صد خواننده برتر تاریخ موسیقی

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: صد خواننده برتر تاریخ به انتخاب مجله رولینگ استون

بار دیگر رولینگ استون یک نظرسنجی و لیست دیگر رو کرده. این مجله که هر چند وقت یک بار چنین لیست‌های جالبی منتشر می‌کند و پیش از این صد گیتاریست برتر، 500 آهنگ برتر، صد آلبوم برتر، صد گیتار سانگ برتر، بهترین ملودی‌های گیتار و ... را در نظرسنجی از موزیسین‌ها، کارشناسان و موسیقی دوستان انتخاب کرده بود، حالا دست به انتخاب صد خواننده برتر تاریخ زده است. البته توقع نداشته باشید که در این لیست نام امثال پاواروتی را ببینید. این لیست بیشتر به خوانندگان سبک‌های پاپ، راک، کانتری، سول، هیپ‌هاپ و ... اختصاص دارد و کمتر خوانندگان جز و غیره در آن به چشم می‌خورند.

در این نظرسنجی آرتا فرانکلین خواننده دهه 60 میلادی به عنوان بهترین خواننده تاریخ انتخاب شده است. پس از او ری چارلز خواننده نابینا و سیاه پوست در رتبه دوم ایستاده است. الویس پریسلی جوانی که به عنوان راننده کامیون از روستاهای آمریکا به شهر آمد و استعدادش کشف شد، به عنوان سومین خواننده دست یافته است. نفر بعدی سم کوک خواننده دهه 50 میلادی است که در سال 1964 از دنیا رفت. مغز متفکر بیتل‌ها در رتبه پنجمین خواننده برتر ایستاده است و پس از او ماروین گای و باب دیلن قرار دارند و تاپ تن لیست با اوتیس ردینگ، استیوی واندر و جیمز براون بسته می‌شود.

مهم ترین افراد لیست صد تایی برترین خوانندگان تاریخ به همراه رتبه آن‌ها از این قرار است:
11) پل مک کارتنی
12) لیتل ریچارد
15) رابرت پنت ( لدزپلین )
16) میک جگر (رولینگ استونز)
17) تینا ترنر
18) فردی مرکوری ( کوئین )
19) باب مارلی
21) جانی کش
23) دیوید بووی
24) ون موریسون
25) مایکل جکسون
27) هنک ویلیامز
28) جنیس جاپلین
29) تینا سیمون
30) پرینس
32) بونو ( یوتو )
34) ویتنی هیوستن
36) بروس اسپرینگزتین
37) نیل یانگ
38) التون جان
39) جف باکلی
41) چاک بری
45) کرت کوبین
47) جیم موریسن
50) بانی ریت
53) مادی واترز
55) پل راجرز
58) کریستینا آگیلرا
59) راد استیوارت
60) بیورک
64) اکسل رز ( گانزن روزز )
66) توم یورک ( ریدیوهد )
67) جری لی لوئیس
73) دالی پارتون
74) جیمز تیلر
75) ایگی پاپ
77) مرل‌هاگارد
79) ماریا کری
81) جان لی هوکر
82) تام ویتس
83) پتی اسمیت
86) آرت گارفانکل
87) دان هنلی ( ایگلز)
88) ویلی نلسون
93) اینی لینکس
96) بی بی کینگ
97) جو کوکر
98) استیوی نیکس ( فلیت وودمک )
99) استیون تایلر ( اروسمیت )
100) مری جی بلابژ

در دامه معرفی برخی از جهره‌های مطرح لیست بالا را به قلم موزیسین‌های مطرح دنیا (که اغلب خود در این لیست حضور دارند) می‌خوانیم:

آرتا فرانکلین_تولد: 1942
آهنگ‌های کلیدی: احترام، من هرگر مردی را دوست نداشته ام (این گونه که تو را دوست دارم)، فکر کن، زنجیره احمق‌ها ...
* منبع الهام هنرمندانی چون: ویتنی هیوستن، آلیشیا کیز، اینی لینکس
نمی‌دانم به خدا و بهشت اعتقاد دارید یا نه. اما آرتا هدیه ایست از سوی خداوند. وقتی او کلمات را بیان می‌کند می‌بینید که هیچ کس نمی‌توانسته بهتر از این آنها را ادا کند. او دلیل علاقه زن‌ها به آواز خواندن است! صدای او همه چیز را با هم دارد: تکنیک، قدرت، حس و ... او هر چه می‌خواند را از ته دل می‌خواند و به آن اعتقاد دارد. از آن گذشته نوسان زیادی هم در کارش مشاهده نمی‌شود. چرا که خواندن برای او بازی نیست.
وقتی کودک بودم عادت داشتم به صدای آرتا گوش کنم. چون مادرم هر روز بلااستثنا "هیچ وقت راهی نیست" و " کار درست را انجام بده، زن" را در خانه پخش می‌کرد. می‌دیدم که مادرم وقت گوش کردن به آن‌ها گریه می‌کند، من هم گریه می‌کردم. کم کم با گوش دادن آهنگ‌های دیگرش فهمیدم چرا مادرم گریه می‌کرد و موقع شنیدن آنها چه احساسی داشت.
وقتی از نزدیک با آرتا کار کنی، تازه متوجه می‌شوی که چرا او آرتا فرانکلین شده. وقتی برای آهنگ "وقتت را تلف نکن" از آلبوم "مری" من با هم کار کردیم، او آمد در استودیو و مثل آب خوردن قطعه را خواند. خیلی بهتر از آنچه که تصور می‌کردیم.

الویس پریسلی_تولد: 1935/ مرگ: 1977
آهنگ‌های کلیدی: قطار مرموز، سگ شکاری، اذهان بدگمان، احمق ...
*منبع الهام هنرمندانی چون: بونو، بروس اسپرینگزتین
تفاوت است بین کسی که فقط آواز می‌خواند و کسی که با صدایش شما را به دنیای دیگری می‌برد و نوعی شعف در شما بر می‌انگیزد؛ وقتی الویس را دیدم از این دسته دوم است. اولین آهنگی که من از او شنیده بودم "سگ شکاری" بود. آن زمان اطلاعاتی که الأن درباره آهنگ (پیشینه اش و کسانی که قبل از الویس آن را خوانده بودند) دارم، نداشتم. اما دیدم که همه چیز آن سر جای خود قرار دارد. صدای الویس بی پروا و طعنه آمیز بود. او در صدایش اوج و فرودهای بی نظیری داشت، مثل یک مرغ شکاری که اوج می‌گیرد تا بر سر طعمه اش فرود آید. من سعی کردم این را در موسیقی لدزپلین پیاده کنم. یک بار با اعضای زپلین بعد از یکی از کنسرت‌های الویس به سراغش رفتیم. در آن 90 دقیقه که به گپ و شوخی گذشت، جیمی‌پیج (گیتاریست لدزپلین) به شوخی گفت که ما هیچ وقت ساند چک نکرده‌ایم، اما رابرت همیشه دلش می‌خواهد الویس بخواند. الویس هم خندید و از من پرسید کدام یک از آهنگ‌هایش را دوست دارم و من جواب دادم آهنگ‌هایی مثل "دوستم داشته باش"، "با من مثل یک احمق رفتار کن/ با من بدجنس و خشن باش/ اما دوستم داشته باش ... وقتی که داشتیم آن جا را ترک می‌کردیم، من به سمت راهرو می‌رفتم و الویس زمانی که به آستانه در رسید، دست‌هایش را از هم باز کرد و خواند:" با من مثل یک احمق رفتار کن/ با من ..." و من هم بلافاصله به سمت او چرخیدم و با او هم صدا شدم.

باب دیلن_تولد: 1941
آهنگ‌های کلیدی: مثل یک سنگ غلتان، مناظر یوهانا، بخواب بانو بخواب ...
* منبع الهام هنرمندانی چون: جان لنون، بروس اسپرینگزتین، پتی اسمیت
باب دیلن کاری کرد که تعداد خیلی خیلی کمی ‌توانسته اند از پس چنین کاری بربیایند. او شکل و شیوه "پاپ خواندن" را تغییر داد و ما داریم در دنیایی تنفس می‌کنیم که توسط صدای دیلن شکل گرفته. تقریبا ًهیچ کس دیگر سعی نمی‌کند شبیه الویس پریسلی بخواند. اما صدها نفر هستند که تلاش می‌کنند شکل دیلن بخوانند.
برای این که تأثیر باب دیلن را بر دنیای خوانندگی متوجه شوی، باید جهانی بدون تام ویتس، بروس اسپرینگزتین، ادی ودر، کرت کوبین، لوچیندا ویلیامز یا هر خواننده دیگری با صدای خش دار، تصور کنی. اولین باری که من صدایب اب دیلن را شنیدم، همه جا تاریک بود. در 13 سالگی خانه یکی از دوستانم بودم و آلبوم "بهترین‌ها "ی باب دیلن داشت پخش می‌شد. صدایش یک جورهایی مدرن بود و در عین حال کهن. این صدا برای یک ایرلندی مثل من بسیار آشنا به نظر می‌رسید. آن زمان ما فکر می‌کردیم که آمریکا پر است از ابرقهرمان‌ها. اما بر خلاف تصور ما آن آهنگ‌ها پر بود از کشاورز و کارگر و آدم‌های دیگری که همه شبیه خودمان بودند. عجیب ترین نکته در مورد باب دیلن این بود که در اوج دهه 60 آن صدا، صدای آینده بود. باب دیلن صدای یک نسل بود، نسلی که علیه نسل قبلی شوریده بود. سپس او تبدیل شد به صدای همه نسل‌ها. تنها صدای روی کره زمین. تصور او با آن لباس لهستانی و کفش‌های آفریقایی، جرقه ای بود که در ذهن کودکی من زده شد. دلیل این که من هیچ وقت از باب دیلن خسته و دلزده نشد و این است که او تنها یک شخصیت نیست. مجموعه ای از پرسوناژهاست که حول یک ایده واحد طواف می‌کنند. باب دیلن با آواز خواندن کاری کرد که مارلون براندو با بازی کردن کرد.

ری چالز_تولد : 1930/ مرگ :2004
آهنگ‌های کلیدی: من چه گفتم، تو مرا نمی‌شناسی، جروجیا در ذهن من ...
*منبع الهام خوانندگانی چون: ون موریسن، اوتیس ردینگ، استیوی واندر
ری چارلز یگانه ترین صدا را در عرصه موسیقی پاپ داشت. کارهای بداهه ای که در میان آهنگ‌هایش می‌کرد (مثل یک خنده یا ... ) بی نظیر بود. مثل این که چیزی از درون او را می‌آوازد و موسیقی واکنشی بود که او به آن آسیب‌ها نشان می‌داد. او حتی شادی‌اش را به دیگران تسری می‌بخشید. اما در خواندن ری چیز دیگری بود که تا زمانی که در دهه 80 با هم کار کنیم، آن را نفهمیده بودم. این که ری چارلز فقط از اعماق روحش نمی‌خواند؛ بلکه روحش را کاملا ً در آهنگ می‌گذاشت. او به من شجاعت و جسارت داد و مرا به حالتی فرو برد که انگار در کلیسا نشسته ام و او دارد روح مرا آرامش می‌دهد. او همچنین یک نوازنده پیانوی خوب بود. می‌دانید که پیانو سازی است که نوازنده اش تا با آن یکی نشود، نمی‌تواند آن را به تسخیر خود در آورد. ری در هنگام نواختن پیانو حرکات ویژه ای داشت که خاص او بود که تا زمانی که پیانو نواختن او را از نزدیک ندیده بودم، از آنها خبر نداشتم. ری جالز روح آهنگ‌ها را به خوبی درک می‌کرد. او مردی است که از احساس عمیقی برخوردار بود و با موسیقی‌اش زندگی می‌کرد و انسانیت اش را از ورای آهنگ به شما نشان می‌داد.

جان لنون_تولد: 1940/مرگ :1980
آهنگ‌های کلیدی : تصور کن، کارهای فوری، احساس خوبی دارم ...
* منبع الهام هنرمندانی چون: بونو، نیل، یانگ، لیام گالاگر
صمیمیت عجیبی وجود دارد در هر چه که جان لنون انجام داد. صمیمیت و درستی به علاوه هوش فوق‌العاده. این چیزی است که او را به یک خواننده بزرگ تبدیل کرده است. در آهنگ "دختر" با صدای بلند اینگونه شروع می‌کند: "آیا کسی هست که بخواهد به قصه من گوش کند ... " انگار کسی از سایه به درون اتاق می‌پرد و این سؤال را می‌پرسد. اما وقتی به ترجیع بند می‌رسی، می‌فهمی‌ که او دارد این سؤال را با خود دختر مطرح می‌کند! یادم هست که در دوران نوجوانی وقتی این آهنگ را شنیدم می‌خواستم تمام موهایم را از فرط هیجان بکنم!
جان لنون خیلی بالا نمی‌خواند. من این را در "اوه، عشق من" از او یاد گرفتم که آهنگی به آن آرامی‌ تا چه حد می‌تواند در روح انسان تأثیر بگذارد. او یک شاعر فوق العاده نیز هست. "تصور کن" یک آهنگ استادانه است که همه چیز را با هم یک جا دارد. اما فارغ از تمام این‌ها به نظر من مهمترین چیزی که در جاودانگی جان لنون مؤثر است، درستی اوست و این که هرگز سعی نکرد چیزی جز حقیقت را به زبان بیاورد، درباره او نباید خیلی از تکنیک و ... حرف زد. جان لنون را باید با محتوای آثارش سنجید.

ماروین گای_تولد: 1939/ مرگ : 1984
آهنگ‌های کلیدی: چه خبر، من این شایعه را شنیده ام ...
* منبع الهام هنرمندانی چون ک آرکلی، آشر، دی آنجلو
برای من هیچ صدایی مثل صدای ماروین گای نیست. آن گونه که او آرام و باوقار و در عین حال با قدرت می‌خواند. او با قلبش می‌خواند. اولین باری که من با صدای او آشنا شدم، با آلبوم "چه خبر" او بود که عاشق شدم. یکی از کارهای مورد علاقه من در مورد ماروین این است که او با صدایش سازهای زهی را همراهی می‌کند یا ملودی سازها را با دهان می‌نوازد.
این روزها ما برای خوب خواندن پروتولز و هزار ترفند داریم، اما آن زمان واقعا ً باید خوب می‌بودی تا جلوه کنی. این‌ها چیزهایی است که ماروین گای را جاودانه می‌کند. "چه خبر" تمام دنیا و سرنوشت مرا عوض کرد، زندگی ام را و نوع آهنگسازی‌ام را.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 374]