لازم نیست زنان برای اجتماعی شدن از خانه بیرون بیایند.

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: افتخاری انتقادات زیادی را نسبت به نحوه اجرایی شدن قانون عفاف و حجاب مطرح می کند و طبق انتظار، حمایتش را ازدورکاری زنان اعلام می کند و می گوید که لازم نیست زنان برای اجتماعی شدن و فعالیت در جامعه، از خانه هایشان بیرون بیایند.

الناز محمدی: خیلی ها او را به خاطر حمایت های بی چون و چرایش از محمود احمدی نژاد می شناسند؛ حمایت هایی که او در این چندسال هم از شخص رئیس جمهور و هم از لوایحی که او تقدیم مجلس کرده، باعث شناخته شدنش به عنوان یکی از زنان نماینده و طرفدار پروپا قرص رئیس جمهور اصولگرا شده است. نام لاله افتخاری از زمانی بیشتر بر سر زبان ها افتاد که لایحه حمایت از خانواده از سوی دولت به مجلس ارائه شده بود و به خاطر مواد جنجال برانگیزش در مورد ازدواج مجدد و موقت، سر و صدای زیادی را به راه انداخته بود. از آن زمان تا به حال، افتخاری یکی از اعضای فراکسیون زنانی بوده است که هم از این لایحه و موادش و هم از طرح های دیگری مانند عفاف و حجاب، کاهش ساعت کاری زنان، افزایش مرخصی زایمان زنان کارمند، دورکاری زنان و ... حمایت زیادی کرده است. همین موضوعات که در حال حاضر هم هنوز در فراکسیون زنان مجلس درحال بررسی است، باعث شد تا او را که حالا مخبر این فراکسیون هم است به کافه خبر دعوت کنیم و در گفتگویی صریح، سوالاتمان را از او بپرسیم. افتخاری در این گفتگو انتقادات زیادی را نسبت به نحوه اجرایی شدن قانون عفاف و حجاب مطرح می کند و طبق انتظار، حمایتش را ازدورکاری زنان اعلام می کند و می گوید که لازم نیست زنان برای اجتماعی شدن و فعالیت در جامعه، از خانه هایشان بیرون بیایند.

در گفتگوی پیش رو سوال و جواب هایی در مورد قانون عفاف و حجاب و دورکاری و کاهش ساعات کاری زنان را می خوانید و در روزهای آینده نیز بخش سوال و جواب های بی پرده ما را در مورد لایحه حمایت از خانواده خواهید خواند.

خانم افتخاری شاید دیگر بر کسی پوشیده نباشد که شما یکی از اعضای فراکسیون زنانی هستید که در مجلس های هفتم و هشتم، بیشترین اظهارنظرها و فعالیت ها را در حوزه زنان و قوانینی که در مورد آنان به تصویب می رسد در این چند ساله انجام داده اید. اما فعالیت های شما در مورد برخی از این قوانین مانند لایحه حمایت از خانواده، قانون ساماندهی مد و لباس و بحث حجاب در کشور و قوانین تصویب شده در حوزه اشتغال زنان در کشور مانند کم کردن ساعات کاری زنان کارمند و ... در این سال ها بیشتر چشمگیر بوده است. اجازه دهید گفتگو را با همین موضوع ها شروع کنیم. می دانید که در سال های اخیر شاید بیشترین موضوعی که مربوط به زنان بوده و تعداد زیادی از دستگاه های کشور به آن مشغول بوده اند، حجاب زنان در کشور است. فراکسیون زنان مجلس هم پا به پای این دستگاه ها در این مورد پیش رفته است اما به هرحال می بینیم که با وجود تمام طرح هایی که در خیابان های شهرهای کشور، ادارات و ... اجرا شد، بیشتر کسانی که حامی اجرای این طرح ها بودند از جمله اعضای فراکسیون زنان مجلس، هنوز ناراضی اند. فکر می کنید چرا این اتفاق افتاده است؟
بگذارید برای جواب به این سوال کمی به عقب برگردیم. شما می دانید که وقتی من وارد مجلس هفتم شدم هنوز دولت هشتم بر سر کار بود و ما وارث مجلس ششم بودیم. در آن زمان ما با فراکسیونی که برای زنان تشکیل دادیم سعی مان بر این بود که تلاش هایمان به سمت وسویی باشد که نگاه به زن در کشور که عمدتا بر اساس نگاه غربی بود، اصلاح شود و بر اساس نگاه جامع و والایی شود که اسلام نسبت به زنان دارد. قبل از ما و در مجلس ششم کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان تصویب شده بود و شورای نگهبان با بیش از 90 مورد مغایرت با آیات قرآن و قوانین کشور، آن را رد کرده بود. ما نباید می گذاشتیم که نسبت به این امر خلا داشته باشیم و به هرحال باید کاری انجام می شد؛ بنابراین ما مصوبه خوب شورای عالی انقلاب فرهنگی در مورد حجاب و عفاف در کشور را به مجلس آوردیم و با اصلاح اندکی آن را تصویب کردیم و به دنبال آن دولت را موظف کردیم که با نگاهی مبنی بر اینکه زن هم حق دارد و هم مسئولیت، وارد عرصه شود. در ادامه همین موضوع هم قانون تسهیل ازدواج جوانان را تصویب کردیم که با اینکه قانون بسیار خوبی است، دولت هنوز بخش قابل توجهی از آن را اجرا نکرده و انتظار ما این است که آن را هر چه زودتر اجرا کند. اما تمرکز ما بر موضوع مد و لباس معطوف بود و با توجه به اینکه برنامه ریزی های خارجی بیشتر بر موضوع نحوه پوشش زنان ایرانی معطوف است، ما خواستیم که بر این حوزه تاکید بیشتری داشته باشیم. ولی به هرحال ما هنوز هم می بینیم که دولت با وجود مصوبه خوب شورای عالی انقلاب فرهنگی و البته با وجود کمیته ساماندهی مد و لباس که مجلس هم یک نماینده در آن دارد، هنوز هم به درستی این مصوبه و قانون ساماندهی مد و لباس را اجرا نکرده و ما با جدیت از دولت می خواهیم که این موضوع را دنبال کند چرا که نتوانسته انتظارات ما را در این مورد برآورده کند و نتیجه واقعی آن را ندیده ایم. به عنوان مثال موضوع حمایت از تولیدکنندگان لباس های ایرانی - اسلامی معطل مانده و باید خیلی جدی تر گرفته شود.
سوال:خب خانم افتخاری به هرحال با توجه به اینکه تعداد زیادی از نمایندگان و از جمله اعضای فراکسیون زنان به این موضوع اعتراض دارند و حتی در چند وقت گذشته چهار وزیر را برای پاسخگویی در مورد وضعیت حجاب در کشور به مجلس فراخوانده اید اما همچنان تغییری در این مورد احساس نمی شود و فعالیت در این مورد در حد پاس دادن تولی این موضوع از وزارتخانه های ارشاد و کشور مانده است. فکر نمی کنید که دیگر وقت آن رسیده که فکر تازه ای در این مورد شود و برنامه های قبلی را که بیشتر مبنی بر کارهای برخوردی و نه فرهنگی بوده کنار گذاشت؟
من چندان با این حرف شما موافق نیستم. ببینید! در حال حاضر تعداد زیادی از نمایندگان از این وضعیت راضی نیستند، نارضایتی آن ها را هم می شود در همین فراخواندن وزیر کشور که بعد از آنکه وزارت فرهنگ نتوانست به خوبی از پس اجرای قانون عفاف و حجاب بربیاید، عهده دار رسیدگی به این موضوع شده، دید.

سوال هم همینجاست. اینکه با توجه به اینکه مجلس وزارت فرهنگ و ارشاد را مسئول اجرا کردن این قانون کرده بود، دولت این مسئولیت را به وزارت کشور واگذار کرد و در حال حاضر نظراتی مبنی بر غیرکارشناسی بودن این اقدام وجود دارد؛ بر اساس این نظرات، وقتی طرح های پیشین که وزارت کشور پشت آن ها ایستاده بود نتوانسته موفقیت آمیز باشد، چرا به جای کارفرهنگی، مسئولیت این امر به وزارت کشور که یک نهاد سیاسی است واگذار شده است؟
از نظر من مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی بسیار مصوبه خوب و کارشناسی شده ای است. ولی به هرحال چون اجرای این مصوبه معطل مانده بود، دولت تشخیص داد که با توجه به گسترده تر بودن حوزه فعالیت وزارت کشور، این مسئولیت را به عهده وزیر کشور بگذارد و به خاطر همین ما هم از وزیر کشور در این مورد سوال پرسیدیم، ایشان هم آمدند و توضیحاتی در این مورد دادند ولی توضیحات ایشان قانع کننده نبود و تا زمانی که آثار این قانون را در جامعه نبینیم، باز هم قانع نخواهیم شد. اما در مورد وزارت کشور باید بگویم که به هرحال طرح عفاف و حجاب مختص به یک دستگاه نیست و از نظر من وزارت کشور جای خوبی است که بتواند فعالیت های 26 نهادی که از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی در این زمینه مسئولیت دارند را هماهنگ کند و بنابراین فکر می کنم که این انتخاب رئیس جمهور، انتخاب حکیمانه ای بوده است.

اما به هرحال ما در این چندسال دیدیم که طرح هایی مانند برخورد با کسانی که بدحجاب خوانده می شوند که وزارت کشور به عهده نیروی انتظامی گذاشت و در کشور اجرا شد، چندان موفق نبود و حتی منجر به کم رنگ شدن این طرح ها از سال 88 به این طرف شد.
مایلم که در جواب شما از مثالی استفاده کنم. مثلا بدن یک انسان را در نظر بگیرید، همه اعضای بدن یک انسان باید همه با هم و همسان کار کنند، مثلا اگر دست های بدن یک کودک رشد کند و دیگر اعضای بدن او رشد نکنند، نمی شود به دست خرده گرفت چرا که او وظیفه خودش را انجام داده، بقیه اعضا وظیفه شان را خوب انجام نداده اند. اگر نیروی انتظامی آمد و طرح هایی را اجرا کرد، دستگاه های دیگر در کنار آن به وظایفشان عمل نکردند. در مورد برخوردی که شما می گویید هم باید بگویم که به هرحال نمی شود ما فقط بر فرهنگ سازی تاکید کنیم، بلکه در قرآن هم، هم موضوع فرهنگ سازی وجود دارد و هم بحث برخورد با متخلفان.
ولی خانم افتخاری ما در حال حاضر می بینیم که در کشور ما بخش فرهنگ سازی در این مورد اصلا جدی گرفته نمی شود، یعنی به قول شما فقط دستهای بدن که همان بخش برخوردی در این طرح باشد، رشد می کند و خبری از فعالیت های دیگر اعضای این پیکره نیست و فعالیت ها فقط به تعیین تکلیف کردن برای دیگران محدود شده است.
بله با این حرف شما کاملا موافقم. من معتقدم که دیگر دستگاه هایی که در این مورد وظیفه داشتند اصلا باوری برای اجرا کردن وظایفشان در این مورد نداشتند. به خاطر همین هم ما یکی یکی وزرا را به مجلس آوردیم و از آن ها توضیح خواستیم اما هنوز هم می بینیم که فعالیت ها در این مورد راضی کننده نیست و صرفا هنوز همان برخوردها وجود دارد و فرهنگ سازی ای در کشور صورت نگرفته است. ار طرف دیگر اگر فعالیتی هم در این مورد صورت بگیرد فقط چند روز است و اقدام مستمر و قانع کننده پاسخگوی نیاز تا به حال در این مورد وجود نداشته است. این در حالی ست که لیاقت زنان کشور ما خیلی بیشتر از شرایطی است که در حال حاضر در جامعه ما وجود دارد. در حال حاضر ما تعداد زیادی از زنان نخبه را در کشور داریم، 65 درصد از جمعیت دانشجو را زنان تشکیل می دهند و این وضعیت در حد کرامت آنان و کرامت زن مسلمان نیست.

حالا که این بحث به میان آمد می خواهم سوال بعدی ام را در حوزه فعالیت های فراکسیون زنان در مجلس بپرسم. شما خودتان می گویید که در حال حاضر تعداد زیادی از جامعه دانشگاهی کشور را زنان تشکیل می دهند و باید به این موضوع به عنوان یک فرصت نگاه شود اما از طرف دیگر طرح هایی مانند لزوم دورکاری زنان کارمند در دولت و کاهش ساعات کاری زنان، افزایش مرخصی زایمان زنان شاغل در مجلس تصویب می شود و اعضای فراکسیون زنان هم حمایت زیادی از آن ها می کنند. انتقادی که در این مورد وجود دارد این است که با وجود داشتن این فرصت، چرا همه در دولت های نهم و دهم عزمشان را جزم کرده اند که به جای استفاده درست از زنان در صنعت و ... و باز کردن راه بیشتر اجتماعی شدن آن ها می خواهند آن ها را دوباره به خانه هایشان برگردانند. نظر شما در این مورد چیست؟
من با این نظر موافق نیستم. لازم نیست حتما برای فعالیت در حوزه صنعت و .. فرد در محل کار حضور داشته باشد. دنیا در حال حاضر دارد به سمت حضور کمتر در محل های کار می رود. اتفاقا من فکر می کنم دورکاری زنان بسیار می تواند مفید باشد. همیشه لازم نیست که برای بهتر فعالیت کردن به خارج خانه رفت. مثلا ما طرح هایی را داشته ایم که بسیار مفید و مبتکرانه بوده اند و از سوی زنان خانه دار که با آرامش خاطر در کنار فرزندانشان بوده اند، ارائه شده اند. از نظر من لازمه اجتماعی شدن زنان این نیست که آن ها حتما به بیرون خانه هایشان بیایند. در مورد دورکاری هم همین است. دورکاری طرح ارزشمندی است که زنان و مردان به طور مشترک می توانند از مزایای آن بهره مند شوند و اجرای آن در کاهش هزینه ها و ترافیک مؤثر است. از سوی دیگر دورکاری با کاهش ساعات کاری زنان کارمند متفاوت است؛ در طرح دورکاری زنان از محیط خانه به انجام فعالیت های خود می پردازند در حالی که در کاهش ساعات اداری، حضور زنان کارمند به لحاظ زمانی کاهش می یابد همچنین کاهش ساعات اداری برای زنان کارمند دارای فرزند معلول و مشکلات خاص در نظر گرفته می شود.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 141]