تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 22 شهریور 1403    احادیث و روایات:  امام محمد باقر(ع):کسی که از روی بی میلی،بدون عذر و علت نمازجماعت را که اجتماع مسلمانان است ترک کند...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها




آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1815081465




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
archive  refresh

از چه سنی به ها رو توی یه اتاق جدا بخوابونیم؟ : روانشناسی کودک


واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: سلام . میشه منو راهنمایی کنید که از چه سنی میشه بچه ها رو توی یه اتاق جدا خوابوند و چطوری باید شروع کرد ؟

رویا جان من دخترم رو از 4 سالگی جدا کردم
ولی از 3 سالگی بهتره
بهتره چند شبی رو توی اتاقش بخوابید
بعد از اون بهش بگین وقتی خواب رفت شما میرین به اتاق خودتون
شبهایی که خوب میخوابه و بهانه نمیگیره بهش جایزه های
کوچیک بدین یا ببرینش پارک
میتونین جایزه ها رو بذارین زیر بالشش
شبهایی هم که بد خواب میشه شما برین اتاق بچه
و به او اجازه ندین بیاد تو تخت شما
اگه باز سوالی داشتی خوشحال میشم کمک کنم

مرسی

سلام به خانمای گل
پسرم 3 سال و 8 ماهشه می خوام دیگه مستقلش کنم حتی کلا سرویس اتاق خوابشم عوض کردم شب اول خوابید اما حالا می گه می ترسم نمی دونم باهاش چه کار کنم لطفا کمکم کنین
پاییز عزیزم کجایی می شه بازم یه راه حل خوب بدی

اول از هر کاری باید به خلقیات کودکتون فرایند رشدش سنش و همه اینها توجه کنید و با توجه به اینها شروع به جدا کردت اتاقش کنید .

اصولا سن مناسب برای این کتر قبل از 8 ماهگی هست چرا که با شروع 8 ماهگی کامل شدن نیمکره ها هم شروع میشه بچه ها چهر ها و محیط رو شناسایی می کنن و هر چیز غریب و غیر عادی براشون ایجاد ترس و اظطراب می کنهپس هر چه زودتر بهتر .

مسله دیگه اینکه کوردکی که مابین پدر و مادر می خوابه دچار یک احساس قدرت می شه که پدر و مادر رو مجزا برای اسایش خودش میبنه و به همین دلیل ممکنه به رابطه والدینش حسادت کنه و بنای ناسازگاری رو بگذاره .


یکی از مسائل مهم در اصول تربیتی این هست که کودک به هیچ عنوان شاهد و یا شنونده روابط خصوصی والدینش نباشه که در غیر اینصورت در اکثر موارد در بزرگسالی دچار بحرانهای روحی میشه پس جدا بودن اتاق کودک شما هم به نفع اون و هم به نفع شماست .

با جدا بودن اتاق , بچه شما می تونه داشتن استقلال حریم خصوصی داشتن وسایل مورد علاقه اش نظم و ترتیب و خیلی چیزهای خوب دیگه رو تجربه کنه.

اوایل برای این کار باید خیلی صبور بود و حوصله بخرج داد اما کم کم با گذشت زمان همه چیز روال خودش رو بدست میاره.

باید اشاره کنم ترسهای شبانه ممکنه تا 8 9 سالگی ادادمه پیدا کنه و بعد از اون کم کم از بین بره.

من دخیم رو قبل از 4 ماهگی از خودم جدا کردم یعنی نینی لالاش رو می ذاشتم بیرون اطاقمون بعدشم کم کم بردمش تو اطاق خودش . هر موقع که مریض می شد فقط اجازه داشت بیاد اطاق ما .

ممنون پائیز جان بازم مثل همیشه خوبی
راه حل عملی می خوام ،می خوام بدونم حالا باید چه کارایی رو انجام بدم

اگه اتاق خواب شما به اتاق بچه نزدیکه طوری که صداشو میشنوی از همون اول یعنی چند ماهگی اتاقشو جدا کن تا از اول به فضای اونجا وتنها بودن عادت کنه.

شما از همون روز اول که نوزاد رو به خونه میارید می تونید اطاقش رو جدا کنید یه این شکل که اول همه چیز بخصوص نور دما ملزومات خواب نوزاد رو تهیه و تنظیم کنید .

تا نزدیک 8 ماهگی شما می تونید توی اطاقش بخوابید و یا یه بلندگو و حتی اگه می تونید یه مونیتور توی اتاق نصب کنید بلندگو رو بالای سرش نصب کنید تا هر زمان که در اتاق خودتون هستید صدای نفس کودک رو بشنوید و با مونیتور وضعیتش رو ببینید .در نیمه های روز هم اگه کودک خوابید اون رو حتما توی اتاقش قرار بدید .

طاهای عزیز ممنون از لطفت .برای جدا کردن اتاق پسرت کمی دیر اقدام کردی و کارت کمی بیشتره .

اول تمام وسایل اتاق از تخت و اسباب بازی و حتی رنگ دیوار از بچه ها کمک بگیرید و اجازه بدید به سلیقه اونها باشه .(که شما این کار رو کردی)

کار بعدی اینه که شما برای خواب بعد از ظهر پیشنهاد بدید که بریم توی اتاق تو بخوابیم شما روی زمین و اون روی تختش . دما رو کنتترل کنید که تو زمستون گرم و راحت باشه و توی تابستون هوای اتاق خنک و روشن .

شبها برای خواب حتما باهاش به اتاق اش برید به حرفها و داستانهایی که براش می خونید خیلی توجه کنید و منتظر بمونید تا به خواب بره.

حتما توی اتاق یه چراغ کوچولو که نورش زیاد نباشه و سایه ایجاد نکنه که ترس کودک بیشتر بشه .

یه پتو یا ملافه یا یه عرسک که دوستش داره رو حتمت جزء برنامه خوابش قرار بدید.

در مورد ترسش بهیچ عنوان وقتی اومد تو اتاق شما و گفت که می ترسه شما باهاش به اتاقش برید و ازش بپرسی از چی ترسید نشون بده اگه گفت کسی تو اتقه یا تو کمد هست برق رو روشن کنید همه جا رو نشونش بدید تا خیالش راحت بشه و بعد باز هم منتظر بمونید تا بخوابه.

سلام دوستان گلم..

من بچه هامو از سن 1 سالگی جدا می خوابونم هیچ مشکلی هم ندارم ..

man bachehamo azrozi ke az shir gereftam yai hodode 2 salegi otagheshono joda mikonam ziyad kare sakhti nist age dar mogabele bache taslim nashim va to tasmimemon jedi bashim

salam man taze ozv shodam manam ye dokhtare 2 sale daram man az 3 mahe pish joda mikhabonamesh va aslan azyat nashodam behtare ke az 14 mahegi joda beshe

salamatiran.com

به هیچ وجه خواباندن کودکان، غیر از سال اول در اتاق والدین توصیه نمی شود و جایز نیست....

در سال اول هم فقط به دلیل نشانگان مرگ ناگهانی نوزادان خواباندن شیرخواران در کنار والدین توصیه می شود. البته این خواباندن باید در تخت جداگانه به شکلی که در معرض دید والدین باشد، انجام شود.

بعد از سال اول باید حتما محل خواب کودکان از والدین جدا شود.

یکی از مشکلاتی که ما در فرهنگ خود داریم این است که به دلیل وابستگی بیش از حد والدین به کودکان و گاهی به دلیل گرفتن احساس آرامش از آنها والدین کودکان را کنار خود می خوابانند و قادر به جدا کردن محل خواب آنها از اتاق خود نیستند، بنابراین بعد از سال اول والدین به راحتی می توانند این کار را انجام دهند.

هرچه سن جدا کردن محل خواب کودکان در سنین پایین تر صورت بگیرد، این روند آسان تر و با آرامش بیشتر ممکن خواهد بود اما هر چه سن جدا کردن محل خواب در سن بالاتر باشد، این امر سخت تر و گاهی غیرممکن می شود. برای اینکه به ویژه بعد از سال اول، بخواهیم کودک را جدا کنیم بهتر است والدین در اتاق خواب کودک حضور پیدا کنند تا او به خواب رود. والدین و به ویژه مادر نباید هیچ قسمت از اندام خود مانند دست یا مو را در اختیار کودک قرار دهد و از همان ابتدا کودک را عادت دهند تا عروسک های خود به ویژه عروسک های پشمالو که احساس امنیت می دهند را بغل کند و به خواب برود. این قسمت خیلی راحت ماجراست.

قسمت سخت موقعی است که کودک در سن بالاتری است و تا صبح چند بار بلند شده و می خواهد به رخت خواب والدین برگشته و پیش آنها بخوابد.

در اینجا مقاومت والدین به ویژه مادر نقش اساسی و مهم را دارد. مادر باید به کودک اعلام کند که به هیچ وجه این کار ممکن نیست اما به کودک این اجازه داده می شود که با مادر به اتاق اش برگردد و تا موقع خوابیدن مادر کنار او باقی بماند. اگر مادر این روند را برای مدتی مانند یک ماه ادامه دهد اما تنها یک مرتبه به کودک اجازه خوابیدن در کنار خود را بدهد، تمام زحمات مادر از بین خواهد رفت. وقتی سن کودک بالاتر برود و این اتفاق نیفتاده باشد، جدا کردن مرحله به مرحله توصیه می شود، یعنی کودک در مرحله اول در تخت خود در اتاق والدین می خوابد، بعد تخت او به تدریج فاصله بیشتری از تخت والدین می گیرد تا آنکه به اتاق خودش منتقل شود.

نکته آخر اینکه استفاده از چارت ستاره برای زمان هایی که کودک در تخت خود می خوابد هم می تواند کمک کننده باشد. والدین برای هرچند ستاره می توانند جایزه ای برای کودک در نظر بگیرند تا این روند رفتاری در کودک تشویق شود.






این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]
[مشاهده در: www.ashpazonline.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8543]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب




-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن