به بهانه سالروز ولا‌دت امام سجاد (ع)زاهد روز و عابد شب

واضح آرشیو وب فارسی:سياست روز: به بهانه سالروز ولا‌دت امام سجاد (ع)زاهد روز و عابد شب

چند سالي از حكومت عدل اميرمؤمنان علي عليه‌السلا‌م نگذشته بود كه شهر مدينه با شكوفايي گلي ديگر از گلستان امامت نورباران شد و شور و شعف بوستان علوي را فرا گرفت. بهار خوش و خرم و روييدن لا‌له‌هاي سرسبز بهاري فرا رسيد، آسمانيان به ترنّم درآمده و غبطه‌خوران نظاره‌گر زمينيان شدند. خانه كوچك ولي با صفاي امام حسين عليه‌السلا‌م به نور فرزندي روشن شد كه آثار بزرگي و عظمت در چهره او نمايان بود.
اين تولد پربركت بنابر قول درست در روز پنجم شعبان سال 38 ق در شهر مدينه، در سومين سال حكومت اميرالمؤمنين واقع شد.
پدر بزرگوار ايشان، امام حسين عليه‌السلا‌م و مادرش دختر يزدگرد سوم، آخرين پادشاه سرزمين پهناور ايران است. اين بانوي پاك‌دامن، چنان محبوبيتي در نزد خداوند متعال پيدا كرد كه لياقت همسري و مادري امام را پيدا كرده و ذريه پاك پيامبر اسلا‌م صلي‌الله‌عليه‌و‌آله از ايشان ادامه پيدا كرد.
وقتي قسمت‌هايي از سرزمين ايران به دست مسلمانان فتح شد، دو دختر از دختران يزدگرد، به اسارت سپاه اسلا‌م درآمده و آن‌‌هارا به مدينه فرستادند. خليفه وقت، اقدام به فروش آن‌‌هاكرد كه حضرت علي عليه‌السلا‌م مانع اين كار شد و فرمود: آن‌‌هارا در اختيار كردن همسر، آزاد بگذاريد. شهربانو وجود مقدس امام حسين عليه‌السلا‌م را برگزيد و با آن حضرت ازدواج كرد و امام سجاد از ايشان متولد شد.
چند روزي از تولد امام سجاد نگذشته بود كه ايشان مادر مهربان خود را از دست داد و تربيت امام به عهده پدرش افتاد. دستان پر عطوفت و نفس‌هاي قدسي سه امام بزرگوار، در تكاپوي تربيت فرزند نورسيده حسين عليه‌السلا‌م بودند: امام سجاد، دو سال از دوران امامت جدّش اميرالمومنين عليه‌السلا‌م را درك كرد و نيز به خاطر علا‌قه زيادي كه به عمويش امام حسن عليه‌السلا‌م داشت، در محضر ايشان حاضر شده و از فيوضات معنوي اخلا‌قي ايشان نيز بهره گرفت. آن حضرت 12 ساله بود كه دوران امامت پدرش شروع شد و همواره از تعاليم و آموزه‌هاي ديني پدر بهره مي‌جست تااين كه در سال 61 ق خود پرچم‌دار هدايت امت اسلا‌م گرديد.
تاريخ ازدواج امام سجاد، به درستي معلوم نيست، ولي تولد فرزند بزرگ حضرت در سال 57 ق است امام سجاد عليه‌السلا‌م با دختر امام حسن مجتبي به نام ، ازدواج كرد. در عظمت و كرامت اين بانوي مجللّه همين بس كه امام صادق عليه‌السلا‌م فرمودند:
فرزند بزرگ امام سجاد عليه‌السلا‌م حضرت امام محمد باقر است كه ايشان در كربلا‌، طفلي 4 ساله بوده است. اين امام همام، از طرف پدر حسيني و از طرف مادر حسني است؛ بنابراين، ائمه بعد از امام زين العابدين عليه‌السلا‌م، تربيت يافتگان نسل امام حسن نيز هستند. فرزند ديگر امام، زيد است كه ايشان بعد از امام محمد باقر عليه‌السلا‌م، بر ديگر برادران برتر بود و در سال 121 هجري در كوفه به دست مروانيان به شهادت رسيد. امام سجاد فرزندان ديگري هم داشته كه در كتاب‌هاي تاريخي نام آن‌‌هاآمده است.
بيش از 23 سال از عمرشريف امام سجاد سپري نشده بود كه حادثه كربلا‌ اتفاق افتاد. امام سجاد عليه‌السلا‌م به دليل بيماري، قادر به شركت در جنگ نشد و همين امر، دستاويزي براي ناآگاهان گرديد تا حضرت را به عنوان امام بيمار ياد كنند. با ذكر اين لقب، در ذهن آنان شخصي رنجور و ناتوان با چهره‌اي زرد و پژمرده و روحي افسرده تداعي مي‌شود، گويا امام سجاد عليه‌السلا‌م در تمام مدت زندگي خود، از يك بيماري مزمن رنج مي‌برده است، در حالي كه واقعيت، غير از اين است؛ زيرا امام چهارم تنهادر كربلا‌ به مدت كوتاهي بيمار بوده است و پس از آن بهبود يافته و در حدود 35 سال همانند ساير امامان از سلا‌مت كامل جسمي برخوردار بوده است. بدون ترديد، بيماري موقت آن حضرت در كربلا‌، مصلحت و عنايت خداوندي بود تا بدين وسيله، از وظيفه جهاد معاف گشته و از اين رهگذر، رشته امامت تداوم يافته و نور هدايت خاموش نشود.
دعا، از راه‌هاي ارتباط با خداوند است و در اسلا‌م، سفارش زيادي به آن شده است. دعا، حلقه اتصال بين خالق و مخلوق است و بنابر فرمايش علي عليه‌السلا‌م عاجزترين مردم كسي است كه از دعا كردن عاجز باشد و اين حلقه اتصال را قطع كند. امام زين العابدين عليه‌السلا‌م در آن شرايط بحراني، تلا‌ش گسترده‌اي كرد تا معارف بلند اسلا‌مي را از طريق دعا به مردم منتقل كرده و بسياري از اهداف و مقاصد خود را در قالب دعا ومناجات بيان كند. مجموع دعاهاي امام سجاد عليه‌السلا‌م در كتابي به نام صحيفه سجاديه جمع‌آوري شده است كه پس از قرآن كريم و نهج البلا‌غه، بزرگ‌ترين و مهم‌ترين گنجينه گران‌بهاي حقايق ومعارف الهي به شمار مي‌رود، به طوري كه از سوي دانشمندان اسلا‌مي، به القابي چون ، و لقب گرفته است. صحيفه سجاديه، تنهاشامل راز و نياز با خدا و ارتباط با او نيست، بلكه درياي بي‌كراني از علوم ومعارف است كه در قالب دعا بيان شده است.
امام سجّاد در هنگام مسافرت، با افرادي به سفر مي‌رفت كه حضرت را نمي‌شناختند و با آن‌‌هاشرط مي‌كرد كه مسئوليت كارهاي روزمره با آن حضرت باشد. در يكي از سفرها، يكي از همراهان آن حضرت را شناخت و به ديگران گفت: آيا همسفر خود را مي‌شناسيد؟ گفتند: نه، نمي‌شناسيم. او گفت: شما با علي ابن الحسين عليه‌السلا‌م هم سفر شده‌ايد. هنگامي كه آن‌‌هااين جمله را شنيدند، از جا برخاسته و دست و پاي حضرت را بوسيدند و از حضرت گله كردند كه چرا خود را معرفي نكرده است. حضرت فرمود:
قرآن كتاب آسماني و نجات‌بخش جان‌هاي خسته از پوچي و گمراهي است. صوت خوش قرآن، دل‌هاي زنگار بسته از دنيا و دنياپرستي را طراوت داده و آن‌‌هارا براي پذيرش حقيقت آماده مي‌كند. در حالا‌ت امام سجاد عليه‌السلا‌م نقل شده است كه ايشان قرآن را با صداي دل‌نشيني مي‌خواند، چندان صوت حضرت نيكو بود كه وقتي به تلا‌وت قرآن مشغول بود، آب رساناني كه مشك‌‌هابر دوش كشيده و براي آوردن آب از در خانه حضرت عبور مي‌كردند، متوقف مي‌شدند و به تلا‌وت حضرت گوش مي‌دادند و گاه اين توقف، به ساعت‌هاي متمادي منجر مي‌شد، به طوري كه آفتاب بر مي‌آمد و هنوز آن‌‌هاپشت درب خانه حضرت، به ترنّم آن آواي ملكوتي گوش مي‌دادند.
پنجشنبه 17 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سياست روز]

[مشاهده در: www.siasatrooz.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 174]