نان، حاصل عرق جبين كشاورز است، عزيزش بداريم‌

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: نان، حاصل عرق جبين كشاورز است، عزيزش بداريم‌
در شماره 24238 آن روزنامه گران سنگ صفحه 4 مقاله‌اي نوشته شده بود تحت عنوان (گندم وارد مي‌كنيم تا دور بريزيم؟!) واقعا درددل افرادي بود كه دل به اقتصاد كشور مي‌سوزانند و عملا مي‌بينند كه بي‌مبالاتي در پخت نان چه وضع اسفباري دارد، سالهاي نه چندان دور در كوي و برزن وقتيكه مردم مي‌ديدند تكه ناني در راه افتاده است برمي‌داشتند و اغلب‌شان آنرا مي‌بوسيدند و روي يك سكو يا كنار ديوار قرار مي‌دادند تا زير پا نماند. اما حالا نسبت به نان خيلي بي‌حرمتي مي‌شود. وقتيكه نوجوان بودم يكي از بستگانم نانوا بود، ايشان ساعت 2 الي 3 صبح به مغازه مي‌رفت و كارگران خمير مي‌گرفتند و چند ساعت مي‌گذاشتند تا به قول معروف ورز بيايد يا جا بيفتد، صبح ناني كه تحويل مردم مي‌دادند واقعا خوردني بود. در محدوده محله سكونتم چهار نانوايي بربري است دو باب آن نان تازه‌اش هم قابل خوردن نيست، نان دو باب ديگر را هم بايد گرم گرم خورد آن هم پشت نان‌ها به قدري سياه است كه خودشان در بيرون مغازه برس گذاشته‌اند تا خريدار پشت نان را تميز كند! اين نانواها با كوره گردان پخت مي‌كنند احتمالا نحوه پخت را ديمي ياد گرفته‌اند، الان با توجه به اين كه گندم يك گياه استراتژيكي است جا دارد امتياز نانوايي به افراد باسواد و متخصص در تغذيه واگذار شود. يا آنكه نانواها بطور مستمر تحت آموزش ضمن خدمت قرار بگيرند با جريمه كردن مخصوصا با تعطيل نمودن مغازه مشكل برطرف نمي‌شود، فقط سبب اذيت اهالي محل مي‌گردد. در شهر ما اغلب نانواها ساعت 6 صبح كركره را بالا مي‌برند و آرد را خمير مي‌كنند و همان لحظه مي‌پزند،‌آيا اين خمير ورزنيامده نان مي‌شود؟ وقتي اعتراض مي‌كني مي‌گويند آرد خوب نيست؟ بنده از جمله افرادي هستم وقتيكه نان را در دست مي‌گيرم عرق جبين آن زارع زحمت‌كش كه گندم را كاشت، داشت، برداشت و بوجاري نمود حس مي‌كنم، گاهاً فكر مي‌كنم عرق تن او از طول نان جاري مي‌باشد. من كه پول مي‌دهم فكر مي‌كنم صاحب نان من هستم،‌آن نانوا كه نان مي‌پزد به خيالش مي‌رسد كه صاحب نان اوست و دولت هم مرتب مي‌گويد براي گندم يارانه پرداخت مي‌كنيم يعني خودشان را صاحب نان مي‌دانند، ما كجاي كار هستيم نه عزيز من ماها صاحب نان نيستيم، بايد طبق همان نوشته فوق‌الاشاره سريعا جلوي دور ريختن نان را بگيريم تا كشور ما از نظر گندم به خودكفايي پايدار برسد.

بر سر خوان خواجه پندارد كه باشد ميزبان‌

غافل است از اينكه خود مهمان دهقان است و بس‌

غلامحسين ظهيري: رشت‌

جمعه 18 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 115]