روشي جديد براي دسته‌بندي نانولوله‌ها بر حسب طول

واضح آرشیو وب فارسی:ایسکانیوز: روشي جديد براي دسته‌بندي نانولوله‌ها بر حسب طول
تهران-خبرگزاري ايسكانيوز: اخيراً محققاني از مؤسسه ملي استانداردها و فناوري(NIST)، روش جديدي براي دسته‌بندي نانولوله‌هاي كربني بر حسب طول ابداع كرده‌اند كه در آن از سانتريفوژهاي بسيار سريع استفاده مي‌شود.
به گزارش روز سه شنبه باشگاه خبرنگاران دانشجويي ايران "ايسكانيوز" مهم‌ترين مزيت اين روش قابليت ارتقاي حجم توليد نانولوله‌هاي باكيفيت و سهولت در رسيدن به توليد انبوه است.
متأسفانه، همواره روش‌هاي ساخت نانولوله‌هاي كربني درصد زيادي نانوآشغال در مخلوط مورد استفاده(توده‌هايي از كربن، دوده‌‌ي معمولي، ذرات فلزي مورد استفاده به‌عنوان يك كاتاليست) توليد مي‌كنند و نانولوله‌هاي ساخته‌شده داراي طيف بسيار گسترد‌ه‌اي از اندازه(طول چند ده يا چند صد و يا چند هزار نانومتر) هستند.
در اكثر موارد، پالايش محصولات توليدي امري ضروري است و براي بسياري از كاربردهاي بالقوه بايد نانولوله‌ها را بر حسب طول جداسازي كرد؛ مثلاً، در كاربردهاي زيست‌پزشكي نشان داده شده‌است كه پذيرش نانولوله‌ها از سوي سلول‌ها ضرورتاً به طول آنها بستگي دارد، همچنين نانولوله‌هايي كه به‌عنوان اجزا در ميكرومدارهاي آينده استفاده مي‌شوند بايد با محل كاري خود متناسب باشند.
در كاربردهاي نوري نيز طول نانولوله ميزان جذب يا تابش نور را تعيين مي‌كند.
در سال ۲۰۰۶، محققان دريافتند كه مي‌توان نانولوله‌ها را از طريق چرخش آنها در يك سيال چگال به‌وسيله يك سانتريفوژ بسيار سريع بر حسب كايراليتي(chirality)، جداسازي و دسته‌بندي كرد.
در تحقيق اخير، يك گروه از محققان NIST، نشان دادند كه شكل ديگري از فرايند مذكور مي‌تواند نانولوله‌ها را بر حسب طول دسته‌بندي كند.
نانولوله‌ها در حال چرخش در لوله سانتريفوژ به‌سمت يك نقطة تعادل ـ كه با خاصيت شناوري آنها تعيين مي‌شود ـ حركت مي‌كنند.
محققان NIST نشان داده‌اند كه به‌دليل وجود اصطكاك، نانولوله‌ها با سرعت‌هاي مختلفي كه به طولشان بستگي دارد، به‌سمت نقطه تعادل مي‌روند.
جفري فاگن(Jeffrey Fagan)، يكي از اعضاي اين گروه تحقيقاتي، در اين باره گفت: با به چرخش درآوردن سانتريفوژ، مشاهده مي‌كنيم كه نانولوله‌هاي بلندتر، حركت سريع‌تري دارند.
به گزارش ايسكانيوز به نقل از نانو، ما به نوعي به برگزاري مسابقه در بين نانولوله‌ها اقدام كرديم و ديديم كه نانولوله‌هاي بلندتر در زمان‌هاي مساوي، مسافت‌هاي بيشتري را طي مي‌كنند. سرانجام، اين نانولوله‌ها به اندازه‌اي از بقية نانولوله‌ها فاصله گرفتند كه ما توانستيم به‌دقت لايه‌ها را بيرون كشيده، طول‌هاي مختلف را جداسازي كنيم.
بنا به اظهارات اين محققان، نكته قابل ‌توجه در اين روش اين است كه برخلاف ساير روش‌هاي جداسازي نانولوله‌ها بر حسب طول، روش مذكور تنها روشي است كه قابليت به‌كارگيري در توليد انبوه و تجاري را دارد، همچنين اين روش بسياري از آشغال‌هاي نامطلوب، به‌ويژه ذرات فلزي را از مخلوط حذف مي‌كند.
نتايج اين تحقيق در نشريه Advanced Materials به چاپ رسيده‌است./د/184/120
سه شنبه 22 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایسکانیوز]

[مشاهده در: www.iscanews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 170]