بیماری‌های مقاربتی جنسی چیستند؟

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: بیماری‌های مقاربتی جنسی، از بیماری‌های نسبتاً شایعی هستند که از شخصی به شخص دیگر به دنبال تماس جنسی منتقل می‌شوند. اغلب نوجوانان و جوانان که از نظر جنسی فعال هستند به این بیماری مبتلا می‌شوند

علت ایجاد بیماری‌های مقاربتی چیست؟

علت ایجاد بیماری‌های مقاربتی باکتری یا ویروس‌هایی هستند که از طریق مایعات بدن از فردی به فرد دیگر در طی فعالیت جنسی منتقل می‌شوند. این باکتری‌ها یا ویروس‌ها در محیط گرم و مرطوب بدن در ناحیه تناسلی رشد کرده و ایجاد علائم می‌کنند.

بیماری‌های مقاربتی عفونی دو دسته هستند:

دسته‌ای که تنها راه انتقال آنها تماس جنسی است و دسته‌ای که یکی از راههای انتقال آنها تماس جنسی می‌باشد (مانند هپاتیت ب و ایدز)

بیماری‌های مقاربتی جنسی چه علائمی را ایجاد می‌کنند؟

بیماری‌های مقاربتی در هر دو جنس مذکر و مونث ایجاد می‌شوند ولی علائم و عوارض آنها در دو جنس متفاوت است.

علائم این بیماری‌ها در خانم‌ها عبارتند از: ترشحات بدبو و غیرمعمول از دستگاه تناسلی، سوزش و خارش و ضایعات زخمی در ناحیه تناسلی، درد کشاله ران و اطراف دستگاه تناسلی، درد حین نزدیکی و …

علائم این بیماری‌ها در مردان شامل ترشح از مجرای ادرار، بزرگ شدن عقده های لنفاوی کشاله ران، زحم ناحیه تناسلی، درد و سوزش هنگام دفع ادرار و … می باشد .

در صورت بروز هرگونه علائم غیرطبیعی در پوست ناحیه تناسلی، اطراف مجاری ناحیه تناسلی و یا ترشح از مجرای ادراری باید فوراً به پزشک مراجعه نمائید. حتماً تماس جنسی مشکوک خود را به پزشک اطلاع دهید تا تشخیص و درمان شما آسان گردد .

چگونه می‌توان این بیماری‌ها را تشخیص داد؟

راه تشخیصی این بیماران معاینه توسط پزشک، آزمایش ترشحات و در صورت لزوم آزمایش خون و ادرار می‌باشد.

مهم‌ترین بیماری‌های مقاربتی جنسی کدامند؟

شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی جنسی عبارتند از سوزاک، عفونت کلامیدیا، تبخال تناسلی، زگیل تناسلی، سیفلیس و شانکروئید. برخی از بیماری‌های مهم مانند هپاتیت ب و ایدز علاوه بر انتقال از راه خون، از طریق جنسی نیز می‌توانند منتقل شوند

۱ سوزاک: این بیماری در اثر یک باکتری (میکروب) بنام گونوکک ایجاد می‌شود. به علت ایجاد سوزش شدید در مجرای آقایان به این نام مشهور شده است.

این بیماری در خانم‌ها اغلب بدون علامت است. در آقایان ترشحات غلیظ و چرکی از مجرا به همراه سوزش و احساس ناخوشی در مجرای ادراری علائم بارز هستند که معمولاً ۱۴۱ روز پس از تماس جنسی با فرد آلوده ایجاد می‌شوند. این بیماری با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود و درمان شریک جنسی به همراه درمان خود فرد ضروری می‌باشد.

عوارض این بیماری در صورت عدم درمان عبارتند از:

۱ عفونت بیضه‌ها

۲ تنگی مجرای ادراری آقایان

۳ عفونت لوله‌های رحمی و تخمدان‌ها در خانم‌ها و ناباروری

۲ عفونت کلامیدیا: کلامیدیا یک نوع میکروب (باکتری) بوده و از شایع‌ترین علل بیماری‌های مقاربتی عفونی محسوب می‌شود اغلب بیماران مذکر یا مونث بی‌علامت هستند (بیماری خاموش). در حدود نیمی از مردان مبتلا به عفونت کلامیدیایی علائم ادراری مانند سوزش و تکرر ادرار و خروج ترشحات شفاف و بی‌رنگ از مجرا دارند. معمولاً عفونت کلامیدیا با سوزاک همراه است و باید همراه سوزاک این بیماری نیز درمان شود. در خانم‌ها این عفونت می‌تواند موجب عفونت شدید لوله‌های رحمی شده و موجب ناباروری شود.

۳ تبخال تناسلی: عامل ایجاد کننده آن یک نوع ویروس می‌باشد بنام ویروس نوع ۲ تبخال (نوع یک ویروس در اطراف دهان ایجاد تبخال می‌کند). انتقال آن بسیار سریع بوده و حتی پس از یکبار تماس جنسی با افراد آلوده انتقال صورت می‌گیرد.

علائم آن به صورت تاول‌های ریز آبدار پوستی دردناک در کنار هم که سوزش و خارش دارند می‌باشد این تاول‌ها در ناحیه تناسلی و گاهی داخل یا لبه خروجی مجرای ادراری دیده می‌شوند که باعث سوزش هنگام ادرار کردن می‌شود.

بیماری برای همیشه در بدن شخص مبتلا باقیمانده و باعث آلودگی شریک جنسی می‌گردد. در صورت ابتلای خانم حامله به این بیماری در صورت انجام زایمان طبیعی بیماری منتشر و خطرناکی در نوزاد ایجاد می‌شود که ممکن است کشنده باشد.

۴ زگیل تناسلی: عامل آن ویروس است که از طریق تماس جنسی منتقل و به صورت برجستگی گوشتی قارچی شکل در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شود.

۵-سیفلیس: (زخم بدون درد ناحیه تناسلی)

از انواع بیماری‌های مقاربتی است که شیوع آن نسبت به گذشته کاهش یافته است. علامت آن به صورت زخم بدون درد برجسته در پوست ناحیه تناسلی و کشاله ران می‌باشد که معمولاً چند هفته پس از تماس جنسی دیده می‌شود.

بیماری سیفلیس در صورت درمان در این مرحله، کاملاً ریشه‌‌کن شده اما در صورت بی‌توجهی و عدم درمان بیماری وارد مرحله بعدی و منتشر در بدن شده و می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد (مانند علائم منتشر پوستی، عفونت مغزی و تشنج، عفونت دریچه‌های قلبی، فلج اندام‌ها، آسیب بینایی و …)

۶ شانکروئید: (زخم دردناک ناحیه تناسلی) عفونت ناشی از باکتری است که به صورت دردناک در ناحیه تناسلی همراه با ترشحات چرکی زرد رنگ از بستر زخم تظاهر می‌نماید معمولاً در این بیماری عقده های لنفاوی کشاله‌ران همان طرف بزرگ و دردناک می‌شوند. درمان دارویی باعث بهبودی کامل این بیماری می‌شود.

در اکثر بیماری‌های مقاربتی درمان همسر یا شریک جنسی نیز ضرورت دارد

راههای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های مقاربتی جنسی چیستند؟

بهترین راه پیشگیری این بیماری‌ها پرهیز از روابط جنسی مشکوک و پرخطر می‌باشد

توصیه‌های دیگر:

هنگام تماس جنسی با افراد مشکوک به آلودگی از وسایل حفاظتی مانند کاندوم استفاده شود.

از روابط جنسی با افراد متعدد اجتناب شود.

در صورت مشاهده هرگونه علامت غیرطبیعی در ناحیه تناسلی مانند زخم در شریک جنسی از تماس پرهیز شود.

سرطان مثانه

مثانه چیست؟

مثانه یک عضو توخالی، مانند کیسه است که در قسمت پایین شکم قرار داشته و محل تجمع ادرار می‌باشد .

عملکرد مثانه چیست؟

مثانه محل تجمع ادرار می‌باشد. ادرار پس از تولید در کلیه‌ها از راه دو لوله باریک به نام میزنای(حالب) وارد مثانه شده و در آنجا جمع می‌شود. وقتی حجم ادرار داخل مثانه افزایش یابد، احساس ادرار ایجاد شده و تخلیه صورت می‌گیرد

سرطان مثانه چیست؟

رشد سلولهای سرطانی در دیواره مثانه می‌باشد که در بیشتر موارد به شکل یک توده گل‌کلمی پایه‌دار داخل مثانه می‌باشد(شکل ۲) . در صورت عدم درمان تومور ممکن است رشد کرده ، به خارج مثانه گسترش یابد و یا حتی به اعضاء دوردست دست‌اندازی کند.

سرطان مثانه در چه افرادی بیشتر دیده می‌شود؟

شیوع سرطان مثانه در مردان بیشتر از زنان می‌باشد (در مردان۵/۲ برابر زنان).

مهمترین عامل خطر برای سرطان مثانه مصرف سیگار می‌باشد. میزان خطر بستگی به مدت و مقدار مصرف سیگار دارد.

برخی شغلهای خاص مانند کارگران صنایع شیمیایی، رنگ، لاستیک، مواد نفتی، چرم و چاپ بشتر از سایرین در معرض خطر ابتلا به سرطان مثانه میباشند.

آیا می‌دانید بیماران مبتلا به سرطان مثانه با چه علائمی مراجعه می‌کنند؟

شایعترین علامت سرطان مثانه وجود خون در ادرار است که ممکن است با چشم دیده شود، یا فقط با آزمایش ادرار تشخیص داده شود. وجود خون در ادرار در اکثر موارد بدون احساس درد است اما در تعداد کمی از بیماران ممکن است همراه با تکرر ادرار ، فوریت ادرار و سوزش ادرار باشد

وجود حتی یک نوبت خون در ادرار می‌تواند علامتی از یک بیماری خطرناک باشد. بنابراین آن را جدی گرفته و حتما به پزشک متخصص اورولوژی مراجعه نمایید.

گاهی بیماران با علائم مربوط به بیماری پیشرفته مانند درد استخوان، درد پهلو، تهوع، استفراغ، ورم پاها و یا بی‌اشتهایی مراجعه می‌کنند.

سرطان مثانه چگونه تشخیص داده می‌شود؟

· آزمایش کامل ادرار. وجود خون در ادرار را نشان می دهد که نیاز به بررسی بیشتر دارد.

· آزمایش سیتولوژی ادرار(بررسی سلولهای موجود در ادرار). در این روش با بررسی نمونه ادراری بیمار (معمولا در سه نوبت) ممکن است بتوان سلولهای سرطانی را مشخص نمود.

روشهای تصویربرداری. عبارتند از:

۱ سونوگرافی

۲ سی‌تی‌اسکن و امآرآی . جهت تعیین میزان پیشرفت سرطان.

۳ عکس قفسه سینه. جهت ارزیابی دست‌اندازی سرطان به ریه.

۴ اسکن استخوان. جهت ارزیابی دست‌اندازی به استخوان.

سیستوسکپی. روش بررسی و دیدن مثانه به وسیله دستگاه می‌باشد. با سیستوسکپی می‌توان تومورها را در مثانه مشاهده نمود، از آنها نمونه‌برداری کرد و یا به طور کامل آنها را تراشیده و خارج نمود.

پس از تشخیص سرطان مثانه چه اقداماتی باید صورت گیرد؟

تراش دادن تومور از طریق مجرای ادرار اولین کاری است که برای تمام سرطانهای مثانه باید انجام شود. تومور تراش داده شده جهت بررسی به آزمایشگاه آسیب‌شناسی فرستاده می‌شود. پاسخ آزمایشگاه نوع سرطان و میزان نفوذ آن در جدار مثانه را مشخص می‌نماید.

راه‌های درمانی سرطان مثانه چیستند؟

بسته به میزان پیشرفت سرطان درمانهای متفاوتی وجود دارد.

· تومورهای سطحی مثانه: پس از تراش دادن تومور از طریق مجرا (TUR ) برای این بیماران موادی به داخل مثانه تزریق می‌گردد که جلوی رشد مجدد تومور را بگیرد. مهمترین و موثرترین این دسته مواد ب ث ژ (میکروب ضعیف شده سل) می‌باشد. این دارو به مدت ۶ هفته و هفته‌ای یکبار از طریق یک سوند باریک داخل مثانه تزریق می‌شود و باعث تقویت سیستم ایمنی بدن در مقابل تومور می‌گردد.

پس از درمان بیماران باید سه ماه یکبار برای سال اول، شش ماه یکبار سال دوم و سپس سالانه سیستوسکپی شوند تا عود احتمالی تومور مشخص و درمان شود.

ممکن است احتیاج به شیمی درمانی یا اشعه درمانی باشد.

به دلیل احتمال زیاد عود سرطان مثانه انجام سیستوسکپی کنترل ضروری است

در بیمارانی که سرطان مثانه به لایه‌های عمقی رسیده است، روش انتخابی درمان برداشتن کامل مثانه می‌باشد. پس از عمل برای بیمار با استفاده از روده کیسه‌ای به جای مثانه درست می‌شود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 234]