بگذاريد كودكان حق انتخاب داشته باشند : روانشناسی کودک

واضح آرشیو وب فارسی:آشپز آنلاین: بگذاريد كودكان حق انتخاب داشته باشند
همه افراد دوست دارند چيزي را كه مورد علاقه و سليقه شان است، انتخاب كنند و از آن لذت ببرند و استفاده بكنند و مسلماً چيزي را هم كه خود پسنديده اند، بيشتر دوست دارند تا چيزي را كه ديگران برايشان انتخاب مي كنند. حق انتخاب داشتن به انسان اعتماد به نفس مي دهد و فرد احساس مي كند با سليقه است و لياقت چنين چيزي را دارد. حالا در مورد كودكان اگر ما اين حق انتخاب را از آنها بگيريم و عقيده خود را به آنها تحميل كنيم، چون احساس مي كنيم او نمي تواند و هنوز به آن مرحله اي نرسيده كه خودش حق انتخاب داشته باشد، باعث شديم ديگر نتواند خودش در مورد چيزي كه مي خواهد، تصميم بگيرد و در آينده و بزرگسالي حتماً براي خريد هر چيز به كسي نياز دارد كه براي او انتخاب كند يا اينكه چيزي را كه او مي خواهد بخرد، حتماً بايد از ديد ديگران هم تأييد شود وگرنه منصرف مي شود و از چيزي كه مورد علاقه اش است، صرفنظر مي كند، چون مطمئن نيست انتخاب درستي كرده باشد.
به طور مثال، شما مي خواهيد با خانواده به ميهماني برويد، لباس مورد دلخواه خود را مي پوشيد و بعد لباسي را هم كه فكر مي كنيد براي كودكتان مناسب است، انتخاب مي كنيد و مي گوييد اين لباس قرمز را بپوش براي مهماني امشب اين لباس مناسب است، ولي كودك شما اين لباس را نمي پسندد و مي خواهد لباس ديگري را كه كرم رنگ است، بپوشد. اگر شما بخواهيد به زور چيزي را كه او دوست ندارد، به او تحميل كنيد، او سر باز مي زند و آن لباس را نمي پوشد و در آخر هم باعث دلخوري و دعوا مي شود، ولي اگر به او بگوييد كدام لباس را مي پسندي، دوست داري قرمز را بپوشي يا كرم را، او راحت تر تصميم مي گيرد و از چيزي كه خود او دوست دارد و مي پوشد، لذت مي برد. يا اينكه شما به يك رستوران رفته ايد و مي خواهيد غذا سفارش بدهيد. شما اين كار را براي خود مي كنيد، ولي جاي كودك خود تصميم نگيريد، از او هم سؤال كنيد، اجازه بدهيد غذاي مورد دلخواه خود را بخورد، چون اگر شما برعكس عمل كنيد، كودك غذا نمي خورد، اما اگر خود او سفارش بدهد، آن غذا را با لذت فراوان مي خورد و از اينكه شما اين اجازه را به او داده ايد، احساس شايستگي مي كند و همينطور احساس بودن و وجود داشتن. مثلاً اگر مي خواهيد به پارك برويد، به كودك خود مي گوييد سريع لباست را بپوش تا به پارك برويم، اما او مي گويد در اين ساعت برنامه مورد علاقه اش از تلويزيون پخش مي شود، اما وقتي شما روي حرف خود پافشاري و اصرار مي كنيد، در اين حالت است كه كودكتان را ناديده گرفته ايد. اما به جاي آن مي توانيد بگوييد ما مي خواهيم به پارك برويم، اگر دوست داري، مي تواني به پارك بيايي، يا اينكه ترجيح مي دهي برنامه مورد علاقه ات را ببيني. در اين وضعيت كودك قدرت تصميم گيري پيدا مي كند. اگر ما اين حق انتخاب را براي كودكمان قائل شويم، به آينده او كمك كرده ايم و به عقيده او احترام گذاشته ايم.
سميه غفاري
كارشناس روانشناسي
http://iraninstitute.com/1382/820823/html/majara.htm

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آشپز آنلاین]

[مشاهده در: www.ashpazonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 302]