ايالات متحده، بازنده بزرگ اوستياي جنوبي

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: ايالات متحده، بازنده بزرگ اوستياي جنوبي
يك روزنامه امريكايي، ايالات متحده را بازنده اصلي جنگ اخير ميان گرجستان و روسيه توصيف كرد.

به گزارش الف، روزنامه كريستين ساينس مانتيتور طي مقاله اي با اشاره به تاثير درگيري هاي اخير در اوستياي جنوبي بر انتقال نفت از اين منطقه و تاثيرات آن بر بازار انرژي، نوشت: درگيري هاي اخير ميان روسيه و گرجستان، تاثيرات گسترده اي بر بازار نفت داشته و مسيرهاي انتقال نفت و اهرم بازار باعث شده كه اين درگيري به كشمكشي براي انرژي تبديل شود. از ديدگاه ژئوپلتيكي و اقتصادي امريكا بازنده درگيري ميان گرجستان و روسيه محسوب مي شود.

به نوشته اين روزنامه آمريكايي، در صورتي كه خط لوله نفت كه از خاك گرجستان عبور مي كند و روزانه حدود يك ميليون بشكه نفت خزر را به غرب منتقل مي كند براي مدتي طولاني بسته بماند، بار ديگر قيمت نفت افزايش خواهد يافت كه اين مساله اوضاع اقتصادي آمريكا را كه در شرايط بحراني بسر مي برد، وخيم تر مي كند.

اين درحالي است كه "ادوارد ياردني" يك مشاور امور نفتي در امريكا هشدار داده است كه در صورت تداوم چنين وضعي، قيمت هر گالون بنزين در اين كشور بار ديگر به 4دلار خواهد رسيد.

خط لوله 1100 مايلي باكو - تفليس – جيهان، تنها يك درصد از نفت مورد نياز بازارهاي جهاني را تامين مي كند، اما همچنان كه پرفسور "ميشل كلير" تاكيد كرده است توانايي توليد نفت خام در دنيا چندان زياد نيست، بنابراين دنيا به اين منابع كوچك توليد نفت هم نيازمند است.

"پرفسور كلير" استاد برجسته دانشكده امهرست با اشاره به اينكه بحران اخير در اوستياي جنوبي ضربه مهلكي به آمريكا وارد كرده است، مي افزايد: روس ها در اين مرحله از درگيري ها برنده بودند زير آنها عامل تعادل قدرت دراين منطقه هستند، اما بزودي ما شاهد درگيري ها و تنش ها جديدي در اين منطقه خواهيم بود.

كلير نويسنده "كتاب قدرت هاي در حال گسترش سياره در حال كوچك شدن" معتقد است، برخلاف آنچه واشنگتن مدعي شده است، درگيري اخير براي دمكراسي نبوده بلكه برسر انرژي بوده است.

كريستين ساينس مانيتور در ادامه نوشته است: برآورد مي شود منابع و ذخائر نفتي موجود در درياي خزر بسيار گسترده بوده و حدود 200ميليارد بشكه باشد كه اين منابع قابل مقايسه با ذخاير نفتي عربستان سعودي است كه گفته مي شود حدود 260ميليارد بشكه نفت دارد.

پرفسور كلير معتقد است، جرج بوش به ميخائيل ساكاشويلي رييس جمهور غربگراي گرجستان كمك كرد تا سال 2003 و در پي انقلاب سرخ در انتخابات رياست جمهوري اين كشور پيروز شود. بوش با اين كار، كشمكش بر سركنترل منابع گسترده انرژي را به جاي آنكه به سطح زمان جنگ سرد بازگرداند يا سياست هاي موجود درباره توازن قدرت كلاسيك را ادامه دهد، تشديد كرد.

امريكا همچنين به گرجستان در زمينه تشكيل و آموزش نيروهاي نظامي كمك كرد، اما زماني كه ساكاشويلي تحصيل كرده امريكا تلاش كرد كه مناطق جدائي طلب ابخازيا و اوستياي جنوبي را به خاك گرجستان ملحق كند، روسيه از اين فرصت براي نشان دادن قدرت خود استفاده كرد.

كريستين ساينس مانيتور ادامه مي دهد: در يكي از بمبارانهاي روسيه در حملات اخير يكي از مشاوران نظامي امريكا در گرجستان بطور غير عمد هدف قرار گرفته كه اين مساله بنظر پرفسور كلير مي تواند به تشديد تنش ميان امريكا و روسيه منجر شود.

"ويليام بي من" رئيس بخش مردم شناسي دانشگاه "مينه سوتا" معتقد است، امريكا به علت مسائل استراتژيك تلاش كرده كه دولت هاي طرفدار خود را در منطقه قفقاز مستقر كند و يكي از اين علل استراتژيك، علاوه بر نفت درياي خزر، دستيابي به مناطقي است كه در صورت نياز بتواند از آنها براي حمله به كشوهايي مانند ايران و سوريه استفاده كند.

خط لوله باكو - تفليس - جيحان كه حدود 4ميليارد دلار براي ساخت آن هزينه شده و 30 درصد آن هم به شركت نفت انگليس متعلق است براي ممانعت از انتقال نفت درياي خزر از خاك ايران، افغانستان و پاكستان و يا روسيه ساخته شده است. اين درحالي است كه يك خط لوله ده مايلي مي تواند منابع نفتي خزر را به سيستم پيشرفته انتقال نفت ايران منتفل كند.

مقامات گرجستاني، روسيه را به تلاش براي بمباران خط لوله نفتي باكو تفليس جيحان - كه به علت مسائل امنيتي از زير خاك رد مي شود- متهم كرده اند، اما مقامات شركت نفت انگليس اعلام كرده اند از چنين اقدامي بي اطلاع هستند. البته خط لوله نفتي باكو تفليس جيحان كه هر ده روز حدود يك ميليارد دلار سودآوري دارد از پيش به علت آتش سوزي كه توسط نيروهاي شبه نظامي پ ك ك در آن ايجاد شده انتقال نفت از آن متوقف شده است.

كريستين ساينس مانيتور درپايان به نقل از پرفسور كليرنوشت: اقدام اخير روسيه مي تواند واكنشي اعتراضي در برابر چنين طرح‏هايي باشد زيرا اجراي چنين طرح هايي مي تواند به معناي رقابتي جدي براي گازپروم روسيه باشد.

روسيه يك چهارم نفت مورد نياز اروپا و نيمي از گاز مورد نياز اروپا را تامين مي كند و درآمد ناشي از آن يكي از منابع اصلي درآمد روسيه محسوب مي شود.

اروپايي ها از طرح انتقال گاز خزر از گرجستان بعنوان عاملي براي افزايش قدرت چانه زني خود و كاهش خطرات ناشي از قطعي گاز وارداتي از روسيه استفاده كرده اند، اما جنگ روسيه و گرجستان مي تواند به كاهش اعتبار چنين خط لوله اي منجر شود كه اروپايي ها از ايجاد آن حمايت مي كنند.
سه شنبه 29 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]