محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1826058694
آقای دبیر؛ احولی بگذار و افزونبین مشو
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > موسیقی - سیدابوالحسن مختاباد اول: سخنان دبیر هفتمین جشنواره موسیقی نواحی در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر، به زعم تمامی زحماتی که او و تیم همراهش برای برپایی این جشنواره بر دوش کشیده‌اند، حاوی نکاتی است که آدمی را به یاد آن داستان معروف مرد دوبین در مثنوی معنوی می‌اندازد. در آن داستان استادی به شاگرد دوبین(احول) که اشیاء را دو تایی می‌بیند، می‌گوید برو از روی تاقچه اتاق بغلی شیشه‌ای را بیاور. شاگرد وقتی به طاقچه می‌رسد، صدامی‌زند که این‌جا دو تا شیشه است و کدام را بیاورم؟ که استاد می‌گوید تو دو تا می‌بینی شیشه یکی است و در نهایت بگو و مگوی بین شاگرد و استاد زیاد می‌شود و استاد که تحملش به سر می‌رسد می‌گوید: پس یکی را بشکن و یکی دیگر را بیاور. وقتی شاگرد یکی از شیشه‌ها را می‌شکند،در می‌یابد که شیشه‌ای نیست. گفت استاد: آن دو شیشه نیست، رواحولى بگذار و افزونبین مشوگفت: اى استاد، مرا طعنه مزنگفت استاد: زان دو، یک را در شکنشیشه یک بود و به چشمش دو نمودچون شکست او شیشه را دیگر نبودچون یکى بشکست، هر دو شد ز چشممرد، احول گردد از مَیلان و خشم این‌جاست که مولوی آدمیان را تحذیر می‌دهد که هنگام قضاوت درباره پدیده‌ها باید خشم و تعصب و غرض‌ورزی را به کناری نهاد و آن نتیجه معروف را می‌گیرد:چون غرض آمد هنر پوشیده شدصد حجاب از دل به سوی دیده شد دوم: بدیهی است که هر هنرمندی و مدیر اجرایی و یا دبیر جشنواره‌ای می‌تواند از کار و کردار خود تعریف کند و کار خود را برترین بداند، اما وقتی کار به تخطئه و تخریب دیگرانی می‌رسد که در این مسیر پاسفت و استخوان خرد کرده‌اند، ماجرا اندکی غامض و پیچیده می‌شود و آدمی به شک و تردید می‌افتد که چرا برای اثبات خود دیگران را نفی می‌کنیم. به این بخش از سخنان ایشان در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر که البته خود این گفت‌وگو هم اطلاعات غلط تاریخی چندی دارد، توجه کنید: «فرصت را غنیمت می‌دانم و از همه کسانی که به اشکال مختلف از جشنواره‌های غیرکارشناسی که به عنوان موسیقی نواحی برگزار شده دلزده شده‌اند، دعوت می‌کنم تا از برنامه‌های این جشنواره دیدن کنند.» سوم: نگارنده از جمله کسانی بود که تمامی دوره‌های جشنواره موسیقی نواحی کرمان را از نزدیک دنبال کرد. دوره‌هایی که اتفاقا بر اساس تجربه برگزاری چند همایش مهم موسیقایی در حوزه هنری و برنامه‌های مختلف جشنواره موسیقی فجر در بخش نواحی بنا گذاشته شد. ایده‌پرداز اصلی این کار هم هنرمند گرامی محمدرضا درویشی بود که از همان ابتدا با تقسیم‌بندی فعالان موسیقی نواحی بر اساس سازها، به اجرای چند ساله آن همت گماشت. یک سال سازها و نوازندگان مضرابی و یک سال زهی و زخمه‌ای و سالی هم به سازهای بادی و ... حتی اگر بخواهیم بسیار بدبینانه به ماجرا نگاه کنیم، باز هم جشنواره‌ای که آقای اشرفی دبیری آن را بر عهده دارد، محصولی از همان تلاش‌هاست و ایشان با پا‌نهادن بر شانه‌های آن جشنواره و کسب تجربه از آن، به این نقطه رسیده است. آن تلاش‌ها و تقسیم‌بندی‌ها سبب شد که اکنون آقای اشرفی به این جمع‌بندی برسد که بهتر است از زوایه‌ای دیگر به این پدیده نگریسته شود. این نوع نگاه محترم است و حتی معتبر، چرا که آقای اشرفی هم از جمله استخوان‌خرد کرده‌های پژوهش و تحقیق در موسیقی نواحی ایران است و عمری چند دهه‌ای را پای شناسایی و معرفی فرهنگ و فولکلور ایران صرف کرده است، اما این احترام و اعتبار نباید اسبابی برای فرو کوفتن دیگران شود و اعتبار و منزلت آن جشنواره‌ها را زیر سوال ببرد. در هر حال همین جشنواره موسیقی نواحی بود که هنرمندان بزرگی را معرفی کرد، هنرمندانی چون ولی رحیمی، غلامعلی رنجبر، قاله‌مره، علی آبچوری، و بسیاری از بزرگان دیگر که عمده آن‌ها روی در نقاب خاک کشیده‌اند، ضمن‌آن‌که جوانانی در شش دوره جشنواره معرفی شده‌اند که از جمله استعدادهای درخشان عرصه موسیقی نواحی بودند که به دلیل بی‌اعتنایی مسئولان یا به هرز رفتند و یا عطای این کار را به لقایشان بخشیدند.نگارنده امیدوار است جشنواره‌ای که آقای اشرفی دبیری آن را عهده دارد، همانی باشد که تعریف می‌کند و ماجرای شعارهای تند و تیز ایشان در مجمع عمومی کانون پژوهشگران (زمستان 89) و دفاع شورانگیزشان از مطلعان موسیقی نواحی و انتقاد به کار و کردار خانه موسیقی و کانون پژوهشگران را به یاد نیاورد که بسیاری را گمان بر این بود که ایشان آمده‌اند و پاسفت و کمر را محکم کرده‌اند تا آن‌چه را که دیگران نتوانستند، او به سرا و سرانجامی برساند، اما دو ماه هم از تصدی هیئت مدیره کانون یاد شده نگذشته بود که، در سایت خانه موسیقی خبری خواندم که ایشان تلفنی استعفا کرده است و عضو علی‌البدل منتخب مجمع بر جای ایشان نشسته است. 58244
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 725]
-
گوناگون
پربازدیدترینها