یک فیلم ایرانیِ تمام عیار

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: "یه حبه قند" آخرین ساخته رضا میرکریمی را می‌توان یک فیلم ایرانیِ تمام‌عیار دانست؛ فیلمی که با توجه به هزینه بسیار خوبی که صرف آن شده، توانسته به اثری متفاوت و منحصر به فرد در سینمای رضا میرکریمی تبدیل شود.

"یه حبه قند" به نوعی یادآور آثار ارزشمندِ سینمای ایران در دهه‌های شصت و هفتاد است؛ البته كه فیلمی دقیقاً متعلق به سال ۱۳۸۹ است. می‌توان با جرأت گفت فیلم رضا میرکریمی

یادآور آثار مطرح فیلمسازان شاخص ایرانی مثل داریوش مهرجویی و علی حاتمی است. یک فیلم بسیار دوست‌داشتنی درباره خوشی‌ها، لذت‌ها و مصائب یک خانواده سنتی ایرانی.

آخرین ساخته میرکریمی را می‌توان از مهم‌ترین فیلم‌های اواخر دهه هشتاد سینمای ایران به حساب آورد؛ فیلمی که اگرچه در ظاهر در خانه‌ای سنتی و بزرگ در یزد به تصویر کشیده شده، ولی در واقع کل همه این فضاها از طریق دکور بازسازی شده و ممکن است تماشاگر كمتر متوجه این موضوع شود.

"یه حبه قند" همچنین در زمینه مسائل فنی یک فیلم پیشرو در سینمای ایران محسوب می‌شود، فیلمی که برای فیلمبرداری، نورپردازی، طراحی صحنه و لباس آن و ... زحمات فراوانی کشیده شده و ابتکارات و خلاقیت‌های جالبی در این زمینه‌ها در فیلم دیده می‌شود، به‌طوری كه بسیاری از ابتکارات در زمینه مسائل فنی در این فیلم برای اولین بار روی داده است و به نظر می‌رسد میرکریمی بسیار اهل ریسک کردن و کسب تجربه‌های متفاوت است.

فیلمبرداری این فیلم با دوربین سوپر 16 گرفته شده؛ آن هم برای اولین بار در سینمای ایران. كاری كه کاترین بیگلو در هالیوود با فیلم معروف و اخیر خود یعنی "گنجه درد" انجام داده است.

بازیِ همه بازیگران حیرت‌انگیز است، به‌خصوص رضا کیانیان در نقشی بسیار متفاوت. هیچ‌گاه حتی تصور هم نمی‌کردم کیانیان چنین نقش متفاوتی را بازی کند. "یه حبه قند"، داستانی معاصر دارد كه در یک فضای بومی و سنتی، در یك خانواده سنتیِ یزدی طی دو سه روز اتفاق می‌افتد. اعضای یک خانواده پرجمعیت و سنتی به بهانه ازدواج دختر کوچک‌تر خانواده پا به درون خانه پدری می‌گذارند. فیلم پر از جزئیات است، مثل فیلم‌های "خیلی دور خیلی نزدیک" و "به همین سادگی". و به همین سادگی نمی‌توان با یک‌بار دیدن فیلم متوجه بسیاری از جزئیات و ظرائف آن شد. "یه‌حبه‌قند" همان‌طور که از خود فیلم پیداست، نقش تأثیرگذاری در روند داستان دارد. باید برای ساخت فیلم "یه‌حبه‌قند" به آقای میرکریمی تبریک گفت، چون او تجربه‌ای متفاوت و باشکوه را در کارنامه خود ثبت کرده و پس از ساخت فیلم‌های تحسین‌شده "خیلی دور خیلی نزدیک" و "به همین سادگی" به دنبال تکرار خود نبوده است. کارگردانیِ چنین پروژه‌ای فقط از عهده کارگردان‌های توانمندی چون میرکریمی برمی‌آید. می‌شود گفت "یه حبه قند" استانداردهای سینمای ایران را بالا برده است. برای نوشتن درباره فیلم‌های رضا میرکریمی باید آنها را چندین بار دید و این نوشته فقط حاصل یک بار دیدنِ فیلم است. به قول سهراب سپهری: "زندگی جیره مختصری‌ست / مثل یک فنجان چای / و کنارش عشق است / مثل یک حبه قند / زندگی را با عشق / نوش جان باید کرد."

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 264]