اينك، حاصل آن همه تحول نسنجيده ؛ خارجي هايي كه فراري داده شدند

واضح آرشیو وب فارسی:قدس: اينك، حاصل آن همه تحول نسنجيده ؛ خارجي هايي كه فراري داده شدند
* رسول بهروش

1) با حضور «ليت بارسكي» در سايپاي كرج، تركيب نهايي كادرهاي فني تيمهاي شركت كننده در هشتمين دوره مسابقات ليگ برتر

باشگاههاي كشور مشخص شد. آنچه در اين ميان به شدت جالب توجه و عجيب به نظر مي رسد، افول چشمگير تعداد مربيان خارجي درفوتبال ايران است. طي سالهاي گذشته عادت كرده بوديم مربيان بين المللي فراواني را در ليگ برتر ببينيم؛ آدمهايي با مليتهاي گوناگون كه در كنار يك مترجم ايراني، به هدايت تيمي از ليگ برتر و يا ليگهاي پايين تر فوتبال كشورمان مشغول بوده اند. در آغاز ليگ هشتم اما، تنها سه مربي خارجي كار خود را با تيمهاي دسته برتري استارت خواهند زد. در كنار بارسكي، وينگو بگوويچ و انگين فيرات نيز هدايت پاس همدان و سپاهان اصفهان را به عهده دارند تا در يك اتفاق نادر، اكيپ مربيان بيگانه در فوتبال ايران به شدت در «اقليت» قرار بگيرد.
2) دير زماني نيست كه فوتبال ايران با شعار حرفه اي گري كوشيد تا مؤلفه هاي مدرن شدن را در دل خود بگنجاند. آن روزها كوچ دسته جمعي مردان «چشم رنگي» كه به قصد ايجاد تحول در باشگاههاي ايراني راهي كشورمان مي شدند، كانون اخبار را در تسخير خود قرار داده بود. مربيان متفاوتي همچون بوناچيچ، فرانچيچ، جيواني مي، زلاتكو، برانكو، بلاژويچ، ايويچ، يشيچ، دنيزلي، هان و دهها نام كوچك و بزرگ ديگر به قصد تورق تاريخ فوتبال كشورمان چمدانشان را از گيت فرودگاه مهرآباد عبور دادند و گام در سرنوشت ملت ما گذاشتند، اما امروزه كمترين خبري از آنها نيست. تيم ملي ايران به دست يك سرمربي جوان وطني سپرده شده و غير از سه مورد، بقيه تيمهاي ليگ وسيع هجده تيمي ما ترجيح داده اند آرامش را در عملكرد ايرانيها جستجو كنند. اما به راستي چطور اين اتفاق رخ داد؟

3) شيوع بلاي دودمان برانداز تغيير و تحولات گسترده مديريتي در فوتبال ايران، بدون شك علت مهم خارجي گريزي مديران باشگاههاي كشورمان بوده است. در فوتبالي كه حتي نتيجه گيري مناسب و ممتاز هم لزوماً نمي تواند سند بقاي گروه مديريتي يك مجموعه را تضمين كند، هيچ مسؤول تيزهوشي امنيت شغلي اش را در راه فرصت دادن به مربيان ناآزموده خارجي به مخاطره نمي اندازد. چگونه مي توان انتظار داشت مديري كه از سرنوشت فرداي خود هم اطلاع دقيقي در دست ندارد، حيات و مماتش را در اختيار فرنگي هايي بگذارد كه به قصد اعمال تحول مي آيند و صد البته در اين مسير بيش از پيش از هر چيز ديگري نيازمند زمان و اعتماد همه جانبه هستند؟ وقتي مدت زمان لازم براي خوگرفتن يك خارجي به اوضاع و احوال فوتبال ايران ممكن است از عمر سه مدير ايراني تجاوز كند (!)، كدام عقل سليم حكم به استخدام اين نوع سرمربيان مي دهد؟
4) پايه هاي لرزان مديريتي در فوتبال ايران تنها زير سايه اعتماد به سرمربيان وطني به آرامش نسبي مي رسند.
مرداني كه با شيوه هاي سنتي و سازوكارهاي آميخته به احتياط درصدد حفظ تيم خود در شرايط امن هستند، از ديدگاه مديران در خطر امروز، مطمئن ترين انتخاب خواهند بود. بنابراين جاي تعجب ندارد كه كارشناسان ديروز شبكه هاي داخلي تلويزيون، يكايك بر مسند اسلاف بيگانه خود تكيه مي زنند و در پروسه در جازدن فوتبال ايران، نقشي غير قابل انكار ايفا مي كنند.
دوشنبه 7 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: قدس]

[مشاهده در: www.qudsdaily.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]