راهي نوين براي مقابله با بلاياي طبيعي‌

واضح آرشیو وب فارسی:اطلاعات: راهي نوين براي مقابله با بلاياي طبيعي‌

ما غالبا و به گونه‌اي فزاينده قدرت بالقوه و مخرب طبيعت را به ياد مي‌آوريم. طوفان نارگيس در ميانمار يا زمين‌‌‌لرزه در استان سيچون چين صدها هزار انسان را كشت و ميليون‌ها نفر را بي‌خانمان كرد.

اينجانب اخيرا ضمن بازديد از مناطق فوق شاهد زندگي‌هاي نابود شده و تخريبي بودم كه بازسازي آن سال‌ها طول خواهد كشيد. از آنجا كه مصيبت پس از مصيبت رخ مي‌دهد، در رسيدن به اين نتيجه كه بشريت قرباني درمانده طبيعت است، بخشوده مي‌شويم. در عين حال اين امر به گونه اسف‌باري نادرست است، زيرا توان ما براي مقابله با بلاياي طبيعي در واقع بسيار بيشتر از چيزي است كه ما به آن واقفيم.

تقريبا به همان اندازه كه طوفان‌ها يا زمين‌لرزه‌ها خطرناك هستند، تخريب و مرگ و مير توسط آنها به نحوي غيرقابل اجتناب، نتيجه بديهي فاجعه طبيعي است. درست است كه ما نمي‌توانيم جلوي اين رخدادها را بگيريم اما مي‌توانيم عكس‌العمل خود را تعيين و از راه اقدامات خود، بلاياي طبيعي را وخيم‌تر كرده يا كاهش دهيم.

تفاوت در آمادگي و پيشگيري است. اين ممكن است واقعيتي دشوار باشد، زيرا تاكيد بر آينده‌نگري و برنامه‌ريزي پيشرفته دارد و تنها اكتفا كردن به كمك‌هاي اضطراري كه تيتر اول روزنامه‌ها را در زمان بحران به خود اختصاص مي‌دهد نيست، آن گونه كه به متخصصان اطلاق مي‌گردد، آنان متخصص محدود كردن آسيب‌پذيري انسان هستند. از راه گام نهادن در مسير صحيح، مي‌توانيم زندگي‌ها را از پيش نجات دهيم كه در غير اين صورت از بين خواهند رفت.

بنگلادش را در نظر بگيريد، مانند ميانمار كشوري پرجمعيت واقع در دلتايي در سطح پايين و آسيب‌پذير در برابر طوفان‌ها است. طولان بولا در سال 1970 جان نيم‌ ميليون انسان را گرفت. بعد از اينكه 140 هزار نفر ديگر در طوفان سال 1991 كشته شدند، بنگلادش نظام هشدار اوليه گسترده‌اي را همراه با برنامه تقويت شده جامعه محور آمادگي، تخليه و كاهش بلايا به مورد اجرا گذاشت. زماني كه طوفان سيدر در سال 2007 در بنگلادش به وقوع پيوست، تعداد كشته‌ها به جاي صدها هزار، تنها به 4000 نفر رسيد. ميانمار كه هرگز قدرت طوفان نارگيس را تصور نمي‌كرد، چنين ترتيباتي را موجود نداشت.

ساير كشورهاي در حال توسعه دنباله‌روي اين الگو هستند. فيليپين و ماداگاسكار كه مستعد طوفان بوده‌اند، نشان داده‌اند كه سرمايه‌گذاري‌هاي كم، ولي از پيش آگاهانه در زمينه‌هاي ساختمان، برنامه‌ريزي و آموزش موجب نتايج تحسين‌برانگيز خواهد شد. طرح‌هاي جامعه محور در نپال و اوتارپرادش هندوستان از نقشه‌برداري‌ خطر براي بهبود (مقاوم‌سازي) مدارس در برابر زمين لرزه استفاده مي‌كند در حالي‌كه‌همزمان‌به‌آموزش‌آناني‌كه‌به امر‌ساخت‌و‌ساز مشغولند با فن‌آوري ساختمان‌هاي مقاوم در برابر بلايا مي‌پردازد.

آموزش كليد است. در فيليپين آموزگاران، دانش‌آموزان و والدين در زمينه‌هاي آمادگي در برابر و كاهش اثرات بلايا دوره مي‌بينند. تايلند دانشجويان را تبديل به ماموران كاهش اثرات بلايا نموده است كه فرهنگ پيشگيري را در جامعه گسترش دهند، در حالي كه به كودكان راهكارهاي دفاع از خود در برابر بلايا را آموزش مي‌دهند. ملت‌هاي آمريكاي لاتين و كارائيب‌ رهبري راه‌هاي ايمن‌سازي بيمارستان‌ها و امكانات بهداشتي را دارند. بنابراين هنگاميكه بلاياي طبيعي به وقوع بپيوندد پزشكان و درمانگاه‌ها، زماني‌كه به آن‌ها بيشترين نياز است، مي‌توانند خدمات برسانند.

تمامي اين‌ها بيشتر از هر زمان ديگر حياتي است، زيرا با تغييرات آب و هوايي تعداد و شدت بلاياي مرتبط با آب و هوا افزايش خواهد يافت. خسارات (جاني و مالي) از سال 2006 تا 2007 تقريبا دو برابر شده است. به ويژه براي فقيرترين كشورها واضح است تخريب مي‌تواند فلج كننده باشد: از بين رفتن خانه‌ها و شغل‌ها، مردم را در تله فقر گرفتار مي‌نمايد. طوفان ميچ در سال 1998 اثرات دهه‌ها توسعه را تنها طي چند ساعت در هندوراس از بين برد. ‌

ما مي‌دانيم چه كنيم. تمامي كشورها از ثروتمند گرفته تا فقير بايد كاهش خطر بلاياي طبيعي را در برنامه‌هاي توسعه و كاهش فقر خود ادغام نمايند. براي مثال ايمن‌سازي در برابر بلاياي طبيعي فقط 4 درصد به هزينه‌ها مي‌افزايد.

امكانات بسياري براي هماهنگي اقدام جهاني وجود دارد. كمك دهندگان بين‌المللي بايد از صندوق‌هاي اماني حمايت كنند كه براي كمك به كشورهاي فقير به منظور رويارويي با بلاياي طبيعي تاسيس شده‌اند مانند آن‌هايي كه به وسيله بانك جهاني و سازمان ملل به وجود آمده‌اند. چارچوب هيوگو براي اقدام كه در سال 2005 درآستانه سونامي مورد بحث قرار گرفت، اولويت‌ها را براي كاهش خطر بلايا تعيين مي‌كند و از جامعه بين‌المللي مي‌خواهد گام‌هاي عملي براي ايجاد جوامع ايمن بردارد. اين‌ها شامل تقويت اقدامات جلوگيري از سيل و نظام‌هاي هشداردهنده اوليه و اجراي معيارهاي ساختماني مربوطه براي ايمن‌سازي بنا‌ها مانند مدارس، بيمارستان‌ها و خانه‌ها مي‌شود. ما بايد از زيست‌بوم ارزشمند حمايت كنيم. براي مثال سواحل مرجاني و جنگل‌ها كه به عنوان سدهايي در برابر طوفان‌هاي طبيعي عمل مي‌كنند. ‌در حالي كه هنگام طوفان‌هاي فصلي نزديك است ما همگي اميد داريم كه بلا اتفاق نيفتد. اما همان‌گونه كه مي‌دانيم رخ خواهد داد و پس از آن مردگان را شمارش مي‌كنيم و سريعا به كمك آناني كه زنده مانده‌اند مي‌رويم. اجازه دهيد اين را به ياد داشته باشيم هرچند ممكن است الزاما آنگونه نشود.

چهارشنبه 2 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: اطلاعات]

[مشاهده در: www.ettelaat.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]