واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: كابوس رباط صليبي
نيلوفر كنگرانيمصدوميت جزء جداييناپذير فوتبال است. اين را همه ميدانند و هيچ فوتباليستي در دنيا پيدا نميشود كه در طول دوران بازيگرياش بارها و بارها مصدوميت از انواع مختلف را تجربه نكرده باشد. اما در ميان انواع مصدوميتها پارگي رباط صليبي قصهاي جداگانه دارد.

پارگي رباط از آن مصدوميتهايي است كه هر فوتباليست شايد فقط يك بار آن را تجربه كند اما همان يك بار ميتواند پاياني باشد بر دوران حرفهاي فوتبالش. نمونههاي زيادي از فوتباليستهاي داخلي و خارجي را ميتوان پيدا كرد كه با پارگي رباط روزهاي اوج آنها هم به پايان رسيده است.
سباستين دايسلر و مايكل اوون در فوتبال آن سوي آبها و مجيد نامجومطلق و محرم نويدكيا در كشور خودمان از قربانيان معروف پارگي رباط هستند.
امسال اين مصدوميت شوم در ليگ برتر مد شده است و بيشتر از همه سايه خود را بر تيم پرسپوليس انداخته است. هنوز يك ماه از روزي نگذشته كه هواداران پرسپوليس با شنيدن خبر مصدوميت آقاي گل تيم خود نگران خط حمله سرخها شدند. غيبت شش ماهه بهترين گلزن ليگ، بدترين خبري بود كه ميشد به هواداران پرسپوليس و همچنين تيمملي داد. در كمتر از يك ماه، دو نام ديگر در فهرست مصدومان پرسپوليس قرار گرفتهاند؛ ميثاق معمارزاده و آخري هم حسين بادامكي. با مصدوم شدن بادامكي پرسپوليسيها در حال ثبت ركوردي هستند كه تا الان بيسابقه بوده است؛ سه پارگي رباط در يك ماه. البته آبيهاي پايتخت هم از اين مصدوميت مد شده در امان نماندند و اميد روانخواه، هافبك دونده خود را شش ماه از دست دادند. به اين ليست ميتوان مصطفي چترآبگون، مهاجم اول پاس همدان را هم اضافه كرد. اما دليل اين همه پارگي رباط چيست؟
رباط صليبي، رباطي است كه دو استخوان مهم پا را به صورت صليبي به هم متصل ميكند و به همين دليل يكي از مهمترين رباطهاي پا به حساب ميآيد. پارگي آن در اثر فشار تمرينات، كشيدگي بيش از حد، فشردگي بازيها و فشار بيش از حد به زانو و چرخشهاي ناگهاني به وجود ميآيد. اين مصدوميت را بيشتر ميتوان در ميان هافبكها ديد. آنها به واسطه دوندگي بيش از حد و رفت و برگشتهاي ناگهاني بيشتر با خطر مواجه هستند.
جواد نكونام، مجتبي جباري، نويدكيا و روانخواه را نيز ميتوان از مصداقهاي آن دانست.
فريدون معيني، كارشناس فوتبال كشورمان در اين مورد ميگويد: پارگي رباط صليبي دو علت مهم دارد. دليل اول گرم نكردن خوب و مناسب و دليل دوم فشارهاي خارج از حد است.
اين مصدوميت به يكباره به وجود نميآيد. مثلا وقتي ميثاق معمارزاده با يك پرش رباط پاره ميكند، از قبل آمادگياش را داشته و چندين بار با اين حركات نادرست پايش را آماده پذيرش چنين مصدوميتي كرده است.
ضمنا پيش از به وجود آمدن مصدوميت بازيكن در ناحيه زانو احساس درد و ضعف ميكند اما چون ميخواهد بازي كند اين مساله را به پزشك و مربي خود اطلاع نميدهد.
اين پنهانكاري و عدم استراحت و درمان باعث ميشود تا با كوچكترين حركتي اين اتفاق ناگوار رخ دهد.
محسن خليلي و ميثاق معمارزاده دو بازيكني هستند كه به نظر ميرسد از همين پنهانكاري ضربه خوردند. خليلي در بازي مقابل سوريه به شدت از ناحيه زانو احساس درد ميكرد اما چون در آستانه عقد قرارداد با پرسپوليس و همچنين بازيهاي حساس تيم ملي قرار داشت، صحبتي از اين قضيه به ميان نياورد. خليلي ضمن تاييد اين قضيه ميگويد: «من در بازي مقابل سوريه درد داشتم اما چون فكر نميكردم مشكل جدي باشد زياد به آن توجه نكردم. بعد از سفر تيم به اسپانيا اين درد به قدري شديد شد كه حتي قادر به راه رفتن هم نبودم. شايد اگر من قبل از بازي مقابل سوريه استراحت ميكردم و درمان را جدي ميگرفتم رباط پايم پاره نميشد.»
معمارزاده هم شرايطي مشابه خليلي داشت. او پس از حضور در تمرينات پرسپوليس با مصدوميتي جزئي و قديمي درگير بود اما او كه با مصدوميت واعظي شانس اول حضور درون دروازه سرخپوشان بود نميخواست اين فرصت را به راحتي از دست بدهد به همين دليل از درد پاي خود چيزي نگفت تا به جاي استراحت چند روزه با يك پرش به مصدوميتي شش ماهه تن در دهد.
در مقابل اين دو نمونه ميتوان از مهدي واعظي نامبرد كه شايد اگر مانند خليلي و معمارزاده بيتجربگي ميكرد تعداد پارگي رباطها در پرسپوليس را به عدد چهار رسانده بود. واعظي كه از مصدوميت قديمي پاي خود آگاه بود پس از چند جلسه تمرين با عابدزاده بعد از اولين مشكلي كه برايش به وجود آمد با اعلام مشكل خود به استراحتي چند هفتهاي رفت. واعظي اعتقاد دارد اگر بعد از آن مصدوميت سهلانگاري كرده و تمريناتش را ادامه ميداد الان وضعيتي مشابه معمارزاده داشت.
تنها دو هفته از شروع ليگ برتر ميگذرد و چهار مصدوم روي دست تيمها مانده است.
هنوز 32هفته از ليگ برتر باقي مانده و با اين شرايطي كه بازيهاي تيم ملي براي ليگ رقم زده، ميتوان منتظر اتفاقاتي بدتر از اين بود. برگزاري فشرده بازيهاي ليگ به خصوص براي تيمهاي استقلال، پرسپوليس و سايپا كه در رقابتهاي آسيايي هم حضور دارند يك زنگ خطر بزرگ است. همچنين حضور مستمر بازيكناني مانند
هادي عقيلي و احسان حاجصفي در تيم ملي و تيمهاي باشگاهي خود آنها را از شانس بالاي مصدوميت برخوردار ميسازد. در اين شرايط كه تيم ملي بازيهاي حساسي را پيش رو و ليگ هنوز در ابتداي راه خود قرار دارد، بازيكنان، مربيان و پزشكان تيم بايد دقت خود را چند برابر كنند تا تعداد مصدومان به حد فاجعهآميزي نرسد. در اين مسير بازيكنان بزرگترين كمك را ميتوانند به خودشان كنند. دو هفته نيمكتنشيني و بازي نكردن بهتر از يك سال دوري از مستطيل سبز خواهد بود.
شنبه 26 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 225]