خاطرات یک زن

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: مکرمه قنبری در سال 1307 در روستای «دریکنده» استان مازندران به دنیا آمد.در 67 سالگی شروع به نقاشی کرد، آن هم به خاطر این که بچه هایش گاوی که خیلی دوست داشت را فروخته بودند. گاوی که هر روز برای چرا او را تا دورترین دشت های ده می برد. اولین اثر هنری مکرمه پرتره ای از یک گاو بود که با گل و خاک روی سنگ کشید. بعد از آن تمام دیوارهای خانه، درها، کدوهای حلوایی و هر چیزی که پیدا می شد را پر از طرح و رنگ می کرد تا این که پسرش که از تهران برای ملاقات مادر به روستا آمده بود برای او رنگ و کاغذ خرید. و از همان روز تا پیش از مرگ، مکرمه به شکل خستگی ناپذیری نقاشی کرد.اما مکرمه علیرغم شهرت اش در روستای خود با مشکلات زیادى مواجه بود. اهالی روستا با او سر سازگاری نداشتند و نقاشی کشیدن او حتی در خانواده اش نیز کاملا پذیرفته نشده بود.علی بلبلی می گوید:"مادر تابلوی بسیار بزرگی با موضوع امام رضا کشیده بود و به مسجد محل هدیه داده بود، بعد از مدتی متوجه شدیم تابلو نیست شده، مطمئن هستم آن تابلو دزدیده نشده چون برای کسی ارزشی نداشت ولی احتمالا آن را پاره کردند و دور ریختند.""یک بار در مراجعه ام به روستا متوجه شدم که خواهر و برادرهایم خانه را تمیز کردنه اند و صندوق قدیمی مادر را به عنوان زباله و وسیله اضافی آتش زده اند. صندوقی که مکرمه روی آن نقاشی کرده بود. متاسفانه من آنقدر دیر رسیدم که دیگر نمی شد آن را نجات داد."مکرمه در باره نقاشی هایش گفته است: «تا چهار سال تنها شب ها نقاشی می کردم و هر وقت میهمان ناخوانده ای سر می رسید سریع همه وسایلم را قایم می کردم .... چون به نظر آن ها کاغذ و رنگ و قلم به چه درد یک کشاورز می خورد؟. من همیشه کاری برای انجام دادن دارم، در خانه هم کار می کنم هم نقاشی. هیچ وقت بیکار و بیهوده زندگی نکرده ام، حتی مثل بقیه خانم ها، عادتی به خواب ظهر ندارم.»در حال حاضر تمام خانه مکرمه پر است از نقاشی هایی که هر کدام حکایت از قصه های تلخ و شیرین برگرفته از «قرآن»، «انجیل» و زندگی خودش دارند. یکی از ماجراهایی که در تعداد زیادی از نقاشی های این هنرمند به چشم می خورد اعتراض همیشگی او به ازدواج اجباری و همسر چهارم مردی میانسال شدن در سن پایین است .نخستین نمایشگاه مکرمه در سال 1374 در گالری سیحون بر پا شد و پس از آن هر سال چنین نمایشگاه هایی را در همان گالری برگزار می کرد .مکرمه قنبری در ادامه نمایشگاه هایش در سال ۲۰۰۱ از سوی بنیاد پژوهش های زنان آمریکا به کنفرانس پژوهشی زنان در دانشگاه استکهلم سوئد دعوت شد و همزمان با افتتاح نمایشگاهش در آن کشور به عنوان زن برگزیده سال انتخاب گردید.علی بلبلی از سفر سوئد به همراه مادرش این خاطره را نقل مى کند: «مادر خیلی دوست داشت کلیسای محل را ببیند، به کلیسا رفتیم و وقتی برگشتیم پرسید ممکن است یکی از تابلوهای مسیح ام را به کلیسا هدیه کنم؟ مادر تابلو را به دست خودش در کلیسا نصب کرد.» او هنرمندی بود که نه خواندن و نوشتن بلد بود و نه تعلیمات هنری دیده بود و کسی بود که برای دلش نقاشی می کرد و به تعبیری یک نقاش خودآموخته بود. درست مثل هانری روسو فرانسوی که در اوایل قرن بیستم به نقاشی مطرح مبدل شد. مکرمه قنبری این روزها در دنیا چهره شناخته شده ای است و قرار است کمپانی فاکس آمریکا یک فیلم سینمایی با بازی مریل استریپ به جای مادربزرگ نقاش از زندگی اش بسازد. مکرمه قنبری در سحرگاه ۲ آبان ۱۳۸۴ از دنیا رفت و به پیشنهاد فرزندش علی بلبلی در حیاط خانه اش به خاک سپرده شد.خانه موزه «مکرمه» دومین جشنواره هنرمندان خودآموخته را در آخرین روز اردیبهشت ماه سال جاری در روستای «دركنده» بابل برگزار می‌کند.

.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 273]