المپيك بيست و نهم : يك جهان ؛ يك رويا

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: المپيك بيست و نهم : يك جهان ؛ يك رويا
بيست و نهمين دوره رقابتهاي المپيك پكن از روز 18 مردادماه با حضور 55 ورزشكار كشورمان در 14 رشته ورزشي آغاز خواهد شد.

شمارش معكوس بيست و نهمين دوره بازي‌هاي المپيك در پكن شروع شده است. از آنجايي كه چيني‌ها رقم هشت را مايه‌ي خوش شانسي، كاميابي و ثروت مي‌دانند، رقابت‌هاي المپيك 2008 در روز هشتم ماه هشتم (اوت) راس ساعت هشت افتتاح مي‌گردد.
بيست و نهمين دوره رقابتهاي المپيك پكن از روز 18 مردادماه با حضور 55 ورزشكار كشورمان در 14 رشته ورزشي آغاز خواهد شد.
اولين رابطه چين و بازي‌هاي المپيك به سال ‪ ۱۸۹۴‬بر مي‌گردد كه پي ير دو كوبرتن، موسس بازي‌هاي مدرن، و شاهزاده يونان از طريق سفارت فرانسه در چين دعوت نامه‌اي را براي حاكمان سلسله چينگ ارسال و از آنها خواستند ورزشكاران خود را به اولين دوره بازي‌ها در سال ‪ ۱۸۹۶‬در آتن اعزام كنند.
اما حكومت چينگ به دليل نا آشنايي با رويدادهاي ورزشي پاسخي نداد.
در سال ‪ ۱۹۰۴‬چند روزنامه چيني خبرهايي در مورد سومين دوره بازي‌هاي المپيك كه در سنت لويس آمريكا برگزار شد، منتشر كرند.
در سال ‪ ۱۹۰۶‬يك مجله داخلي تاريخچه برگزاري بازي‌هاي المپيك را براي خوانندگان خود چاپ كرد.
در ‪ ۲۴‬اكتبر سال ‪ ۱۹۰۷‬ژانگ بولينگ كارشناس برجسته چين در امر آموزش و پرورش، بعد از برگزاري يك دوره مسابقات ورزشي در تيانجين، سخناني در مورد بازي‌هاي المپيك ايراد كرد. وي گفت چين بايد از كشورهاي اروپايي ياد بگيرد كه ورزشكاران خود را بدون توجه به نتيجه، براي شركت در بازي‌هاي المپيك اعزام مي‌كنند.
بعد از برگزاري چهارمين دوره بازي‌هاي المپيك در سال ‪ ۱۹۰۸‬در لندن، مجله جوانان تيانجين با اشاره به تاريخچه المپيك پيشنهاد كرد كه چين بايد اين بازي‌ها را به روش خود برگزار كند. برخي از فعالان هم اسلايدهايي را كه از المپيك لندن تهيه كرده بودند نمايش دادند و به سخنراني پرداختند.
چين براي شركت و برگزاري بازي‌هاي المپيك، از ‪ ۱۸‬تا ‪ ۲۴‬نوامبر سال ‪۱۹۱۰‬ اولين مسابقات ملي ورزشي را در نانجينگ برگزار كرد.
بازي‌هاي قهرماني شرق دور كه در ابتدا المپيك شرق دور نام‌گذاري شده بود از سال ‪ ۱۹۱۳‬شروع شد. چين به عنوان يكي از پايه‌گذاران اين مسابقات در تمامي ده دوره اين بازي‌ها از سال ‪ ۱۹۱۳‬تا سال ‪ ،۱۹۳۴‬شركت كرد.
كميته بين‌المللي المپيك ‪ IOC‬در سال ‪ ۱۹۱۵‬اين بازي‌ها را به رسميت شناخت و از چين براي حضور در دوره بعدي بازي‌هاي المپيك و همچنين شركت در جلسات ‪ IOC‬دعوت كرد.
در سال ‪ ۱۹۲۲‬وانگ ژنگيان ريس دانشگاه چين و اسپانسر بازي‌هاي قهرماني شرق دور به عنوان اولين عضو چيني ‪ IOC‬انتخاب شد.
در اوت ‪ ۱۹۲۴‬اتحاديه ورزشكاران چين به عنوان اولين نهاد ورزشي اين كشور ثبت شد. سپس چين سه ورزشكار خود را براي شركت در مسابقات تنيس هشتمين دوره بازي‌هاي المپيك در پاريس اعزام كرد.
چين چهار سال بعد به جاي اعزام ورزشكار، سونگ هايرو را به عنوان ناظر خود در نهمين دور بازي‌هاي المپيك در آمستردام انتخاب كرد.
‪ IOC‬اتحاديه ورزشكاران چين را در سال ‪ ۱۹۳۱‬به رسميت شناخت و اين كشور رسما پا به عرصه المپيك گذاشت.
در سال ‪ ۱۹۳۲‬حكومت كومينتانگ تصميم گرفت شن سيليان دبير كل اتحاديه ورزشكاران چين را براي تماشاي دهمين دوره بازي‌هاي المپيك به لس آنجلس اعزام كند.
حكومت منچوري كه تحت حمايت ژاپن قرار داشت در عوض تصميم گرفت دو ورزشكار به نام ليو چانگ چون و يو شيوي را اعزام كند اما ليو مخالفت كرد.
حكومت كومينتانگ در نهايت يك كاروان شش نفره شامل شن به عنوان سرپرست تيم ، سونگ جونفو مربي و يوو و ليو كه در مسابقات ‪ ۱۰۰‬متر و ‪ ۲۰۰‬متر دو و ميداني مردان عناوين پنجم و ششم را كسب كرده بودند، انتخاب كرد.
ليو با وجود ناكامي در مسابقات مقدماتي المپيك، اولين ورزشكار چيني در بازي‌هاي المپيك نام گرفت.
در سال ‪ ۱۹۳۶‬يك كاروان ‪ ۱۳۹‬نفري متشكل از ‪ ۶۹‬ورزشكار در رشته‌هاي دو و ميداني، شنا، بسكتبال، فوتبال، وزنه برداري، بوكس و دوچرخه سواري، ‪۳۴‬ ناظر و ‪ ۱۱‬نفر براي نمايش هنرهاي رزمي باستاني به يازدهمين دوره بازي‌هاي المپيك در برلين اعزام شدند. در اين ميان هيچ يك از ورزشكاران به جز فو بائولو كه حد نصاب ‪ ۳/۸۰‬متر را در پرش با نيزه ثبت كرد، نتوانستند به مراحل پاياني راه يابند. بعد از پايان المپيك اعضاي گروه نمايش هنرهاي رزمي باستاني به دانمارك، سوئد، چكسلواكي، مجارستان، اتريش و ايتاليا سفر كردند و به دليل نمايش‌هاي زيباي خود به گرمي مورد استقبال قرار گرفتند.
در سال ‪ ۱۹۳۹‬كونگ شيانگشي به عنوان دومين عضو چيني ‪ IOC‬انتخاب شد.
در سال ‪ ۱۹۴۵‬بعد از پيروزي چين در دومين جنگ خود با ژاپن ، وانگ ژنگ يان، يوآن دانلي و دونگ شويي به همراه ساير ژيمناست‌هاي چين پيشنهاد كردند كه اين كشور بايد ميزباني پانزدهمين دوره بازي‌هاي المپيك در سال ‪ ۱۹۵۲‬را بر عهده بگيرد.
در سال ‪ ۱۹۴۷‬دونگ شويي به عنوان سومين عضو چيني ‪ IOC‬انتخاب شد.
دوازدهمين و سيزدهمين دوره بازي‌هاي المپيك به دليل وقوع جنگ جهاني دوم برگزار نشد اما چين براي چهاردهمين دوره بازي‌ها در سال ‪ ۱۹۴۸‬در لندن يك كاروان ‪ ۵۲‬نفري متشكل از‪ ۳۳‬ورزشكار در رشته‌هاي دو و ميداني، شنا، فوتبال ، بسكتبال و همچنين مسابقات دوچرخه سواري اعزام كرد. نتايج به دست آمده نااميدكننده بود و تمامي ورزشكاران چين در مسابقات مقدماتي حذف شدند.
آنچه بيشتر از همه باعث تاسف شد اين بود كه كاروان چين مجبور شد براي بازگشت به كشورش پول قرض بگيرد.
بعد از سرنگوني حكومت كومينتانگ و تشكيل جمهوري خلق چين در سال ‪،۱۹۴۹‬ اتحاديه ورزشكاران چين به فدراسيون ورزش‌هاي چين (كميته المپيك چين) تغيير نام يافت و مقر آن از نانيجان به پكن منتقل شد.
در فوريه ‪ ۱۹۵۲‬فدراسيون ورزش‌هاي چين درخواست شركت در پانزدهمين دوره بازي‌هاي المپيك هلسينكي را به ‪ IOC‬فرستاد اما مشكل زماني شروع شد كه تعدادي از اعضاي كميته المپيك چين كه به همراه بازماندگان سلسله كومينتانگ به جزيره تايوان فرار كرده بودند، مدعي شدند بايد به عنوان نمايندگان چين در بازي‌هاي المپيك حضور يابند.
در روز ‪ ۱۷‬ژوئيه درست دو روز قبل از شروع بازي ها، ‪ IOC‬تصميم گرفت كه ورزشكاراني از جمهوري خلق چين را براي شركت در بازي‌ها دعوت كند.
از اين ميان فقط وو چوانيو توانست با حد نصاب يك دقيقه و ‪ ۱۲/۳‬ثانيه در مسابقات شناي ‪ ۱۰۰‬متر قورباغه مردان از مرحله مقدماتي صعود كند.
تيم‌هاي فوتبال و بسكتبال چين نيز بازي‌هاي دوستانه‌اي را با همتايان فنلاندي خود برگزار كردند.
‪ IOC‬در ماه مه ‪ ۱۹۵۴‬در پنجاهمين نشست خود در آتن با ‪ ۲۳‬راي موافق و ‪۲۱‬ راي مخالف فدراسيون ورزش‌هاي چين را به عنوان كميته المپيك اين كشور (‪COC‬ ) به رسميت شناخت.
در ژوئن ‪ ۱۹۵۵‬رونگ گوآتانگ نايب رييس و دبير كل ‪ COC‬در نشست بين كميته اجرايي ‪ IOC‬و كشورهاي عضو اعلام كرد كه عضويت سازمان ورزش تايوان در ‪IOC‬ غير قانوني است و بايد لغو شود اماآوري براندج رييس ‪ IOC‬با بيان اينكه ورزش هيچ ارتباطي به سياست ندارد اين تقاضا را رد كرد.
در سال ‪ ۱۹۵۶‬مقامات بلند پايه ‪ IOC‬بار ديگر مساله حضور چين و تايوان در المپيك را مطرح و تاكيد كردند كه تايوان بايد به صورت مستقل در شانزدهمين دوره بازي‌هاي المپيك در ملبورن شركت كند كه به دنبال آن كميته ملي المپيك چين (‪ )COC‬به شدت به ‪ IOC‬اعتراض كرد و از شركت در بازي ها انصراف داد.
در ‪ ۱۹‬اوت ‪ ۱۹۵۸‬فدراسيون ورزش‌هاي چين تمامي روابط خود را با ‪ IOC‬قطع كرد . از ژوئن تا اوت، ‪ COC‬و تمامي اتحاديه‌هاي ورزشي مربوطه يكي پس از ديگري از عضويت ‪ ۱۵‬سازمان بين‌المللي مختلف انصراف دادند. دونگ شيويي نيز از عضويت در ‪ IOC‬استعفا داد.
‪ IOC‬سپس يك سازمان ورزشي در تايوان را به عنوان كميته ملي المپيك به رسميت شناخت و در سال ‪ ۱۹۷۰‬شو هنگ از مقامات محلي اين منطقه را به عضويت خود درآورد.
در اين مدت ورزشكاران استان تايوان در پنج دوره بازي‌هاي المپيك شركت كردند و يانگ چوآنگوآنگ با كسب عنوان دومي در مسابقات دهگانه مردان در المپيك ‪ ۱۹۶۰‬رم اولين مدال چين در بازي‌هاي المپيك را كسب كرد.
جي ژنگ اولين زن مدال آور چين در المپيك بود كه در بازي‌هاي ‪ ۱۹۶۸‬مكزيكو در مسابقات دو ‪ ۸۰‬متر با مانع زنان به عنوان سومي دست يافت.
در سال ‪ ۱۹۷۳‬كميته المپيك چين به عضويت شوراي المپيك آسيا در آمد.
با توجه به افزايش شناخت جهاني از چين، در سال ‪ ۱۹۷۹‬كميته المپيك اين كشور از پيشنهادهاي ارايه شده به ‪ IOC‬براي دوباره به رسميت شناختن آن حمايت كرد.
در اكتبر ‪ ۱۹۷۹‬كميته اجرايي ‪ IOC‬در جلسه‌اي كه در ناگويا برگزار شد پيشنهاد كرد كه با تاييد اين كميته، ‪ COC‬به عنوان نماينده كل چين در بازي هاي المپيك، بايد از پرچم و سرود ملي جمهوري خلق چين استفاده كند و كميته المپيك منطقه تايوان به عنوان يكي از سازمان‌هاي محلي چين مي‌تواند فقط از نام كميته المپيك چين تايپه با پرچم، سرود و نشان متفاوت از نسخه اوليه در اين بازي‌ها شركت كند.
اين پيشنهاد با ‪ ۶۲‬راي موافق، ‪ ۱۷‬راي مخالف و ‪ ۲‬راي ممتنع اعضاي ‪IOC‬ تصويب شد.
چين در سال ‪ ۲۸ ،۱۹۸۰‬ورزشكار را براي شركت در ‪ ۱۸‬مسابقه نظير اسكيت سرعت، اسكيت نمايشي و اسكي استقامت به المپيك زمستاني ليك پلسيد اعزام كرد.
تهاجم اتحاد جماهير شوروي به افغانستان مورد اعتراض چيني‌ها واقع شد و به همين دليل در بيست و دومين دوره‌هاي بازي‌هاي المپيك در مسكو شركت نكردند.
هنگامي كه لس آنجلس ميزبان بازي‌هاي سال ‪ ۱۹۸۴‬شد، چين يك كاروان ‪ ۳۵۳‬نفره متشكل از ‪ ۲۲۴‬ورزشكار در مسابقات ژيمناستيك و يا يكي از ‪ ۱۵‬رشته ديگر را به بيست و سومين دوره بازي‌ها عزام كرد.
اولين مدال طلاي چين در آن بازي‌ها توسط شوهاي فنگ در رشته تيراندازي بدست آمد. وي اولين ورزشكار چيني بود كه توانست به چنين افتخاري در بازي هاي المپيك دست يابد. وو شيائو شوان كه در رشته تيراندازي با كاليبر كوچك صاحب عنوان شد، اولين زن چيني بود كه در بازي‌هاي المپيك به مدال طلا دست يافت.
لي نينگ ستاره ژيمناستيك اين كشور هم سه مدال طلا، دو مدال نقره و يك برنز گرفت. ورزشكاران چيني در اين دوره ‪ ۱۵‬مدال طلا، ‪ ۸‬مدال نقره و ‪ ۹‬مدال برنز گرفتند تا در جدول توزيع مدال‌ها در رده چهارم بايستند.
كميته المپيك چين تايپه نيز كارواني ‪ ۶۷‬نفره متشكل از ‪ ۵۷‬ورزشكار كه دو نفر از آنها موفق به كسب مدال برنز شدند به اين بازي‌ها اعزام كرد.
اين اولين بار بعد از المپيك ‪ ۱۹۴۸‬بود كه چين و چين تايپه همزمان در بازي هاي المپيك شركت مي‌كردند.
در بيست و چهارمين دوره بازي‌هاي المپيك در سال ‪ ۱۹۸۸‬در سئول، ‪ ۲۹۹‬نفر از كاروان ‪ ۴۴۵‬نفره چين در ‪ ۲۱‬رشته شركت كردند و ‪ ۵‬مدال طلا، ‪ ۱۱‬نقره و ‪۱۲‬ برنز گرفتند. چين در اين دوره با ‪ ۷‬پله سقوط در مكان يازدهم جدول مدال هاي طلا قرار گرفت. لو يون براي دومين بار در رشته پرش با نيزه طلا گرفت.
وي اولين ورزشكار چيني بود كه در دو دوره متوالي موفق به كسب مدال طلا شد.
در همين سال وو جين گو از اعضاي كميته المپيك چين تايپه به عضويت ‪IOC‬ درآمد.
پكن از سال ‪ ۱۹۹۱‬تا ‪ ۲۰۰۱‬دو بار پيشنهاد ميزباني المپيك را مطرح كرد كه يكي مربوط به بازي‌هاي ‪ ۲۰۰۰‬و ديگري براي بازي‌هاي ‪ ۲۰۰۸‬بود.
چهارشنبه 16 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 226]