تحليل فرانس پرس : انتخابات رياست جمهوري امريكا و تاثير ان بر روند مذاكرات دور دوحه

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: تحليل فرانس پرس : انتخابات رياست جمهوري امريكا و تاثير ان بر روند مذاكرات دور دوحه
تهران/ واحد مركزي خبر/ اقتصادي 87/05/10
خبرگزاري فرانسه در گزارشي به قلم كلير گالن از واشنگتن نوشت كارشناسان و تحليلگران بين المللي معتقدند در حاليكه مذاكرات سازمان تجارت جهاني درباره ازاد سازي تبادلات تجاري در جهان به شكست منجر شده است، بدون ترديد امريكا پيش از برگزاري انتخابات رياست جمهوري اينده اين كشور در سال دو هزار و نه و تعيين انتخاب جرج بوش رئيس جمهور كنوني، هيچ گونه اقدامي براي پيشبرد اين مذاكرات انجام نخواهد داد.
در شرايطي كه پس از شكست مذاكرات سازمان تجارت جهاني دولتهاي هند و چين مسئوليت اين شكست را به يكديگر نسبت مي دادند سوزان شواب نماينده تجاري امريكا بار ديگر بر تعهد كشورش براي به نتيجه رساندن مذاكرات سازمان تجارت جهاني تاكيد كرد. وي اعلام كرد امريكا همچنان از نظام مذاكرات چند جانبه و همچنين فعاليتهاي سازمان تجارت جهاني به عنوان يك نهاد معتبر بين المللي حمايت خواهد كرد.
اما واقعيت اين است كه مدت رياست سوزان شواب بر هيئت نمايندگي تجاري امريكا به زودي به سر خواهد رسيد و حداكثر تا انتخاب رئيس جمهور اتي امريكا ادامه خواهد داشت. نوامبر اينده يك رئيس جمهور جديد براي امريكا انتخاب خواهد شد تا در ماه ژانويه فعاليتهاي خود را در اين سمت اغاز كند، بسياري از كارشناسان و تحليگران بر اين عقيده اند كه تا ان زمان روند مذاكرات سازمان تجارت جهاني متوقف خواهد شد و دولت امريكا در اين زمينه هيچ اقدامي نخواهد كرد.
مركز تحقيقات اقتصادي و سياسي امريكا كه وابسته به حزب دموكرات اين كشور است اعلام كرد با توجه به موقعيت جرج بوش و مدت زمان كوتاهي كه از رياست جمهوري وي باقي مانده است، هيئت مذاكره كننده تجاري امريكا به اين اميد در گفتگوهاي ژنو شركت كرد كه بلكه بتواند پيش از پايان دوره رياست جمهوري بوش و تعيين جايگزين براي وي، در اخرين لحظات طرفهاي مذاكره كننده در سازمان تجارت جهاني را به كنار گذاشتن اختلافات خود و توافق درباره ازادسازي تجارت در جهان متقاعد سازد.
در بيانيه اي كه اين مركز تحقيقاتي منتشر كرد امده است احتمال به نتيجه رسيدن مذاكرات سازمان تجارت جهاني در شرايط كنوني بسيار بعيد است چرا كه پس از حصول توافق، مذاكره كنندگان دستكم شش ماه وقت لازم دارند تا جزئيات مسائل مورد مذاكره را نهايي كنند.
در بيانيه مركز تحقيقات سياسي و اقتصادي امريكا امده است از طرف امريكا نيز در ماههاي اينده عوامل محدود كننده و مشكل افرين ديگري در مسير مذاكرات سازمان تجارت جهاني به وجود مي ايد. يكي از احتمالات محدود كننده اين است كه هر گونه توافقي كه در اين زمينه حاصل شود ممكن است با قانون كشاورزي رايج در امريكا تناقض داشته باشد. همه اين مسائل موجب شده است تا از سرگيري مذاكرت سازمان تجارت جهاني از طرف امريكا به ماه ژانويه يعني زماني موكول شود كه يكي از دو نامزد احزاب دموكرات يا جمهوري خواه امريكا، باراك اوباما يا جان مك كين،‌ به كاخ سفيد راه پيدا كرده است. با اين وجود كارشناسان معتقدند نبايد با تغيير رئيس جمهور امريكا انتظار داشته باشيم يك تغيير اساسي در موضع امريكا در قبال مذاكرات سازمان تجارت جهاني ايجاد شود.
پيتر موريسي استاد علوم اقتصاد در دانشگاه مريلند معتقد است هر كس به عنوان رئيس جمهور اينده امريكا انتخاب شود تغيير چنداني در سياستهاي تجاري اين كشور ايجاد نخواهد شد.
جان مك كين از جمله افرادي است كه ضمن حمايت از سياستها و مواضع رئيس جمهور كنوني امريكا،‌ اشكارا حمايت خود را از روند ازاد سازي تجارت در جهان اعلام كرده است. درباره باراك اوباما نيز بايد گفت كه در صورت ورود به كاخ سفيد به عنوان رئيس جمهور امريكا اين احتمال وجود دارد كه موضع خود را در اين زمينه ملايمتر كند.
پيتر موريسي كارشناس امريكايي مي گويد باراك اوباما درباره تجارت مواضع سختي دارد اما اين بيشتر به مسائل نه چندان پراهميت از قبيل توافق تجارت ازاد ميان امريكا و كشورهاي امريكاي شمالي محدود مي شود.
با اين وجود ممكن است در اوضاع و شرايطي كه اقتصاد امريكا روزهاي سختي را پشت سر مي گذارد، موضوع ازاد سازي تجارت نتايج قابل توجه و موفقيتهاي بزرگي به همراه نداشته باشد.
مايك ويسبورت از مسئولان و كارشناسان مركز تحقيقات سياسي و اقتصادي امريكا مي گويد افزايش نابرابريها و كاهش رشد اقتصادي در امريكا اثار منفي گسترده اي به جا گذاشته است. در شرايط بحراني اقتصاد،‌ مسئله حمايت از صنايع داخلي همچنان جايگاه ويژه اي دارد و در امريكا از چند سال پيش كه چين قدرت و رشد چشمگير اقتصادي خود را به اقتصاد جهاني تحميل كرده است، بدبيني و نگراني از افزايش كسري تجاري امريكا در حال افزايش است. به حق يا به ناحق ،‌ چين متهم شده است كه با فعاليتهاي اقتصادي خود زمينه را براي انتقال و خروج بسياري از مشاغل از امريكا فراهم كرده است و همين مسئله بدبينيها و ترديدها را در قبال ايده گشايش مرزها به روي تجارت خارجي و يا ازاد سازي تجارت بين المللي افزايش داده است.
رئيس جمهور اينده امريكا هر كه باشد بايد سياستهاي اقتصادي و تجاري خود را با يك نظام تجاري جهاني كه در ان رابطه نيروها به طور نامحسوس اما در عين حال عميق تغيير كرده است، سازگاري دهد.
ساندرا پولاسكي از مسئولان موسسه كارنگي مي گويد هفت سال مذاكرات دور دوحه با ظهور و رشد اقتصادي چشمگير چين،‌ هند و برخي از ديگر كشورهاي در حال توسعه همراه شد. اين كارشناس اقتصادي خاطر نشان كرد هر توافقي كه در اينده حاصل شود با نظام تجاري كنوني رايج در جهان تفاوتهاي زيادي خواهد داشت و شرايط بهتر و امتيازات بيشتري براي كشورهاي در حال توسعه به ارمغان خواهد اورد در غير اين صورت هيچ گونه توافقي حاصل نخواهد شد و اين كشورها در واقع به يك قدرت مهار كننده مجهز خواهند شد.
پيتر ماندلسون ضمن ابراز تاسف از وضعيت به وجود آمده در مذاكرات دور دوحه در ژنو گفته است شكست مذاكرات ژنو گامي به عقب براي نظام تجارت بين المللي است و اين شكست بسيار بيشتر از خسارات ناشي از از دست رفتن فرصت هاي تجاري خواهد بود. به گفته ماندلسون اين يك شكست جمعي است اما پيامدهاي آن براي كشورهاي مختلف متفاوت است و كشورهايي كه اقتصاد آسيب پذيرتري دارند بيشتر از اين مسئله زيان خواهند ديد.
برخي از كارشناسان و تحليلگران از اين هم فراتر رفته و احتمال دستيابي به يك توافق جديد را در گفتگوهاي سازمان تجارت جهاني غير ممكن مي دانند.
پيتر موريسي استاد علوم اقتصاد در دانشگاه مريلند از جمله اين افراد است كه مي گويد امريكا بدون شك انعقاد توافق نامه هاي تجاري دوجانبه را با كشورهاي مختلف از جمله كره جنوبي يا كشورهاي امريكاي جنوبي از سر خواهد گرفت.
شكست مذاكرات سازمان تجارت جهاني موسوم به دور دوحه در ژنو كه با هدف توافق درباره آزادي مبادلات تجاري در سطح جهاني ترتيب داده شده بود موجب سرخوردگي و نااميدي اغلب كشورها شده است.
مذاكرات سازمان تجارت جهاني به علت انكه در سال دو هزار و يك در دوحه پايتخت قطر اغاز شد به مذاكرات دور دوحه معروف شده است. هدف از اين مذاكرات تلاش براي رفع موانع تجاري و كمك به كشور هاي در حال توسعه براي تسريع در رشد اقتصاديشان اعلام شده است. به علت اختلاف نظر هاي زياد بين كشورهاي در حال توسعه و كشورهاي صنعتي روند مذاكرات يادشده در ژوييه سال دو هزار و شش به بن بست رسيد. اما ضرب الاجل اين مذاكرات تا كنون چندين بار تمديد شده است. مشكل اصلي كه در مسير اين مذاكرات وجود دارد، تعيين ميزان كاهش يارانه هاي كشاورزي كشورهاي ثروتمند جهان است . كشورهاي عضو سازمان تجارت جهاني انتظار داشتند در سال دو هزار و پنج و دو هزار و شش به توافقي در اين خصوص برسند اما تاكيد گروههاي اصلي شركت كننده در اين مذاكرات بر منافع خود مانع از تحقق اين هدف شد.
كشورهاي در حال توسعه مانند برزيل و هند همچنان بر اين عقيده اند كه كشور هاي توسعه يافته به خصوص امريكا و كشورهاي عضو اتحاديه اروپا حاضر نيستند يارانه هاي كشاورزي و تعرفه هاي وارداتي خود را به اندازه كافي كاهش دهند. استدلال امريكا و كشورهاي عضو اتحاديه اروپا نيز اين است كه انها حاضر به دادن امتيازات قابل توجهي هستند اما كشورهاي در حال توسعه به اندازه كافي بازارهاي خود را به روي كالاهاي صنعتي باز نمي كنند. در مذاكرات دور دوحه هر گروه از كشورهاي عضو اين سازمان اهداف خاص خود را دنبال مي كنند. هدف مهم كشورهاي توسعه يافته دسترسي بهتر به بازارهاي بين المللي براي خدماتي مانند مشاوره حقوقي و بيمه است. بسياري از اين كشورها دسترسي به اقتصادهاي پرشتاب در حال توسعه براي رشدشان را حياتي مي دانند.
106/163
پنجشنبه 10 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 256]