ارزيابي محققان از توان جنگي ايالات متحده‌ فرسايش‌ در ‌ماشين جنگي آمريكا

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: ارزيابي محققان از توان جنگي ايالات متحده‌ فرسايش‌ در ‌ماشين جنگي آمريكا
جام جم آنلاين: نظاميان‌ آمريكا امروزه شاهد يك نيروي نظامي شكننده و كشوري ناتوان از درگيري در جنگي ديگر هستند. امروز ارتش آمريكا در مبارزه‌اي بشدت طاقت‌فرسا به‌كار گرفته شده است و همه دلايل موجود گواه بر اين مدعاست.

ارتش آمريكا از هر نظر بيشترين غرامت را در جنگ‌هاي افغانستان و عراق مي‌پردازد. تعداد كثيري از پرسنل فعال و ذخيره اين كشور در عمليات‌هاي ارتش آمريكا در عراق و افغانستان حضور دارند و علي‌رغم فشارهاي پنتاگون براي افزايش دوره خدمت ارتش آمريكا همچنان براي افسران جوان جايزه نقدي پيشنهاد مي‌كند تا در يونيفرم نظامي خود بمانند.

سلامت سربازاني كه به خانه باز مي‌گردند نيز به يكي از نگراني‌هاي درازمدت بدل شده است. اما مساله پرسنل و نيروي نظامي تنها مساله دردسرساز ارتش نيست.

سوالات بسياري راجع به وضعيت و آينده ارتش آمريكا وجود دارد و اين‌كه آيا اين ارتش توان حضور در جنگي ديگر را خواهند داشت يا نه؟ براي يافتن پاسخ چنين پرسشي مجله فارين پاليسي و مركز بررسي مسائل امنيتي جديد آمريكا به بررسي 3400 افسر در حال خدمت و بازنشسته در سطح بالاي فرماندهي در رده‌هاي سرگرد، سرهنگ، فرمانده و بالاتر اعم از كادرهاي ثابت ارتش، بازنشسته، افسران ستادي و افسران ارتش پرداخته است.

حدود 35 درصد از شركت‌كنندگان در اين بررسي از نيروي زميني، 33 درصد از نيروي هوايي و 23 درصد از نيروي دريايي و 8 درصد از تفنگداران دريايي بودند كه 81درصد آنها بيش از 20 سال در ارتش خدمت كرده‌اند، 12درصد فارغ‌التحصيل يكي از دانشكده‌هاي علوم نظامي آمريكا بوده، دوسوم تجربه جنگ دارند و تقريبا 10 درصد در عراق و افغانستان يا هر دو خدمت كرده‌اند. اين بررسي نشان مي‌دهد نيروهاي مسلح آمريكا در مقابل بيشتر چگونه رفتار مي‌كنند.

تعداد نيرو

اگر چه آمار منتشر شده، در سپتامبر 2007 حكايت از گستردگي نيروهاي ارتش آمريكا دارد و نشان مي‌دهد كه تعداد 122 هزار نيروي آمريكايي تا مدت ياد شده در عراق حضور داشته و 18 هزار نيروي آمريكايي ديگر در كنار نيروهاي ناتو و افغانستان خدمت مي‌كنند، اما گزارش‌ها نشان مي‌دهد از نيروهاي حاضر در عراق بيش از 25 هزار زن و مرد تحت خدمت زخمي و بيش از 4 هزار تن نيز كشته شده‌اند.

علاوه اين بر تعداد؛ استقرار نيروها در بالكان، شبه جزيره كره و ديگر مناطق نيز وجود دارد كه اين مساله نگراني‌ كاهش نيروها، در آينده برمنابع محدود نظامي فشار مي‌آورد. با وجود چنين گزينه‌هايي، بسياري از نظاميان آمريكايي از كاهش نيروهاي ارتش اين كشور نگران هستند و براين باورند كه ممكن است نيروهاي نظامي آمريكا هر زمان به مناطق حادي چون ايران، سوريه، كره شمالي و تنگه تايوان فراخوانده شوند و اين مساله ساختار ارتش آمريكا را تهديد مي‌كند.

كيفيت واقعي نيروهاي آمريكايي‌

در همين زمان نگاه عموم و نيروهاي نظامي بر اين باور استوار شده است كه تعداد كمي از آمريكايي‌ها نسبت به حفاظت ارتش اين كشور اطمينان دارند و از اين‌كه نمي‌دانند نيروهاي نظامي تا چه اندازه عهده‌دار حفاظت از آنها هستند، در هراس به سر مي‌برند.

بنا بر گواهي‌ 60 درصد از افسران حاضر در نظرسنجي فارين‌پاليسي و مركز بررسي مسائل امنيتي جديد آمريكا، ارتش آمريكا امروز ضعيف‌تر از 5 سال پيش شده است و نيمي از اين افسران دليل آن را حضور در جنگ عراق و افغانستان عنوان كرده‌اند. در عين حال نيمي ديگر از اين افسران حتي گفته‌اند ارتش ضعيف‌تر از 10 الي 15‌سال پيش است.

در مقياس 10 امتيازي كه بين صفر تا 10 به شكل صعودي نوسان دارد، افسران ياد شده اين‌گونه قضاوت كردند كه آمادگي نيروهاي مسلح وخيم است و با ميانگين امتياز 7/4 به نيروي دريايي و 8/6 به نيروي هوايي، 6/6 به تفنگداران دريايي و 7/5 به نيروي زميني نمره داده‌اند.

توصيه بيشتر افسران بر اين است كه ايالات متحده بايد قابليت‌هاي اطلاعاتي خود را ارتقاء بخشد و حجم عمليات نيروهاي ويژه را افزايش دهد. در عين حال قابليت‌هاي فضايي و جنگ سايبر و تعميق قابليت‌هايي در برخي از حوزه‌هاي تخصصي مانند عمليات رواني بشدت مورد نياز است.

در اين نظرسنجي 31 درصد افسران ياد شده درخصوص ابزارهايي كه مي‌تواند ارتش آمريكا را در جنگ جهاني عليه تروريسم كمك كند ابراز عقيده كرده‌اند و 31 درصد به افزايش ابزارهاي قدرتمند ديپلماسي، 37 درصد به بهبود جاسوسي و وضعيت سازمان‌هاي جاسوسي، 19 درصد به افزايش شمار نيروهايي كه زبان خارجي را مي‌دانند و 38 درصد به افزايش بيشتر عمليات نيروهاي ويژه، 13 درصد به افزايش كادرهاي آماده به خدمت و توسعه استخدام كارشناسان غيرنظامي و 14درصد به افزايش پرداخت‌ها در قالب برنامه‌ها براي كمك به تحول وضعيت اقتصادي راي دادند.

(نمودار شماره 1)

بايد توجه داشت كه ارتش آمريكا از درون نيز دچار چالش‌هاي بسياري است؛ چالش‌هايي چون نگراني از سلامت و كيفيت نيروها، اختلاف نظر در شيوه‌هاي جنگي و ترديدها درخصوص ميزان آمادگي نيروها و نياز به نوسازي و تجديد قوا در پيكره ارتش آمريكا مزيد برعلت شكست اين ارتش است كه ريسك جنگ را براي اين ارتش بالا برده است.

مقياس يك تا 10 در مورد آمادگي نيروها براي اعزام و اجراي موفق ماموريت در مواقع بحراني از افسران حاضر در نظرسنجي نشان داد كه آنها به نيروي هوايي عدد 6/6 ،‌ به نيروي زميني عدد 7/4، به تفنگداران عدد 7/5 و به نيروي دريايي عدد 8/6 را امتياز داده‌اند و چنين امتيازي حكايت از اين دارد كه هيچ‌يك از اين نيروها نتوانستند به سطح بالايي از آمادگي در اين نظرسنجي دست يابند.

تاثير جنگ عراق و افغانستان‌

بايد توجه داشت 7 سال از 11‌سپتامبر گذشته و بحران ارتش آمريكا نيز از همان زمان آغاز شده است. ارتش ايالات متحده بالاخص نيروي زميني آن زيرفشار جنگ در عراق و افغانستان است و از سويي جذب نيروي انساني جديد و جايگزيني تجهيزات نظامي مستقر در اين كشورها با مشكلات بسياري روبه‌روست.

اين در حالي است كه ارتش آمريكا، كه بخش اصلي عمليات‌ها را در خاور ميانه اجرا مي‌كند، اعلام كرده است كه در صورت بروز درگيري بيشتر، ارتش از لحاظ امكانات، تجهيزات و نيروي انساني جوابگو نخواهد بود. نيروي دريايي نيز اعلام كرده كه در صورت بروز درگيري، دچار همين كمبودهاست و آمادگي لازم را ندارد حتي نيروي هوايي و ناوگان ايالات متحده كه فعاليت كمتري از نيروي زميني داشته است امكان دارد همانقدر كه در روزهاي اوج درگيري در ويتنام آسيب ديده بود، دچار آسيب شود. اين همه در مقابل كمبود بودجه‌هاي احتمالي كه با آ‌ن روبه‌رو هستند باعث مي‌شوند تجهيزات از اين هم ضعيف‌تر شوند.

احساسات ضدجنگ در آمريكا در اوج خود قرار دارد و ارتش‌ آمريكا به دليل فشار بيش از حد در نتيجه ماموريت‌هاي طولاني خود در آستانه فروپاشي است.

جنگ‌هاي عراق و افغانستان اكنون به ترتيب وارد پنجمين و هفتمين سال خود شده است و اين طولاني‌تر از آخرين به كارگيري نيروهاي نظامي آمريكا در قرن گذشته به استثناي ويتنام محسوب مي‌شود.

نظرسنجي مجله فارين پاليسي و مركز بررسي مسائل امنيتي جديد آمريكا نشان مي‌دهد 88 درصد از شركت‌كنندگان در اين نظرسنجي معتقدند كه جنگ در عراق، ارتش ايالات متحده را آسيب‌پذير كرده است.

سلامت نيروهاي مسلح بويژه نيروي زميني و تفنگداران دريايي در جنگ عراق متحمل لطمات شديدي شد و بيشترين فشار متوجه افسران بود. در بررسي درجه‌بندي هر يك از نيروهاي مسلح در مقياسي بين يك تا 10 مشخص شده است كه بيشترين درجه نگراني‌هاي سلامت در ميانگيني از 7 تا 9 قرار دارد كه درجه 70 براي نيروي زميني و 10 براي تفنگداران دريايي و 7/5 كه بهترين رتبه است سلامت نيروي هوايي است.

ميانگين امتياز براي 4 سرويس نظامي 6/6 است و بيش از 80 درصد از افسران گفته‌اند در طول خدمت دچار استرس بوده‌اند.

60 درصد افسراني كه در اين نظرسنجي شركت كرده‌اند يادآور شده‌اند نيروهاي مسلح آمريكا امروز ضعيف‌تر از 5 سال گذشته هستند و 15درصد نيز اين وضعيت را مشابه 5 سال گذشته دانسته‌اند.

(نمودار شماره 2)

همچنين 52 درصد از افسراني كه در اين نظرسنجي شركت كرده‌اند، معتقدند ارتش آمريكا نسبت به وضعيت 10 سال پيش خود ضعيف‌تر شده و 12 درصد نيز اين وضعيت را مشابه 10 سال گذشته دانسته‌اند.

(نمودار شماره 3)

در همين گروه 51 درصد معتقدند كه ارتش آمريكا نسبت به وضعيت 15 سال پيش خود ضعيف‌تر شده و
13 درصد نيز اين وضعيت را مشابه 15 سال گذشته دانسته‌اند.

(نمودار شماره 4)

بايد گفت اين نظرسنجي تنها به بررسي وضعيت جسماني سربازان آمريكايي نپرداخته‌ است، بلكه وضعيت روحي اين سربازان نيز بنا به گفته همرزمانشان تعريف چنداني ندارد.

47 درصد از افسران حاضر در اين نظر سنجي تنها تا حدي روحيه ارتش آمريكا را بالا، 22درصد تا حدي پايين و 4درصد نيز خيلي پايين دانسته‌اند.

آسوشيتدپرس در گزارشي، سال گذشته ميلادي را مرگبارترين سال براي ارتش آمريكا در عراق و افغانستان اعلام و تصريح كرد آمارها حكايت از آن دارد كه تعداد نيروهايي كه اقدام به خودكشي كرده‌اند، در مقايسه با سال پيش از آن 6 برابر افزايش داشته است.در همين حال ارتش آمريكا در گزارشي اذعان كرد بيش از 50 درصد از نيروهايي كه در جنگ عراق و افغانستان حضور داشتند، به بيماري‌هاي شديد رواني دچار شده‌اند.

آمارها نشان داد از سال 2003 تاكنون بيش از 40 هزار نفر از اين نيروها دچار بيماري روحي شديدي شده‌اند كه به PTSD (فشارهاي روحي پس از جنگ) معروف است.

به‌كارگيري در جنگي ديگر

وقتي سياستمداران آمريكايي در گفتار خود از نشانه‌هاي تهديد سخن مي‌گويند و مقامات رسمي مشتاقانه مي‌گويند كه همه گزينه‌ها روي ميز قرار دارد، معلوم نيست با توجه به منازعات پيش‌رو در عراق و افغانستان با چه اعتباري تصور مي‌كنند كه ايالات متحده امروز مي‌تواند عمليات نظامي موفق ديگري را در جايي ديگر از دنيا رهبري و هدايت كند.

تمام افسراني كه در نظرسنجي ياد شده از آنها نام برده شد، ابراز اطمينان كرده‌اند كه نظاميان آمريكايي آمادگي انجام عمليات تازه‌اي را ندارند.

در مقياس يك تا 10، افسران حاضر در اين نظرسنجي درخصوص آمادگي كامل براي تدارك جنگ ديگر در نظرسنجي مجله فارين پاليسي و مركز بررسي مسائل امنيتي جديد آمريكا اظهار نظر كرده‌اند كه آمادگي براي عمليات در ايران 5/4، سوريه 1/5، كره شمالي7/4، تنگه‌تايوان 9/4 و ميانگين امتياز نيروهاي مسلح آمريكا براي جنگ در 4 منطقه حاد 8/4 است.

اين مطالب به خاطر مي‌آورد كه سخن گفتن از جنگ راحت‌تر از هدايت كردن آن است. آمريكا در حال حاضر در عراق و افغانستان بشدت درگير است، اما همچنان براعمال فشار و تهديد به استفاده از ابزار زور عليه كشورهاي ديگر اصرار دارد. حال سوالي مطرح است كه آيا اساسا ارتش آمريكا اين توانايي را دارد كه جبهه سومي در مقياس جنگ تمام عيار منطقه‌اي بگشايد؟ با توجه به فرسايشي شدن جنگ در افغانستان و عراق و افزايش ميزان آسيب‌پذيري ارتش آمريكا و نزديك بودن زمان انتخابات رياست جمهوري آمريكا، بعيد به نظر مي‌‌رسد ارتش اين كشور بتواند دست به عمليات گسترده بزند.

دورنماي تامين نيرو

ارتش آمريكا در سال 2007 با كمبود 3 هزار سروان و سرگرد روبه‌رو بوده و انتظار مي‌رود كه اين كسري تا سال 2010 دو برابر شود. آمار نشان مي‌دهد كه 8/5 درصد از فارغ‌التحصيلان آكادمي نظامي در ايالت نيويورك كه از سال 2002 خدمت ثابت آنها شروع شده بود در سال 2007 دوره وظيفه آنان به پايان رسيده است و معكوس كردن اين روند و ديگر علائم ناخوشايند مسيري بحراني براي بهبود وضع پيكره ارتش آمريكا محسوب مي‌شود.

تعداد زيادي از طرح‌هاي پيشنهادي براي كمك به ارتش براي نگهداري و تامين نيازهاي پرسنلي افراد تازه وارد به ارتش تصويب نشده است و حتي به‌كارگيري جنايتكاران و بزهكاران اخلاقي در پيكره ارتش و اجازه دادن آشكار به همجنس گرايان مرد و زن براي خدمت در ارتش و افزايش محدوديت سني كه در اين رديف قرار دارد با مخالفت‌هاي بيشمار روبه‌رو شده است.

افزايش هتك حرمت زنان در ارتش آمريكا، از جمله دلايل اين مخالفت‌هاست. براساس شهادت هارمن عضو كنگره در كميته تحقيق مجلس نمايندگان درباره هتك حرمت به زنان در ارتش آمريكا، زنان و دختران نظامي آمريكا در عراق خطر هتك حرمت از طرف همكاران خود را بيش از خطر سلاح‌ گروه‌هاي مخالف آمريكا احساس مي‌كنند.

هارمن در اين باره گفته است: دختران و زنان نظامي ما در عراق بيش از آن كه با خطر درگيري با دشمن مسلح مواجه باشند، در خطر تجاوز از طرف همكاران خود قرار دارند.

هارمن ادامه داد، آمارها وقتي وحشتناك‌تر شد كه پزشكان خبر دادند 41درصد از زنان و دختران در ارتش آمريكا در دوران خدمت خود مورد تجاوز همكاران خودشان قرار مي‌گيرند.

همچنين آمار پنتاگون مي‌دهد با وجود ناهنجاري‌ اخلاقي، 34درصد زنان و 6 درصد مردان عضو ارتش آمريكا در سال 2006 تحت آزار جنسي بالادست‌ها و همقطاران خود قرار گرفته‌اند. در عين حال آسوشيتدپرس اين ارقام را بسيار كمتر از ارقام واقعي دانسته بود و استدلال كرده بود كه بسياري از نظاميان از ترس بيكار شدن يا باور نكردن ادعاي خود، حاضر به شكايت يا دادن گزارش نمي‌شوند.

علي‌رغم مخالفت‌ها به دليل كمبود نيرو، حضور همجنس‌بازان در ارتش آمريكا از جمله معضلات اين ارتش است. واشنگتن پست از وجود 65 هزار همجنس‌باز زن و مرد در نيروهاي مسلح آمريكا خبر داد و در ادامه يادآور شده بود كه ارتش آمريكا از سال 1994 تاكنون متحمل هزينه‌اي برابر با 363 ميليون دلار براي خروج اين افراد شده است زيرا شامل افراد آموزش ديده‌اي بوده‌اند.

حق شهروندي در آمريكا با خدمت كامل سربازي و اجازه خدمت به دانش‌آموزان دوره متوسطه نيز از جمله اين طرح‌هاست.

همچنين كمبود بودجه مشكلي است كه ارتش آمريكا را رنج مي‌دهد. در ميان سربازاني كه در نظرسنجي
ياد شده شركت كرده‌اند 77 درصد از شركت‌كنندگان معتقدند كه بايد هزينه‌هاي دفاعي آمريكا را افزايش داد و 6 درصد كاهش و 17 درصد در سطح فعلي را تاييد مي‌كنند. (نمودار شماره 5)

ميزان اعتماد به دولتمردان‌

براساس بنيان‌هاي دموكراسي مدرن رهبران نظامي نمي‌توانند تصميمات استراتژيك درخصوص جنگ يا صلح بگيرند، اما اين بدان معنا نيست كه فرماندهان نظامي هميشه با اطمينان موافق اين تصميمات باشند.

در نظرسنجي ياد شده وقتي كه از ميزان اطمينان و اعتماد گروه منتخب به نهادها و وزارتخانه‌هاي دولت ايالات متحده پرسيده شد، براساس شاخص گزارش مشخص شد كه سطح پاييني از اعتماد در ارتش به دولت وجود دارد.

در مقياس يك تا 10 ميزان اطمينان به رياست جمهوري 5/5 درصد و ميزان اعتماد به سازمان سيا 7/4‌درصد عنوان شده است. وزارت خارجه با 1/4‌درصد، سازمان سربازان بازگشته از جنگ 5/4 درصد، وزارت دفاع با 6/5 درصد و ميزان اطمينان خود به كنگره آمريكا را در پايين‌ترين حد ممكن يعني 7/2‌درصد اعلام كردند.

(نمودار شماره 6)

اين نگرش‌هاي منفي نسبت به موسسات و مقامات رسمي ايالات متحده از آنجا منشعب مي‌شود كه اكثريت افسران راي‌گيري شده در اين بررسي معتقدند رهبران انتخاب شده در ايالات متحده اطلاعات درستي درخصوص نظاميان خارج از آمريكا ندارند.

در نهايت‌

در نهايت به نظر مي‌رسد گرفتاري‌هاي آرتش آمريكا در جنگ عراق و افغانستان موجب مي‌شود اين ارتش نتواند بسرعت و به طور كامل از پس يك بحران ديگر برآيد. مقام‌هاي بلندپايه وزارت دفاع آمريكا بارها كاهش آمادگي كلي ارتش آمريكا را تاييد كردند و اگر چه پنتاگون در تلاش براي ارتقاي توانايي‌هاي جنگي خود است، اما كاهش خطرات براي ارتش آمريكا تا سطوح قابل قبول سا‌ل‌ها طول مي‌كشد.

از اين رو صاحبنظران نظامي به سياستمداران آمريكايي توصيه مي‌كنند پيش از طراحي هر واكنش نظامي و چينش قدرت در صفحه شطرنج سياست، توان نظامي نيروهاي آمريكايي را ارزيابي كنند، زيرا استقرار مكرر و طولاني نيروها در حال صدمه زدن به ارتش، تفنگداران دريايي و نيروهاي ذخيره و وارد كردن خسارت سنگين به تجهيزات جنگي حساس آمريكاست.

كتايون مافي‌
دوشنبه 21 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]