واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: کشف دروغ در زبان غیرکلامی «فریب زبانی» از دیدگاه زبانشناسی حقوقی
«ریشه های تکاملی فریفتن و ارتباط آن با بخش ناخودآگاه ذهن»عنوان کتاب جالب و جنجالی است از دیوید لیوینگستون اسمیت که پیرامون توانایی بشر در دروغ گفتن از دیدگاه زبانشناسی حقوقی نگاشته شده است. وی معتقد است که استعداد دروغ گفتن و به کار بردن دیگر صفات فریبنده، به علت تکامل، در بخش ناخودآگاه ذهن بشر تعبیه شده است.
محققی در دانشگاه بوستون به نام جوزف تس شش گروه دروغ را شناسایی کرده است:
۱) دروغ به عنوان سپر حفاظتی که فرد را از خطر محافظت می کند.
۲) دروغ قهرمانانه که فرد دیگری را در مقابل خطر محافظت می کند.
۳) دروغ برای خوشی که موجب می شود موضوعی جالب تر به نظر آید.
۴) دروغ در اثر غرور که مانع از خجالت می شود.
۵) دروغ پر منفعت که باعث ترقی و یا رساندن سود به گوینده می شود.
۶) دروغ مخرب که به دیگری لطمه می رساند.
زبانشناسان حقوقی برای شناسایی دروغ راه هایی را یافته اند. نخستین عاملی که به آنان کمک می کند، زبان غیرکلامی یعنی حرکات اعضای بدن و حالت چهره فرد گوینده است. البته این عوامل شاخص های خوبی هستند که به زبانشناسان محقق هوشیاری می دهد که در مورد آنچه می شنوند شک کنند، ولی به تنهایی برای تشخیص دروغ کافی نیستند.
آنان باید به دنبال علائم استرس در چهره و یا حرکات فرد گوینده باشند. در ضمن فرد دروغگو در هنگام پاسخگویی به سؤالات، قدری درنگ می کند و با تأخیر جواب می دهد. پاسخ براساس حقیقت، سریع تر از دروغ تولید می شود. وقتی فرد دروغ می گوید در مقایسه با زمانی که راست می گوید، صوت گفته اش دارای نواخت بالاتری است. صورت و بدن فرد در حال دروغ گفتن، منقبض تر می شود. تماس دست با صورت افزایش می یابد، خصوصاً لمس بینی و پوشاندن دهان با دست. دستها و صورت، نسبت به حالت همیشگی شان، رنگ پریده تر می شوند زیرا در اثر استرس، گردش خون به این اندام ها با تأخیر صورت می گیرد. سوراخ های بینی کمی گشادتر می شوند.
تنفس عمیق تر شده و شاید قابل شنیدن شود. لب ها نازک تر و تنگ تر از حالت طبیعی خود به نظر می رسند. شانه ها به سمت بالا کشیده شده و آرنج ها به سمت پهلوها قرار می گیرند و بدن فضای کمتری را اشغال می کند. در فاصله بین ابروها، پیشانی قدری به سمت بالا کشیده می شود. چشمان فرد در حال دروغ گفتن، از تماس با نگاه شنونده هراس دارد و ممکن است که به اطراف نگاه کند و یا ترجیح دهد گاهی بسته شود. ضربان قلب افزایش می یابد. کف دست ها رو به زمین و یا بسته می شوند و از نشان دادن خود به فرد شنونده شرم دارند. بنابراین دروغ گفتن آسان نیست.(!)
مورد دیگری که محققان را در کشف دروغ کمک می کند، تغییر ناگهانی در حرکات فرد دروغگوست. فرد در حال دروغ گفتن تمایل دارد که لحظه ای سکوت کند و سعی می کند تا شرایط را تحت کنترل خود درآورد.
برای رسیدن به این هدف، آرام تر می شود و به این نیت که شنونده دروغ او را بپذیرد، از انجام حرکات طبیعی و عادی اعضای بدن خود ممانعت به عمل می آورد. کلماتی که برای دروغ گفتن به کار می روند، بدون اشتباه تلفظی و تپق جاری می شوند، در حالی که هنگام راست گفتن، گوینده ممکن است مرتکب خطای تلفظی و یا لکنت زبان شود. گوینده دروغ، محتاط تر از حالت طبیعی عمل می کند و ممکن است برای منحرف کردن حواس شنونده، گاهی اشیا قرار گرفته بین خود و دیگران، مانند فنجان، کلید، لوازم التحریر، صندلی و از این قبیل را جابه جا کند.
از آنجایی که فرد در حال دروغ گفتن هیجان زیادی دارد، بنابراین نیاز به آرام کردن خود دارد. گاهی موهای خود را مرتب می کند و بیشتر از حد معمول صورت خود را لمس می کند و بینی خود را می مالد و یا می خاراند.
البته برخی افراد به طور طبیعی عادت به این کارها دارند. در چنین مواقعی زبانشناسان حقوقی به منظور تشخیص جرم، موضوع بحث را عوض می کنند. اگر فرد به لمس صورت و بینی بیش از حد طبیعی ادامه داد، مطمئن می شوند که این عمل وی، دلیلی بر دروغ گفتنش نیست، بلکه به دلایلی دیگر دچار استرس است. فرد خاطی از تغییر بحث خشنود و راحت می شود، در حالی که فرد راستگو از عوض شدن ناگهانی موضوع بحث، گیج می گردد و بیشتر مایل است که به بحث قبلی ادامه دهد.
زبانشناسان حقوقی این موضوع را به خوبی می دانند که آنچه را که فرد نمی گوید، گویاتر است از آنچه را که به زبان می آورد. زبان غیرکلامی شامل حرکات اعضای بدن، ژست ها، حالات چهره و حرکات چشم است.
انسانها علائم و نشانه های حاصل از زبان غیرکلامی را به طور ناآگاهانه تولید و زبان غیرکلامی دریافتی از دیگران را تعبیر و تفسیر می کنند.
جان بورگ در تحقیقات سال ۲۰۰۸ خود عنوان نموده است که زبان ارتباطی بشر شامل: ۹۳درصد زبان غیرکلامی و فرازبانی، و ۷درصد زبان واژه هاست.
بنابراین زبان غیرکلامی، سرنخی است برای رسیدن به نقطه نظرات و وضعیت ذهنی انسان و کارشناسانی که به عنوان زبان شناسان حقوقی با مراکز تشخیص جرم همکاری می کنند با داشتن دانش کافی درباره زبان کلامی و غیرکلامی، برای کشف جرائم زبانی، نظر کارشناسی خود را به قاضی پرونده ارائه می کنند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 594]