نامه ای به او..

واضح آرشیو وب فارسی:سایت دانلود رایگان: بهت. با بهت بازگشتم. چندان كه اگر آن دانه سرخ نبود، یقین می یافتم كه تمامی آن سفر خواب و خیالی بیش نبوده است.

مانند برخی اوقات كه مقابل آیینه می ایستادم، در چشمان خودم خیره می شدم، با سرانگشتانم گونه ها و لب هایم را لمس می كردم، دستم را روی قفسه سینه ام می گذاشتم و تپش قلبم را حس می كردم تا حضورم را باور كنم و از آن به شگفت آیم، پی در پی دانه را نگاه می كردم و باورم را بال و پر می دادم.

من چه باید می كردم؟ دانه ای به من سپرده شده بود كه باید در خاك شایسته اش كاشته می شد. اما آن خاك چه خاكی بود؟ من باید آن را در كجا می یافتم؟ در كدام گلدان، باغچه، باغ، جنگل یا مزرعه...؟ اگر آن را نمی یافتم؟آیا كسی بود كه به من كمك كند یا باز هم من بودم و تنهایی ام؟

معنا! خوب من! یادت می آید آن روزی را كه تو به میهمانی ام آمده بودی و مثل همیشه سر زده و به دعوت دل! این آمدن های به ناگاه و به موقع، این آمدن های خموش دل و این پاسخ های سخاوتمندانه تو به آنها، چقدر زیبا بودند، پشت میز نشسته بودی و حرف می زدی. آن دانه را در تمامی آن لحظات در مشتم پنهان كرده بودم. یادت هست؟ میان حرف هایت ناگهان سكوت كردی، لبخندی زدی و گفتی: این انعكاس سرخ رنگ درون چشمانت... جمله ات را نا تمام گذاشتی و با مكثی دنباله حرف های پیشینت را گرفتی... معنا، تو چگونه آن انعكاس سرخ دانه را در چشمانم دیدی؟گویی میان ما هیچ حایلی نبود. این روزها هیچ كس حتی واضح ترین انعكاس تصاویر چشمانم را نمی بیند.راستی دیگر چرا به دعوت دل پاسخ نمی گویی؟ یادت هست، گفتی و گفتی تا رسیدی به كویر! از كویر سخن می گفتی و حرف هایت آن قدر زیبا بود كه فكر دانه عرق كرده در مشتم را از سرم می پراند. اما آن جا كه از مكاشفه الهی حرف زدی،احساس كردم، دانه دستم را می سوزاند. بی قراری ام را دیدی، بی آن كه كوچك ترین حركتی كرده باشم. تو همیشه بی نیاز به برونم درونم را می فهمیدی. از من پرسیدی كه این بی قراری از چیست؟ و وقتی آن را منكر شدم، خواستی كه برایت از هر چه كه می خواهم سخن بگویم و من تنها كلماتی را پشت سر هم ردیف كردم و گفتم تا در واقع حرفی نزده باشم.من به طرز ساده لوحانه ای هنوز گرفتار تردیدهایم بودم. معنا كاش آن روز اصرار می كردی تا راز بی قراری ام را برایت برملا كنم...

و من تنها آن روز، بلكه هیچ زمان دیگری از آن دانه با تو سخن نگفتم و فرصتی بدان نابی را به تردیدی حقیر فروختم و این را بسیار زود دریافتم، وقتی كه همان روز، لحظه خداحافظی انعكاس سرخ رنگ را در چشمانت دیدم!

معنا! چرا ما گاهی این قدر ساده، فرصت ها را از دست می دهیم، تنها می نشینیم و تماشا می كنیم كه چگونه لحظه های تكرار ناشدنی با شتاب از ما دور می شوند.در حالی كه هر انسان برای انسان دیگر فرصتی است!!فرصتی برای عشق ورزیدن، دوست داشته شدن، سهیم بودن و آموختن!

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت دانلود رایگان]

[مشاهده در: www.freedownload.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 112]