جوانان و ضرورت پرهيز از سهل انگارى و بى خيالى

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: جوانان و ضرورت پرهيز از سهل انگارى و بى خيالى
سيده معصومه محمديانبدون شك شرايط خاص جوانان ايجاب مى كند كه روى كارها و انتخاب ها و تصميمات خود خوب فكر كنند، از سر تساهل با مسايل برخورد نكنند و از اين مطلب كه همواره در زندگى در معرض تهديدها و آسيب هايى هستند كه سرمايه آنان را به باد مى دهد، غافل نباشند. زيرا اگر غافل و بى خيال و يا خيلى خوش خيال باشند، آسيب ها آنها را احاطه خواهند كرد. در عرصه اجتماعى و زندگى، بيشترين موفقيت بزرگان و دانشمندان در گرو شناخت آفت ها ومحل آسيب ها بوده كه توانسته اند راه مقابله با سختى ها و دشوارى ها را به دست آورند و همواره در آزمايش هاى سخت زندگى، سربلند و پيروز گردند. بنابراين بهتر است جوان در زندگى هوشيار باشد و قدر عافيت و سلامت را بداند.اگر بخواهيم فكر، ذهن و تخيل ما به دنبال گناه نرود و آلوده به ويروس گناه نشود، بايد خودمان را كنترل كنيم و با احتياط در زندگى قدم برداريم و مواظب آفت هايى كه همواره ما را تهديد مى كنند باشيم و آنها را بشناسيم.شناخت محيط زندگىدنيا عرصه آزمايش است و براى رشد و كمال انسان، آفريده شده است. انسان نيز بايد خودش را آماده كند تا در زندگى و در مقابله با آفت ها پيروز شود. ما در محيطى پر از آفات زندگى مى كنيم و دور تا دور ما پر از مواد آسيب زا است. عاقلانه است كه ما پديده اى را به عنوان دشمن، باور كنيم. باور كنيم كه در معرض حمله دشمن هستيم. با آن كه بدبينى هم به اندازه خوش خيالى بد است، اما بايد دانست كسانى هستند كه دايم براى ما نقشه طراحى مى كنند و هميشه بيدارند. ما بى خيال نباشيم و احتياط را از دست ندهيم. بى احتياطى ما سبب نمى شود كه دشمن، دست از سر ما بردارد. ما دشمن هاى ديدنى و ناديدنى متعددى داريم، جديد و قديم، درونى و بيرونى و … كه همه همواره آماده هستند كه به هر شكل ممكن به ما صدمه بزنند: دشمنان خاك و استقلال ما، دشمنان دين ما، دشمنان آبادانى و رفاه و پيشرفت ما و …. از بيرون و شيطان و نفس وسوسه گر و بدخواه( سپاهى از جهل، خشونت، بى نظمى، زياده خواهى، دروغ، تنبلى، نفاق، بى بند و بارى، خودخواهى و …) از درون!زندگى، ميدان مينبايد مواظب بود و با احتياط گام برداشت. ما از زمانى كه خودمان را مى شناسيم، به اين نكته بايد توجه داشته باشيم كه پيرامون ما مين گذارى شده، دور و بر ما، بالا و پايين ما و خلاصه همه اطراف، پر از مين است. مين هاى كوچك و بزرگ و تله هاى ريز و درشت و سنگين و سبك، عبور از اين ميدان مين، آداب و مقررات خاص خودش را دارد. بايد آداب و مقررات عبور از مسير ميدان مين را ياد بگيريم. هر كس احتياط نكند، با مين هاى كوچك و بزرگ، روبه رو مى شود كه زير پايش منفجر مى شوند و در هر لحظه از زمان، به بخشى از وجود او آسيب مى زنند و آن را از بين مى برند. گاهى چشم او را، گاهى گوش او را، گاهى دست و پاى او را و گاهى شرافت و آبرو و اعتماد به نفس و قدرت ابتكار يا توانايى و استعداد ديگرى از او را از بين مى برند. با اين همه نبايد فراموش كنيم كه انسان در ميان چنين فضاى وهم آلود و توطئه آميزى تنها و بى سلاح رها نشده است. استعدادهايى كه در وجود انسان به وديعه نهاده شده، توانايى هاى جسمى و روحى، قوه عقل و تفكر، راهنمايى هاى انبيا و پيشوايان معصوم عواطف انسانى، پيوندهاى معنوى و ارتباطات اجتماعى و … در مجموع شبكه قدرتمندى از پشتيبانى و هدايت را در اطراف انسان شكل داده اند كه او را به فرمان خداوند ( و البته در مسير خواست الهى) آگاهى مى بخشند، آموزش مى دهند، مسلح مى سازند و از معركه ها سالم و سربلند به در مى برند.آگاهى و تفكربه مقررات و علايم، خوب توجه كنيم تا جان سالم از اين دنيا به در ببريم. آن جايى كه آگاهى نداريم، نبايد حركت كنيم! سعى كنيم آگاهانه حركت كنيم. تعقل و تفكر كنيم كه خود را با حدس و گمان و احتمالات، به آب و آتش نزنيم! بدترين دشمن ما، نفس بدخواه و وسوسه گر ماست. همان كه در قرآن به عنوان نفس فرمان دهنده به بدى ها از آن ياد شده است. نفس بدخواه تو همواره، خواسته هايى دارد كه بايد به او بگويى: نه ،نه! از ناحيه او دايم در خطر هستى! او خواسته هايى دارد و هميشه به خاطر خواسته هايش به ما فشار مى آورد و دايم ما را تحت منگنه قرار مى دهد. فلان چيز را بگو، فلان چيز را بخور، فلان كار را انجام بده، به نفع توست! فلان فيلم را ببين، فلان سى دى را تهيه كن، فلان حرف را بزن و … و دايم ما را به اشباع و ارضاى خواسته هاى نفسانى دل فرا مى خواند، از هر طريق و به هر شكلى كه شده، تا آنجا كه در خوردن و خوابيدن، لباس پوشيدن و حرف زدن و نگاه كردن، دل بستن و مهر ورزيدن و … هر كارى كه مى خواهيم بكنيم و هر تصميمى كه مى خواهيم بگيريم، دخالت كرده، اوضاع را آشفته مى كند. اين كه گفته مى شود دايم به خدا پناه ببريد و به ياد خدا باشيد، براى همين است شيطان، يعنى بزرگ ترين دشمن درونى ما نيز تنها از طريق همين نفس بدخواه مى تواند بر عقل و جان ما چيره شود و حواس ما را پرت كند تا به نحوى ما را به دام بيندازد و از راه مستقيم به در كند. بنابراين، زمينه خطر و آسيب را بايد شناسايى كنيم تا خودمان را كنترل كنيم و آسيب نبينيم! شناخت، خيلى مهم است، چرا كه مسير ما به دست افراد خودى مين گذارى شده كه راه را خوب مى شناسند. بايد با انواع و اقسام مين هاى داخلى آشنا شويم تا بتوانيم آنها را خنثى كنيم. بايد با احتياط و دقت با كسانى كه كار آزموده تر و باتجربه ترند، حركت كنيم و از تجربيات آنها استفاده نماييم و بعد، قدم برداريم. بايد بدانيم كه كجاها پا بگذاريم و كجا نگذاريم و از راه هاى مشكوك نرويم. با كسانى كه به آنها اطمينان نداريم حركت نكنيم و از غذاها و يا چيزهايى كه ناپاك و يا آلوده است، استفاده نكنيم. با آگاهى و دقت نظر حركت كنيم.خلاصه اين كه به جوانان توصيه مى شود: ۱- آفت هاى اصلى اين روزگار را بشناسيد، به خصوص آنهايى را كه بيشتر معترض جوان و جوانى مى شوند و فهرستى از آنها را به دست آوريد و ابزار مقابله با آنها را بشناسيد.۲-پس از شناخت، ساز و كارهايى براى پيشگيرى و راه هاى مقابله با آنها را پيدا كنيد.۳- اگر علايمى از عوامل آسيب زا را مشاهده كرديد و يا به آن آفت ها مبتلا شديد هرچه سريع تر براى درمان آن اقدام كنيد تا زود درمان شود، چرا كه در جوانى آفت ها آسان تر زدوده مى شوند تا در كهنسالى.۴- راه هاى موفقيت و تقويت عناصر مثبت در زندگى و در خودمان را بشناسيم و در مسير سعادت و پيروزى، استوار گام برداريم و هيچ گاه موانع و مشكلات طبيعى زندگى را به حساب دشمنى كسى يا تقدير نگذاريم.
پنجشنبه 17 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]