واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: «جامجم» از ويزيت بيماران در كمترين زمان ممكن گزارش ميدهد وقتي برخي طبيبان تاجر ميشوند
جام جم آنلاين: شما ممكن است براي كاري به ادارهاي، سازماني، وزارتخانهاي يا حتي سوپرماركت، مكانيكي يا هر جاي ديگر برويد و از برخورد طرف مقابل ناراضي باشيد.حتما اين مساله مهم و ناراحتكننده است اما بدتر از اين وقتي است كه شما به عنوان بيمار به پزشكي مراجعه ميكنيد و آنجا كه به حداكثر توجه نياز داريد، تمام صحبتهاي شما و پزشك كه شرح حالتان محسوب ميشود در حداقل زمان انجام ميشود.
شايد شما برخورد آن كارمند يا كارگر را فراموش كنيد يا دستكم راحتتر بتوانيد تجزيه و تحليلش كنيد، اما برخورد پزشك در وضعيتي كه شما بهعنوان يك بيمار به سر ميبريد، حتما شما را بيشتر آزرده ميكند.
امسال براي اولين بار در تعرفه اعلام شده دولت براي بخش خصوصي، بندي وجود داشت كه در آن تاكيد شده بود متوسط زمان ويزيت براي پزشكان عمومي حداقل10 دقيقه، براي پزشكان متخصص حداقل 15 دقيقه و براي پزشكان فوقتخصص و روانپزشك حداقل 20 دقيقه است.
هرچند كه بظاهر وجود چنين مصوبه و تاكيدي بايد نشاندهنده بهبود وضعيت به نظر برسد، اما اين مساله بيشتر استخوان لاي زخم است. از يك طرف وزارت بهداشت به عنوان متولي نظام سلامت و همچنين ناظر اين بخش وظايفش را شفاف و دقيق اجرا ميكند و از سوي ديگر نظام پزشكي نيز كه وظيفه صنفي و قانونياش حكم ميكند به شكايتهاي حوزه پزشكي در دادگاههاي رسيدگي به جرايم پزشكي رسيدگي كند، احتمالا به شكايتهاي اين بخش در قياس با ساير شكايات كمتر توجه نشان ميدهد.
قبلا نيز بارها اعلام شده بود كه هر پزشك عمومي بايد براي معاينه مريض حداقل 10 دقيقه وقت بگذارد و هر پزشك متخصص نيز حداقل 15 دقيقه بايد براي معاينه بيمار وقت صرف كند، اما نبود سيستم درست ارجاع به پزشك در كشور و بياطلاعي مردم از نحوه درست مراجعه به پزشك، وضعي را به وجود آورده كه يك پزشك متخصص در هر ساعت حدود 20 مريض را ويزيت ميكند.
به قول منتقدان نظام سلامت، چنين وضعي در كشور موجب شده در عمل بيمار، پزشك را ببيند نه پزشك بيمار را و همين امر موجب خطاهاي پزشكي و گاه خطا در تشخيص بيماري مراجعهكنندگان ميشود.
به اعتقاد كارشناسان، عامل مهم چنين وضعي اجرا نشدن طرح پزشك خانواده يا نظام ارجاع در كشور است، در صورتي كه چنين طرحي بدرستي در كشور اجرا شود بيماران در مرحله اول به پزشك خانواده مراجعه ميكنند و در صورت لزوم به پزشك متخصص و از آنجا به پزشك فوق متخصص ارجاع ميشوند.
بجز اين عامل كه در واقع به كاستيهاي نظام سلامت برميگردد عوامل ديگري نيز در اين خصوص وجود دارد كه به خود پزشكان مربوط ميشود و گوشه چشمي به تعرفهها دارد.
دكتر عليرضا مرندي، عضو كميسيون بهداشت و درمان مجلس شوراي اسلامي به «جامجم» ميگويد: وقتي تعرفهها كم و غيرواقعي اعلام ميشود، از آن طرف وقت ويزيت هم كم ميشود.
در واقع به اعتقاد او وقتي دولت در تعيين تعرفهها تنها بر كاهش غيرمنطقي آن متمركز ميشود و بظاهر دلسوزانه با مساله برخورد ميكند، اما در عمل كاهش تعرفهها روي كاغذ نارضايتي پزشكان را بيشتر ميكند و راه براي وقوع چنين مسائلي بيشتر باز ميشود.
پول همه ماجرا نيست
اما اين همه ماجرا نيست، وقتي از مرندي سوال ميكنيم اگر تعرفه واقعي شود اين مشكل حل ميشود، بصراحت ميگويد: نميدانم.
به گفته او برخي پزشكان در حال حاضر وقت كمي براي بيماران ميگذارند، در حالي كه حداقل زمان براي شرح حال گرفتن از بيمار، نسخه نوشتن، توجيه نسخه براي بيمار و مشاوره دادن به بيمار بيشتر از 15 دقيقه زمان ميبرد.
گذشته از اينكه برخي پزشكان وقت كمي صرف ميكنند، اتفاقات جالب ديگري هم در اين مطبها ميافتد. مثلا يكي از پزشكان متخصص زنان در تهران همزمان 5 بيمار را با هم وارد اتاق ويزيت ميكند و بيماران بايد در حضور هم از مشكل و بيمارياشان صحبت كنند. تصور كنيد! چرا چون آقاي دكتر كه شهرت زيادي هم كسب كرده و بيماران زيادي از شهرستانها پشت در مطبش صف ميكشند، براي پول درآوردن وقت كم ميآورد.
دكتر ايرج فاضل، رئيس جامعه جراحان كشور در خصوص اين مساله با پذيرش كم شدن ارتباط پزشك و بيمار، اين مشكل را عمومي و در همه اصناف عنوان ميكند.
او ميگويد: متاسفانه در تمامي سطوح جامعه اين اتفاق رخ داده است و اين مساله مختص جامعه پزشكي نيست. با اين حال فاضل اذعان ميكند كه اين مساله در جامعه پزشكي و در رابطه بيمار و پزشك اهميت بيشتري دارد.
تجارت يا طبابت؟
حتما براي پزشكان برخورنده است كه بگوييم اين روزها براي برخي، پزشكي از حوزه طبابت خارج شده و بيشتر به حوزه تجارت نزديك شده است. اما شايد بايد جور ديگري اين مساله را مطرح كرد. همين داستان زندگي دكتر قريب كه حالا هر دوشنبه شب از تلويزيون پخش ميشود، براي همه ما آشناست. چند پزشك مانند دكتر قريب كه اولويت برايش شخص بيمار باشد نه عنوانش، نه نسبت و حرفهاش و...، سراغ داريد؟
حتما سراغ داريم اما تعدادشان كم است. همه ما ميدانيم كه زندگي اين روزها سخت شده است اما بر اساس همان سوگندنامه معروف سقراط، وضعيت اين حرفه كمي متفاوت است. رئيس جامعه پزشكان متخصص داخلي در مصاحبهاي به «جامجم» ميگفت: پزشكي، شغلي براي پولدار شدن نيست.
همچنان كه ما پزشك جراح مغز و اعصابي را ميشناسيم كه زاده يكي از شهرهاي اطراف يزد است و آخر هر ماه دو روز را به شهر كوچكش ميرود و بيماران خود را رايگان مداوا ميكند، اما انصافا چه تعداد از پزشكان ما اين گونهاند؟!
دكتر ثريا نوري، فوقتخصص قلب كودكان نيز معتقد است: پزشكاني مثل دكتر قريب، حكيم بودند و خودشان را وقف بيماران ميكردند، بشردوست بودند و با وجدانشان كار ميكردند؛ اما حالا كمي اوضاع عوض شده است. متاسفانه پزشكان و كادر پزشكي در سالهاي اخير بيشتر درگير مسائل اقتصادي شدهاند.
او ميگويد: در واقع در اين حرفه در همه جاي دنيا مساله سود بيشتر از اصل كار و درمان بيماران مورد توجه است.
سالهاي گذشته دسترسي، كيفيت و امكانات علم پزشكي مانند امروز نبود؛ اما پزشك با همه بيماران به يك شكل رفتار ميكرد؛ چه براي كسي كه ثروتمند بود، چه كسي كه توان مالي نداشت، اما حالا بيمار بايد اول تلاش كند تا خودش را به دكتر موردنظر برساند. وقتي به دكتر رسيد، باز هم اطميناني براي اين كه پزشك به همه حرفهايش گوش بدهد و دقت و توان لازم را براي او در نظر بگيرد، وجود ندارد. از طرفي باز هم بيمار مطمئن نيست بتواند همه آزمايشهاي توصيه شده را انجام دهد يا اين كه همه داروهايش را تهيه كند.
به گفته نوري، در واقع در حال حاضر كه توان علمي و اقتصادي كشورها بيشتر از يك قرن پيش شده اما دسترسي و توزيع يكسان اين خدمات براي همه مردم فراهم نيست و اخلاق پزشكي كمي فراموش شده است؛ بنابراين باز هم ميرسيم به اهميت آموزش، فرهنگسازي و توجه به فلسفه زندگي. به نظر من، طب بايد فلسفه داشته باشد؛ فلسفهاي كه در آن به اخلاق توجه ميشود.
مستوره برادران نصيري
شنبه 5 مرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]