واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: «پاتوق» به روايت شاهين باباپور؛ كارگردان مجموعه فرار از كليشه ها
مجموعه تلويزيوني«پاتوق» به كارگرداني شاهين باباپور به تهيه كنندگي مجيد نادري از 21 خرداد هر شب ساعت 30/19 روي آنتن شبكه يك رفته است. اين مجموعه 180 بازيگر دارد كه ميكائيل شهرستاني، روشنك عجميان، شهرام عبدلي، نگار فروزنده، علي اوسيوند، حسن شكوهي، مهدي صبايي، ليدا عباسي، زهره حميدي، زيبا بروفه، آناهيتا همتي، سعيد پيردوست، شهين عليزاده، حامد آقايي و... از آن جمله اند. آنچه مي خوانيد حرف هاي باباپور درباره اين مجموعه است.
---
وقتي فيلم «دايره تلخ» را براي تلويزيون ساختم از كليشه ها فاصله گرفته و سعي كرده بودم آنها را بشكنم. تا اينكه پيشنهاد كارگرداني مجموعه «پاتوق» به من داده شد. وقتي 10 قسمت فيلمنامه مجموعه را كه مهشيد تهراني و رويا اسدي نوشته بودند خواندم، احساس كردم قصه ها جاي كار دارد. آنچه من را براي كارگرداني ترغيب كرد، قصه هاي واقعي و ملموس فيلمنامه بود كه بارها نمونه آن را اطراف خود ديده بوديم. قبل از آغاز توليد در جلسه يي با حضور معاون سيما، مدير شبكه يك و مدير گروه خانواده به دوستان قول دادم مجموعه يي بسازم كه ذهنيت مخاطبان و مسوولان به ساخت مجموعه هاي سطحي گروه خانواده تغيير كند و مخاطب پسند باشد. در اين مجموعه سعي كردم شش بازيگر نقش هاي اصلي قوي باشند و ساختارشكني كنند. به نظرم اگر زمان هر قسمت مجموعه به جاي 20 دقيقه 40 تا 45 دقيقه بود، بيشتر ديده مي شد. قبل از شروع تصويربرداري به مدت دو ماه از صبح تا بعدازظهر من و فيلمنامه نويسان و تهيه كننده روي فيلمنامه كار مي كرديم. ابتدا اين مجموعه قرار بود در گروه فيلم و سريال ساخته شود، اما بعد ساخت آن به گروه خانواده محول و اين مساله باعث شد زمان قسمت هاي آن 20 دقيقه شود كه كار سختي هم بود، چرا كه بايد فيلمنامه نويسان زمان قصه را كمتر و آن را فشرده مي كردند، به اوج و بعد به پايان مي رساندند.
من بايد بازيگراني انتخاب مي كردم تا سكوي پرتاب قصه ها باشند، تا اينكه رضا بابك، آزيتا لاچيني، حبيب دهقان نسب، زهره حميدي، اميررضا دلاوري و شهناز شهبازي را بر اساس توانايي ها و شناختي كه از قبل با آنها داشتم، انتخاب كردم. در طراحي صحنه هم سعي كرديم «پاتوق» تركيب قهوه خانه سنتي و كافي شاپ باشد تا فضايي متفاوت براي بيننده ايجاد كنيم. درباره شخصيت پردازي هم دنبال ساختارشكني بودم. به عنوان نمونه بابك را كارمند بازنشسته بانك، لاچيني را زني سنتي كه به بچه ها، نوه و همسرش علاقه دارد، دهقان نسب را معلم رياضي و فردي خشك قرار دادم و...
باباپور درباره هدايت بازيگران گفت؛ بعد از صحبت با بازيگران سعي كردم آنها خودشان شخصيت ها را خلق كنند و من حركات صورت، كادربندي تصاوير و... را هدايت و بازي ها را رتوش نهايي كنم. مثلاً من چطور به محمدعلي كشاورز، اسماعيل شنگله و سياوش طهمورث كه استادان بازيگري هستند مي توانم بگويم چگونه بازي كنند و به نظرم اين راز موفقيت مجموعه بود.
مجموعه «پاتوق» از سبك رئال پيروي كرده و من سعي كردم بازيگراني را براي هر قصه انتخاب كنم كه به نقش هايي كه قرار است بازي كنند، نزديك باشند. به عنوان نمونه كشاورز كه در بازيگري استاد است هم اكنون پيشنهادهاي كمي دارد و او همين نقش را بازي كرد.
من زماني در جريان پروژه قرار گرفتم كه قرار بود در گروه خانواده ساخته شود. در اين باره تهيه كننده و نويسنده بهتر مي دانند، اما بايد بگويم «پاتوق» با بودجه كم به اندازه بودجه دو فيلم تلويزيوني ساخته شد، در حالي كه مجموعه بود. در واقع من از كوپن رفاقتم با بازيگران براي ساخت مجموعه «پاتوق» خرج كردم و فعاليت 21 سال دستيار كارگرداني به كمكم آمد. البته مدير شبكه يك، گروه خانواده و تامين برنامه شبكه يك براي ساخت اين پروژه حمايت زيادي كردند. اگر حمايت و رفاقت نبود اين مجموعه در 10 قسمت ساخته مي شد نه 80 قسمت.
50 متن ما آماده و بازنويسي شده بود كه ضبط مجموعه «پاتوق» را آغاز كرديم. برخلاف اينكه برخي دوستان تنها با داشتن چهار يا پنج قسمت تصويربرداري را آغاز مي كنند اينگونه نبود و ادامه فيلمنامه هم هنگام تصويربرداري نوشته شد. مطمئنم كساني كه دست به قلم دارند نمي توانند 90 قصه بنويسند كه همه آنها خيلي عالي باشد. مسلماً بعضي داستان ها خيلي عالي، برخي خوب و بعضي از قصه ها هم ضعيف مي شود، حتي در فيلم سينمايي هم شاه سكانس هايي داريد، ولي آيا همه سكانس ها به اندازه هم قوي هستند؟ مسلماً نه. كارگرداني مجموعه باعث شد خودم را محك بزنم. من براي خودم تعريفي در كار دارم كه شامل سينماي چاپلين، برگمن و اسپيلبرگ است و بر مبناي اين تعريف كار را انجام مي دهم. گرچه «پاتوق» به لحاظ اقتصادي برايم چيزي نداشت، اما از تمام تجربه هايي كه در دانشگاه، كتاب و فيلم ها كسب كرده بودم، بهره بردم. بعد از مجموعه تلويزيوني «پاتوق» به من پيشنهاد كارگرداني نشد. به دليل سابقه يي كه در سينماي جنگي دارم برخي فكر مي كنند من كار جنگي مي كنم، در حالي كه من كار عروسكي، اجتماعي و كمدي هم ساخته ام.
سه شنبه 29 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 100]