واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: مشكلي كه گويا قابل حل نيست! ماجراي حق پخش تلويزيوني و خطرات جديد براي فوتبال ايران
ليگ برتر هشتم دومين هفته خود را پشت سر گذاشت (البته با برخي مشكلا ت مثل لغو دو بازي) تاماراتن رقابت تيم هاي ليگي به معرض نمايش درآيد. ليگ جاري هم مثل ساير ليگ هاي گذشته با همان شيوه درحال برگزاري است و البته مشكلا ت خاص و هميشگي خود را نيز به همراه دارد. ضمن اين كه برخي اتفاقات عجيب و غريب را نيز به تازگي تجربه مي كند كه انتقال تيم هاي تهراني به شهرستانهاي ديگر ومسائل پيراموني آن مهمترين اين معضلا ت به شمار مي رود. اما در كنار اين ضعف ها و كاستي ها كه هميشه وجود داشته و دارند، ليگ برتر يا همان ليگ حرفه اي در فصل جاري با مشكلا ت ديگري نيز روبرو بوده كه البته محدود به قوانين فدراسيون فوتبال و سازمان ليگ نيست. اين مسائل به كنفدراسيون فوتبال آسيا (C.F.A) و همچنين فيفا ارتباط دارند و از اين نظر كار را براي گردانندگان ليگ برتر دشوار كرده اند. مباحثي از جمله تغيير اساسنامه باشگاه هاي حاضر در ليگ حرفه اي و ثبت آنها به صورت يك شركت و همچنين فراهم كردن شرايط مناسب استاديوم ها مطابق با استانداردهاي C.F.A مشكلا تي بودند كه علي الظاهر حل شده اند و از اين نظر كنفدراسيون فوتبال آسيا حساسيت ها و ايرادهاي خود نسبت به ليگ حرفه اي ايران را كاهش داد. اما همچنان فوتبال باشگاهي كشورمان با معضلا ت روبروست كه درحال حاضر مي توان مهمترين اين مشكلا ت را عدم حق پخش تلويزيوني از سوي صدا و سيما دانست. مشكلي كه قطعا در آينده اي نزديك فوتبال ما را دچار مشكلا ت جديد خواهد كرد و البته اجازه حضور سه يا چهار تيم از كشورمان در ليگ قهرمانان آسيا را نخواهد داد.
حق پخش تلويزيوني
و رونق ورزش
حق پخش تلويزيوني مسابقات فوتبال (يا حتي ساير رشته هاي ورزشي) در اكثر كشورهاي جهان به صورت يك موضوع قابل قبول و البته طبيعي مورد تاييد است و از اين جهت است كه اقتصاد در فوتبال اين گونه رونقي قابل توجه دارد. در كشورهاي اروپايي و حتي همين كشورهاي آسيايي كه چند سالي است ليگ حرفه اي را به راه انداخته اند، مشاركت و تعامل تلويزيون با باشگاه ها درحد مطلوب است و از اين رهگذر هم باشگاه ها و هم تلويزيون به منافع مورد نظر خوددست مي يابند. ضمن اين كه در تعدادي ازكشورها هم باشگاه ها تلويزيون خصوصي دارند و به بهترين شكل از ورزش بهره برداري هاي مختلف مي كنند. مساله نيز بسيار ساده است. باشگاه هاي ورزشي اعم از فوتبال يا ساير رشته هاي مختلف ورزشي، ضمن انعقاد قرارداد با شركت ها و اسپانسرها درصدي از مبالغ دريافتي خود را به حق پخش تلويزيوني اختصاص مي دهند ودر اين رهگذر هم باشگاه ها هم تلويزيون و هم اسپانسرها منتفع مي شوند. به اين ترتيب باشگاه ها به مشكل اقتصادي بر نمي خورند و همچنين در پيشبرد اهداف فني خود نيز موفقيت حاصل مي كنند. چرا كه حق پخش تلويزيوني اين امكان را به باشگاه ها مي دهد كه حتي تمرينات و ساير فعاليت هاي يك باشگاه نيز انعكاس يابد و به اين ترتيب فوتبال در همه ابعاد خود رشد مي كند. اما متاسفانه اين روند در فوتبال ما و البته ساختار تلويزيون جايي ندارد و به همين دليل است كه مشكلات اقتصادي بسياري از باشگاه هاي فوتبال را فرا گرفته است. اما مهمترين نتيجه نامطلوبي كه از اين رهگذر به فوتبال ما مي رسد، ايرادهاي كنفدراسيون فوتبال آسياست كه مشكلاتي را مثل عدم امكان حضور همه يا چهار باشگاه از كشورمان در ليگ قهرمانان آسيا را فراهم مي كند.
سه يا چهار سهميه
منتفي است
مشكلاتي كه فوتبال ايران تا همين چند ماه پيش داشت (و البته هنوز هم برخي از آنها وجود دارند) فوتبال كشورمان را حتي تا مرز تعليق نيز پيش برد. اما پس از آن فدراسيون و همچنين باشگاه ها با درك حساسيت موضوع همكاري با C.F.A و فيفا را آغاز كردند تا خطرات احتمالي از دور و بر فوتبال ايران دور شود. پس از بلاتكليفي 18 ماهه فدراسيون كه عكس العمل فيفا را برانگيخت، در ماه هاي گذشته مسائلي همچون: ايجاد شرايط مناسب، ورزشگاه ها براي برگزاري مسابقات مثل نور، استاديوم ها، لزوم عقد قرارداد با بازيكنان حرفه اي، ثبت باشگاه ها به عنوان شركت هاي خصوصي و به ويژه حق پخش تلويزيوني مسابقات باعث شدند فوتبال ايران باز هم خطر را زير گوش خود احساس كند كه چند مورد اين مشكلات تا حدودي رفع شده اند. اما هنوز داستان حق پخش تلويزيوني ادامه دارد و البته به نتيجه هم نرسيده است. اتفاقي كه اگر ادامه پيدا كند، فوتبال كشورمان را از حق مسلم خود يعني داشتن سه يا چهار نماينده در ليگ قهرمانان آسيا محروم مي كند. ضمن اينكه احتمال دارد در آينده اي نزديك حتي نتوانيم ليگ حرفه اي را برگزار كنيم. براي حل معضل بزرگ عدم حق پخش تلويزيوني مسابقات ليگ برتر اگرچه فدراسيون فوتبال گام هايي را برداشته است، اما اين مشكل همچنان از سوي متوليان سازمان صدا و سيما وجود دارد و آنها به اين راحتي حاضر به همكاري در اين خصوص نيستند و متاسفانه حتي در مقام پاسخگويي به تصميم خود نيز بر نمي آيند. به هر حال آنچه مشخص است صدا و سيما به عنوان يك نهاد دولتي علاقه چنداني به همكاري با باشگاه ها كه در حال خصوصي شدن و برآورده كردن انتظارات فيفا و C.F.A هستند، ندارند و به اين ترتيب دود اين عدم همكاري بيش از همه به چشم فوتبال ايران مي رود. چرا كه بسياري از كشورهاي درجه چندم آسيا تنها به دليل اجراي ضوابط كنفدراسيون فوتبال آسيا چند تيم در ليگ قهرمانان دارند. اما فوتبال كشورمان به عنوان يكي از چند تيم برتر آسيا تنها دو نماينده در مسابقات قاره كهن دارد و اين مشكل باعث شده تا فوتبال باشگاهي كشورمان سال ها از دستيابي به جام قهرماني باشگاه هاي آسيا محروم بماند.
بي توجهي صدا و سيما
و نابودي باشگاه هاي فوتبال
عدم پرداخت حق پخش تلويزيوني مسابقات تنها به فوتبال اختصاص ندارد و تمامي رشته هاي ورزشي، به ويژه ورزش هاي مدال آور نيز از اين معضل رنج مي برند. با اين حال فدراسيون هاي بين المللي ساير رشته ها به اين قضيه حساسيتي ندارند و از اين بابت مشكلي نيست اما بايد توجه داشت كه حق پخش تلويزيوني مي تواند ورزش را رونق بخشد و ديگر هيچ باشگاه يا مجموعه اي بابت مشكلات مالي منحل نشود. اتفاقي تلخ كه در رشته اي مثل فوتسال مكررا رخ مي دهد. فوتسال كه در حقيقت هم خانواده فوتبال است و علاقمندان بسياري در ايران و سراسر جهان دارد، در كشور ما از داشتن حتي يك پخش تلويزيوني نيز محروم است. ايران به عنوان قهرمان مطلق فوتسال آسيا و دارنده عنوان چهارم جام جهاني 1993 كه افتخارات بين المللي فراواني را در كارنامه دارد. همچنان با عدم پخش تلويزيوني مسابقات ليگ فوتسال روبه روست و از اين جهت بسياري از باشگاه هاي بزرگ و پرافتخار نابود شدند. باشگاه هايي همچون پيمان، شركت واحد، شهرري و حتي استقلال و پرسپوليس به دليل نداشتن پايگاه هاي اقتصادي نتوانستند ادامه حيات دهند و به اين ترتيب رونق فوتسال باشگاهي در ايران هر سال كمتر مي شود، به طوري كه چند سالي است جام رمضان كه جامي با كيفيت و مورد توجه مردم بود نيز ديگر برگزار نمي شود. از اين رو بسياري از باشگاه هاي فعلي با مشكلات عديده اي به كار خود ادامه مي دهند و البته اندك اندك عطاي كار را به لقايش مي بخشند. حتي باشگاهي مثل شن سا ساوه كه قهرماني هاي فراواني در ليگ و همچنين قهرماني در جام باشگاه هاي آسيا و چندين تورنمنت بين المللي و جهاني را دارد، به دليل عدم توجه به دغدغه هاي خود يعني داشتن پايگاه اقتصادي براي فوتسال كه مهمترين قسمت آن پخش تلويزيوني مسابقات است، با نوعي بي انگيزگي روبه رو شده است و تلاش هاي متوليان اين باشگاه براي احقاق حق خود و همچنين راه اندازي تلويزيون خصوصي ورزش با كم توجهي ها و دست انداز هاي مختلف روبه رو شد. به اين ترتيب در كنار فوتبال آينده فوتسال نيز تاريك و مبهم است و بايد براي حل مشكل حق پخش تلويزيوني مسابقات فوتبال و فوتسال چاره اي اساسي انديشيده شود.
محمدي: خودمان هم
خسته شده ايم
پس از اينكه رايزني ها و اقدامات فدراسيون فوتبال براي حق پخش تلويزيوني رقابت هاي ليگ برتر به جايي نرسيد، «علي كفاشيان» رئيس فدراسيون فوتبال چندي پيش اعلام كرد كه عواقب اين مشكل از اين پس ربطي به فدراسيون فوتبال ندارد. پس از اين اتفاقات و همچنين پايان مهلت C.F.A به ايران براي مشخص كردن تكليف حق پخش تلويزيوني مسابقات با «عزيز الله محمدي» رئيس سازمان ليگ و از اعضاي هيات رئيسه فدراسيون فوتبال گفت و گويي انجام داديم تا از اين مشكل و اثرات آن بر فوتبال كشورمان مطلع شويم.
حق پخش تلويزيوني مسابقات به كجا انجاميد؟
تا به حال هيچ نتيجه اي كسب نشده و معلوم هم نيست اصلا به نتيجه برسد يا نه.
مسوولا ن صدا و سيما چه پاسخي به شما داده اند؟
هيچي. مشكل هم همين جاست كه آنها به طور شفاف دلا يل خود را مطرح نمي كنند.
شايد به اين دليل كه تلويزيون ايران دولتي است و آنها نمي توانند با نهادي كه تحت نظارت فيفا و C.F.A قرار دارد همكاري كنند.
نمي دانم. با اين حال هر چه هست بايد با ما تعامل كنند بالاخره فدراسيون فوتبال هم متعلق به اين ممكلت است و موفقيت آن به كشورمان برمي گردد.
چرا صدا و سيما در خصوص اظهارات مسوولا ن فدراسيون هم عكس العملي نشان نمي دهند؟
اين را هم نمي دانم به خدا خودمان هم خسته شده ايم و ديگر نمي توانيم كاري انجام دهيم.
كنفدراسيون فوتبال آسيا تا كي به ايران فرصت داده است؟
آخرين فرصتي كه به ما داده بودند، تا هفتم مرداد بود كه با توجه به تعامل و مذاكراتي كه با مسوولا ن C.F.A داشتيم مي توانيم اين فرصت را باز هم تمديد كنيم اما فايده اي ندارد.
پس با اين حساب ايران با همان دو سهميه در ليگ قهرمانان آسيا شركت مي كند؟
بله تا اين لحظه كه اين طور است اما اميدواريم مشكل حق پخش تلويزيون حل شود تا فوتبال ما با سه يا چهار نماينده در ليگ آسيا شركت كند چون استحقاق آن را دارد.
گويا برخي مسوولا ن نيز چندان با اين موضوع موافق نيستند مثلا حجت الا سلام يحيي زاده كه عضو كميته تربيت بدني مجلس شوراي اسلا مي نيز هست چندي پيش با حق پخش تلويزيون مسابقات توسط صدا و سيما مخالفت كرده بود.
اگر مديران صدا و سيما با ما همكاري كنند ساير مسوولا ن را نيز آگاه خواهيم كرد كه چرا مطمئنا همه براي اعتلا ي نام ايران تلا ش مي كنند و از اين نظر مشكلي نيست اما به هر حال بايد به خواسته هاي فدراسيون كه در واقع انتظارات كنفدراسيون فوتبال آسياست توجه شود.
سوال آخر احتمال جريمه يا حتي محروميت براي فوتبال ايران وجود دارد؟
نمي دانم اما هر احتمالي وجود دارد بنابراين بايد مسوولا ن صدا و سيما حساسيت ها را درك و بيشتر با فدراسيون فوتبال همكاري كنند.
سه شنبه 22 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 136]