بهترینی و همیشه
پیشمی و تنهام نمیذاری...امیدوارم منو ببخشی که نمیدیدمت

پیامی از سوی خدا به بنده های دل شکسته....

می دانم هر از گاهی دلت تنگ می شود

. همان دل های بزرگی که جای من در آن است،

آن قدر تنگ می شود که حتی یادت می رود من آنجایم.

دلتنگی هایت را از خودت بپرس و نگران هیچ چیز نباش!

هنوز من هستم.

هنوز خدایت همان خداست!

هنوز روحت از جنس من است!

اما من نمی خواهم تو همان باشی!

تو باید در هر زمان بهترین باشی.

نگران شکستن دلت نباش!

می دانی؟ شیشه برای این شیشه است چون قرار است بشکند.

و جنسش عوض نمی شود ...

و می دانی که من شکست ناپذیر هستم ...

و تو مرا داری ...برای همیشه!

چون هر وقت گریه می کنی دستان مهربانم چشمانت را می نوازد ...

چون هر گاه تنها شدی، تازه مرا یافته ای ...

چون هرگاه بغضت نگذاشت صدای لرزان و استوارت را بشنوم،

صدای خرد شدن دیوار بین خودم و تو را شنیده ام!

درست است مرا فراموش کردی، اما من حتی سر انگشتانت را از یاد نبردم!

دلم نمی خواهد غمت را ببینم ...

می خواهم شاد باشی ...

این را من می خواهم ...

تو هم می توانی این را بخواهی. خشنودی مرا.

من گفتم : وجعلنا نومکم سباتا (ما خواب را مایه آرامش شما قرار دادیم)

و من هر شب که می خوابی روحت را نگاه می دارم تا تازه شود ...

نگران نباش! دستان مهربانم قلبت را می فشارد.

شب ها که خوابت نمی برد فکر می کنی تنهایی ؟

اما، نه من هم دل به دلت بیدارم!

فقط کافیست خوب گوش بسپاری!

و بشنوی ندایی که تو را فرا می خواند به زیستن!

من خدا را دارم،

کوله بارم بردوش، سفری تا ته تنهایی محض،

سازکم بامن گفت:هرکجا لرزیدی،ازسفرترسیدی،توبگو ازته دل،من خدا را دارم

الهی تو اگاهی به این دو راهی که در سایه های تاریک زندگی گرفتار شده ام

می دانم که تو خوب می دانی کدامین راه مرا به آزادی می کشاند...

..منتظرم...منتظر...

شاید یکی آمد...یک آشنای دلربا...

وشاید یک خبر...خبری خوش از جانب معشوق...

ندایی درونی به من آرامش می دهد...گویی غریبه ای از دور می آید...

آشنا به نظر می رسد...شاید او...

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمَّ اجعل صِیامی فیهِ صِیامَ الصائِمین،

وَ قِیامی فیهِ قِیامَ القائِمین

وَ نَبِّهنی فیهِ عَن نَومَةِ الغافِلین،

وَ هَب لی جُرمی فیهِ یا اِلهَ العالَمین

وَاعفُ عَنّی یا عافِیاً عَنِ المُجرِمین

خدایا قرار ده روزه‌ام را در این ماه روزه روزه داران واقعى

و شب زنده داری ام را نیز مانند شب زنده داران

و بیدارم کن در آن از خواب بی خبران

و گناهم را بر من ببخش اى معبود جهانیان

و درگذر از من اى درگذرنده از گناهکاران...

در کرانه های ذهن من آنجا که خاطری مشوش وطوفانی ذهنم را به این سو وآن سو می کشاند.

همیشه
نوعی ترس بوده است ؛دعا می کنم-دعا می کنم که این هراس همچون برگی باشد
که میخ ایمان به خداوند آنرا بر دیواری کوبد تا دیگر رها نشود وجانم را
همانند کودکی در آغوش گیرد .

خداوندا کمکم کن تا این دیوار از هم ریزد ومن آزاد شوم از ترس این هراس و از ترس ان سیاهی ؛به نماز گزاردن پناه می برم .

نماز می خوانم -به رکوع وسجود می روم در مقابل خداوندی که جهان وجهانیان را آفرید.

ان گاه از دام هراس خارج می شوم وآرامشی تمام وجودم را فرا می گیرد .

گر من گنه جمله جهان کردستم

لطف تو امید است که گیرد دستم

گفتی که بر وقت عجز دستت گیرم

عاجزتر از این مخواه که اکنون هستم

صبح های خیلی زود که از کوچه عبور می کنم، همنوا می شوم

با باد که در میان دستان رو به آسمان درخت می پیچد،

در سینه ام هم صدا می شوم با طبیعت و گلهای رنگارنگ در این بهشت زمین،

هم نوا با پروانه های عاشق، همراه ابر و باد و قاصدک ها فریاد میزنم خدا.

درون سینه ام بلند فریاد می آورم که خدایا مرا لایق شیدا شدنت گردان .

الهی! یاد تو در میان دل و زبان است و مهر تو میان سر وجان.

الهی! یکتای بی‌همتایی، قیوم توانایی، بر همه چیز بینایی، در همه حال
دانایی، از عیب مصفایی، از شرک مبرایی، اصل هر دوایی، داروی دل‌هایی،بتو
رسد ملک خدایی.

الهی! نام تو ما را جواز، مهر تو ما را جهاز، شناخت تو ما را امان، لطف تو ما را عیان.

الهی! ضعیفان را پناهی. قاصدان را بر سر راهی. مومنان را گواهی. چه عزیز است آن کس که تو خواهی.

الهی

نه من آنم که ز فیض نگهت چشم بپوشم

نه تو آنی که گدا را ننوازی به نگاهی

در اگر باز نگردد ، نروم باز به جایی

پشت دیوار نشینم ، چو گدا بر سر راهی

کس به غیر از تو نخواهم

چه بخواهی چه نخواهی

باز کن در ، که جز این خانه مرا نیست پناهی

ای خـــــــــــــــــــــدا.. .

بگو با دلی که اسیره چه کنم ؟

با این خاطره های تیره چه کنم؟

گیرم منو یه عمری زنده بذاری

با روحی که داره میمیره چه کنم؟

خدایا مگه به درد دل آدما گوش نمی دی؟

مگه ندیدی دلارو نشونه گرفته پلیدی؟

دستای منو بگیر و رهام کن از این نا امـــــیدی

از سیـــاهی به سفیــــدی

کوک ناقوصه دلم از من صدا کن خـــــــــــــــــدا

نذار بپوسه دلم آغوشتو وا کن خــــــــــــــــــدا

مثل فانوسه دلم شعلشو به پا کن خــــــــــــــــــدا

ای خــــــــــــــــــــدا

بگو با نفس بریده چه کنم؟

با این جون به لب رسیده چه کنم؟

می خوام نگم از این غم توی دلم

با زجری که به سینه میده چه کنم؟

همه ی گلایه ها و غمای من از روزگاره

دل سوت و کور من تنها و بی کس و بیقراره

جز تو یه آغوش گرم محبت تو جایی نداره

کوک ناقوصه دلم از من صدا کن خـــــــــــــــــدا

نذار بپوسه دلم آغوشتو وا کن خـــــــــــــــــــدا

مثل فانوسه دلم شعلشو به پا کن خـــــــــــــــــــدا

ای خـــــــــــــــــــــدا

الهى ! بحق خودت حضورم ده و از جمال آفتاب آفرینت نورم ده.

الهى ! راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوارتر.

الهى ! یا من یعفو عن الكثیر و یعطى الكثیر بالقلیل از زحمت كثرتم وارهان و رحمت وحدتم ده.

الهى ! سالیانى مى‏پنداشتم كه ما حافظ دین توایم استغفرك اللهم در این
لیلة الرغائب هزار و سیصد و نود فهمیدم كه دین تو حافظ ما است احمدك
اللهم.

الهى ! چگونه خاموش باشم كه دل در جوش و خروش است و چگونه سخن گویم كه خرد مدهوش و بیهوش است.

الهى ! ما همه بیچاره ایم و تنها تو چاره اى و ما همه هیچكاره ‏ایم و تنها تو كاره اى.

الهى ! از پاى تا فرقم در نور تو غرقم یا نور السموات و الارض انعمت فزد.

الهى ! شان این كلمه كوچك كه به این علو و عظمت است پس یا على یا عظیم شان متكلم اینهمه كلمات شگفت لا تتناهى چون خواهد بود.

الهى ! واى بر من اگر دانشم رهزنم شود و كتابم حجابم.

الهى ! چون تو حاضرى چه جویم و چون تو ناظرى چه گویم.

الهى ! چگونه گویم نشناختمت كه شناختمت و چگونه گویم شناختمت كه نشناختمت...!!!

خدايا دوباره دلتنگ شدم...

دلتنگ خيلي چيزا...

خدايا اينقدر حرف توي دلم زندوني شده

كه بعضي وقتها بي طاقت ميشم

مي دونم ازت خواستم پس بايد اميدوار باشم

اما خاطرات تلخ و شيريني كه توي اين سالها

توي ذهنم هك شده بعضي وقتا دلتنگم مي كنه

ولي خوب چشم خداجون....

بازم صبر مي كنم

در نماز تو خدایا بدنم میلرزد

چون به لب نام تو آرم، سخنم میلرزد

یادم از بار گناه آید و سرمنزل مرگ

وز غم این ره بی توشه تنم میلرزد

خدا جونم خودت كمكم كن

در موندم هيچ كاري هم ازم بر نمياد جزدعا ... دعا....

وطلب بخشش ...

كمكم كن من جز توكل به تو پناهي ندارم

خدایا!

دلم می خواهد شبیه بی کس ترین آدمهای روی زمین باشم

شبیه آدمهایی که جز تو یاوری ندارند

از عظمت مهربانیت در حیرتم

چگونه به من محبت میکنی ....

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 278]