مهارت های مدیریت اشتباه مدیریتی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: مهارت های مدیریت اشتباه مدیریتی

با وجود آنکه می دانیم وقتی سوال ها درباره بالا بردن بهره وری و افزایش الگوهای رفتاری موفقیت است، هیچ کس پاسخ کاملی ندارد، اما با این حال هر کسی که مدیریت کرده، بهتر پاسخ این سوال ها را می شناسد..

با وجود آنکه می دانیم وقتی سوال ها درباره بالا بردن بهره وری و افزایش الگوهای رفتاری موفقیت است، هیچ کس پاسخ کاملی ندارد، اما با این حال هر کسی که مدیریت کرده، بهتر پاسخ این سوال ها را می شناسد..

وقتی مشغول انجام کاری می شویم که به علت زمان طولانی و مداومت به یک عادت تبدیل می شود و باعث افزایش تلاش و بالا بردن کیفیت کارهای خودمان می گردد، دو سوال اساسی در ذهن ما نقش می بندد:

۱) آیا موفق می شوم؟ وقتی شخصی باید تلاش های خود را افزایش دهد، حال چه برای رسیدن به یک هدف والاتر باشد و چه برای تسلط بر یک مهارت جدید یا افزایش بهره وری، ابتدا از خود سوال می کند: چه شانسی برای موفقیت دارم؟ اگر در ذهن او این پاسخ بیاید:«سعی می کنم، اما شکست می خورم» او به هیچ وجه تلاش نخواهد کرد. یک انسان عاقل تنها وقتی تلاش و انرژی خود را بالا می برد که نتایج را پیش بینی کند و از درگیری در کار های بی فایده و به ظاهر غیرممکن پرهیز کند. در نتیجه وقتی ما سوال (آیا موفق می شوم؟)را از خودمان بپرسیم و بر اساس میزان درک خود از سختی کار، مقاومت و تلاش خود را می سنجیم.

من و شما به عنوان یک مدیر، روزانه با مشکلات بزرگی برای تغییر نظر آن دسته از کارمندان خود، رو به رو هستیم. چون آنها انجام کار یا حداقل به سر انجام رساندن آن را بیش از حد توان و میزان کارآیی خود می بینند. ما ممکن است بدانیم که کار مورد نظر آنقدرها هم مشکل نبوده، اما برای آنها این مساله مهم نیست . فرقی نمی کند ما چه فکر می کنیم، تنها آنچه کارمندان فکر می کنند مهم است .

چگونه باید روی طرز فکر کارمندان خود اثر بگذاریم؟ البته نباید سعی کنیم به کارمندان این حقیقت را القا کنیم که این کار را خیلی راحت تر از آنچه فکر می کنند، می توانند انجام دهند. شما به عنوان یک مدیر می توانید به شخص مورد نظر بگویید که این کار آنقدر سخت نیست. اما شما دارید وقت تلف می کنید، زیرا در برابر اسلحه های بزرگ مخالفت که به طرف شما نشانه رفته است، ایستاده اید (مخالفت هایی را که می شنوید یا به نحو دیگری به شما منتقل می شود).

تنها با حرف نمی توان شناخت شخص از میزان سختی کار را تغییر داد. خواهید دید که تنها امید واقعی برای تغییر نظر کارمندان، تحول میزان آگاهی آنها از خودشان است. کارمندی را در نظر بگیرید که به توانایی های خود شک دارد، سپس او را هیزم شکنی فرض کنید که بر روی یک تبر دو لبه قابل اطمینان تکیه زده است. در این وضعیت رییس می گوید: «فردا می خواهم دو برابر درخت هایی که در گذشته می بریدید، قطع کنید.» شانس هیزم شکنی که پاسخ می دهد: «مشکلی نیست» برای تخمین زدن، این احتمال بسیار کم است. از طرف دیگر در نظر بگیرید، اگر رییس اضافه می کرد: «این اره برقی و من به شما یاد می دهم چگونه از آن استفاده کنید.» پاسخ احتمالی چه می بود؟ اضافه کردن ابزار کار مناسب، ناگهان تصور افراد از میزان توانایی خودشان را تغییر می دهد. افزودن ابزار و تجهیزات برای یک عملکرد بهتر، از جمله طرح های بازاریابی جدید، روش های جدید، تجهیزات مدرن و در بیشتر اوقات افزودن ابزار کمک فکری شامل اطلاعات جدید و آموزش جدید باعث می شود، فرد مهارت های بالای خود را بهبود بخشیده و فکر کند، می تواند کار را در سطح بالاتری انجام دهد.

● چقدر کار برایم ارزش دارد؟

دومین سوالی که مردم، هنگام برخورد با یک مشکل جدید از خود می پرسند، این است: «کار مورد نظرم چقدر برایم ارزش دارد؟» اگر افراد ارزش بالاتری برای کار قائل باشند آن را انجام می دهند. از طرف دیگر، اگر انجام ندادن آن کار به نفع آنها باشد، راحت آن را انجام نخواهند داد.وقتی من می گویم، مردم از خود می پرسند این مساله یا عمل چقدر برایشان ارزش دارد، منظورم ارزش مالی نیست. به طور مسلم اگر به کارمندان پول ندهند، آنها فعالیت نخواهند کرد، ولی همگان تنها برای پول کار نمی کنند، مگر این که از لحاظ مادی تحت فشار باشند. شخصی که تحت فشار مادی است، عملا هر کاری انجام می دهد. بدون توجه به اینکه چقدر برایش ناخوشایند است و تا زمانی که آن را انجام می دهد که بتواند پول مورد نیاز را به دست آورد و فشار مالی از رویش برداشته شود. وقتی این فشار دیگر از روی او برداشته شد، آن را انجام نخواهد داد.

وقتی یک نفر می پرسد، این کار برایم ارزش دارد؟ در واقع منظورش این است که چقدر این عمل برایم اعتماد به نفس می آورد.من و شما بیش از هر چیز دیگری به دنبال کسب اعتماد به نفس هستیم. ما اگر از انجام کاری احساس غرور کنیم، آن را به مدت طولانی، آنقدر انجام می دهیم تا یک عادت شود، ما تنها وقتی به فعالیتی علاقه مند می شویم و از انجام آن به طور عادی احساس غرور می کنیم که با انجام آن، اعتماد به نفسمان بالا برود. من اطلاع دارم در سال ۱۹۸۱ که یکی از بالاترین آمار بیکاری در سال های اخیر را داشته است، بیش از ۱۰ میلیون آمریکایی دست از کار کشیدند. اجازه بدهید به شما اطمینان بدهم که علت ترک کار آنها پول نبوده است، بلکه تنها به این علت کار خود را رها کردند که از انجام آن، به اعتماد به نفس نمی رسیدند.

● به دست آوردن اعتماد به نفس

افرادی که بر پرسش «چقدر این کار برایم ارزش دارد» پاسخ می دهند، به همان طریق به این سوال که « چه فرصت هایی برای موفقیت دارم» نیز جواب می دهند. یعنی آنها با در نظر گرفتن کار یا فعالیت هایی که مستلزم آن است، ارزشی از لحاظ عدد برای آن شغل در نظر می گیرند، مانند: (۱ تا ۵) و برای خودشان نیز از میان اعداد (۱ تا ۵) عددی انتخاب می کنند. این افراد اگر از لحاظ اعتماد به نفس، خودشان را در شماره «۳» ببینند و کار مورد نظر را نیز شماره «۳» بدانند، می توانند آن کار را انجام دهند و از انجام آن احساس اعتماد به نفس می کنند. احساس غروری که در این موقعیت به دست می آورند، آنها را قادر می سازد که به مرور زمان کار را در سطح بالاتری از میزان بهره وری به انجام رسانند. اگر شماره ای که برای شغل مورد نظر انتخاب می کنند، بالاتر از شماره انگیزه شخصی خودشان باشد، آنها تلاش بیشتری از خودشان نشان می دهند، تا به آن برسند.در یک فرآیند ارزیابی ذهنی، اگر یک نفر خود را شماره «۳» ببیند و شغل مورد نظر را شماره «۵» به دلیل به دست آوردن اعتماد به نفس، آن کار را انجام می دهد و از انجام این کار انرژی می گیرد. این عمل به او انگیزه می دهد. ما در امر مدیریت، نیاز به افرادی داریم که با تمام وجود به آنچه انجام می دهند، باور داشته باشند، افرادی که اهمیت کار خود را بدانند و به کاری که انجام می دهند افتخار کنند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 213]