حکومت امام مهدي در آينه قرآن

واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: جابر بن عبدالله انصاري گويد: رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم فرمودند: فرزندم نامش، نام من است و کنيه اش کنيه من، اشبه الناس است به من در خلقت و اخلاق، يک غيبتي دارد و يک سرگرداني درباره اش پيش آيد که امتها در آن گمراه شوند، سپس چون شهاب ثاقب پيش آيد و زمين را پر از عدل و داد کند چنانچه پر از ظلم و جور شده است.1

حکومت حضرت مهدي عليه السلام حکومت جهاني است، حکومتي نيست که در يک گوشه اي از زمين برقرار شود، اين مسئله از روايات فراوان به دست مي آيد.

آيه «ان الارض يرثها عبادي الصالحون» و آيات ديگر دلالت مي کند که يک زماني صالحان حاکم زمين مي شوند و حکومت واحد جهاني را برقرار مي کنند که ديگر در کنار آن حکومهاي متعدد نيست حکومتي که اسلام را در همه جهان گسترش مي دهد به گونه اي که هيچ ده، قريه يا جايي نيست مگر صداي اذان در آنجا به گوش مي رسد و ظلم و ستم ريشه کن مي شود و عدالت در سراسر جهان گسترش مي يابد و اسلام در همه ابعاد مختلف زندگي مردم وارد مي شود؛ يعني اجراي احکام اسلامي در ابعاد مختلف زندگي و آن هم در تمام جهان يعني اداره جهان به وسيله احکام اسلامي.2

تسخير جهان با ياران محدود:

امام صادق عليه السلام فرمودند: امام زمان عجل الله تعالي فرجه الشريف به همراه سيصد و سيزده نفر که شمار اصحاب بدر است خروج مي کند و فرمودند او به همراه اصحابي نيرومند خروج مي کند و آن کمتر از ده هزار تن نيست.3

بر حسب روايات و احاديث شريفه وقتي حضرت ظاهر مي شوند نخست 313 نفر از خواص اصحاب آن حضرت در مکه معظمه حاضر به خدمتش مي گردند و وقتي عده اصحاب و اجتماع کنندگان به ده هزار نفر رسيد از مکه خارج مي شوند اما غلبه آن حضرت و حکومت جهاني اسلام ممکن است به طور اعجاز و خرق عادت انجام شود و ممکن است با فراهم شدن اسباب و علل ظاهري باشد و ممکن است به هر دو نوع واقع شود چنانکه پيشرفت و غلبه پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله وسلم و قواي اسلام به هر دو نوع بود.

اما به طور اعجاز و خرق عادت محتاج به توضيح نيست که حصول چنين غلبه مطلق براي آن حضرت به خواست خداوند امري است ممکن و معقول و با وعده هاي صريح و بشارتهاي حتمي که در قرآن مجيد و احاديث متواتر داده شده، بدون شبهه حاصل خواهد شد و خداوند مصداق آيه «کم من فئه قليله غلبت فئه کثيره باذن الله» آن حضرت، اصحابش و عموم بندگان شايسته خدا را بر تمام ملل غالب و حاکم و وارث و مالک ارض قرار مي دهد.

از لحاظ اسباب و علل ظاهري هم اگر موضوع را بررسي کنيم حصول چنين فتح و غلبه تشکيل آن حکومت الهي ممکن و عملي خواهد بود، زيرا آن حضرت در موقعي ظهور مي کند که اوضاع و احوال اجتماعي و اخلاقي و سياسي کامل مساعد باشد.

در آن موقع همه ملل از مدنيت معنوي و اخلاقي محروم و دشمني و کينه و ظلم و تجاوز همه را نسبت به هم بدبين مي کند و اتحاد و همدلي به کلي از بين بشر رخت بربسته و از اينکه کسي بتواند بدون مدد غيبي جامعه را رهبري کند همه مأيوس مي گردند و خلاصه همه با هم در مبارزه و جنگ و ستيز هستند و همه از وضع خود ناراضي و از مکتبهاي مختلف که عرضه مي شوند نااميد بوده و منتظر تغيير رژيم و انقلاب و عوض شدن اوضاع و کنار رفتن زمامداران خدانشناس و برداشته شدن مرزها و الغاي تجزيه ها و تقسيم ها مي باشند در يک چنين موقعيتي حضرت و اصحابش با نيروي ايمان و اخلاق حسنه با نجات بخش ترين برنامه هاي عمراني و اقتصادي و عدالت اجتماعي براي انقلاب و دعوت به قرآن و اسلام قدم به ميدان مي گذارند.

معلوم است اين جمعيت با آن برنامه ها و وضع کار در آن دنياي پر آشوب و غرق در طوفان گرفتاريها و فشارها، دلها را به خود متوجه نموده و فاتح و پيروز و موفق مي شوند و هيچ نيروئي نمي تواند در برابر آنها مقاومت کند.4

و شايد به جرأت بتوان گفت نمونه اين اراده و لطف خداوند را در انتخابات اخير در کشورمان به وضوح مشاهده کرديم که مردمي که از وضعيت آشفته و بي نظم دولتهاي پيش خسته شده بودند به برنامه ها و اهداف آقاي احمدي نژاد رأي دادند.

حکم قيامهايي که قبل از قيام حضرت مهدي (عجل الله تعالي فرجه الشريف ) شکل مي گيرند:

از حضرت علي عليه السلام منقول است که فرمودند: سوگند به آن که جان علي در دست اوست هيچ دسته اي براي گرفتن حق من يا جز من و يا براي دفع ستم از ما قيام نمي کند مگر آن که فاجعه و مصيبت آنان را از پاي درآورد تا آن گاه که آن دسته اي که با محمد صلي الله عليه و آله وسلم در بدر بودند قيام کنند گروهي که براي کشته شدن آنها خون بها پرداخت نمي شود، زخمي شده شان نيازي به مداوا ندارد، خاک افتاده شان در تابوت نهاده نمي شود.5

امام رضا عليه السلام مي فرمايند: همانا گرامي ترين شما نزد خدا باتقواترين و پاي بندترين شما به تقيه است. عرض شد اي پسر پيامبر تقيه تا کي؟ فرمودند تا آن زمان معين و آن روزگار قيام قائم ماست پس هر که پيش از قيام قائم ما تقيه را ترک کند از ما نيست.6

مضمون هر دو روايت در مورد قيامهايي است که قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام صورت مي گيرد و اين قيامها را محکوم به شکست دانسته و شرکت کننده در آن ها را از دسته مسلمين خارج کرده اند.

در اينجا ممکن است اين سؤال به ذهن برسد که چه نوع قيامهايي از نظر معصومين ما محکوم شده اند آيا هر قيامي که قبل از ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف صورت بپذيرد محکوم است و مسلمانان و شيعيان بايد دست روي دست گذاشته و در هيچ قيامي شرکت ننمايند؟

و از طرفي باب شبهه افکني براي سودجويان باز مي شود که استناد نمايند به حديثي که از رسول اکرم صلي الله عليه و آله وسلم روايت شده که حضرت مهدي عليه السلام زماني قيام مي کنند که زمين پر از ظلم و جور شده و به مردم القا نمايند که وظيفه ما اين است که به گسترش ظلم کمک کنيم تا زمان ظهور حضرت نزديکتر شود و يا اگر به گسترش ظلم و جور هم دامن نمي زنيد لااقل هيچ قيام و موضع گيري در مقابل دشمنان و منحرفان نداشته باشيد چون اين قيامها محکوم شده اند از طرف خود معصومين.

در پاسخ به آنها بايد گفت که قيامهايي از طرف ائمه عليهم السلام محکوم شده اند که با پرچم امامت و مهدويت انجام مي شوند و هدف قيام کنندگان رسيدن به اهداف دون خود با لواي حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف است، نه قيامي که در مقابل ظلم و جور و اشاعه فحشا و فساد صورت مي گيرد، اصلا چطور ممکن است که در آيات و روايات بسياري اشاره شده باشد به انجام خير و کمک به مظلومين و از طرف ديگر قيام در برابر ظالم را نهي فرموده باشند و از طرف ديگر اعتقاد ما اين است که ائمه ما معصوم هستند و بري از هر خطا و جرمي پس چگونه ممکن است فرد معصوم انسانها را به انجام ظلم و عدم حمايت از مظلوم تشويق نمايد.

پس به اين نتيجه مي رسيم که همگي ما وظيفه داريم تمامي اوامر الهي را به درستي انجام داده و با تعقل و تفکر از پيوستن و حمايت از مدعيان دروغين نبوت و امامت خودداري کنيم و باعث ترويج و تکثير افکار غلط آنها در بين مسلمانان و جامعه نشويم بلکه با فراگيري اصول و احکام اسلام جامعه را به سوي تشکيل حکومت جهاني اسلام سوق دهيم.

چگونگي شکل گيري حضرت مهدي عليه السلام:

ابوبصير و محمد بن مسلم گويند: از امام صادق عليه السلام شنيديم مي فرمودند: در اين امر (امر ظهور) واقع نشود تا آنکه دو ثلث مردم از بين بروند گفته شد چون دو ثلث مردم از بين بروند پس چه کسي باقي مي ماند؟ فرمودند: آيا دوست نمي داريد که شما از آن ثلث باقي باشيد؟ 7

از روايت بالا مي توان استنباط کرد که در هنگام ظهور حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف به مبارزه و از بين بردن کفار و مشرکين و کساني که توبه نکرده و به اسلام نگرويدند مي پردازند و زمين را از وجود آنها پاک مي گردانند اما اين سؤال پيش مي آيد که چگونه حضرت مي توانند جهان را با وسعت و پهناوريش فتح نمايند و آيا برقراري حکومت جهاني به وسيله اسباب و علل عادي صورت مي گيرد يا نه ايشان از طريق معجزه بر همه دشمنان غلبه مي فرمايند؟ و آيا حضرت از تجهيزات نظامي پيشرفته و استراتژيک بهره مي برند يا به وسيله شمشير و اسب به جنگ دشمنان مي روند؟

امام محمد باقر عليه السلام به اين سؤالها اين گونه پاسخ مي دهند؟

اگر قرار بود به وسيله کارسازي و معجزه اوضاع براي او (امام زمان عليه السلام) درست شود براي پيغمبر صلي الله عليه و آله وسلم مي شد و در زمان ايشان انجام مي گرفت در حالي که پيغمبر صلي الله عليه و آله وسلم خودش در جنگ دندانش شکست، پيشاني اش خون آلود شد در جنگهاي مختلف شرکت کرد و خودش وارد ميدان مي شد پس معلوم است پيروزي بايد به وسيله جنگ باشد اين طور نيست که بگوييم براي پيغمبر صلي الله عليه و آله وسلم امکان داشت به وسيله معجزه اين کار محقق شود اما تحقق پيدا نکرد و آن را گذاشتند براي حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه الشريف و بعد فرمودند: «... حتي نمسح نحن و اتم العرق و العلق»

ظهور آن حضرت آن چنان با رنج و تعب همراه خواهد بود که ما و شما عرق را همراه لخته هاي خون از پيشاني خود پاک مي کنيم.

نه اين طور نمي شود، مگر اينکه ما و شما در ميدان جنگ، جنگ کنيم و خوني ريخته شود و عرقي بريزيم در راه جهاد.8

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت رسیک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 357]