سرطان پروستات شايع ترين بيمارى در مردان

واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: سرطان پروستات شايع ترين بيمارى در مردان
ترجمه: فاطمه زرمهرسرطان پروستات يكى از شايع ترين سرطان هايى است كه مردان را مبتلا مى كند. غده پروستات غده اى است كه تنها در مردان يافت مى شود. اين غده در زير مثانه قرار دارد.سرطان پروستات با نشانه هاى مرتبط با دفع ادرار و يا درد شكم تظاهر مى كند.اين نشانه ها با علائم بيمارى هاى رايجى مانند عفونت و بزرگى خوش خيم پروستات مشابهت دارد. علائم هشداردهنده علائمى كه بروز آنها احتمال سرطان پروستات را مطرح مى كند، از جمله اينها هستند: احساس مكرر نياز به ادرار كردن به خصوص در شب احساس درد يا سوزش در هنگام ادرار كردن اشكال در هنگام شروع و متوقف كردن ادرار يا ادرار ضعيف خون در ادرار درد يا سفتى در كمر، لگن يا ران ها ناتوانى جنسىعوامل خطرساز گرچه سرطان پروستات در اغلب موارد مرگبار نيست، شناخت عوامل خطرساز براى اين بيمارى براى تشخيص علائم سرطان پروستات و درمان زودرس آن اهميت دارد. از جمله عوامل خطرساز بالقوه براى سرطان پروستات اينها هستند: سن بالا: سرطان پروستات اغلب در افراد سالمند ديده مى شود و افراد زير۵۰ سال به ندرت به آن مبتلا مى شوند. مردان بالاى ۶۰ سال بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند. وراثت: سابقه ارثى سرطان پروستات عامل مهمى در ابتلا به اين سرطان است. ميزان بالاى تستوسترون: افزايش ميزان ترشح هورمون جنسى مردانه، تستوسترون در خون اغلب موجب تسريع روند بدخيمى سرطان پروستات مى شود. مصرف چربى زياد: رژيم غذايى پرچربى خطر سرطان پروستات را افزايش مى دهد (در مقابل رژيم غذايى كم چربى و مملو از ميوه و سبزى خطر را كم مى كند. ) نژاد: سياهپوستان بيشترين خطر ابتلا به اين سرطان را دارند. سفيد پوستان در معرض خطر متوسط هستند و ژاپنى ها پايين ترين ميانگين خطر ابتلا به اين سرطان را دارند. روش هاى بيماريابى يا غربالگرى معاينه غده پروستات از طريق معاينه مقعد ساده ترين روش بيماريابى براى سرطان پروستات است. در اين روش پزشك از داخل مقعد بيمار، غده پروستات را معاينه مى كند. وجود سطح خشن و نامنظم بافت از علائم هشداردهنده سرطان پروستات محسوب مى شود. تومورهاى سرطانى آنتى ژن هاى مشخصى را توليد مى كنند كه ممكن است از طريق آزمايش خون كشف شوند. آنتى ژنى كه تنها غده پروستات توليد مى شود،آنتى ژن اختصاصى پروستات (Prostate specific Antigen. psa) است. البته تنها سطح بالاى PSA در آزمايش خون فرد نمايانگر ابتلا به سرطان پروستات نيست. در برخى از موارد عفونت و يا بزرگى خوش خيم غده پروستات مى تواند سبب افزايش ميزانPSA در خون شود. تشخيص به موقع بيمارى، دست كم ۵ سال بيشتر به زندگى مبتلايان به سرطان پروستات اضافه مى كند. توصيه مى شود كه مردان در سنين بالاى ۴۰ سال ساليانه مورد معاينه غده پروستات قرار گيرند و در سنين بالاى ۵۰ سال، هر سال آزمايش آنتى ژن مخصوص پروستات را انجام دهند. درمان اين روش هاى درمانى ممكن است به صورت منفرد يا همراه با هم براى درمان بيماران به كار روند.تحت نظر گرفتن بيمار: اين روش براى بيمارانى تجويز مى شود كه جراحى برايشان مفيد نيست و يا رشد غده سرطانى پروستات آنها بسيار كند و آهسته است. سرمادرمانى (كرايوتراپى): در اين روش با تزريق نيتروژن مايع به درون غده پروستات، انجماد بافتى و انهدام سلول هاى سرطانى بافت ايجاد مى شود.شيمى درمانى: استفاده از داروهاى شيميايى منجر به انهدام سلول هاى سرطانى مى شود. پرتودرمانى: هدف از راديوتراپى كنترل رشد سلول هاى سرطانى است. تابش اشعه به محل تومور ممكن است به صورت خارجى يا داخلى باشد. هورمون درمانى: از آنجا كه هورمون تستوسترون به رشد سرطان غده پروستات كمك مى كند، به بيماران داروهاى ضد تستوسترون مانند قرص استروژن داده مى شود. جراحى: عمل جراحى براى برداشتن غده پروستات انجام مى شود. اخيرا اين عمل از طريق لاپاراسكوپى هم انجام مى شود.نقش هورمون گرسنگى در توقف رشدهورمون گرسنگى جديدى با تلاش محقق ايرانى دانشگاه نيويورك كشف شده است كه نقش قابل توجهى در توقف رشد موش هاى آزمايشگاهى دارد. اكنون با توجه به اين دستاورد محققان اميدوارند معماى مربوط به فرآيند رشد و عوامل بازدارنده در آن را حل كنند. با تلاش دكتر موسى محمدى محقق ايرانى دپارتمان داروشناسى دانشگاه نيويورك آمريكا هورمون گرسنگى جديدى موسوم به fgf21كشف شده است كه در كليه ها توليد شده و موجب مى شود كه موش هاى آزمايشگاهى نسبت به هورمون رشد از خود مقاومت نشان دهند. محققان اين گروه تحقيقاتى كشف اين ژن جديد را خيره كننده توصيف كرده اند و معتقدند مى توان از آن به عنوان توضيحى براى مكانيسم مسئول در فرآيند اختلال در رشد انسان استفاده كرد. نتايج تحقيقات ارزشمند دكتر محمدى و تيم همراهش در تازه ترين شماره نشريهmetabolism cell منتشر شده است. اين درحالى است كه سال گذشته و در جريان گزارش مرتبطى كه در همين نشريه منتشر شده بود از اين هورمون به عنوان عامل تغيير دهنده فرآيند سوخت و ساز در بدن موش هاى آزمايشگاهى به فرآيند سوختن چربى ها ياد شده بود. اين هورمون مهم به عنوان يك حساس كننده قوى انسولينى نيز شناخته شده است. اين يافته جديد نقش قابل توجه فيزيولوژيكى براى اين هورمون در حفظ توان ارتقاى انرژى موش هاى آزمايشگاهى در زمان هاى گرسنگى ارائه كرده است.
يکشنبه 6 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]

[مشاهده در: www.iribnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 310]