مقایسه یپکسل های چشم انسان با دوربین عکاسی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: کار دوربین دیجیتال اینگونه است که نور را بر روی سنسوری می تاباند و سنسور نور را تبدیل به بارهای الکتریکی می کند. بسته به دوربینی که استفاده می کنید، نور به روش های مختلفی بر روی سنسور تابانده می شود. دوربین های SLR با استفاده از یک سیستم پیچیده لنز و آینه نور را می چرخانند، ولی دوربین های کامپکت ببین و بگیر از لحاظ مکانیکی بسیار ساده ترند. اما در قلب هر دو آنها یک سنسور اصلی با کارایی همانند به کار رفته است.
این سنسور همان جایی است که دعوای مگاپیکسل آغاز می شود. هنگامی که شما دکمه شاتر دوربین را فشار می دهید،سنسور (همانند فیلم در دوربین های قدیمی) تحت تاثیر نور ورودی از دریچه دوربین قرار می گیرد و میزان این تابش هم بسته به مدت زمان نوردهی است که انتخاب کرده اید. ساده ترین تشبیهی که می توان در مورد سنسور دوربین هی دیجیتال به کار برد این است که آن را به مجموعه منظمی از سطل ها تشبیه کرد که آب باران را جمع آوری می کنند. سنسور هم مجموعه منظمی از پیکسل ها است که فوتون های نور را جمع آوری می کنند و کیفیتش هم بستگی به این دارد که چه میزان از فوتون های جمع آوری شده به بار الکتریکی تبدیل شوند. سنسورهای دوربین عکاسی به دو دسته اصلی CCD و CMOS تقسیم بندی می شود .

به طور کلی، هر چه تعداد پیکسل های قرار گرفته در سنسور بیشتر باشند، عکس های آن کیفیت و رزولوشن بالاتری خواهند داشت. مگاپیکسل عبارت از یک میلیون پیکسل است و یک عکسر 12 مگاپیکسلی سونی اریکسون satio کیفیت و رزولوشنی به میزان 12 میلیون پیکسل دارد. کیفیت بسیار بالایی به نظر می آید، برای مقایسه بهتر است که بدانید کیفیت تصویر یک مانیتور 30 اینچی با رزولوشن 2560*1600 تنها کمی بیشتر از 4 مگاپیکسل است و حتی بهترین ویدئوی HD هم تنها 2 مگاپیکسل کیفیت دارد؛ اندازه تلویزیون در این زمینه تاثیری ندارد.

و اما در مورد چشم انسان به نظر شما چند پیکسله و iso چنده؟

اول اینکه این مواردو باید در مورد چشم انسان بدونید:

الف- در نور مناسب، چشم انسان می*تواند دو نقطه را به فاصله*ی 0.3 دقیقه از هم تشخیص دهد. هر دقیقه یك شصتم درجه است. به بیان دیگر، اگر محیط یك دایره را 21600 قسمت كنیم، هر قسمت یك كمان یك دقیقه*ای است.
ب- چشم انسان مثل دوربین عكاسی تصاویر بی*حركت نمی*گیرد بلكه مانند دوربین فیلم*برداری دائم درحال ارسال تصاویر متحرك به مغز است. حركات زاویه*ای سریع چشم، جزئیات تصویر تشكیل شده در مغز را تكمیل می*كنند. به علاوه ما دو چشم داریم و مغز با تركیب دو تصویر باز هم به وضوح بالاتری دست می*یابد. بنابراین وضوح تصویری كه در مغز تشكیل می*شود، از وضوح تصویر یك چشم -كه وابسته به تعداد سلول*های حساس به نور شبكیه است- بیشتر است.
پ- حالا فرض كنید داریم به یك منظره نگاه می*كنیم. چشم انسان میدان دیدی نزدیك به 180 درجه دارد. اما ما از باب محافظه*كاری آنرا 120 درجه فرض می*كنیم. یعنی شما وقتی دارید به یك منظره نگاه می*كنید 120 درجه*ی افقی و 120 درجه*ی عمودی را در میدان دید خود دارید. این یعنی چند پیكسل؟
120 درجه*ی افقی ضرب در 60 دقیقه در هر درجه تقسیم بر 0.3 دقیقه می*شود به عبارت 24000 نقطه*ی افقی.
عین همین محاسبه برای نقاط عمودی انجام می*شود و نتیجه همان است: 24000 نقطه*ی عمودی
اگر این دو عدد را در هم ضرب كنیم به 576 میلیون می*رسیم. یعنی وقتی دارید به یك منظره نگاه می*كنید، می*توانید یك تصویر 576 مگاپیكسلی از آن در مغزتان بسازید.
(منابع دیگر از عدد 1.25 دقیقه برای قدرت تفكیك، به وضوح 81 مگاپیكسل رسیده*اند) قدرت تفكیك چشم اسب 1.4 برابر انسان و چشم موش یك دوازدهم آن است.

حساسیت چشم انسان چقدر است؟

در تاریكی، حساسیت چشم انسان با افزایش رودوپسین در شبكیه افزایش می*یابد. كل این فرآیند حدود نیم ساعت طول می*كشد. در این حالت چشم قادر است نور حاصل از 2 فوتون را تشخیص دهد. در عكاسی این معادل یك فیلم ISO 800 است.
این حساسیت در نور كامل به یك ششصدم تقلیل می*یابد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 599]