احمد ابوالقاسمي، قاري بين المللي در گفتگو با قدس عنوان كرد؛ زندگي با قرآن را تجربه كنيم

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: احمد ابوالقاسمي، قاري بين المللي در گفتگو با قدس عنوان كرد؛ زندگي با قرآن را تجربه كنيم
گروه فرهنگي:احمد ابوالقاسمي متولد سال 1347 تهران است. از سال 61 با كلاسهاي آموزش قرآن به عرصه سرشار از معنويت قرآن

پيوست. در سال 1370 در مسابقات جانبازان كشور به مقام اول و در سال 1371 هم در مسابقات مالزي به كسب مقام اول نايل شد. او تاكنون به 32 كشور دنيا سفر كرده و ره آوردي چون قرائت را به عنوان قاري بين المللي تقديم مسلمانان ساير كشورهاي اسلامي كسب كرده است.
او در حال حاضر مدير مركز آموزش قرآن حضرت عبدالعظيم است و البته تدريس هم مي كند.
همزمان با برگزاري مسابقات بين المللي قرآن در مشهد، سراغي از اين قاري بين المللي مي گيرم. او در مورد وضعيت فضاي قرآني كشور مي گويد: «با اين كه عده زيادي تلاش مي كنند قرآن را نشر و ترويج دهند به نظرم هنوز به حد رضايت بخش نرسيده ايم، هر چند هزينه هاي زيادي هم در اين زمينه مي شود، ولي اين حد انتظار ما، به عنوان جامعه قرآني نيست و توقع ما خيلي بيشتر از اين است.»
از او مي پرسم جايگاه ايران در مقايسه با ساير كشورهاي مسلمان به لحاظ فعاليتهاي قرآني چگونه است، مي گويد: «درخصوص حفظ قرآن ما در مقايسه كشورهاي ديگر قبل از اين، خيلي عقب بوديم ولي اكنون به مرحله مثبتي رسيديم. اما باز هم نسبت به كشورهاي ديگر دنيا آن قدر كه سرمايه گذاري كرده ايم نسبت به حفظ قرآن رشد نداشته ايم، اما نسبت به سابقه خودمان در 20 سال پيش شايد بيش از 100 برابر رشد كرده ايم.
اما درخصوص قرائت قرآن، بعد از كشور مصر من هيچ كجاي دنيا نديده ام كه به اندازه ايران در اين زمينه پيشرفت و سرمايه گذاري داشته باشد. وجود قاريان درجه يك ايراني در دنيا كه گاهي برخي از آنها مي توانند همپاي قاريان مصري امروزي قرائت كنند، اين افتخاري است كه در كشورهاي ديگر موجود نيست. به عقيده من، ايران از نظر قرائت دومين كشور جهان محسوب مي شود، هم به لحاظ كيفي و هم از نظر كمي. در حفظ از نظر كيفي بسيار خوبيم و در دنيا حرف براي گفتن داريم و در بسياري از مسابقات جوانان ما رتبه هاي خوبي را كسب كرده اند، اما از نظر كمي هنوز جاي كار بسياري داريم.» برخي قاريان جوان از اين قضيه گلايه دارند كه در كشور ما چندان به اين قشر از افراد جامعه اهميت داده نمي شود.
از ابوالقاسمي در اين مورد مي پرسم كه مي گويد: «توجه هست، اما بسيار كم رنگ است و تا حدودي حرف اين جوانان درست بوده است؛ يعني آن قدر كه مي شود از راه ترويج فرهنگ قرآني روي هنجارهاي جامعه تأثير گذاشت، شايد از راههاي ديگر امكان پذير نباشد. هرچند باز براي راه هاي ديگر سرمايه گذاري بيشتر مي شود. مثل ورزشي ها كه بسيار به آنها بها داده مي شود. من مخالف ورزش نيستم، اما عقيده دارم ورزش در كنار تزكيه نفس، به سلامت جسم و روح انسانها منجر مي شود. به عقيده من، هنوز براي مسؤولان فرهنگي كشور ما اين موضوع اثبات نشده كه با آموزش قرآن و ترويج فرهنگ قرآن و زندگي قرآني، مي توانيم بسياري از مشكلات را حل كنيم.
ما هميشه اين مسائل را به گوش مسؤولان فرهنگي كشور رسانده ايم؛ اما توجه به قرآن از طرف مسؤولان كشور، عزم ويژه اي مي طلبد.» ابوالقاسمي به جوانان علاقه مند به قرآن توصيه مي كند: «تا به حال كسي وارد فعاليتهاي قرآني نشده كه، آن را رها كرده باشد و اين مسأله نشان دهنده روشني راه قرآن و گشايش زندگي به خاطر معنويت قرآن است.
من توصيه مي كنم انس واقعي با قرآن را تجربه كنند. اگر كسي عادت كند روزي چند آيه از قرآن را بخواند، قطعاً ديگر بعد از آن قرآن به او راه درست را نشان مي دهد. ما بهترين جوابها را براي سؤالهايمان مي توانيم از قرآن بگيريم، انس با قرآن هم دنيا را آسان و هم آخرت را سرشار از سعادت مي كند.
بركتي كه در زندگي اهالي قرآن ايجاد مي شود، قابل توصيف نيست و فقط بايد هر كس آن را تجربه كند. آنچه از سعادت دنيا و آخرت مي خواهيم، در مأنوس شدن با قرآن تحقق پيدا مي كند. قرآن اطمينان قلب ايجاد مي كند و روح انسان را از وسوسه گناه دور مي كند.»
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]