واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: دوست مناسب براي فرزند شما
به نظر مي رسد دوستيابي به آساني بازي با بچه باشد، اما اگر شما به كودك و نوجوان خود توجه كنيد، خواهيد ديد كه اينكار چقدر مشكل است. يك كودك 2 ساله به نوبت دقايقي روي تختخواب ميخوابد و دقايقي ديگر را صرف گرفتن اسباببازي مورد علاقهاش مي كند. يك كودك 4 ساله ممكن است يك ساعت با دوست خود بازي كند ولي دست آخر كار به داد و فرياد برسد: «من تو را دوست ندارم، تو دوست من نيستي.»
آموختن مهارتهاي روابط اجتماعي يكي از دشوارترين مراحل رشد است كه يك كودك با آن مواجه بوده و يكي از عوامل مهم و حساس در موفقيتهاي بعدي او است. اهميت روابط دوستانه در دوران مدرسه بيشتر خودنمايي ميكند. زماني كه بچهها از محيط خانواده بيرون آمده و متوجه محيط خارجي ميشوند، روابط با دوستان از جمله موارد مهم براي آنان خواهد بود. در سن 8 سالگي كودك ميتواند رابطه اي نزديك با دوست خود برقرار كند و بفهمد كه او چه فكر ميكند و چه احساسي دارد.
به مرور زمان هرچه كودك مهارت بيشتري در روابط دوستانه پيدا ميكند، روابط بين آن دو بيشتر و دو طرفه ميشود. بچهها به طور طبيعي جلب كساني ميشوند كه داراي شرايط فيزيكي يكسان، علاقههاي مشابه و فعاليتهاي يكسان هستند. بعضي از كودكان دوستان فراواني دارند و بعضي با يك نفر براي يك مدت زمان خاص ارتباط دوستي برقرار ميكنند.
در حالي كه مهـــارتهاي دوستيابي به طور طبيعي با رشــد و بلوغ كودك افزايش مييابد، والدين بايد در اين مورد مداخله كنند و به آنها در صورت لزوم كمك كنند.
روشهاي رفتار دوستانه با كودك
بعضي از كودكان به طور طبيعي دوستان را به خود جلب ميكنند و گروهي بايد بسيار سعي كنند تا موفق شوند. كودكاني كه پر جنب و جوش هستند و به راحتي با ديگران گرم ميگيرند و به صورت خاص حساسيت از خود نشان نميدهند مي توانند به راحتي دوست پيدا كنند. اما آنها نيز به راهنماييهاي والدينشان نيازمندند. اگر فرزند شما دوستان زيادي دارد و يا فقط چند تايي دوست دارد، حتماً چند نكته را رعايت كنيد:
ـ درِ خانه به روي دوستانش، به خصوص آنهايي كه مورد تأييد شما هستند باز باشد.
ـ كودك خود را به پيوستن به گروهها (مطمئن شويد كه آن گروه مورد اطمينان شما باشد) تشويق كنيد.
ـ او را در مقابل دوستانش سرزنش و تحقير نكنيد. اينكار هيچگونه اثر سازندهاي ندارد و فقط او را از شما دور ميكند.
ـ سعي كنيد از گفتن كلماتي مثل خجالتي، خسيس و يا «بدون رفيــق» پرهيز كنيد. چنين كلماتي فقط باعث بروز رفتاري ميشود كه شما خواهان آن نيستيد و همچنين از تغيير رفتار كودك شما جلوگيري ميكند.
ـ به او اجازه دهيد در حد قابل قبول با تلفن صحبت كند، چون براي بعضي از كودكان صحبت با تلفن راحتتر از صحبت رو در رو است.
ـ كودك خود را با انبوهي از مسئوليتها و برنامهريزيها مشغول نكنيد. سعي كنيد فرصت كافي براي دوستيابي و رشد اين خصلت به او بدهيد.
ـ به او اجازه دهيد تا لباس مناسبي را كه همه دوستانش ميپوشند، او هم بخرد و بپوشد. او دوست دارد خود را در جمع دوستان صميمي حس كند.
در حفظ دوستيها كمك كنيد
مشكلات با دوستان، گهگاه كودك را تحت تأثير قرار ميدهد. زماني كه چنين اتفاقي ميافتد، شما بايد به احساسات كودك خود توجه كنيد و بعد زماني كه گريه او كم و يا تمام شد، به او نصيحتهاي كوچك كنيد. قبول و درك احساسات او، به وي قدرت مواجهشدن با دوستانش در روز بعد را خواهد داد. طرد شدن از طرف دوستان و از طرف اهــل خانه براي يك كودك تحمل ناپذير است.
سعي نكنيد ناراحتي فرزند 6 ساله خود را كه دوستش از او جدا شده، ناديده بگيريد. براي او اين يك «ازدست رفتن بزرگ» است، مداخله كنيد و سعي كنيد دوست خوبي برايش باشيــد تا او بتـــواند دوست ديگري بيابد. اگر فــرزند 10 ساله شما نق ميزند كــه اصـــلاً مورد توجه دوستانش نيست، بدون اين كه برايش سخنـــراني كنيد، به او اجازه صحبت بدهيــد. بعد سعي كنيد او را در راههاي جديدي كه متناسب با ارزش هاي دروني اوست، ياري دهيد.
چه مواقعي مداخله كنيم؟
همه پدر و مادرها كم و بيش با دوستان فرزندان خود مشكل دارند. وظيفه شما اين است كه در دوران دبستان به كودك خود كمك كنيد تا با گروههاي مثبت ورزشي يا پيشاهنگي و گروههاي دانشآموزي مدارس و يا جمـعي كه به فعاليت خاصي علاقهمندند همكاري كند و از جذب شدن او به گروههايي كه فعاليتهاي نامناسب و منفي دارند، مانند مصرف مواد مخدر، پوشيدن لباسهاي نامناسب و جلف، سرقت از مغازه و آشوب به پا كردن و... جلوگيري كنيد.
حتي با داشتن دوستان خوب شرايط روحي كودك متغير است و بالا و پايين دارد. بسياري از والدين واقعاً نمي دانند كه در مقابلشان چگونه رفتاري داشته باشند. پسر 8 ساله شما پشت خانهتان با دوستش مشغول دعواست. شما چه كار ميكنيد. بيرون ميرويد و در دعواي آنها داوري ميكنيد؟ دوستش را به خانه خودشان و پسرتان را به اتاقش ميفرستيد؟ يك سخنراني درباره چگونگي رفتار دوستان با هم و اين كه نبايد اينگونه عمل ميكردند ايراد ميكنيد؟ و يا اينكه كاري نميكنيد و آرزو ميكنيد كه آنها خودشان مشكل را حل كنند؟
بسته به شرايط و بچهها، هر كدام از شرايط بالا ميتوانند مؤثر باشد. اما معمولاً، هر چه شما كمتر مداخله كنيد كودك شما بيشتر در مورد روابط با دوستان آموزش ميبيند. بعضي مواقع راه حل انتخابي كودكان با آنچه بزرگسالان توقع دارند، يكسان نيست. اما آخرالامر خودشان راه مناسب را پيدا ميكنند.
بسياري از والدين نگران اين هستند كه كودكشان دوستي براي خود ندارد. اگر متوجه شديد كه فرزند 10 ساله شما اوقات زيادي را به تنهايي ميگذراند، بعضي اوقات بيمار است و علاقهمند به دوستي با بچههاي كم سن و سال تر از خود يا بزرگترهاست، بهتر است با معلم او و يا مسئول مدرسه صحبت كنيد. ببينيد آيا آنها ميتوانند براي او همبازي و دوست مناسبي بيابند. يك بعدازظهر دوستش را به خانه دعوت كنيد و ببينيـــد كه ميتواند اوقات خوبي با او داشته باشد. شما ممكن است به كودك كمك كنيد تا دوستي كه يك سال از او بزرگتر يا كوچـــكتر است، پيدا كند. كودكاني كه تفاوت سني كمي دارند، ميتوانند روابط بهتري در بازي با هم داشته باشند.
بعضي بچهها در ارتباط اجتماعي و رفتار در جمع دوستان مشكلات فراواني دارند. بعضي از آنها دير به نتيجه ميرسند و بعضي قادر به جلب توجه نيستند. در اين شرايط بهتر است معلم يا والدين، اين آموزشهاي اجتماعي را كه آنها به صورت طبيعي به دست نياوردهاند، به آنها بياموزند. اين مهارتها شامل:
ـ شركت كردن (چگونه ميتوان شروع كرد و اهميت توجه داشتن)
ـ همكاري كردن (اهميت نوبت در صحبت و در ميان گذاشتن موضوعات)
ـ ارتباط برقرار كردن (اهميت صحبت با ديگران و گوش فرا دادن به ديگران)
ـ دوست خوب بودن ( اهميت خنده، كمك و ترغيب ديگران)
ارتباط با تربيت
چطور ميتوانيد مطمئن شويد كه شما دوستي را پرورش ميدهيد؟ تحقيقات نشان ميدهد والديني كه از امور تربيتي استفاده ميكنند، بچههايي با روابط اجتماعي قوي بار ميآورند. وقتي به كودك خود ميرسيد ابراز محبت كنيد. به اين ترتيب وقتــي فرزند شما در خارج از خانه با كودكي ديگر ارتباط برقـــرار ميكنــد اين ارتباط دوستانه خواهد شد. اگر جواب شما به سؤالهاي زير مثبت باشد، شما موضوعات درستي را در اختيار كودك خود ميگذاريد.
ـ آيا شما احساسات، خواستهها و احتياجات فرزند خود را در نظر ميگيريد؟
ـ آيا در مورد فعاليتهاي روزانه او ابراز علاقه و توجه ميكنيد؟
ـ در صورت موفقيت ، آيا به او افتخار ميكنيد؟
ـ در صورت تحت فشار بودن فرزند، آيا شما به او پيشنهاد كمك و تقويت روحي ميكنيد؟
دوشنبه 21 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اطلاعات]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]