نگاهي به پس‌لرزه‌هاي سياسي در سرزمين‌هاي اشغالي سرنوشت رژيم صهيونيستي پس از اولمرت

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهي به پس‌لرزه‌هاي سياسي در سرزمين‌هاي اشغالي سرنوشت رژيم صهيونيستي پس از اولمرت
خبرگزاري فارس: "ايهود اولمرت" نخست وزير رژيم صهيونيستي در پي فشارهاي داخلي ناشي از شكست در جنگ لبنان و نيز فساد مالي، سرانجام به كناره‌گيري از قدرت تن داد و روز چهارشنبه رسما اعلام كرد كه در انتخابات ماه سپتامبر براي تعيين رهبر حزب "كاديما´شركت نمي‌كند و قول داد كه پست نخست وزيري را به فردي كه در انتخابات درون حزبي پيروز شود، واگذار خواهد كرد.

به گزارش خبرگزاري فارس، ايهود اولمرت چهارشنبه در نطق تلويزيوني خود گفت:«من تصميم گرفته‌ام كه در انتخابات درون حزبي در17سپتامبر(27شهريور) شركت نكنم و در روند انتخابات دخالتي نداشته باشم، زماني كه رئيس جديد انتخاب شود، من با افتخار از پست خود كناره‌گيري خواهم كرد.»
ايهود اولمرت در پي تشكيل حزب كاديما از سوي "آريل شارون" نخست وزير سابق رژيم صهيونيستي در سال 2006 ، از حزب ليكود كناره‌گيري كرد و در كنار شارون به تبليغات انتخاباتي پرداخت. حزب كاديما را آريل شارون در سال 2005 تاسيس كرد. شارون از حزب ليكود كه دهها سال عضو ارشد و چند دوره رهبر آن بود، به دليل مخالفت‌هاي شديد بسياري از اعضاي ليكود با برنامه‌هاي سياسي وي جدا شد و حزب كاديما را پايه ريزي كرد. طرفداران قديمي شارون در ليكود از اينكه وي در صدد پيشبرد طرح‌هاي به اصطلاح صلح با فلسطيني‌ها و خروج از نوار غزه بود، بشدت از وي انتقاد مي كردند. با فرو رفتن شارون در اغما، ايهود اولمرت كه همواره نزديك به وي بود به مقام رهبري حزب جديدالتاسيس رسيد.
اولمرت روز چهارشنبه 4/1/2006پس از آنكه شارون در پي سكته مغزي به اغما فرو رفت و براي مداوا به بيمارستان منتقل شد، اختيارات نخست وزير را بر عهده گرفت. در روز پنجشنبه 5/1/2009 اولين جلسه هيئت وزيران به رياست وي به عنوان جانشين دولت با تمامي اختيارات ، برگزار شد و در سه شنبه 28/3/2006 انتخابات سراسري كنيست برگزار شد و طي آن حزب كاديما به رياست ايهود اولمرت در بين ديگر احزاب در جايگاه اول قرار گرفت و 29 كرسي را از آن خود كرد. پس از گذشت 100 روز و در پي ناتواني آريل شارون از انجام وظايفش، بر اساس قانون اساسي اين رژيم تصميم گرفته شد كه ايهود اولمرت از روز 14/4/2006 در جايگاه جانشين نخست وزير انجام وظيفه كند و سرانجام در روز پنجشنبه 4/5/2006 به عنوان نخست وزير رژيم صهيونيستي در پارلمان اين رژيم اداي سوگند ياد كرد و تصدي پست نخست وزيري اين رژيم را رسما بر عهده گرفت.
ايهود اولمرت در سال 1945 در فلسطين اشغالي متولد شد. وي دروس فلسفه و روانشناسي و حقوق را در دانشگاه اين رژيم فرا گرفت و فعاليت‌هاي سياسي‌اش نيز از همين دوران آغاز شد. اولمرت درجواني عضو فعال حزب "حيروت" بود كه بعدها به حزب "ليكود" تغيير نام داد . وي خدمت نظامي‌اش را در لشكر "كولاني" گذراند و سال‌هاي خبرنگار نظامي مجله ارتش با نام" بمحانيه" بود. اولمرت براي نخستين بار هنگامي كه 28سال بيشتر نداشت، نماينده ليكود در كنيست شد و از همان لحظه فعاليت سياسي‌اش بالا گرفت. وي تا سال 1998ميلادي توانست كرسي خود را در كنست حفظ كند و در طول اين مدت سمت‌هاي وزارتي مختلفي را عهده دار شد. وي متاهل و داري چهار فرزند است. ايهود اولمرت از زماني كه در اوريل سال 2006 نخست وزير رژيم صهيونيستي شد، دست به عمليات‌هاي بر ضد مردم فلسطين و لبنان زد كه مهم‌ترين آن حمله اين رژيم در بيست و هشتم ماه ژوئن به نوار غزه بود. اين حمله در پي آن صورت گرفت كه نيروهاي مقاومت فلسطين دو نظامي صهيونيست را كشتند و "گلعاد شاليت" يك نظامي ديگر اين رژيم را به اسارت گرفتند. در اين عمليات دهها فلسطيني نيز به شهادت رسيدند. تهاجم رژيم صهيونيستي به لبنان نيز در دوره ايهود اولمرت به وقوع پيوست در واقع مي‌توان گفت افزايش مخالفت براي كناره‌گيري اولمرت و ‌سقوط به سراشيبي در اين جنگ رقم خورد. رژيم صهيونيستي به بهانه به اسارت گرفتن دو نظامي اين رژيم تهاجم گسترده‌اي را بر ضد لبنان به راه انداخت ولي سرانجام شكست را پذيرا شد و بر اساس قطعنامه 1701 شوراي امنيت سازمان ملل در چهاردهم اوت 2006 به پايان رسيد.
در پي اين جنگ بود كه كميته "وينوگراد" با انتشار گزارشي "ايهود اولمرت" نخست وزير،"عمير پرتس" وزير دفاع و "دان حالوتس" رئيس ستاد مشترك ارتش را مسئول اصلي شكست در جنگ لبنان دانست . پيش از انتشار گزارش وينوگراد ، دان حالوتس رئيس ستاد مشترك ارتش رژيم صهيونيستي از سمت خود كناره‌گيري كرد.
ولي اولمرت و پرتس در عين اينكه آمادگي خود را براي كناره‌گيري اعلام كردند ولي در مقام خود باقي ماندند. گرچه مطبوعات و رسانه‌هاي غربي در صددند كه فساد مالي و گرفتن رشوه اولمرت را دليل اصلي كناره‌گيري وي بدانند و روي اين مسئله مانور مي دهند ولي نبايد اين نكته را از نظرها دو داشت كه اين امر بر آمده از پس لرزهايي است كه از شكست سخت اين رژيم از مقاومت اسلامي لبنان در جنگ 33روزه خورده است و بايد موضوع تبادل اسرا ميان حزب الله و رژيم صهيونيستي را نيز به آن افزود كه به اعتبار داخلي و بين المللي اين رژيم لطمه سنگيني وارد. پيشتر نيز سيدحسن نصرالله دبيركل حزب الله لبنان بركناري رئيس ستاد مشترك ارتش رژيم صهيونيستي و نخست وزير اين رژيم را پيش بيني كرده بود.
در پي شكست از جنگ لبنان بود كه مخالفت‌ها با وي بالا گرفت و ميزان محبوبيت وي كاسته شد ولي همچنان بر ماندن در قدرت اصرار داشد كه سرانجام تحت فشارهاي فزاينده داخلي مجبور شد كه طي نطق روز چهارشنبه گذشته خود رسما كناره‌گيري خود را از مقام خود اعلام كند و اكنون همه نگاه‌هاي به سوي فردي است كه قرار است تصدي اين مقام را بر عهده گيرد.
در اين ميان "زيپي ليوني" وزير امور خارجه رژيم صيهونيستي بيشترين شانس را براي جانشيني اولمرت به عنوان رئيس حزب كاديما دارد. ليوني علاوه بر پست وزير امور خارجه، مذاكره كننده ارشد با فلسطيني‌ها است. وي قدرتمند‌ترين زن در اسرائيل از زمان "گولد مئير" نخست وزير اسرائيل در دهه 1970 محسوب مي‌شود. ليوني با ابراز خرسندي از تصميم اولمرت به بركناري در ماه سپتامبر آمادگي خود را براي پذيرفتن اين پست اعلام كرد.
ليوني 49ساله، سال گذشته پس از انتشار گزارشي درباره جنگ اخير اسرائيل با لبنان خواستار استعفاي اولمرت شد ولي اولمرت حاضر به استعفا نشد و ليوني نيز از كابينه وي خارج نشد.
ليوني دختر يك صهيونيست راستگراي سرشناس و مامور سابق دستگاه اطلاعاتي اسرائيل است او مانند اولمرت و آريل شارون در سال 2005 حزب ليكود را ترك كرد تا كاديما را تاسيس كند.
"شائول موفاز" ژنرال تندروي اسبق ارتش رژيم صهيونيستي كه با وجود صدور دستور خروج نظاميان صهيونيست از لبنان و نوار غزه همواره موضع سرسختانه‌اي اتخاذ كرده از جمله مدعيان اصلي تصدي پست نخست وزيري آينده است كه از حمايت ايهود اولمرت نخست وزير رژيم صهيونيستي نيز برخوردار است.
وي هدايت ارتش را در حمله به كرانه باختري رود اردن در سال 2001 ميلادي و محاصره ياسر عرفات رئيس فقيد تشكيلات خودگردان فلسطين در رام الله به عهده داشت.
موفاز كه زماني رئيس ستاد مشترك ارتش و وزير دفاع رژيم صهيونيستي بود ، در خصوص ايران و برنامه‌هاي صلح آميز هسته‌اي ايران نيز موضع‌اي سرسختانه اتخاذ كرده است به طوري كه موضع اخير وي در قبال ايران با واكنش تند و مخالف اين رژيم روبرو شد.
نظر سنجي‌ها نيز حكايت از آن دارد كه رقابت تنگاتنگي بين شائول موفاز وزير حمل و نقل 59ساله رژيم صهيونيستي و زيوي ليوني وزير امور خارجه اين رژيم براي جانشيني اولمرت نخست وزير، وجود دارد.
برخي از ناظران سياسي بر اين باورند كه حزب كاديما ممكن است در انتخابات بعدي از جايگاه فعلي خود سقوط كند و ديگر نتواند حزب حاكم شود و دو حزب كارگر و ليكود تقويت و جايگاه سنتي خود را باز يابند. در طول چندين دهه حزب كارگر و حزب ليكود همواره تشكيل دهنده اصلي دولت‌هاي اين رژيم بودند. بنيامين نتانياهو رهبر حزب ليكود ابراز اطمينان كرده است كه حزب او در انتخابات آتي، در پي شكست سهمگين دوره گذشته،تقويت شود و وي دوباره بتواند دولت را تشكيل دهد.
نظرسنجي‌ها نيز حاكي از آن است كه در صورت برگزاري انتخابات سراسري براي انتخاب نخست وزيري اين رژيم، بنيامين نتانياهو رئيس حزب راستگراي ليكود دوشادوش زيپي ليوني رئيس حزب ميانه كاديما حركت مي‌كند ولي بايد تا آن زمان منتظر ماند كه جانشين اولمرت براي رياست حزب كاديما را كدام يك از اين دو مقام صهيونيست بر عهده خواهند گرفت ليوني يا موفاز.
انتهاي پيام/.
شنبه 12 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 127]