به مناسبت سوم شعبان سالروز ولا‌دت امام حسين (ع)سرخ ترين تولد تاريخ

واضح آرشیو وب فارسی:سياست روز: به مناسبت سوم شعبان سالروز ولا‌دت امام حسين (ع)سرخ ترين تولد تاريخ

گروه فرهنگي- پس از گذشت مدتي از ولا‌دت حضرت امام حسن مجتبي عليه‌السلا‌م علا‌ئم و نشانه‌ها، نشانگر اين بود كه دومين فرزند گرانمايه‌ در راه است و آنگاه پس از شش ماه همانگونه كه پيامبر پيش از آن مژده‌ آمدنش را داده بود، ديده به جهان گشود. ‌
در مورد ولا‌دت حسين عليه‌السلا‌م از امام صادق آورده‌اند كه: روزي همسايگان بانوي باايمان نزد پيامبر آمدند و گفتند: اي پيامبر خدا! شب گذشته تا سپيده‌دم بيدار بود و مي‌گريست و همه ما را نيز ناراحت ساخته است. ‌
پيامبر كسي را به خانه‌ او گسيل داشت و او به محضر پيامبر شرفياب شد. آن حضرت به او فرمود: خداي چشمانت را نگرياند! همسايگانت به من گزارش كرده‌اند كه تو سراسر شب گذشته را ناراحت و گريان بوده‌اي، چرا؟ ‌
پاسخ داد: اي پيامبر خدا! خوابي سخت و سهمگين ديدم و بخاطر آن تا سپيده‌دم گريه كردم. پيامبر فرمود: خوابت را برايم بازنمي‌گويي؟ بگو كه خدا و پيامبرش به پيام آن داناترند. گفت: اي پيامبر خدا! بيان آن برايم گران است. ‌
پيامبر فرمود: آنگونه كه تو فكر مي‌كني نيست، روياي خويش را بازگو.‌
آن بانوي باايمان گفت: ‌
پيامبر فرمود: خواب خوشي رفته‌اي و خواب نيكويي ديده‌اي. پيام خواب تو اين است كه دخت گرانمايه‌ام ، را به دنيا خواهد آورد و تو هستي كه او را پرستاري و نگهداري خواهي كرد و همان پاره‌اي از وجود من است كه در خانه شما قرار مي‌گيرد. ‌
اين جريان گذشت و پس از مدتي حسين عليه‌السلا‌م از افق‌سراي امامت و رسالت طلوع كرد. او را در آغوش گرفت و نزد نياي گرانقدرش پيامبر آورد. آن حضرت حسين عليه‌السلا‌م را از او گرفت و فرمود: ‌
‌
آنگاه فرمود: ام‌ايمن اين پيام آن روِياي توست. ‌
علا‌وه بر خواب همسر ، عموي پيامبر نيز خوابي نظير اين خواب ديده بود و پيامبر گرامي نيز پيشگويي فرموده بود. ‌
لحظات ولا‌دت حسين عليه‌السلا‌م گروهي از بانوان مسلمان، از جمله صفيه، دختر عبدالمطلب و عمه‌ پيامبر و نيز و حضور داشتند. پس از طلوع خورشيد جهان افروز وجود حسين عليه‌السلا‌م پيامبر فرمود: عمه! فرزندم را بياور! ‌
صفيه عرض كرد: اي پيامبر خدا! تازه به دنيا آمده است و هنوز آماده نشده است... ‌
پيامبر فرمود: خداوند او را پاك و پاكيزه ساخته است، بياور... ‌
آنگاه فرشته‌ وحي فرود آمد و به آن حضرت پيام خداي را تقديم داشت و خواست كه نام پسر دوم را- كه به زبان عبري و به زبان عرب گفته مي‌شد براي نوزاد مبارك برگزيند. ‌
و از پي آن انبوهي از فرشتگان فرود آمدند و طلوع خورشيد وجود حسين عليه‌السلا‌م را به نياي گرانقدرش تبريك گفتند و در همان ساعت، شهادت پرافتخارش را نيز به پيامبر خدا تسليت عرض كردند. ‌
پيامبر گرامي فرزند دلبند خويش را گرفت، زبان مبارك را در كام او نهاد و او زبان وحي و رسالت را مكيد، به گونه‌اي گوشت بدنش از آن رويش كرد و استخوانهايش استواري و استحكام يافت. و آورده‌اند كه حسين عليه‌السلا‌م نه از مادر شير نوشيد و نه از هيچكس ديگر. علا‌مه در اين مورد اينگونه سروده است: ‌
لله مرتضع لم يرتضع ابدا ‌
من ثدي انثي و من مراضعهِ ‌
يعطيه ابهامه آنا فاونهِ... ‌
خداي را! خداي را! كودك شيرخواري كه هرگز از پستان بانويي شير ننوشيد و شيردهنده‌ او به خواست خدا پيامبر خدا بود. ‌
او گاهي انگشت شست و زماني، زبان خويش را در كام آن كودك پرشكوه مي‌نهاد و از اين راه بود كه سازمان وجود او به اوج كمال رسيد. ‌
درست هفتمين روز طلوع دومين اختر تابناك از افق سراي بود كه پيامبر دستور داد، سر كودك را تراشيدند و به وزن موهاي سرش نقره در راه خدا انفاق گرديد و براي سلا‌متي او و سپاس به بارگاه خدا، قرباني شد.
دوشنبه 14 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سياست روز]

[مشاهده در: www.siasatrooz.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 148]