واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: تقويت جامعه مدني مانع عدول از مواضع مي شود
ايسنا: عضو شوراي مركزي جبهه مشاركت ايران اسلامي اظهار كرد: اگر مي خواهيم در عرصه سياست، گام هاي استوارتري برداريم و از مواضع خودمان نيز عدول نكنيم، ناگزيريم كه جامعه مدني را تقويت كنيم و آن را پشتيبان سياست ورزي مان قرار دهيم. سعيد حجاريان در پيامي به اردوي سراسري شاخه هاي جوانان و دانشجويان جبهه مشاركت ايران اسلامي كه در اصفهان برگزار مي شود، گفت:
«مي گويند آدمي با اميد زنده است و يأس مطلق، يكي از عوامل مهم خودكشي است. اميد هم معمولاً همراه آرزو به كار مي رود. جامعه اي كه اميد به آينده نداشته باشد دل مرده و غمگين است و گويي خاك مرگ بر آن پاشيده اند. در حالي كه اميد باعث طراوت و نشاط در جامعه مي شود. اميد در جوانان، انگيزش ايجاد مي كند به همين دليل است كه گفته اند: آرزو بر جوانان عيب نيست اما كساني كه عمري از آنها گذشته است به دليل فرصتي كه از دست داده اند معمولاً دچار يأس و حرمان مي شوند. اميدهاي بلند پروازانه كه ابزاري براي نيل به آنان در اختيار نيست معمولاً به سرخوردگي بعدي منجر مي شوند. لذا اين گونه آرزوها در دين مذموم شمرده شده اند كه جمله « آرزو مي خواه، ليك اندازه خواه» مويد اين نكته است.»
حجاريان در بخش ديگري از پيام خود خاطرنشان كرد: «از سوي ديگر بي آيند گي بدترين آفتي است كه ممكن است گريبان هر جامعه اي را بگيرد. جامعه حتي اگر به رفاه رسيده باشد، ممكن است به اين نقطه برسد كه آينده اي براي فرزندانش وجود نداشته باشد. يعني روند اوضاع به گونه اي باشد كه درهاي اشتغال، تحصيل، زندگي سالم، آب و هواي پاك و ازدواج، آرام آرام به روي جامعه بسته مي شود اما برعكس آن ممكن است جامعه اي در حضيض فلاكت باشد اما اميد به آينده در ميان مردمش موج بزند. براي مثال بسياري از كشورهاي تازه استقلال يافته چنين وضعي دارند و احساس مي كنند كه مي توانند كشور خود را با تلاش، آباد و توسعه يافته سازند.»
عضو شوراي مركزي جبهه مشاركت اضافه كرد: «مثلاً پس از فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، ارمنستان يكي از كشورهاي فلاكت زده بود اما توانست با اميد به آينده، هم نيروي كار متخصص فراواني را از ميان ارامنه سراسر جهان جذب كشور خود كند و هم سرمايه اقتصادي فراواني را از اين طريق وارد اين كشور كند. شايد وضعيت كنوني كشورهايي مانند كوزوو و مقدونيه نيز اين چنين باشد.»
وي در ادامه اظهار كرد در مورد ايران خودمان بايد گفت كه در ميان جوانان علائمي از نوميدي مشاهده مي شود.
وي ميل به مهاجرت و جلاي وطن براي تحصيل و اشتغال و سرخوردگي از شرايط فعلي را از نشانه هاي بارز اين امر دانست و گفت: «البته به نظر من روزنه هايي از اميد نيز ديده مي شود. مثلاً تلاش براي انتخابات آتي رياست جمهوري؛ اما دقت داشته باشيد كه راه رهايي تنها از صحنه سياست عبور نمي كند بلكه تلاش در جهت رفع آلام مردم نيز نوعي اميد را در دل مددكاران مي تاباند. مثلاً حضور افتخاري يك پرستار در يك نوانخانه مي تواند بارقه هاي اميد را برافروخته نگه دارد يا كمك يك جوان دانشجو در درس هاي يك نوجوان يتيم پاي كنكور و مثال هايي از اين دست.» حجاريان خاطرنشان كرد: «امروز تشكيل حلقه هاي علمي با هدف كمك آموزشي به دانش آموزان متعلق به خانواده هاي كمتر برخوردار جامعه كه در اين سرسام كلاس هاي خصوصي و نيمه خصوصي و هزينه هاي ميليوني عبور از سد كنكور جا مي مانند، كم از برگزاري ميتينگ هاي سياسي ندارد؛ يا تشكيل گروه ها و انجمن هايي براي پيشگيري و ريشه كني غول اعتياد در بين جوانان مملكت مان وظيفه همه ماست كه نسبت به اين پديده شوم حساس باشيم و با استفاده از ظرفيت هاي فردي و گروهي مان تمام تلاش مان را در راستاي اين فعاليت به كار گيريم.»
وي ادامه داد: «فعاليت هايي از اين دست، پويايي و اميد را در دل كنش گران و كنش پذيران زنده مي سازد، كار جمعي را آموزش مي دهد و مردم مداري را كه مقدمه مردم سالاري است نهادينه خواهد كرد و قس علي هذا صدها و صدها حركت اجتماعي كه خلاقيت و ذهن پوياي جواناني چون شما مي تواند طراح و مجري آن باشد. به هر حال نبايد اين حقيقت را فراموش كنيم كه جامعه مدني در ايران نوپاست و اگرچه صورت هاي سنتي از نهادهاي اجتماعي كم وبيش در كشور داراي حيات باسابقه اند اما به هيچ وجه كفايت و كارآمدي نهادهاي شبكه اي در يك جامعه مدني منسجم و قدرتمند را ندارند. در واقع مي خواهم به اين نكته اشاره كنم كه اگر مي خواهيم در عرصه سياست، گام هاي استوارتري برداريم و از مواضع خودمان نيز عدول نكنيم، ناگزيريم كه جامعه مدني را تقويت كنيم و آن را پشتيبان سياست ورزي مان قرار دهيم.»
وي در پايان اين پيام با بيان اينكه براي همه شما عزيزان، جوانان بانشاط و فعال در حزب، آرزوي سلامتي دارم و اميدوارم گردهمايي شما در شهر اصفهان نيز با موفقيت و بروز ايده هاي جديد و موثرتر براي بالندگي هرچه بيشتر حزب همراه باشد، گفت: «جامعه مدني در ايران، محصور و مقهور قدرت است و به هر ميزان كه بتواند در اين عسرت و تنگنا، قدرت بگيرد و انسجام بيابد، بيشتر مي تواند خود را از اين وضعيت بيرون بكشد.»
شنبه 2 شهريور 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]