ريحان، كشمش، زيره و سلامت بانوان

واضح آرشیو وب فارسی:رسالت: ريحان، كشمش، زيره و سلامت بانوان
ثريا قدوسى كارشناس علوم گياهي

مهمترين خاصيت سبزيجات خصوصا به صورت تازه داشتن ويتامين‌هاى مختلف از جمله ويتامين K و فيبر است كه هم نيازهاى بدن را به ويتامين تامين نموده و هم در هضم و در تخليه دستگاه گوارش اثر مثبت دارد. ريحان ساده‌ترين نوع سبزى خوردن و از خانواده‌ نعناعيان است كه بسيار معطر بوده مى‌توان آن را به تنهايى به عنوان تنها سبزى همراه انواع غذاهاى ايرانى و ساندويچ‌هاى ساده يا سنتى استفاده نمود. مزيت اين سبزى بر ساير سبزى‌ها آن است كه هم به صورت تازه و هم به صورت خشك كرده قابليت استفاده داشته و در اكثر ترشيجات معطر كننده‌اى بسيار عالى مى‌باشد. ريحان تازه خرد كرده همراه با ماست يا دوغ در تابستان براى رفع عطش بسيار مناسب است، اين سبزى داراى ويتامين K و املاحى چون آهن، كلسيم، فسفر و پتاسيم مى‌باشد. ريحان از تصلب‌شرايين، ازياد فشار خون و اوره جلوگيرى مى‌كند و به فعاليت‌ كليه‌ها مى‌افزايد. انواع سبزيجات تازه به دليل آنكه با حرارت جوشاندن يا سرخ كردن زياد، ويتامين خود را از دست مى‌دهند بر سبزيجات پخته يا سرخ كرده ارجح مى‌باشند. ريحان به دليل داشتن ويتامين K خونساز بوده و فعاليت كبد را مى‌افزايد.

كشمش بهترين شيرينى براى كودكان است به شرط آنكه آن را خوب بجوند. مادران مى‌توانند آن را همراه با نخودچى به عنوان غذاى ميان‌وعده به كودكان خود بدهند. از ديگر مواردى كه به صورت سنتى و به عنوان غذايى تقريبا كامل از آن ياد كرد استفاده از كشمش در كنار برنج و حبوباتى همچون عدس است (البته بايد يادآور شد طبق دستورات دينى مصرف گوشت دستكم هر 40 روز يك بار الزامى است زيرا اسيد آمينه‌اى در گوشت موجود مى‌باشد كه در پروتيئن‌هاى هيچ يك از حبوبات و لبنيات يافت نمى‌شود اما زياده‌روى در مصرف گوشت خصوصا از نوع گوشت‌ قرمز داراى مضرات فراوان است كه بايد آن را به خاطر سپرد) كشمش و شير براى مبتلايان به نقرس نافع است. كشمش را به صورت پخته شده نبايد مصرف نمود. كشمش تقريبا تمامى خواص انگور تازه را دارا مى‌باشد.

از پيامبر اكرم و ائمه اطهار(ع) نقل شده كه كشمش عصب و پى را محكم نموده و رنج و اندوه را از بين برده و سينه را صاف مى‌كند، كشمش خشم و غضب را خاموش مى‌كند، بلغم را از بين برده و بوى دهان را پاكيزه گردانده و رنگ صورت را نيكو مى‌گرداند (كافى جلد 6)

زيره از خانواده جعفرى و قسمت ميوه آن به صورت خوراكى مصرف دارد. دو نوع آن در ايران مصرف دارد زيره سياه و زيره سبز. نوع اول آن به دليل بالا بودن مرغوبيت و بالاتر بودن ميزان عطر آن همراه با غذاهايى كه در آن حبوبات موجود است، مصرف دارد نوع سبز آن در ترشى‌ها مصرف دارد. از گرد زيره به عنوان ادويه و چاشنى و تهيه برخى اغذيه‌ مانند سوپ، نان و پنير استفاده مى‌شود.

بوى زيره بسيار معطر، قوى و مطبوع و طعم‌ آن سوزاننده و معطر است. اين گياه در جنوب ايران و خصوصا اطراف كرمان مى‌رويد. زيره داراى تانن، ماده روغني، موسيلاژ ، مواد رزيني، مواد قندى و غيره مى‌باشد.(1) مصرف زيره باتوجه به صفاتى كه از نظر درمانى دارد داراى اثر نيرودهنده، هضم كننده، بادشكن، مدر و به طور خفيف قاعده‌آور، ضد كرم و ضد تشنج است و اثرات زياد كننده ترشحات شير مادران را دارد. مصرف زيره باتوجه به صفاتى كه از نظر درمانى دارد در معالجه بيمارى‌هاى مختلف مانند ضعف عمل دستگاه‌ هضم، نفخ، بلع هوا )Aerophagy( دل‌پيچه كودكان، درمان تاخير قاعدگى در زنان جوان و اشكال وقوع آن‌كه غالبا با درد و ناراحتى همراه است )Dysmenorrhea( ضعف اعصاب معمول است.

پى‌نوشت:

نگارنده به دليل خارج از حوصله بودن خوانندگان از نامبردن جزئى مواد موجود در اين مقاله خوددارى نموده است.

مراجع:

گياهان دارويي، دكتر زرگوى جلد 2

فرهنگ درمان طبيعى بيمارى‌ها، عليرضا حيدري

پيشگيرى و درمان بيمارى‌ها، جابر رضوانى همراه با منقولاتى از كافى (جلد 6)
شنبه 12 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: رسالت]

[مشاهده در: www.resalat-news.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 312]