شوق را بر دیدار ترجیح می داد قنبری: سعدی شوق را بر دیدار‌ ترجیح می�

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: عرفان سعدی همانند مولوی و حافظ شورانگیز نیست به همین دلیل شوق را بر دیدار‌ ترجیح می‌دهد.
شوق را بر دیدار ترجیح می دادبخشعلی قنبری، کارشناس ادیان و عرفان و استاد دانشگاه، در گفت‌وگو با خبرنگار فارس، درباره عارف بودن سعدی گفت: در شعرهای سعدی خصوصا در غزلیات، با عرفان ملایم مبتنی بر خوف مواجه هستیم.
وی افزود: عرفان سعدی در غزلیات بارزتر است، تعبیر عموم از اشعار او به این شکل است که او را عالم اخلاق و عالم اجتماعی می‌دانند.
این استاد دانشگاه با اشاره به غزلیات سعدی بیان کرد: غزلیات سعدی به گونه‌ای است که برخی از شرح‌حال‌نویسان عرفانی، سعدی را هم جز عرفا می‌دانند.
وی در این راستا و با توجه به نظر شرح‌حال‌ نویسان عرفانی تصریح کرد: این گروه به دلیل اینکه سعدی سلوک عرفانی را در غزلیات خود بیان می‌کند و اشعار سوزناکی درباره مقامات و احوال عرفانی ذکر کرده است او را عارف می‌دانند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: سعدی می‌گوید: «هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم/نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم»، «بهوش بودم از اول که دل بکس نسپارم، شمایل تو بدیدم، نه صبر ماند و نه هوشم» این غزل یکی از زیباترین غزل‌های سعدی است، چرا که نشان دهنده شوق و ذوق عارفانه شاعر نسبت به دیدار خداوند است.

* سعدی دارای یک روش و منش عرفانی ملایم و ظریف است

سعدیقنبری در این راستا اظهار داشت: این شوق و ذوق مستلزم سیر و سلوک است، اگر ما اشعار سعدی را در این حوزه‌ها بررسی کنیم، می‌توانیم بگوییم که سعدی برای سلوک مسایلی را در نظر گرفته است.
وی تاکید کرد: سعدی در آثار منثور خود هم درباره اهل ذوق و درویشان نکات جالبی را مطرح می‌کند. در گلستان سعدی، باب درویشان و اخلاق درویشی را داریم و باید دانست درویش در متون عرفانی ما معنای منفی نداشت.
وی ادامه داد: سعدی، حافظ و مولوی به درویش به دید بد نمی‌نگریستند. هرچند گاهی به واژه صوفی بد بین بودند اما درویش در نزد آنها پسندیده بود.
به گفته این استاد دانشگاه همه این مسایل نشان از آن دارد که سعدی دارای یک روش و منش عرفانی ملایم و ظریف است.
وی در مورد عرفان سعدی اظهار داشت: عرفان سعدی همانند مولوی و حافظ شورانگیز نیست به همین دلیل شوق را بر دیدار‌ ترجیح می‌دهد: «شوق است در جدایی و جور است در نظر»
به گفته قنبری، در اشعار سعدی این عرفان لطیف دیده می‌شود که سالک را به نگاه شوقی دعوت می‌کند سعدی هراس دارد از اینکه چشمانش به دیدگان معشوق نظر کند، از این رو جدایی را ترجیح می‌دهد و در عین حال با شوق زندگی می‌کند.
«بهوش بودم از اول که دل بکس نسپارم، شمایل تو بدیدم، نه صبر ماند و نه هوشم»
* عرفان سعدی مورد تائید است

قنبری افزود: سعدی می‌گوید: «بگذار تا مقابل روی تو بگذریم/ دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم» «شوقست در جدایی و جورست در نظر/ هم جور به که طاقت شوقت نیاوریم» سعدی با دزدیده نگاه کردن موافق است چرا که می‌داند تاب دیدن را ندارد، در نظری که مطرح شد عرفان سعدی مورد تائید است.
وی خاطر نشان کرد: با توجه به معیار داشتن سلوک عرفانی ما می‌توانیم سعدی را عارف ملایم و معتدل محسوب کنیم.
وی در خاتمه گفت: سعدی همانند برخی از عرفا شریعت را قربانی طریقت نمی‌کند، او عالم اخلاقی است، در عین حال روشی هم برای سلوک عرفانی خود دارد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 166]