واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: كاتهيتلر در دادگاه
ترجمه: عطيه سالارمنش- چگونه ميشود كه دادگاه آلماني فردي را به جرم خيانت محكوم كند اما برايش تخفيف غيرمعمولي را در نظر بگيرد تا جاييكه پس از مدتي چنان قدرتي در دست بگيرد كه اروپا را نابود كند.
فيلمي جديدي كه محصول آلمان است سعي دارد تا اين موضوع را شرح دهد.
«هيتلر در دادگاه» عنوان فيلمي است كه در مورد دادگاه سال 1924 آدولف هيتلر در مونيخ ساخته شده است. در اين دادگاه او به جرم اقدام به كودتاي نافرجام كه منجر به كشته شدن 20 نفر هم شد محكوم شناخته شد و ميتوانست محكوم به اعدام شود، اما نشد. او در اين دادگاه فقط متهم به 9 ماه حبس شد و در مدت كوتاهي پس از آزادي توانست حزب ازهمگسيخته «نازي» را دوباره دور هم جمع كند. لن كرشاو از هيتلر شناسان معروف از دانشگاه شفيلد در لندن در مصاحبه با رويتر ميگويد: اگر در آن زمان هيتلر به مجازات طولاني تري محكوم شده بود تاريخ اروپا بسيار متفاوت بود. مكتب فوهرر هرگز فرصت گسترش پيدا نميكرد، افراط گرايان پراكنده باقي ميماندند و البته احتمالا ديكتاتوري هيتلري هم بهوجود نميآمد.
زمانيكه خشم ناشي از شكست آلمان در جنگ جهاني اول همهگير بود عدهاي از سياستمداران مرتجع توانستند مقامهاي كليدي را در باواريا بدست بياورند و از هيتلر در برابر اتهام خيانت دفاع كنند. به گفته برند فيشراور كارگردان اين فيلم «نكته قابل توجه ميزان دركي است كه دادگاه نسبت به اعمال او نشان داده است، او ميتوانست از جلسات دادگاهش به عنوان افتخار حزبش استفاده كند». اين فيلم تلويزيوني كه اولين فيلمياست كه به اين موضوع به طور ويژه ميپردازد قرار است سال آينده به مناسبت هشتاد و پنجمين سالگرد محكوميت هيتلر در ماه آوريل نمايش داده شود. متن اين فيلم قرار است دقيقا طبق مستندات واقعي اين دادگاه باشد. سازندگان اين فيلم معتقدند با وجود منابع زياد در مورد رايش سوم، آلمانيها اطلاعات خيلي كميدر باره دادگاه 1924 مونيخ دارند. مارتين كروبا تهيهكننده اصلي فيلم ميگويد: مردم فكر ميكنند ما باز هم داريم داستان خيالي ميسازيم كه بگوييم اگر هيتلر دستگير ميشد چه اتفاقي ميافتاد مثل دادگاه صدام حسين. مردم هيچ چيز از اين دادگاه واقعي نميدانند. قضات هيتلر را در اين دادگاه به 5 سال حبس محكوم ميكنند اما برايش قيد آزادي به شرط قول شرف را ميگذارند در حاليكه در همان زمان او دوره آزادي به قيد التزام جرايم قبلياش را سپري ميكرده است.
ورنر، رئوس مسوول برنامههاي مطالعاتي اين پروژه ميگويد «دادگاه كمترين كاري كه ميتوانست بكند اين بود كه حداقل محكوميت را براي او در نظر بگيرد. اما كل دادگاه نمايشي مضحك بوده. مثل صحنه تئاتر. وقتي هيتلر حرف ميزده حضار تشويقش ميكردند. با وجود اين دادگاه 1924 منشا بزرگترين فاجعه قرن بيستم بوده است». آلمان هم اكنون هم در 3 ايالت احزاب افراطي راستگرا دارد و رئوس ميگويد كه اين فيلم اصل مطالعات سياسي را كاملا رعايت كرده است. «خيلي مهم است كه بتوانيم نشان دهيم كه تحمل كساني كه به دنبال تخريب دموكراسياند كار آساني نيست.»
كارگردان اتريشي اين فيلم ميگويد: «اينكه 200000 نفرآلماني براي شنيدن سخنراني باراك اوباما نامزد دموكرات آمريكا در برلين جمع ميشوند به اين معني است كه سياستمداران بزرگ هنوز هم توجه خاصي به آلمان دارند. اين گردهمايي تقريبا شبيه يك رقابت انتخاباتي در خود آلمان بود. آخرين باري كه آنگلا مركل صدراعظم آلمان 200 هزار نفر را يك جا ديده بود كي بود؟»
منبع:رويتر
شنبه 19 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 65]