واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: مارگزيدگي از مواردي است كه خيلي بايد در مورد آن هوشيارانه و با دقت عمل كرد چرا
كه هر گونه غفلت ممكن است منجر به عوارض خطرناكي براي فرد مسموم
شود . مارها انواع گوناگوني دارند كه از
اين بين تنها تعداد معدودي سمي و خطرناك هستند . به ياد داشته باشيد كه حتي مارهاي
سمي نيز تنها براي دفاع از خود يا به قصد شكار از نيش و سم خود استفاده مي كنند
.
مارهاي سمي به
گروه بزرگ تقسيم مي شوند :
1- خانواده ي مارهاي مرجاني شامل
مار مرجاني , كبري , ماهبا و غيره
2- خانواده ي افعي ها از جمله
افعي , مارزنگي و غيره
نكته
: هرگونه مارگزيدگي
را بايد سمي تلقي كرد مگر خلاف آن ثابت شود .
بنابراين لازم
است مصدوم را حتماً و در اسرع وقت به مراكز درماني منتقل كنيم تا تحت مراقبت هاي
لازم قرار گيرد .
همانطور كه ميدانيد كليه مارها سمي
نبوده ودر واقع به دو دسته سمي و غير سمي تقسيم مي شوند . مارهاي سمي خود از نظر
ميزان سمي بودن يكسان نبوده و با هم فرق دارند . همچنين از نظر شكل ظاهر نيز مارهاي
سمي و غير سمي تفاوتهاي آشكاري دارند كه برخي از آنها در جدول آورده شده اند .
مارهاي سمي و
غير سمي تفاوتهايي دارند كه از جمله آنها مي توان به موارد زير اشاره كرد
:
1-
مردمك چشم مارهاي سمي به صورت بيضي ( خطي ) و شبيه
مردمك چشم گربه است . ولي مردمك چشم مارهاي غير سمي گرد و مدور است . نكته : مار
مرجاني كه از خطرناك ترين مارهاي سمي است مردمك مدور دارد .
2- سرمارهاي سمي مثلثي شكل است و با بدن ما زاويه دارد , ولي سر مارهاي
غير سمي به صورت نيمه بيضي است و در واقع بدن مارهاي غير سمي شبيه كرم خاكي است .
نكته : سر مارمرجاني مثلثي نبوده ولي اين مار از انواع سمي است .
3- مارهاي سمي
براي نيش زدن از دو دندان نيش استفاده مي كنند و محل گزش معمولاً با يك يا دو سوراخ
( يا زخم ) مشخص مي شود . اما در مارهاي غير سمي دندان ها متعدد هستند و در دو رديف
هلالي قرار مي گيرند .
4- حلقه هاي دْم
مارها در انواع سمي منفرد است , ولي در مارهاي غير سمي به صورت يك رديف دوتايي در
كنار هم ديده مي شود .
5-
در پايين چشم مارهاي سمي , يك حفره ي كوچك وجود
دارد كه درمارهاي غير سمي ديده نمي شود
علائم و نشانه ها و بررسي بيمار :
مشاهده مار
مشاهده ي سوراخ يا زخم در محل نيش
زدگي .
درد در محل گزيدگي , درد و سوزش
شديد است .
تورم , با گذشت زمان , تورم به سمت
قسمت مركزي اندام و به طرف تنه ي فرد پيشرفت مي كند .
قرمزي پوست و بروز تاول
قرمزي و تورم عروق لنفاوي در عضو
گزيده شده و پيشرفت اين قرمزي و تورم به سمت قسمت هاي مركزي بدن . لبه هاي اين
ناحيه بسيار دردناك و نسبت به لمس حساس مي باشند .
تهوع , استفراغ , سرگيجه و احساس ضعف
كاهش فشار خون
تب , لرز و تعريق
سوزن سوزن يا كرخت شدن نوك انگشتان و
اطراف لب و دهان
خونريزي از بيني , وجود خون در ادرار
يا مدفوع
تند شدن تنفس يا تنگي نفس
افزايش نبض
مشكل بينايي
علائم و
نشانه هاي زهرآگين شدن و سرعت تظاهر به آنها به عوامل زير بستگي دارد
:
1-
اندازه مار
2- محل , تعداد و
عمق گزيدگي 3- مقدار زهر تزريق شده
4- حساسيت فردي نسبت به زهر
5- سن و
وزن مصدوم 6- سلامتي عمومي عضو
7- نوع و تعداد ميكروارگانيسم
موجود در حفره دهاني مار
در بررسي بيمار
, ابتدا به دنبال اثرات دو دندان روي پوست مصدوم بگرديد . البته ممكن است فقط يكي
از دندان ها در پوست فرو رفته باشد .گاه نيز يكي از دندان هاي مار در حمله به هدف
قبلي شكسته است . اين نيز ممكن است كه مار در مرحله پوست اندازي بوده , وبيشتر از
دو دندان داشته باشد .
كمكهاي اوليه
در ابتدا پس از
ارزيابي محل حادثه و استفاده از لباس و كفش مناسب جهت جلوگيري از مارگزيدگي , مصدوم
را از محل حادثه دور كنيد . ( البته در صورت عدم وجود خطر , بي حركت نگه داشتن
مصدوم در اوليت قرار دارد ) .
اكثر گزيدگي ها
در ناحيه دست و پاها اتفاق مي افتد . بنابراين توصيه مي شود ( در مورد مارهايي كه
سم آنها از طريق اختلال در عملكرد دستگاه عصبي عمل مي كند , مانند مار كبري و مار
مرجاني ) با استفاده از پارچه يا باندي كه حدود 4 تا 5 سانتي متر عرض داشته باشد ,
بالا و پايين محل گزيدگي را ببنديد , كه البته اين كار بايد با رعايت اصول انجام
شود . باند يا پارچه را طوري ببنديد كه يك انگشت براحتي از زير آن عبور كند و مانع
مصدود شدن خون سرخرگي نشود .
توجه : در
صورتي كه محل گزش در نزديكي مفاصل است , از قرار دادن نوار در دو سمت مفصل خودداري
كنيد و نوار مورد نظر را فقط در بالاي زخم ( سمتي كه به تنه مصدوم نزديك تر است )
ببنديد .
انتهاي زخمي را
پايين تر يا هم سطح قلب قرار دهيد . زيور آلات , ساعت يا لباس هاي تنگ را از اندام
گزيده شده خارج كنيد .
استفاده از
دستگاه پمپ مكنده ي مخصوص در 30 دقيقه اول مارگزيدگي توصيه مي شود . در صورتي كه پس
از 5 تا 10 دقيقه بعد از گزيدگي به بيمار رسيديد , توسط ساكشن كردن مي توانيد
25-50% زهر را خارج كنيد . در صورت در اختيار داشتن محلول آنتي سپتيك يا صابون سطح
زخم را با آن شستشو دهيد .
در نقطه گزيدگي
و درست با همان عمقي كه نيش مار فرو رفته است ( معمولاً خيلي سطحي و حدود 4 ميلي
متر ) يك برش خطي بدهيد . هيچ گاه روي ناحيه را برش ضربدري ندهيد زيرا اين كار ريسك
بريده شدن اعصاب و عروق خوني را افزايش مي دهد .
زخم بايد حدود
20 دقيقه ساكشن شود . در صورتي كه نجات دهنده خود زخم بازي در دهان يا اطراف دهان
داشته باشد , بايد از اين كار اجتناب نمايد . مايع زخم كه توسط ساكشن دهاني خارج مي
گردد , بايد مرتباً دور ريخته شود . با اين حال اگر احتملاً بلعيده شد , جاي نگراني
نيست , زيرا زهر در معده بي اثر مي شود .
در صورت امكان
اطلاعات صحيحي در مورد شكل مار به دست آوريد . هرگز به بيمار اجازه ندهيد كه راه
برود . مصدوم را سريعاً به مراكز درماني منتقل كنيد .
نكته : استفاده از كمپرس سرد در مار گزيدگي ممنوع است
.
نكته
: سم بعضي از مارها ( مثل
ماركبرا و مار مرجاني ) بر روي سيستم عصبي اثر مي گذارد و با فلج كردن عضلات تنفسي
باعث خفگي و مرگ فرد مي گردد . ارايه ي كمك هاي اوليه مناسب , به ويژه انجام تنفس
مصنوعي ( احياي قلبي – ريوي ) در نجات زندگي اين افراد از اهميت خاصي برخوردار است
.
توجه : چون مارگزيدگي در هر كشور و ناحيه
با مارهاي خاص آن منطقه جغرافيايي اتفاق مي افتد , براي اطلاع صحيح از انواع مارهاي
موجود در منطقه و نحوه ارايه ي كمك هاي اوليه بهتر است با مسئولين مربوطه مثل
مقامات سازمانهاي بهداشتي , سازمان دامپزشكي , سازمان مراتع و جنگلباني و ... تماس
بگيريد و اطلاعات لازم را از آنها جويا شويد .
توجه داشته باشيد كه بهترين كمك در اين مواقع رساندن مصدوم به مراكز
درماني مي باشد .
عقربها از جمله جانورانی هستند که اگر وارد حریم آنها شویم، برای دفاع از خود
اقدام به گزش میکنند.
این موجودات گزنده بیشتر در مناطق گرم ایران مانند خوزستان، کاشان، سیستان و
بلوچستان و هرمزگان دیده میشوند.
90 درصد مرگ و میر ناشی از گزش عقرب در کودکان گزارش شده است.
عقربها دمی بلند دارند که به طرف بالا تاب خورده و در انتهای آن یک نیش زهرآلود
وجود دارد.
خطرناک ترین عقرب نوع زرد آن موسوم به عقرب زرد است. بدنی باریک و
ظریف، دمی بلند و رنگی زرد دارد.
چون عقربها روز به استراحت و شبها به شکار میپردازند، اغلب کسانی که در شب
کار میکنند، بیشتر در معرض نیش عقرب هستند.
علائم و نشانههای عقربزدگی
محل گزش عقرب بر خلاف مار، یک نقطه است. شایعترین نشانه عقربزدگی درد سوزاننده
آنی، تورم در حال پیشرفت، تغییر رنگ در محل گزش و در مراحل بعدی تهوع و استفراغ،
آبریزش از دهان، بیقراری و اضطراب،
تشنج،
بیحسی، گزگز انگشتان، بیاختیاری
ادرار و مدفوع و اختلال هوشیاری است.
معمولا سم عقرب زرد در محل گزش باعث زخم
، تاول و التهاب شدید می گردد که شبیه سوختگی
درجه 3 است. این زخم به راحتی قابل ترمیم نیست و اگر فرد آسیبدیده تحت مداوا قرار
نگیرد، این سم میتواند موجب تخریب خون، نارسایی کلیه
، مشکلات روانی و مرگ شود.
فردی که دچار گزش با عقرب زرد میشود، لازم است ضمن تزریق پادزهر، خون وی نیز
تعویض شود که در خیلی موارد مؤثر واقع نشده و منجر به مرگ میشود.
امروزه پادزهر سم عقرب زرد کیفیت لازم را برای کاهش اثرات مهلک سم این عقرب
ندارد و استفاده زیاد از حد آن نیز میتواند در مفاصل فرد آسیب دیده رسوب نماید و
دردهای مفصلی را ایجاد کند.
البته اخیرا محققان ایرانی توانستهاند از زهر عقرب زرد، پادزهری تولید نمایند
تا با تزریق آن به فرد آسیبدیده، علاوه بر درمان وی، مانع گسترش عوارض مربوط به
گزش شوند.
توصیه ها
هنگامی که به شهرهای کویری و جنوبی به ویژه خوزستان سفر میکنید، از افراد بومی
منطقه بخواهید تا برای دوری و پیشگیری از گزیدگی عقربها به شما کمک کنند.
هرگز پابرهنه روی زمین راه نروید و لباسهای پوشیده و آستین بلند بپوشید.
کودکان به دلیل سیستم ایمنی ضعیفتر در مقایسه با بزرگسالان زودتر به سم عقرب
واکنش نشان میدهند، بنابراین کودکان خود را هنگام بازی در سفر کنترل کنید.
توجه:
اگر عقرب شما را نیش زد، خونسردی خود را حفظ کنید.
به آرامی محل گزش را با آب و صابون بشویید یا با الکل مالش دهید.
عضو آسیبدیده را به دلیل جلوگیری از گسترش سم به سمت قلب، در سطحی پایینتر از
سطح قلب قرار دهید و فورا به مراکز درمانی مراجعه کنید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 596]