واضح آرشیو وب فارسی:سایت رسیک: آيا علی دنيا پرست نبود ؟ اگر نبود پس چرا ...؟؟
سوال : اگر علی دنیا دوست نبوده و بقول شما بارها و بارها گفت ارزش حکومت و دنیا برای من از آب بینی بز کم ارزشتر است پس چرا وقتی به حکومت می رسد در مدتی کمتر از پنج سال سه جنگ خونین در کارنامه خود دارد ؟
در جنگ اول با عایشه ام المومنین در جنگ دوم با معاویه و در جنگ سوم با خوارج که در همین جنگ اخیر دو هزار حافظ کل قران را کشت.
ابن عباس می گوید در روز جنگ از خیمه های خوارج مثل اینکه از کندوی زنبور عسل صدا بیاید؛ صدای تلاوت قران می آمد. چرا علی حفاظ قرآن را نابود کرد ؟؟
سوال فوق از شبهاتیست که مغرضین به امیر مومنان وارد کرده و حکومت علی را بر مردم زیر سوال می برند. به اختصار پاسخ می دهم .شما برادران و خواهران عزیز نیز مرا کمک کنید . در کامنت ها حتما نظرات خودتونو بنویسید . اجرتون با مولی الموالی
جواب :
الف: امیر مومنان در همان روز اولی که مردم به ایشان برای بیعت هجوم آوردند فرمودند:
من سرپرستی و حکومت بر شما مردم را قبول می کنم به شرطی که « تا جائی که در توان دارم عدل را برقرار سازم و حکومت زمانی برای من ارزش دارد که در سایه ی عدالت و مساوات باشد ..اگر بواسطه ی این حق که خدا در اختیار من قرار داده نتوانم ظلم ظالم را سرکوب و حق مظلوم را باز پس گیرم ؛ این حکومت ارزش ندارد » پس حکومتی برای علی بی ارزش بود که در سایه ی عدالت و مساوات نباشد .اما اگر حکومت در سایه ی عدالت ، مساوات و برابری باشد انموقع است که ارزش پیدا می کند
ب:وقتی عایشه بر علیه خلیفه مسلمین قیام کرده و به بصره حمله ور می شود و عمال امیر مومنان را از آنجا اخراج کرده و برخی را کشته و برخی دیگر را شکنجه می دهد و بر رعیت علی ظلم روا می دارد بر هر انسانی واجب است که با ظلم آن ظالم مقابله کند .
این سخن از خود علی علیه السلام است که فرمود : کسی که صدای مظلوم را شنیده و او را یاری نکند مسلمان نیست .... پس چگونه علی ظلم ایادی ظلمه را ببیند اما با آنها نرمش به خرج دهد با این وجود که حتی در روز اول بیعت و خلافتش شرط حکومت خویش را برقراری عدل تا حد توان بیان کرد.
ج: علی تا زمانی که خوارج با ایشان مخالف لفظی بودند و علیه حکومت و مردم ظلمی روا نمی داشتند ؛ حقوق آنها را با اینکه مخالفش بودند از بیت المال پرداخت می کرد.
اما وقتی خوارج با کشتن افراد بیگناه (وپاره کردن شکم زنان حامله) بر حکومت خروج کرده و بر مخردم ظلم روا داشتند ، علی علیه السلام بر خود دید که با آنها مقابله کند . حتی در روز رویاروئی دو لشگر؛ امیر مومنان ابن عباس را برای نصیحت آنان فرستاد اما آنان نپذیرفتند و ساز مخالف خود را سر دادند .
و اینجا بود که معنای این حدیث پیامبر عینیت بخشید که: رب تال القران و القران یلعنه
آری خوارج مصداق بارز این حدیث پیامبر بودند .
د: علی علیه السلام طبق نص صریح قران و همچنین وصیت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم ؛ صاحب اصلی این حکومت بود و شرعا نمی توانست حکومت را به دیگری ( عایشه و یا معاویه علیه الهاویه یا خوارج) واگذار نماید.
پس امیر مومنان علی علیه السلام به وظیفه ی شرعی خود در برقراری عدل عمل نموده است و این منافاتی با سخنان ایشان در بی ارزشی حکومتی که نتواند عدل را برقرار سازد ، ندارد
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت رسیک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 117]