گفت وگوى مشترک با امین حیایى و همسرش نیلوفر خوش خلق

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک:
[تصویر: 6.jpg]

بیست وچهارمین جشنواره فیلم فجر براى اولین بار این موقعیت را فراهم کرد که بازى نیلوفر خوش خلق (به آهستگى) و امین حیایى (ستاره ها) یک جا دیده شود. امین حیایى در طول چهار، پنج سال اخیر به آرامى به جایگاهى که استحقاق رسیدن به آن را داشته رسیده است. از سوى دیگر خوش خلق با بازى خوبش در «به آهستگى» استعداد خود را به شکل متفاوتى در سینماى ایران ثبت کرد.

گفت وگو با امین حیایى و نیلوفر خوش خلق به عنوان زوجى که بازى مى کنند و بازیگرى مهمترین مسئله شان است در حالى انجام مى شود که شاید هر دو این بازیگران در یک جهش سمت و سوى کارشان و نقش هایى که انتخاب مى کنند را تغییر دهند. این گفت وگو قبل از آن جهش را نشان مى دهد.
•••
•شما جاى من بودید مصاحبه با یک زوج هنرى را با چه سئوالى شروع مى کردید؟
امین حیایى: شما سئوال کنید ما جواب مى دهیم. ما که از خودمان سئوالى نداریم.
•ترجیح مى دهم با امین حیایى شروع کنم تا برسیم به نیلوفر خوش خلق و حرف هاى مشترک. به نظر من پرسوناى امین حیایى در فیلم «مهمان مامان» و کار با مهرجویى را به سادگى به دست نیاورده که تن به کارهاى نازل مى دهد.
امین حیایى: نه این طورى نیست. بیشتر تفاوت نقش ها است چون من فیلمنامه را مى خوانم و روى نقش تعمق مى کنم. اگر نقش برایم جذاب باشد بازى مى کنم و البته کارگردان هم الان برایم خیلى مهم است و عنصرى است که من در این مدت خیلى به آن اعتقاد پیدا کرده ام، چون منبع انرژى گروه است و حضورش بى تردید در کلیت کار تاثیرگذار است. مثلاً داریوش مهرجویى حضورشان در کار بسیار پررنگ و محکم بود. همین باعث مى شد من و کلاً همه گروه عاشقانه کار کنیم. تهمینه میلانى هم این ویژگى را داشت. به نظر من کارگردان باید در کار «آن» واقعى داشته باشد تا همه به او اعتماد کنند و به بهترین نحو کار کنند. کارهایى هست که در آن کارگردان نه به خودش اعتماد دارد و نه به گروهى که در نظر گرفته است. طبیعى است که در این مواقع قطعیت لازم در کار شکل نمى گیرد.

بیست وچهارمین جشنواره فیلم فجر براى اولین بار این موقعیت را فراهم کرد که بازى نیلوفر خوش خلق (به آهستگى) و امین حیایى (ستاره ها) یک جا دیده شود. امین حیایى در طول چهار، پنج سال اخیر به آرامى به جایگاهى که استحقاق رسیدن به آن را داشته رسیده است. از سوى دیگر خوش خلق با بازى خوبش در «به آهستگى» استعداد خود را به شکل متفاوتى در سینماى ایران ثبت کرد.

گفت وگو با امین حیایى و نیلوفر خوش خلق به عنوان زوجى که بازى مى کنند و بازیگرى مهمترین مسئله شان است در حالى انجام مى شود که شاید هر دو این بازیگران در یک جهش سمت و سوى کارشان و نقش هایى که انتخاب مى کنند را تغییر دهند. این گفت وگو قبل از آن جهش را نشان مى دهد.
•••
•شما جاى من بودید مصاحبه با یک زوج هنرى را با چه سئوالى شروع مى کردید؟
امین حیایى: شما سئوال کنید ما جواب مى دهیم. ما که از خودمان سئوالى نداریم.
•ترجیح مى دهم با امین حیایى شروع کنم تا برسیم به نیلوفر خوش خلق و حرف هاى مشترک. به نظر من پرسوناى امین حیایى در فیلم «مهمان مامان» و کار با مهرجویى را به سادگى به دست نیاورده که تن به کارهاى نازل مى دهد.
امین حیایى: نه این طورى نیست. بیشتر تفاوت نقش ها است چون من فیلمنامه را مى خوانم و روى نقش تعمق مى کنم. اگر نقش برایم جذاب باشد بازى مى کنم و البته کارگردان هم الان برایم خیلى مهم است و عنصرى است که من در این مدت خیلى به آن اعتقاد پیدا کرده ام، چون منبع انرژى گروه است و حضورش بى تردید در کلیت کار تاثیرگذار است. مثلاً داریوش مهرجویى حضورشان در کار بسیار پررنگ و محکم بود. همین باعث مى شد من و کلاً همه گروه عاشقانه کار کنیم. تهمینه میلانى هم این ویژگى را داشت. به نظر من کارگردان باید در کار «آن» واقعى داشته باشد تا همه به او اعتماد کنند و به بهترین نحو کار کنند. کارهایى هست که در آن کارگردان نه به خودش اعتماد دارد و نه به گروهى که در نظر گرفته است. طبیعى است که در این مواقع قطعیت لازم در کار شکل نمى گیرد.
•تحلیل شما درست است اما چرا کسى که چنین تحلیلى دارد کارنامه اش در سینماى ایران به دو دسته فیلم هاى ضعیف و خوب تقسیم مى شود.
امین حیایى: من شغلم بازیگرى است، حرفه دیگرى که ندارم. تنها کارى که انجام مى دهم سینما است. البته مدتى است موسیقى را هم شروع کرده ام که به هر حال سدهایى سرراهش هست و باید صبر کنم تا شکل بگیرد. بگیر نگیر دارد و... به موسیقى علاقه دارم و دلم مى خواهد این کارم در جهتى باشد که بتوانم در سینما گزیده کار کنم و با کارگردان هایى همکارى کنم که به کارشان آگاهى و شناخت کامل دارند تا نتیجه این همه زحمتى که کشیده ام بى ثمر نماند. به هر حال مسئولیت زندگى هم هست. ما در ایران مثل بازیگران هالیوودى دستمزدهاى آن چنانى نداریم. زندگى مان خیلى پر خرج است، ارتباطات مان هم زیاد است و اینها همه هزینه زیادى به همراه دارد. با توجه به این موضوع، من سعى دارم در میان هجوم فیلمنامه هاى ضعیف، این فیلم ها را انتخاب کنم. فقط تنها راهى که داشتم این بود که کار خودم را به نحو احسن انجام دهم و در نقش خودم کم و کسرى نگذارم.
•خیلى از بازیگران مطرح سینماى جهان هم از این تجربه ها دارند اما تاثیر خودشان را در فیلم مى گذارند؟
امین حیایى: صد درصد، در این فیلم ها وقتى نقش اصلى باشم از جان و دل کار مى کنم. بازیگران و عوامل دیگر هم تحت تاثیر قرار مى گیرند و سعى مى کنند کارشان را بهتر انجام دهند و این در کارها مشهود است. ممکن است گروه کاملاً حرفه اى نباشد ولى سعى شان را مى کنند. بحث دیگر روابط صمیمانه است که همیشه سعى مى کنم در گروهى که کار مى کنم به وجود بیاورم تا همه بتوانند به راحتى و در کمال آرامش کارشان را انجام بدهند. چون معتقدم ما مثل یک خانواده هستیم که یک ساعتى را با هم زندگى مى کنیم. همیشه با هم نیستیم اما به قول معروف «کوه به کوه نمى رسد آدم به آدم مى رسد.» در بعضى کارهاى جدیدم شاید از کلیت کار راضى نبودم اما معتقدم همان عشقى که بین من و گروه بود به مردم هم منتقل شده است. حتى فیلم هایى که خودم به آنها انتقاد دارم و فکر مى کردم مردم بدشان مى آید، اما برعکس دیدم واکنش مردم خوب بود و ارتباط برقرار کردند. احساس کردم تماشاگران من جدا از فیلم ها، نقش هاى من را دنبال مى کنند حالا اگر مثل «مهمان مامان» و «زن زیادى» عوامل، کارگردان و بازیگران حرفه اى باشند نتیجه بهترى حاصل مى شود. باید این را هم بدانیم این نوع کارگردان ها معدودند که به این صورت کار کنند و این قدر مسلط باشند. شاید در سال دو کارگردان این طورى داشته باشیم بقیه یا تجربه ندارند یا در انتقال تجربیات شان موفق نبوده اند و نتوانستند به جایگاهى دست پیدا کنند و حالا تازه مى خواهند به آن موقعیت برسند.
•شما که در این گونه کارها حضور داشته اید فکر مى کنید اساسى ترین ایراد این تولیدات نازل به چه عاملى مربوط مى شود؟
امین حیایى: ببینید این کار از همان اول قرار بود که مردم پسند باشد و براى مردم. صحبت کردیم که یک کارى باشد که مردم دوست داشته باشند و براى شان جذاب باشد چون واقعاً الان نیاز سینماى ما این است که بتواند مردم را جذب کند. حتى اگر بخواهیم فیلم هاى هنرى را مورد توجه مردم قرار دهیم باید اول بتوانیم مردم را به سالن ها بکشانیم و جذب سینما کنیم بعد از طریق علاقه مندى هاى مردم تفکر و اندیشه را به آنها منتقل کنیم. یک موقع این تفکر خیلى خالص است مثل فیلم هاى جشنواره اى که مخاطبش روشنفکران هستند و مردم با آنها ارتباط برقرار نمى کنند. معمولاً این فیلم ها در جشنواره هاى خارجى جایزه مى گیرند. ما باید ذائقه مردم را به سمتى ببریم که به این شکل سینما هم نزدیک شوند و درک کاملى از آن داشته باشند و نظر داوران جشنواره هاى خارجى از نظر مردم ما چندان دور نباشد.
•به طور طبیعى وقتى یک هنرمند کار خاص و قابل اعتنایى انجام مى دهد توقعات از او بالا مى رود، بعد از کارى مثل «مهمان مامان»، از بازى در کار گیشه اى وحشت نداشتید و اینکه چهره حرفه اى تان مخدوش شود و دیگر امثال «مهرجویى»ها دنبال شما نیایند؟
امین حیایى:من از سال ۷۰ که کارم را شروع کرده ام پله پله بالا رفتم و هر کارى که انجام داده ام برایم یک تجربه بوده است. بازى در هر فیلمى چیزهایى به من یاد داده و هر کارى توانسته پله موفقیت براى کار بعدى ام باشد. این پله پله جلو رفتن باعث شده هیچ وقت ترسى نداشته باشم چون همه چیز برایم پیش آمده و موقعیت هایى که یکى از پس دیگرى در مسیر من قرار گرفته همه متناسب با خودم بوده است. وقتى در کار مهرجویى بازى کردم تا چند ماه قبل از آن بیکار بودم یعنى کار نگرفتم و منتظر کار خوب بودم. تا چند هفته حالم بد مى شد تا اینکه بالاخره کار مهرجویى پیش آمد ولى من حاضر نیستم خانواده ام سختى بکشد که حالا من مى خواهم کار خوب انجام بدهم. مردمى که من را مى شناسند و دوست دارند مى دانند که من حداقل نقش خودم را به بهترین وجه ممکن ایفا مى کنم حالا در هر فیلمى که باشد و همین براى من کافى است. حالا هر چه بهتر باشم بازار کار برایم بیشتر مى شود. دوست دارم مخاطبانم هر چه بیشتر باشند و سعى مى کنم جذب مخاطب کنم. از هر دو قشر چه خاص چه عام. در ژانر کودک و فانتزى هم کار کرده ام و باز هم موفق بوده ام.
من کلاً به قسمت خیلى اعتقاد دارم. خیلى وقت ها که از این اتفاقات برایم پیش آمده گفتم شاید واقعاً قسمت دوستان دیگر بوده و فکر مى کنم لابد حکمتى در بین بوده و الان هم که خودم را رها کرده ام تا هر چه پیش آید، شاید خیلى شان در شرایط روحى من نبود و خیلى جاها واقعاً به نفعم بوده. الان هر چه پیش مى آید نگاه مى کنم اگر همه چیز مثبت است و خوب پیش مى رود و کار قابل انجام دادن است قبول مى کنم اما کارهایى که در آن نه مى آید که خب نه آمده دیگر، به همین راحتى. وقتى هم بروى داخل گود تازه قصه شروع مى شود. ببینید مهمترین چیز «هدف» است. هدف من فقط سینما نیست. هدفم این است که آدم درستى باشم. براى اطرافیانم مفید باشم. تنها وابستگى من در زندگى اول خداست بعد همسرم. بنابراین اهدافم دلى و معنوى است. شهرت و محبوبیت را یک شبه به دست نیاورده ام اما زیاد برایم اهمیت ندارد و عادت کرده ام. من جوایزم را از خدا گرفته ام نه از بنده خدا. همین که در زندگى ام آرامش دارم برایم کافى است.
•مثل اینکه گفت وگو خیلى به سمت امین حیایى رفت؛ حالا ممکن است خانم خوش خلق شما کمى درباره موقعیت تان در سینما و زندگى دو بازیگر در کنار هم بگویید.
نیلوفر خوش خلق: آن موقع که من با امین آشنا شدم اصلاً بازیگر نبودم و حتى فکرش را هم نمى کردم که یک روزى بازیگر شوم. اولین کار من یک قسمت از سریال «روزگار جوانى» بود و بعد از آن هم در فیلم «مونس» هم بازى امین شدم که آن موقع هنوز ازدواج نکرده بودم.
•پس در حقیقت حیایى شما را کشف کرد.
امین حیایى:نه به خدا، خودش دختر با استعدادى است. من نیلوفر را در این کار رها کردم و خیلى به او سخت گرفتم تا وقتى وارد این کار مى شود اگر واقعاً با فکر و علاقه مند است بماند و محکم، با اندیشه و حس خوبى بیاید و نیلوفر اینها را واقعاً داشت و در کارهاى اخیرش خیلى بهتر هم شده است. یعنى جدیداً تعریف هاى زیادى از بازى هاى اخیرش شنیده ام. در این چهار فیلم اخیرش تنها بوده، تنها تمرین کرده و من فقط در حد روتوش کردن کارهایش موثر بودم ولى بازى خودش است. این را همه دیده اند. البته سرصحنه ها همراه من بوده است.
نیلوفرخوش خلق: این حضور در پشت صحنه ها خیلى موثر بود.
امین حیایى: بله خب کار من را دیده، روابطم را دیده، دوستى هایم را دیده، نوع کار کردن من را دیده و متوجه شده که علت یا راز موفقیتى که من به دست آورده ام چیست؟ و همان روش من را پیش گرفته است. الان زندگى مشترک ما این شده که مکمل هم هستیم. یعنى من حاضرم کار گیشه اى- پول زا- انجام دهم تا نیلوفر بتواند با خیال راحت به سینماى حرفه اى بپردازد که «به آهستگى» مازیار میرى، «اگه مى تونى منو بکش» شاهد احمدلو، «آتش بس» تهمینه میلانى و... از آن جمله اند و از این میان «به آهستگى» در جشنواره برلین هم حضور دارد.

نیلوفر خوش خلق: این گودى که شما گفتید یک جاى دیگر هم معنى پیدا مى کند و آن موقعى است که در پشت صحنه فیلم هاى امین حضور داشتم. در این شرایط چون بیرون گود هستى به روابط، بازى ها و... نگاه مى کنى و خودت را روتوش مى کنى. در حقیقت یک آموزشگاه واقعى است، همه این آموخته ها ملکه ذهنم شد و در کارهاى جدیدم خیلى به من کمک کرد ضمن اینکه مدام دنبال این بودم که خودم را در نقش ها پیدا کنم و حس هایم را درست اجرا کنم.
•شما وقتى مى خواستید نیلوفر خوش خلق را وارد سینما کنید احساس نکردید این کار یک ریسک است؟
امین حیایى: اتفاقاً سئوال خوبى پرسیدید. نه ریسک نبود چون نیلوفر دخترى مرفه و صاحب خانواده است، زندگى خوبى با شرایط عالى در خارج از ایران داشته و واقعاً از همه جا برید و آمد سراغ من. یعنى در یک شرایطى که من زیر صفر بودم همراهم شد. موقعى که نه شهرت آن چنانى داشتم نه وضع مالى و زندگى خوبى داشتم. روحیه ام خراب بود. فیلم «قرمز» را نتوانسته بودم کار کنم، چون کاملاً به هم ریخته بودم. پدر و مادرم بودند اما هیچ نزدیکى اى با آنها نداشتم و نیلوفر تنها همدم من بود و در همان روزها امتحانش را پس داد و دیدم واقعاً نیازمند چنین آدمى هستم که من را فقط براى خودم مى خواهد و بعد از آن اگر کارى برایش انجام دادم فقط جبران محبتش بود. اینها واقعیاتى است که بین خودمان بوده و تا به حال هم جایى بازگو نکرده ایم. من موقعى که وارد حرفه بازیگرى شدم کسى را نمى شناختم. کمکى نداشتم و خودم سر صحنه ها یاد گرفتم و پیش رفتم. این طورى گلیم خودم را از آب بیرون کشیدم و براى نیلوفر هم دقیقاً یک چنین شرایطى بود و من فقط این وسط معرف بودم. آنقدر سر صحنه ها شور و شوق یادگیرى داشته ام که توانسته ام تکنیک و حس را درک کنم و دوست داشتم براى نیلوفر هم همین شرایط باشد که حالا نگویند امین از موقعیتش استفاده کرده و همسرش را بازیگر جا زده است.
•از شهرت بگوییم، اوایل معمولاً دوست داشتنى است اما بعد از مدتى دردسرساز مى شود.
امین حیایى: بستگى دارد چطور به آن نگاه کنید. براى من- شهرت چون نوعى الگوسازى هم به دنبال دارد _ باعث مى شود که بیشتر در خودم جست وجو کنم و یک نوع خودشناسى است که ضعف هایم را برطرف و نقاط مثبتم را بیشتر کنم. آن وجه دردسرساز هم که مى گویید، وقتى با مردم عادى خوب برخورد کنى مثلاً من از میان همین قشر هم دوستانى دارم، مشکلى پیش نمى آید اما بعضى از بازیگران در مقابل مردم گارد مى گیرند. در نتیجه الان طورى شده که مردم قبل از آنها گارد مى گیرند و با دیدن شان واکنش خنثى یا منفى نشان مى دهند. این ارتباط دو طرفه است.
•مى رسیم به فیلم هایى که شما در جشنواره دارید؟
نیلوفر خوش خلق: من از میان کارهایى که امسال بازى کرده ام «به آهستگى» مازیار میرى را در بخش مسابقه، «آتش بس» تهمینه میلانى را در بخش مهمان و «آرامش در میان مردگان» مهرداد فرید را در بخش هاى جنبى جشنواره داشیم. در «به آهستگى» که عازم برلین هم شده نقش اول زن را مقابل محمدرضا فروتن بازى کردم. فیلم با توجه به مضمون و ساختارش امیدهاى زیادى به موفقیت دارد. نقش من در این فیلم یک زن رنج کشیده اى است که شوهرش او را براى کار در شهرى دیگر ترک کرده و با تنها بچه اش زندگى را به سختى اما با پاکدامنى در میان حرف هاى مردم مى گذراند. کار با مازیار میرى خیلى لذت بخش بود. ایشان فضاى بازى و ابراز خلاقیت از سوى بازیگر را به او مى داد. همان موقعى که سناریو را خواندم عاشق این نقش شدم و مطمئنم اتفاقى خوبى براى فیلم مى افتد. در «آتش بس» هم نقش لاله دوست سایه _ مهناز افشار _ را بازى مى کردم که در زندگى او دخالت مى کند و با حرف هایش باعث مى شود او با شوهرش _ محمدرضا گلزار _ درگیر شود. تهمینه میلانى کارگردان بسیار خوبى بود و بسیارى معتقدند این فیلم در کارنامه او بسیار متفاوت است. کار مهرداد فرید را هم فریدون جیرانى در جریانش بودند و من را تشویق کردند و گفتند کار خوبى مى شود.
•مشخصاً معیار انتخابتان در این کارهاى اخیر چه بود؟
نیلوفر خوش خلق: نقش هاى خاص و متفاوت.
•بازى در سینماى فمینیستى میلانى قاعدتاً براى شما که زن هستید دوست داشتنى است اما از امین مى پرسم با توجه به تجربه کارى که با تهمینه میلانى داشتید اینکه مرد همیشه در فیلم هاى ایشان محکوم است آزارتان نمى داد؟
امین حیایى: نه، «زن زیادى» را که من بازى کردم چنین حسى نداشت و همه چیز خیلى برابر بود. نمى دانم شاید در فیلم هاى قبلى شان این طور بوده باشد اما الان به این تعادل رسیده اند.
•امین حیایى از جشنواره امسال چه سهمى داشت؟
امین حیایى: من امسال سه جلد «ستاره ها»ى فریدون جیرانى را داشتم که جلد اول آن- ستاره مى شود- در بخش مسابقه حضور داشت و جلد سوم آن- ستاره بود- را به همراه «شام عروسى» ابراهیم وحیدزاده در بخش مهمان داشتم. همچنین «نقاب» به کارگردانى کاظم راست گفتار را بازى کردم که متاسفانه فعلاً توقیف شده است که اى کاش در جشنواره حضور داشت چون خیلى فیلم گرم و گیرایى است. در سه جلد «ستاره ها» سه نقش متفاوتى را بازى مى کنم. در «ستاره بود» سردبیر یک مجله هستم که این نقش فقط در حد یک سکانس بود. در «ستاره مى شود» مسئول هنروران را بازى مى کنم و اینجا تقریباً خودم هستم و در «ستاره است» مدیر تدارکات را بازى مى کنم که این یکى نقش کاملاً متفاوت و فوق العاده اى است.
•بازى در سه جلد «ستاره ها» تلافى «قرمز» بود؟
امین حیایى: فیلمنامه ها را که خواندم خوشم آمد. با فریدون جیرانى هم خیلى دوست داشتم کار کنم و وقتى این فرصت پیش آمد خوشحال شدم و معطلش نکردم.
•و در آخر از علت توقیف «نقاب» بگویید و اینکه در حال حاضر مشغول چه کارى هستید؟
امین حیایى: فیلم «نقاب» در دبى فیلمبردارى شده و علت توقیف آن تم اثر است که راجع به خیانت هاى زناشویى و زنان خیابانى است. موضوع فیلم در جامعه ما خیلى ملموس و واقعى است و من مطمئنم روزى کشور ما به آن حد از تکامل مى رسد که طرح مشکلاتش ممکن باشد و «نقاب» و امثال آن هم که به بررسى جامعه معاصر ایران مى پردازد اجازه اکران بگیرد. من الان مشغول بازى در «سنگ، کاغذ، قیچى» سعید سهیلى هستم و بعد از هشت سال دوباره با نیلوفر هم بازى شده ایم. این فیلم شاید متفاوت ترین تجربه دوران بازیگرى ما است و از ویژگى هاى بارز آن فیلمبردارى نو و بى نظیر علیرضا زرین دست است که واقعاً کولاک کرده است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 140]