واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: جهش ژنتيكي عامل بروز شيزوفرني/كاهش خطر بروز دمانس با زندگي در كنار ديگران /كشف عامل فراموش كردن ترس/لزوم توجه زياد به پيشگيري از بروز افسردگي
محققان دريافتند جهش هاي ژنتيكي معيني خطر بروز بيماري شيزوفرني را به طور قابل ملاحظه اي افزايش مي دهند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران به نقل از خبرگزاري آسوشيتدپرس، يك تيم بين المللي از محققان تغييرات ژنتيي را يافتند كه خطر بروز اين بيماري را تا 15 برابر افزايش مي دهد.
بنابراين گزارش، اين تغييرات ژنتيكي نه تنها به صورت مادرزادي بروز مي كنند بلكه مي توانند در طول زندگي نيز در فرد ايجاد شوند.
لازم به ذكر است، بيمار شيزوفرني در بين تمام افراد كره زمين به طور مساوي در حال گسترش است و حدود يك درصد از كل مردم جهان به اين بيماري روحي مبتلا هستند.
اين گزارش حاكي است، اگرچه اغلب موارد بروز اين بيمار ي مادرزادي است اما برخي موارد آن از اين روند تبعيت نمي كند كه محققان طي تحقيقات خود دريافتند علت آن بروز تغييرات ژنتيكي است و ژن هايي دچار تغيير مي شوند كه با عملكرد مغز ارتباط دارند.
به گفته محققان، اگرچه چنين جهش هاي ژنتيكي نادر است اما برخي مناطق از DNA بيشتر مستعد بروز اين تغييرات ژنتيكي هستند.
بر اساس اين گزارش، محققان دانشگاه بن آلمان با بررسي پنج هزار بيمار مبتلا به شيزوفرني موفق به كشف سه جهش ژنتيكي شدند كه بر اثر آنها كل مناطق DNA با ژن هاي متعدد دچار نقص مي شوند.
محققان قصد دارند با بررسي بيشتر و دقيق تر اطلاعات جديدتري در رابطه با بيماري روحي شيزوفرني بدست آورند زيرا معتقدند سه جهش ژنتيكي كشف شده توسط آنها تنها موارد محدودي از بروز اين بيماري را توجيه مي كند.
****كاهش خطر بروز دمانس با زندگي در كنار ديگران
كاهش خطر بروز دمانس با زندگي در كنار ديگران محققان دريافتند زندگي در كنار ديگران خطر بروز بيماري دمانس را به طور قابل ملاحظه اي كاهش مي دهد.
به گزارش خبرگزاري آسوشيتدپرس، نتيجه يك تحقيق صورت گرفته در سوئد نشان داد در سالمنداني كه با يك نفر به طور مشترك و در كنار هم زندگي مي كنند خطر بروز آلزايمر و بيماري هاي مشابه آن 50 درصد كمتر از سالمنداني است كه به طور تنها زندگي مي كنند.
اين گزارش مي افزايد، به خصوص خطر بيماري دمانس و فراموشي در سالمنداني كه از همسر خود جدا شده اند و يا همسرشان را از دست داده اند بسيار بيشتر است.
به گفته محققان انيستيتو كارولينسكايي استكهلم سوئد با زنديگ مشترك در كنار ديگران از يك سو تحريكات اجتماعي و فكري ناشي از آن افزايش مي يابد و از سوي ديگر فشار روحي ناشي از دست دادن همسر و شريك زندگي احتمال بروز فراموشي را افزايش مي دهد.
****كشف عامل فراموش كردن ترس
محققان بخش نورولوژي كلينيك دانشگاهي مونستر آلمان موفق به كشف روش مختل كردن روند به ياد سپردن ترس و وحشت شدند به گفته اين محققان يك تركيب از اسيدآمينه به نام نوروپپتيد اس (NPS) مي تواند مناطقي از مغز كه در بروز ترس نقش مهمي را ايفا مي كنند تحت تاثير خود قرار دهد.
بنابراين گزارش، محققان ثابت كردند (NPS) در فراموش كردن تجربيات و خاطرات ترسناك كه در بخش آميگوالاي مغز ذخيره مي شوند نقش و تاثير زيادي دارد.
اين گزارش حاكي است، در آزمايش بر روي موش ها مشخص شد در موش هايي كه با اين پپتيد تحت درمان قرار گرفتند كاهش شديدي در ترس آنها مشاهده شد.
برعكس هنگام مسدود شدن گيرن ده هاي اين پپتيد در مغز موش ها ميزان ترس در آنها تشديد شد.
بر اساس اين گزارش، در موش هايي كه به دليل تجربيات منفي ترس آنها زياد بود نيز به دنبال درمان با پپتيد (NSP) كاهش طولاني مدتي در ميزان ترس و وحشت مشاهده شد.
****لزوم توجه زياد به پيشگيري از بروز افسردگي
متخصصان معتقدند براي پيشگيري و جلوگيري از بروز فازهاي مختلف افسردگي توجه زيادي به بازگشت علائم اين بيماري لازم است احتمال عود و بازگشت افسردگي بسيار زياد است.
به گفته روانشناسان بعد از سه دوره افسر دگي شديد احتمال بروز افسردگي مجدد تا 90 درصد بيشتر است و حتي در بيماراني كه بعد از ي دوره افسردگي شديد، بيش از پنج سال دچار عود مجدد افسردگي نشدند نيز خطر بروز دور جديد اين بيماري وجود دارد.
بنابراين گزارش، در يك سوم از بيماران علي رغم درمان مرحله افسردگي شديد، علائمي باقي مي ماند كه بايد به شدت مورد توجه قرار يگرند زيرا 15 درصد از بيماران مبتلا به افسردگي شديد در اين دوره دست به خودكشي مي زنند.
متخصصان مي گويند، همه داروهايي كه در فاز حاد اين بيماري منجر به از بين رفتن علائم آن مي شوند خطر بازگشت و عود مجدد آن را نيز كاهش مي دهند.
بر اساس اين گزارش، متخصصان در كنار دارودرماني روان درماني را نيز براي بيماران مبتلا به افسردگي شديد توصيه مي كنند./في/ب
شنبه 19 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 110]