رويايي روي آب

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: رويايي روي آب

تلويزيون- ندا انتظامي:
اين روزها صحبت از پخش برنامه‌اي به نام «شبكه كودك» است، برنامه‌اي كه در دل شبكه يك و دو پخش مي‌شود.

اما نكته مهم در‌اين ميان‌اين است كه چرا تلويزيون ‌ايران با وجود 16 ساعت برنامه كودك و نوجواني كه از شبكه‌هاي مختلف پخش مي‌كند، شبكه‌اي مستقل براي‌اين گروه سني ندارد؟ به سراغ هنرمندان ‌اين عرصه رفتيم و نظر آنها را جويا شديم.

علي زارعان تاسيس شبكه مخصوص كودك و نوجوان را يك ضرورت مي‌داند:«تاسيس شبكه كودك يك احتياج نيست بلكه ضرورت است. الان بحث سر‌اين موضوع است كه تاسيس‌اين شبكه حتي دير هم شده است.»

مدير گروه كودك و نوجوان شبكه تهران، برنامه‌هايي كه به اسم شبكه كودك در دل برنامه‌هاي گروه كودك پخش مي‌شود را از يك منظر مناسب ارزيابي مي‌كند؛« اين كار از يك نظر خوب است كه مسئولان را متوجه مسئله اساسي و نياز تاسيس شبكه كودك مي‌كند. از طرف ديگر كم توجهي به‌اين مسئله مهم را نشان مي‌دهد . اما چون‌اين برنامه‌ها تابع يك برنامه راهبردي يكسان و هدفمند نيست، هنرمندان را به نتيجه دلخواه نمي‌رساند. بايد‌اين اجزا را با يك برنامه راهبردي از پيش تعيين‌شده مشخص به هم نزديك كرد، در حال حاضر هيچ برنامه مشخصي وجود ندارد.»

داريوش فرضيايي كه بچه‌ها و يا حتي بزرگترها او را به اسم عموپورنگ مي‌شناسند نظر ديگري درباره لزوم تاسيس شبكه‌اي مستقل براي كودكان و نوجوانان دارد؛« قبل از بحث درباره لزوم ضرورت و تاسيس شبكه كودك بايد به برنامه‌سازي‌ براي آنان فكر كرد. ما هنوز ابتداي راه هستيم و بايد به شناخت اوليه از كودكان، تخيل و دنياي آنان برسيم. بايد پارامترهاي برنامه‌سازي‌ براي كودكان را بشناسيم و بعد به تاسيس شبكه كودك و نوجوان فكر كنيم.»

اين مجري كودك كه برنامه‌اي به اسم «شبكه كودك» را آماده كرده است مخالف تاسيس شبكه‌اي مستقل براي كودك و نوجوان است؛«زماني نياز براي شبكه كودك و نوجوان احساس مي‌شود كه به استاندارهاي برنامه‌سازي‌ كودك و نوجوان رسيده باشيم. تاسيس كردن‌اين شبكه راحت است اما نياز به پشتوانه قوي مديريتي دارد.» او به ضرورت برنامه‌ريزي براي 5 سال آينده شبكه كودك اشاره مي‌كند؛«در غيراين‌صورت دچار مشكل خواهيم شد.»

محمد مسلمي ‌كه سال‌هاست برنامه «فيتيله جمعه تعطيله» را براي كودكان از شبكه 2 پخش مي‌كند، موافق تاسيس‌اين شبكه است؛«‌با توجه به استقبال كودكان از تلويزيون،‌اين حق طبيعي آنهاست كه نه تنها يك شبكه بلكه چندين شبكه براي خودشان داشته باشند. در حال حاضر تاسيس‌اين شبكه دير شده است.» او ازتاثيرپذيري كودك از رسانه تلويزيون ياد مي‌كند و تاسيس‌اين شبكه را نياز كودك امروز مي‌داند.

آنچه كشورهاي ديگر دارند

زارعان به طرح‌اين برنامه در 12 سال پيش اشاره مي‌كند؛«آن زمان كه ضرورت تاسيس‌اين شبكه مطرح شد، هيچ يك از كشورهاي عربي شبكه مخصوصي براي كودكان نداشتند. در حال حاضر شبكه تلويزيوني كودكان كشور قطر 24 ساعت برنامه براي كودكان كشور قطر و كودكان كشورهاي مجاور برنامه پخش مي‌كند، يا كشور سوريه دو شبكه براي كودكان كشورش دارد و به‌زودي شبكه كودك جديدي به زبان فارسي افتتاح مي‌كند، يا كشور تاجيكستان شبكه بهارستان را براي كودكان ونوجوانان راه‌اندازي كرده است.»
او در ادامه به نكته ديگري اشاره مي‌كند وآن راه‌اندازي شبكه كودك و نوجوان توسط كردهاي كردستان است.

فرضيايي تاسيس شبكه كودك هر كشور را منطبق بر فرهنگ همان كشور مي‌داند؛«‌تمام دنيا شبكه كودك دارند، حتي كشورهاي خليج فارس براي كودكانشان شبكه كودك تاسيس كرده‌اند، اما آنچه مسلم است‌اين نكته مهم است كه تنوع و نوآوري در برنامه آنان زياد است و از همه مهمتر‌ اينكه دست تهيه‌كنندگان و كارگردانان هم باز است و بودجه مناسبي هم براي كار كردن و برنامه‌سازي در اختيار دارند. در حقيقت به برنامه‌هايي كه براي كودكان ونوجوانان ساخته مي‌شود بها داده مي‌شود.»

گروهي كه جدي گرفته نمي‌شود

در كشور‌ايران حدود 30ميليون كودك و نوجوان در‌ايران زندگي مي‌كنند، نه سينمايي براي‌اين قشر وجود دارد و نه تلويزيون همان تلويزيون سابق است كه بتواند كودكان ونوجوانان را مانند گذشته مجذوب خودش كند. زارعان كه سال‌هاست در‌اين زمينه فعاليت مي‌كند يك دليل ساده براي‌اين موضوع دارد؛«كودك و نوجوان مسئله هيچ كس نيست.»

در حال حاضر شبكه يك، شبكه دو و شبكه تهران از جمله شبكه‌هايي هستند كه به طور منظم برنامه‌هاي مخصوص كودك و نوجوان دارند، به‌اين شبكه‌ها اضافه كنيد، شبكه‌ها و توليدات شهرستان‌ها و برنامه‌هاي خارجي را تا به يك عدد تقربيي 16 ساعت پخش برنامه كودك در هفته برسيم.

زارعان ساعت منظم و مناسب پخش برنامه براي‌اين قشر سني را از 9 صبح تا 9 شب مي‌داند:« از يك ساعتي به بعد مي‌توان برنامه‌هاي تكراري يا مستند يا حيات وحش پخش كرد، اما در حال حاضر توليدات گوناگون شبكه‌ها نشان از‌اين موضوع دارد كه قابليت تاسيس يك شبكه براي كودك و نوجوان در‌ايران وجود دارد.» فرضيايي به ارقام وساعت بالاي توليد برنامه كودك معتقد نيست؛«بايد فكري پشت‌اين توليدات باشد.»

اما به‌نظر مسلمي‌درصورت افتتاح شبكه‌اي مستقل كودك، برنامه‌هاي مناسبي براي كودكان و نوجوان ساخته خواهد شد؛«‌ما هنرمندان خوبي در تهران و شهرستان در زمينه كودكان ونوجوانان داريم. اگر شبكه كودك افتتاح شود رقابت خوبي براي ساخت برنامه كودك ونوجوان‌ايجاد مي‌شود.» گروه فيتيله كه برنامه‌اي به اسم «شبكه كودك» دارد معتقد است كه مي‌توان از طريق رسانه به كودكان ونوجوان امروز آموزش غيرمستقيم داد و تاثير گذاشت.

روش سومي‌هم وجود دارد

اگر همه چيز را ‌ايد‌ه‌آل در نظر بگيريم و شبكه كودك را هم راه‌اندازي شده تصور كنيم‌اين سؤال مطرح مي‌شود كه‌ آيا با وجود‌اين شبكه، برنامه‌هاي كودك و نوجوان شبكه يك، دو و تهران و برنامه‌هاي كودك شهرستان بايد تعطيل شوند و يا در كنار شبكه مستقل كودك و نوجوان به فعاليت خودشان ادامه بدهند. مدير گروه كودك و نوجوان شبكه تهران در‌اين‌باره مي‌گويد:«‌مي‌توان از دو روش ديزالو و كات استفاده كرد. در روش ديزالو، شبكه تاسيس مي‌شود و حكم پايه را پيدا مي‌كند، به تدريج برنامه‌هاي ديگر را به آنجا منتقل مي‌كنيم تا شبكه مستقل شود. در روش كات شبكه تاسيس مي‌شود تا همه برنامه‌ها به آنجا برود. اما روش ديگري هم وجود دارد، برنامه‌هاي ديگر پخش شوند اما اين موضوع مانع تاسيس شبكه مستقل كودك نمي‌شود.‌اين روش در دنيا جواب داده است.»

اما به‌نظر مسلمي‌تمركز و يكي شدن برنامه‌ها در يك شبكه بهتر است؛«در‌اين صورت مي‌توان سمت وسوي برنامه‌ها را مشخص كرد. به همين دليل از هرج و مرج در برنامه‌سازي‌ كودك هم جلوگيري مي‌شود.»

او تقسيم بندي برنامه‌سازان كودك ونوجوان را موثر در رشد كيفي برنامه‌ها مي‌داند.
فرضيايي درباره يكي شدن شبكه‌ها باز به نقش مديريتي و هدف كار اشاره مي‌كند؛« اگر قرار است‌اين 16 ساعت برنامه يكي شود حتما بايد فكر ومديريتي پشت آن باشد، تا پخش آن با هدف، سليقه و فكر از پيش تعيين شده انجام بشود.» گله‌اي كه اغلب هنرمندان عرصه كودك و نوجوان دارند مربوط به كمبود بودجه است. كمبود بودجه در نهايت بر كيفيت كار تاثير مستقيم دارد. در مقايسه با هزينه‌هايي كه براي ساخت سريال‌هاي بزرگسال مي‌شود، هزينه‌هاي ساخت سريال كودك و نوجوان بسيار اندك است.‌اين نكته‌اي است كه داريوش فرضيايي به آن اشاره دارد؛«بايد فكري براي هزينه‌هاي سريال‌هاي كودك و نوجوان بشود. ساخت برنامه براي‌اين گروه سني هزينه دارد و نياز به حمايت دارد. هزينه‌اين برنامه در حقيقت هزينه‌اي است كه براي آينده جامعه مي‌شود.»

و در آخر

داريوش فرضيايي مخالف تاسيس شبكه كودك نيست اما به‌نظر او مديريت پشت‌اين كار بايد قوي باشد و از قبل بايد براي آن برنامه‌ريزي كرد؛«بايد با استاندارد ساخت برنامه‌سازي‌ براي كودك ونوجوان آشنا بود تا برنامه‌هايي كه ساخته مي‌شود از سطح كيفي بالايي برخوردار باشد. قبل از‌اينكه به افتتاح شبكه كودك و نوجوان فكر كنيم بهتر است به كودكان و نوجوانان فكر كنيم و ببينيم كه آيا برنامه‌هايي كه براي آنان مي‌سازيم، حرفي براي گفتن به آنها دارد يا نه؟» علي زارعان به 12 سال پيش اشاره مي‌كند:«12 سال از آن روزي كه براي نخستين‌‌بار در شوراي تلويزيون كودك و نوجوان درباره لزوم تاسيس شبكه كودك و نوجوان مطرح شد، مي‌گذرد.

هنوز سازمان به تصميم قطعي برا‌ي تاسيس شبكه مستقل نرسيده است. اميدوارم كه تاسيس شبكه كودك ونوجوان نوشداروي پس از مرگ سهراب نشود.

اگر حالا شبكه‌اي ماهواره‌اي تاسيس شده كه با پخش فيلم‌هاي سينمايي خارجي با زير‌نويس فارسي سينماي‌ايران را بهم ريخته، بايد مواظب بود كه‌اين خطر تلويزيون كودكان ما را تهديد نكند و‌اين شبكه‌اين قدر دير تاسيس نشود كه تاسيس آن بي فايده باشد.»

تاريخ درج: 2 مرداد 1387 ساعت 10:01 تاريخ تاييد: 2 مرداد 1387 ساعت 10:28 تاريخ به روز رساني: 2 مرداد 1387 ساعت 10:27
چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]