دیابت و حاملگی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: دیابت و حاملگی
دیدکلی
احتمال شیوع دیابت شیرین در حاملگی کمتر از 5 درصد است. تشخیص دیابت در حاملگی براساس غیر طبیعی بودن مقادیر گلوکز در بیش از 2 نمونه متوالی که سه ساعت پس از تجویز خوراکی گلوکز انجام شده ، داده می‌شود. خطر اصلی در دیابت حاملگی بزرگ بودن اندازه جنین (ماکروزومی) و در نتیجه ایجاد صدماتی به مادر و جنین در حین زایمان است. زنان مبتلا به دیابت حاملگی در معرض خطر زیادی (تا 50 در صد) برای ابتلا به دیابت آشکار در باقی عمر خود می‌باشند.

اثر دیابت بر حاملگی

اگر خانم حامله به دیابت مبتلا باشد، خطر ایجاد پره اکلامپسی (افزایش فشار خون و عدم وجود پروتئین اوری) و اکلامپسی (علاوه بر علایم پره اکلامپسی بیمار دچار تشنج نیز می‌شود) 4 برابر می‌شود. در این خانمها عفونت شایع تر و شدیدتر است. اگر قند خون به خوبی کنترل نشود، ماکروزومی جنین پیش می‌آید که احتمال ایجاد سیتوشی شانه را شدیدا افزایش می‌دهد. احتمال ایجاد پلی هیدر آمینوس در حاملگی بیشتر بوده که به علت گشاد شدن رحم موجب افزایش خونریزی پس از زایمان می‌شود. خانمی که قبل از حاملگی قند ناشتای خونش بالا بوده باشد، احتمال وجود ناهنجاری در فرزندش سه برابر افراد عادی است. نوزاد متولد شده از مادر دیابتیک بیشتر دچار سندرم دیسترس تنفسی ، هیپوگلسیمی و هیپوکلسمی و هیپربیلی روبینمی می‌شود.

اثر حاملگی بر روی قند خون

خود حاملگی اثرات وسیعی بر روی متابولیسم کربوهیدراتها دارد. هورمونهای لاکتوژن جفتی و پروستروژن باعث مقاومت به انسولین شده و موجب افزایش قند خون می‌شود. تولید کتونها در کبد افزایش می‌یابد. همچنین تمایل به هیپوگلیسمی ناشتا در این افراد ، به علت مصرف گلوکز توسط جنین و کاهش گلوکز کبدی زیاد می‌گردد. خطر ابتلا به کتوز اسیدوز زنان مبتلا به دیابت بیشتر می‌شود.

تشخیص

فقط بر اساس تستهای آزمایشگاهی است. بررسی زنان باردار بین هفته‌های 24 تا 26 بارداری از نظر ابتلا به دیابت دارای اهمیت می‌باشد. انجام آزمایش در مراحل اولیه بارداری در زنانی که دارای فاکتورهای خطر می‌باشند، صورت می‌گیرد. این آزمایش با تجویز 50 گرم گلوکز خوراکی و اندازه گیری گلوکز سرم یک ساعت بعد از انجام می‌گیرد. مقدار گلوکز سرم باید از 140 میلی گرم در دسی لیتر کمتر باشد. بطور کلی 10 تا 15 در صد از زنانی که بعد از تجویز 50 گرم گلوکز خوراکی ، گلوکز سرم آنها غیرطبیعی می‌گردد، بعد از سه ساعت از تست تحمل گلوکز هم دچار اختلال خواهند بود، که این امر تایید کننده تشخیص می‌باشد.

اقدامات درمانی

علاوه بر رساندن قند خون به حد طبیعی ، مراقبت از بیمار در طول حاملگی باید ادامه یابد، تا از بروز عوارض در مادر جلوگیری شده و از رشد و تکامل جنین اطمینان حاصل شود. در هفته 16 تا 20 حاملگی یک سونوگرافی کامل ، اکوکاردیوگرافی جنین و اندازه گیری آلفافیتو پروتئین سرم مادر انجام می‌شود، تا متخصص بتواند از وجود ناهنجاری مادر زادی در جنین اطلاع حاصل نماید. با بیماران باید در مورد رژیم غذایی صحبت کرد. مشاوره در مورد روشهای جلوگیری از بارداری جز مهمی از مراقبتهای کلی از بیماران ، بویژه در بیماران دیابتی است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 221]