واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: حقوق اجتماعي مصروعان
متذكر ميشويم كه شير مادر مبتلا به صرع با وجود مصرف داروهاي ضد صرع براي نوزاد، كاملاً سالم و بيخطر است و توصيه ميشود كه طبق روال عادي، شيردهي ادامه داشته باشد.
توصيه ميشود اگر بيداري در شب براي مادر مبتلا به صرع مناسب نباشد، ميتواند شير را دوشيده و پدر آنرا به كودك بدهد. مادر نبايد نوزاد خود را از شير خود محروم كند، اگرچه مقداري از دارو از شير عبور ميكند و به نوزاد ميرسد، اما ميزان آن آنقدر نيست كه براي بچه مشكلات جديدي ايجاد كند و به اين علت، نوزاد نبايد از شير مادر محروم شود.
خانمهاي جواني كه مبتلا به صرع هستند نبايد بيماري خود را مخفي كنند. آنها به راحتي ميتوانند ازدواج كنند، به شرط آنكه مشكل خود را با پزشك متخصص و همسر آينده خود در ميان بگذارند و حتماً قبل از بچهدار شدن با پزشك خود مشورت كنند.
صرع و وراثت
دو عامل تعيينكننده پيشرفت صرع در يك فرد، عبارتند از: ميزان آمادگي شخص براي تشنج و نيز وجود سابقه صدمه مغزي.
همچنين هر شخص داراي يك «آستانه حمله» با سطح مقاومت مشخص نسبت به حملات است.
آستانه حمله، نشاندهنده ميزان آمادگي شخص براي تشنج است. اگر آستانه حمله خيلي پايين باشد، يعني آمادگي شخص براي تشنج زياد است، در اينصورت اغلب بيمار دچار حملات خود به خودي ميشود.
اگر آستانه حمله بالا باشد، آنچنانكه در بيشتر مردم چنين است، آمادگي شخص براي تشنج كم است. چنين فردي به آساني دچار تشنج نميشود و تعدادي عوامل محيطي مانند صدمه به مغز لازم است تا حمله آغاز شود. اين آستانه، بخشي از ساختار ژنتيكي شخص است و به طور ژنتيكي قادر به انتقال هر كودك است. بنابراين براي بروز صرع در هر فردي يك عامل ژني لازم است. اما ميزان بروز آن متغير است. در بعضي خانوادهها ممكن است صرع در تعداد زيادي از افراد آن بروز ميكند و در خانوادهاي ديگر تنها يك عضو مبتلا وجود داشته باشد.
خطر وجود صرع در كودكي كه از والدين مصروع به دنيا ميآيد، بستگي به ماهيت صرع والدين و سطح آستانه حمله آنها دارد.
اگر يكي از آنها مصروع باشد، احتمال ابتلا به صرع در نوزاد افزايش مييابد، اما ميزان اين افزايش اغلب كم است.
دوشنبه 21 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 122]