واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: خواسته ها ی ویران کننده و راه های دوری از آن ها برخی افراد در ابراز خواسته های خویش و یا در پاسخ دادن به انتظارات دیگران با مشکل مواجه اند که علت آن، وجود الگوهای منفی است که به شکل عادت درآمده است.
برخی افراد در ابراز خواسته های خویش و یا در پاسخ دادن به انتظارات دیگران با مشکل مواجه اند که علت آن، وجود الگوهای منفی است که به شکل عادت درآمده است؛ در این مقاله، به ۶عادت منفی رفتاری و راه های مقابله با آن ها پرداخته ایم:
۱ ) بی فکربودن:
همه افراد برای خود، دوست، شغل، شریک زندگی و... پیدا می کنند و هرگز قصدشان این نیست که روابط شان به شکست بینجامد. با وجود این، برای برخی چنین اتفاقی می افتد؛ تنها به این دلیل که به نیازهای عاطفی دیگران توجه کافی نمی کنند. آنان از روی بدذاتی، بی فکر نیستند، بلکه آن چنان غرق مشکلات و نگرانی های خویش اند که نیازهای افراد پیرامون خود را نمی بینند. از طرف دیگر، بافکربودن و توجه کردن،به تشکیل روابط رضایت بخش و پایدار می انجامد. وقتی شما توجه می کنید، خواسته های دیگران را می بینید وبه آن ها پاسخ می دهید.
توجه خود را از نگرانی های خود، به نگرانی های دیگران معطوف می سازید. با انجام چنین کاری، یادمی گیرید آن چه را دیگران احساس می کنند بفهمید و بتوانید همان عواطف را در همان زمان احساس کنید. در آن لحظه، می توانید با آن شخص باشید و روی آگاهی ها و تجارب مشترک متمرکز شوید. در خلال چنین تجاربی، تمرکز آن چنان قوی و شدید است که دیگر جایی برای اندیشیدن به چیزهایی بی ربط یا نگران مسائل بودن، باقی نمی گذارد. خودهوشیاری، محو می شود و حس زمان دگرگون می گردد. فعالیتی که چنین تجاربی را به وجود می آورد آن چنان رضایت بخش است که مردم مایل هستند به خاطر خودشان دست به آن زنند، بدون توجه به اینکه چه چیزی از آن گیرشان خواهد آمد. می توان در جست وجوی فرصت هایی برای حفظ رابطه با دیگران برآمد و به گردآوری لحظات عاطفی پرداخت. انجام چنین عملی به ما نقش فعالی در رشد و توسعه پایدار روابط می بخشد.
۲ ) تند و خشن شروع کردن:
آیا تا به حال گفتگویی داشته اید که دل تان بخواهد مانند نوار، دوباره آن را تکرار کنید؟شما دوست دارید با کسی رابطه ای ایجاد کنید، پس برای آن خواسته ای را می نمایید اما از آن جا که شکل ابراز خواسته شما با روشی منفی، سرزنش کننده یا انتقادی آغاز می گردد، درست عکس آن چه را خواهانید، به دست می آورید و آن فرد را از خود دورتر می سازید.
۳ ) به کاربردن انتقادهای زیان آور به جای گله های سازنده :
هروقت مردم پیرامون فعالیت ها و هدف های مشترکی گرد هم جمع می شوند، درگیری چاره ناپذیر است. اینکه شما چگونه وضع خودتان را در درگیری بیان می کنید، در توانایی تان در برقراری رابطه با دیگران، تفاوت چشم گیری به وجود می آورد. قانون این است: هروقت لازم است گله کنید اما انتقاد نکنید. گله روی مسئله خاصی تمرکز دارد و رفتار شخص را نشانه می رود نه نقاط ضعف او را.
از طرف دیگر، انتقادکردن، بیش تر عمومی و داوری کننده است و اغلب شامل عباراتی مانند: "تو همیشه..." یا "تو هرگز..." می شود. انتقاد به منش طرف مقابل حمله می کند، اغلب برچسب های منفی می زند و نوعی سرزنش به حساب می آید. برای نمونه "شما گفتید بسته را تحویل خواهید داد اما ندادید." این یک گله است. "شما فراموش کردید بسته را تحویل دهید، این، بی مسئولیتی ست." این یک انتقاد است. البته گاهی گفتن و شنیدن گله سخت است اما نتیجه سازنده ای دارد، زیرا کمک می کند که مردم یکدیگر را بشناسند و مسائل را حل کنند.
۴ ) از کوره دررفتن:
در روابط آشفته، بحث وجدل بر سر اختلاف، گاهی می تواند عواطف تند و تیزی را برانگیزد که به از "کوره دررفتن" بینجامد. به این معنا که آن چنان فشاری به ما وارد می سازد که از نظر جسمی و عاطفی درهم فرومی ریزیم و دیگر قادر نیستیم به روشنی فکر کنیم یا در گفت وشنودی شرکت ورزیم که ثمری درپی داشته باشد. نشانه های جسمی از کوره دررفتن، شامل ضربان تند قلب، دستان عرق آلود، تنفس بی نظم یا ناقص است. به جای تمرکز روی آن چه آن شخص می گوید، ذهن ما با افکار دفاعی مانند: "دیگه نمی تونم باهاش سر و کله بزنم." یا "دیگه تحمل این همه را ندارم" دست و پنجه نرم می کند و احساس می کند قربانی بی گناهی ا ست. زمانی که این حالت بر ذهن شما غالب می شود، گویی دیگر توان شنیدن اطلاعات جدید یا پذیرش نفوذ و اثری را ندارید.
حتی ممکن است آن شخص عذرخواهی کند یا بکوشد شما را آرام سازد اما دیگر گوش تان چیزی را نمی شنود! زمانی که به اصطلاح جوش می آورید، بهترین کار، این است که گفتگو را قطع کنید، دست کم به مدت ۲۰دقیقه کار آرام کننده دیگری انجام بدهید. ۲۰ دقیقه به طور طبیعی کم ترین زمانی ست که ما نیاز داریم تا از فشارهای روانی، بیرون بیاییم. ممکن است بخواهید مجله ای بخوانید، تلویزیون تماشا کنید یا برای دویدن بیرون بروید و... تمرکز روی اینکه به خشم آمدن، حق شما بود یا قربانی بی گناهی هستید، ضد آرامش است و فقط درماندگی شما را نگه می دارد. بسیاری از مردم در چنین اوقاتی، مراقبه یا انجام تمرین های ورزشی آرام بخش را مفید یافته اند. ۲۰ دقیقه که گذشت و احساس آرام تر شدن کردید، بازگردید و درباره مسئله به بحث بپردازید یا آن را به وقت دیگری موکول نمایید.
۵ ) عادت بد ذهن:
هرکسی در موقعیتی خاص، احساس کج خلقی می کند، اما وقتی کسی عادت بد ذهنی دارد در تمام اوقات زندگی اش بداخلاق است. او مدام دنیا را زیرورو می کند تا مدرکی بیابد و احساسات خود را توجیه نماید. وقتی کسی گرفتار عادت بدِ ذهنی است اغلب سعی د ارد موقعیت های ناقص را اصلاح کند و آشکارا خطاهای دیگران او را نگران می سازد. درنتیجه ممکن است بیش تر از سهمش با خواسته های دیگران درافتد و به روابطش صدمه و آسیب بزند. بیش تر افرادی که بداخلاق هستند، می توانند با گزینش هوشیارانه به مسائل دنیا با شیوه ای متفاوت واکنش نشان داده و تغییر کنند. کلید حل معما این است که <به دقت به مردم و اشیاء بنگریم و به جای انتقادکردن، به طور منظم دنبال موضوعاتی برای تحسین کردن باشیم> ، با انجام این عمل ما حال و هوای جدیدی از ستایش و قدردانی در زندگی خودمان می آفرینیم و به جای غرق شدن در مرداب اشتباهات و خطاهای مردم، در جست وجوی دلایلی هستیم که بگوییم: "از شما متشکرم." برای دگرگون ساختن عادت بدِ ذهنی، باید تلاش هوشیارانه ای ورزید. به جای دنبال خطاهای مردم بودن، در جست وجوی یافتن توانایی و فرصت هایی برای تحسین آنان باشیم.
وقتی تصمیم می گیریم تحسین و قدردانی کردن را در زندگی، عادت و پیشه خود سازیم، تأثیری ژرف بر روابط ما به جای می گذارد. پژوهش ها نشان می دهد زوج هایی که به طور منظم از هم قدردانی به عمل می آورند، ازدواج های شادتر و استوارتری دارند و کودکانی که والدین شان به خاطر اشتباهات به پروپای بچه ها نمی پیچند، هروقت به مسئله ای برخورد می کنند، رو به پدر و مادرشان می آورند. این اصل در همه نوع از روابط صادق است. ابراز تحسین و قدردانی به طور منظم، تمام حال و هوای عاطفی خانه، کارگاه ها و دوایر گوناگون فامیلی و دوستان را تغییر می دهد. مردم با دانستن اینکه می توانند در سختی و راحتی، روی یکدیگر برای حمایت حساب بازکنند، به هم نزدیک تر می شوند.
۶ ) پرهیزکردن از گفت و شنودی که به آن نیاز دارید:
وقتی در روابطی کارها غلط به پیش می رود، مردم اغلب می پرسند: "حرف بدی زدم؟" ممکن است حرف بدی زده باشید اما بیش تر اوقات این حرف نزدن است که به روابط شما صدمه و آسیب می رساند. بسیاری از بگومگوها، از مسائلی که نیاز به بحث دارند اما هرگز به بحث گذاشته نمی شوند، برمی خیزد. نتیجه این می شود که تنش و گیجی مربوط به آن، فورانی از نزاع ها و دعواها ایجاد می کند و به دشمنی و حالت دفاعی به خود گرفتن می انجامد. در هر رابطه ای که اختلاف زیادی هست، باید ببینیم چه مسائلی به بحث گذاشته نشده است.
شاید یکی از ۲ نفرخواسته هایش را تکرار می کند به این دلیل که مورد بی اعتنایی قرارگرفته است. پیوسته بی توجه بودن به نیازها و خواسته های یکدیگر، اغلب به دشمنی (که نابودکننده پیوندهاست) می انجامد. شاید شما هر ۲ از بحثی داغ می گریزید، چون اعتقاد دارید حرف زدن درباره آن، بر مسائل خواهد افزود. مشکل این جاست که در حال حاضر به شکلی دارید اختلاف و درگیری و ناراحتی را تجربه می کنید اما اگر درباره آن سخن بگویید امکان فروریختن دیوار چینی که بین شماست و روزبه روز هم بالاتر می رود، فراهم می شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 335]