سوره كوثر

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: سوره كوثر پانزدهمين سوره قرآن است كه با سه آيه ، 10 كلمه و 42 حرف در شهر مكه بر وجود مقدس پيامبر (ص )نازل شده است .

در خبر آمده است كه «عاص بن وائل سهمي »با حضرت رسول (ص )نزديك باب بني سهم در شهر مكه ملاقات كرد و زماني با هم سخن گفتند و حضرت رسول (ص )بيرون رفت و عاص به مسجد آمد و جمعي از بزرگان قريش كه در مسجد نشسته بودند، از وي پرسيدند:با كه سخن مي گفتي ؟ عاص با بي ادبي گفت :با اين ابتر صنبور
عادت عرب اين بود كه هر كس را كه پسر نداشت ، ابتر مي خواندند;يعني اقطع است و از او عقب نخواهد ماند، و صنبور شخصي است كه او را فرزند و برادر نباشد و در آن ايام پسر آن حضرت ، عبدا...و ملقب به طاهر كه از حضرت خديجه (س )متولد شده بود، در گذشته بود.
به هر شكل چون گفتگوي عاص با پيامبر(ص )به پايان رسيد، خاطر مباركش اندوهناك شد و حضرت حق بر شادماني خاطر مبارك آن حضرت سوره «كوثر»را نازل فرمود.

كوثر رسالت

خداوند بعد از بي ادبي عاص به محضر رسولش (ص )فرمود:«ما به تو (پيامبر)كوثر عطا كرديم ».
كوثر بر وزن فوعل به معناي خير زياد است و منظور اين است كه :«اي پيامبرخاطر شريفت را اندوهگين مگردان كه ما تو را در نسل و اولاد، كثرتي عظيم دهيم و در زمين هيچ منطقه اي نباشد كه فرزندان و ذريه تو آنجا نباشند و اين مشهور است كه بعد از شهادت امام حسين (ع )به غير از حضرت امام سجاد(ع )مذكري از اهل بيت (ع )نمانده بود و اراده حضرت باري تعالي به اين تعلق گرفت كه ذريه رسولش را از صلب امام سجاد(ع )بين عرب و عجم تكثير فرمايد و اين گونه شد كه علي رغم تمام جنايتهاي بني اميه و نسل كشيهاي سادات توسط بني عباس و حتي حكومتهاي بعدي دشمنان اهل بيت (ع )، از عرب و عجم و ترك در مناطق مختلف مسلمان نشين ، باز هم ذريه پيامبر(ص )و سادات محترم نامدار، خانواده سبز نبوي (ص )باشند.
در روايتي از امام صادق (ع )آمده است كه كوثر نام نهري در بهشت است و در حديث ديگري آمده است كه نام حوض معروف بهشت ، كه علي (ع )ساقي آن است ، كوثر مي باشد.
به هر شكل ، طبق قرينه آيه سوم ، مراد از كوثر در اين سوره ، چنين به نظر مي رسد كه دختر گرامي آن حضرت ، حضرت زهرا(س )باشد;زيرا تنها از نسل او و پسران اوست كه ذريه و سلاله پيامبر اسلام (ص )در گيتي زياد شدند.

نماز و قرباني شكرانه

حال كه خدواند به رسولش كوثر عطا فرمود، به او مي گويد كه :«اي رسول پس براي پروردگارت نماز بگذار و شتر قرباني كن ».
از انس روايت شده است كه در ابتداي اسلام ، پيامبر(ص )ابتدا نحر شتر مي كرد و سپس نماز اقامه مي فرمود و حق تعالي در اين سوره فرمود كه :«اول نماز بخوان ، آن گاه نحركن ».
در شماري ديگر از روايايت آمده است كه مراد از نحر كردن اين است كه انسان هنگام آغاز كردن نماز، هر دو دست خود را تا موضع سينه و حتي بلندتر گرداند و تكبير بگويد.
از مقاتل بن حيان از اصبغ بن نباته نق شده است كه :«حضرت علي (ع )فرمود:چون اين سوره نازل شد، حضرت رسول (ص )از جبرئيل پرسيد:اين نحيره كه حق سبحانه به من امر كرده ، چيست ؟
جبرئيل گفت :نحيره نيست ، ولي تو را امر كرده كه از براي نماز، تكبيره الاحترام گويي و دستهاي خود را برداري و چون ركوع كني و راست شوي و سجده كني ، تكبير را به همين كيفيت بگويي ، چه آن كه نماز ما و نماز جميع فرشتگان كه در هفت آسمانند، بدين طريق است و به درستي كه هر چيزي را زينتي است و زينت نماز، دست برداشتن به هنگام تكبير است و آن بلند كردن دو دست به هنگام تكبير از دو طرف تا محاذي است ».

ابتر بودن دشمن رسول خدا(ص )

در پايان ، خداوند خطاب به رسولش مي فرمايد:«همانا دشمن تو (يعني عاص )دم بريده و ابتر است و نسل و ذريه او منقطع خواهد بود».
و در تاريخ نيز اين چنين شد كه افرادي مانند عاص و دوستان او رفته رفته نسلشان منقرض شد.در نقطه مقابل ، ذريه رسول خدا(ص )علي رغم جنايتها و كشتارهاي بي شمار حكومتهاي ظلم عليه آنان ، در كره زمين نامدار و يادگار حضرت رسول (ص )شدند.

ثواب خواندن كوثر

در حديث ابي بن كعب وارد شده كه :«هر كسي اين سوره را بخواند، حق تعالي او را از نهرهاي بهشت آب دهد»و همچنين از ابوبصير از امام صادق (ع )نقل شده است :«هر كس اين سوره را در فرايض و نوافل قرائت كند، خدواند او را از حوض كوثر آب دهد».

پيداي پنهان

حجت الاسلام مسيبي

ملاقات با امام زمان

مرحوم مجلسي در بحار الانوار مي فرمايد:اين قضيه را شخصي كه مورد وثوق من است ، به من گفت :
خانه كهنه قديمي كه الان من در آن سكونت دارم ، مال مردي از اهل خير و صلاح بود كه او را «حسين مدلل »مي گفتند.او نزديك صحن حضرت اميرالمومنين (ع )، در محلي كه آن را «ساباط حسين مدلل »مي گفتند، زندگي مي كرد و داراي عيال و فرزنداني بود و مدتي بود كه به كسالت فلج مبتلا شده بود، طوري كه قدرت راه رفتن و برخاستن از رختخواب را نداشت و حتي براي رفع حاجت ، از اهل و عيالش كمك مي خواست و چون مرضش به درازا كشيده بود، اهل و عيالش به فقر و تنگدستي مبتلا شده بودند.
در نيمه شبي در سال 720، وقتي زن و فرزند حسين مدلل بيدار شدند، ديدند كه از خانه و بام خانه ، نور عجيبي ساطع است و اين نور به قدري فوق العاده است كه چشم را خيره مي كند.
آنها از حسين مدلل پرسيدند:اين نور چيست ؟ چه خبر است ؟
گفت :الان حضرت بقيه ا...(عج )نزد من تشريف داشتند و به من فرمودند:اي حسين از جا برخيز.
عرض كردم :اي سيد و مولايم مي بينيد كه نمي توانم برخيزم ، من فلجم
حضرت دست مرا گرفتند و بلندم كردند.من حس كردم كه همان لحظه حالم خوب شد و صحيح و سالم شده ام .
و به من فرمودند:اين «ساباط»راه من است كه من ازاين راه به حرم جدم اميرالمومنين (ع )مي روم .در آن را هر شب ببنديد.
عرض كردم :شنيدم و اطاعت مي كنم .
سپس حضرت بقيه ا...(عج )برخاستند و از همانجا به زيارت حرم حضرت علي بن ابي طالب (ع )رفتند و اين نور اثر قدم مبارك آن حضرت است .
مرحوم حاجي نوري مي گويد:اين ساباط تا به حال مشهور به ساباط حسين مدلل است و مردم براي آن ساباط نذرها مي كنند و به بركت حضرت حجه بن الحسن (عج )به حوائج خود مي رسند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 187]