1387-1381 برابر با 2008-2002:گاه شمار تحليلي تحولات هسته‌اي/2

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: 1387-1381 برابر با 2008-2002:گاه شمار تحليلي تحولات هسته‌اي/2
در اين گزارش، بسته شدن سه موضوع منشأ آلودگي در يكي از تجهيزات يك دانشگاه فني، پلونيوم، معدن گچين و در واقع، بسته شدن شش موضوع باقي مانده طبق برنامه كاري، در گزارش مديركل آژانس كه به اجلاس مارس 2008 شوراي حكام نيز ارائه گرديد، اعلام شد.
كاظم غريب آبادي: در بخش اول اين نوشتار، مروري بر تحولات هسته اي از 23 مرداد 81 تا 10 خرداد 85 انجام گرفت. در بخش دوم و پاياني اين مجموعه، تحولات هسته اي از 16 خرداد 85 و ارائه بسته 1+5 توسط سولانا تا مذاكرات ميان ايران و 1+5 در ژنو بازخواني خواهد شد:

68. 1385/3/16 برابر با 6/6/2006:‌ ارائه بسته 6 ژوئن توسط سولانا از سوي شش كشور در تهران. در اين بسته، تعهدات طرف مقابل به اين شرح مي باشد: تأكيد دوباره بر حق ايران در توسعه انرژي هسته‌اي براي مقاصد صلح‌آميز و حمايت از توسعه يك برنامه انرژي هسته‌اي غير‌نظامي توسط ايران، حمايت فعالانه از ساخت رآكتورهاي آب سبك در ايران از طريق پروژه هاي مشترك بين‌المللي مطابق با اساسنام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و NPT، مذاكره و اجراي يك موافقت‌نامه هسته‌اي يوراتم/ ايران، به حالت تعليق درآوردن بحث درباره برنامه هسته‌اي ايران در شوراي امنيت با ازسرگيري مذاكرات. فراهم كردن يك بسته محتوايي همكاري در زمينه تحقيق و توسعه، شامل فراهم نمودن احتمالي رآكتورهاي تحقيقاتي آب سبك، دادن تضمين‌هاي الزام‌‌‌آور حقوقي چند لايه سوخت به ايران، بر‌اساس مشاركت به‌عنوان يك شريك در يك تأسيسات بين‌المللي در روسيه، ايجاد يك ذخيره احتياطي بر‌طبق شرايط تجاري، توسعه يك مكانيسم پايدار چند جانبه با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي.

تعهدات ايران نيز به اين شرح برشمرده شده است: رفع تمامي نگراني‌هاي باقي‌مانده آژانس بين‌المللي انرژي اتمي از طريق همكاري كامل با اين آژانس، تعليق تمامي فعاليت‌هاي مرتبط با غني‌سازي و بازفرآوري، به گونه‌اي كه مورد راستي‌آزمايي آژانس بين‌المللي انرژي اتمي قرار گيرد و ادامه آن در طول مذاكرات، از سرگيري اجراي پروتكل الحاقي. هرچند در اين طرح همانند طرح 5 اوت 2005 به صراحت از توقف چرخه سوخت هسته اي داخلي صحبتي نشده است اما اشاره به بحث تضمين هاي سوختي حاكي از اين است كه ايران بايد اين برنامه را كنار بگذارد.

69. 1385/4/15 برابر با 6/7/2006: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در بروكسل. در اين مذاكرات كه در پرتو بسته 6 ژوئن انجام گرفت، دكتر لاريجاني اعلام كرد كه ايران پاسخ مقدماتي خود به بسته را ظرف هفته آتي ارائه خواهد نمود. سخنگوي سولانا نيز اعلام داشت مذاكرات سازنده بوده و زمينه را براي پاسخ كاملتر ايران به بسته كه قرار است در نشست بعدي كه يك هفته ديگر برگزار مي شود، فراهم كرده است.

70. 1385/4/20 برابر با 11/7/2006: مذاكرات هيات جمهوري اسلامي ايران با سولانا در بروكسل. در اين نشست كه نمايندگان پنج كشور روسيه، چين، فرانسه، آلمان و انگليس نيز حضور داشتند، طرف اروپايي انتظار داشت كه پاسخ اوليه ولي مثبت ايران را به بسته 6 ژوئن و پذيرش تعليق دريافت نمايد. دكتر لاريجاني ظهار داشت: تمامي موضوعات و نگراني ها بايد مورد بررسي و مذاكره قرار گيرد. هرچند اصل و جوهره پيشنهاد مي تواند مبنايي براي مذاكرات قرار گيرد اما بسته داراي ابهاماتي است كه بايد رفع شود و همچنين در بخش غني سازي اختلافاتي وجود دارد كه گفتگوها دقيقاً براي رسيدن به توافق در اين نقطه اختلاف برانگيز است. سخنگوي سولانا نيز از آنجا كه ايران پاسخ مساعد به تعليق و پذيرش بي قيد و شرط بسته نداد، اظهار داشت اين مذاكرات راضي كننده نبود. وي گفت كه سولانا بر اهميت تعهد ايران به تعليق غني سازي تأكيد و اعلام كرد كه اين مسأله يك عنصر كليدي در مذاكرات است، اما ايران اظهار داشت كه درباره اين مسأله مي خواهد در شرايطي كه تحت تأثير تعليق غني سازي نباشد، گفتگو كند.

71. 1385/4/21 برابر با 12/7/2006: تفاهم وزراي خارجه شش كشور براي صدور قطعنامه در شوراي امنيت. وزراي خارجه شش كشور با صدور بيانيه اي در پاريس اعلام كردند كه ايران به بسته 6 ژوئن پاسخ نداده و فعاليت هاي غني سازي را نيز تعليق نكرده است و از اين رو، آنان به دنبال صدور قطعنامه اي در شوراي امنيت خواهند بود تا تعليق را اجباري نمايد و چنانچه ايران به اين قطعنامه نيز پايبند نباشد، اقدامات بيشتري را تحت ماده 41 فصل 7 منشور ملل متحد اتخاذ خواهند كرد. اين كشورها حتي به دو نشست سولانا و دكتر لاريجاني در بروكسل نيز توجهي نكردند و حتي صبر نكردند تا ايران پاسخ رسمي خود را به اين بسته ارائه نمايد.

72. 1385/4/29 برابر با 20/7/2006: صدور بيانيه شورايعالي امنيت ملي درخصوص روند مذاكرات و هشدار دربرابر اتخاذ مسير تقابل. در اين بيانيه آمده است: جمهوري اسلامي ايران كاملاً به يافتن راه حل مذاكراتي از طريق مسير ديپلماسي متعهد است و آماده مذاكره هدفمند و با زمانبندي مشخص مورد رضايت طرفين است. جمهوري اسلامي ايران از ابتدا با دريافت بسته پيشنهادي، از ابتكار جديد استقبال كرده و با نگاهي مثبت و در درون كميته‌هاي كارشناسي داخل كشور به بررسي جدي بسته پيشنهادي اقدام نموده كه در حال ادامه مي‌باشد. طبيعي است بررسي چنين طرحي به زمان منطقي نياز دارد و با توجه به جديت جمهوري اسلامي در بررسي طرح در كميته‌هاي تخصصي، 31 مرداد ماه براي اعلام نقطه نظرات مشخص گرديد. براي جمهوري اسلامي ايران مايه‌ تعجب است كه پس از برگزاري اولين دور مذاكرات مقدماتي با آقاي سولانا در بروكسل، در حالي كه هيچ اتفاق خاصي نيفتاده است، شواهدي وجود دارد كه بعضي از طرف‌ها و به طور مشخص آمريكا با تغيير مسير مذاكرات به مسير شوراي امنيت، درصدد ايجاد موانع بر راه ديپلماسي و مذاكره هستند، در حالي كه مسير مذاكره با اروپا مسير روشن و درستي است كه مي‌تواند به نتيجه برسد. چنانچه مسير تقابل به جاي مسير مذاكره انتخاب شود و در صورت هر گونه اقدام براي تحديد حقوق مسلم ملت ايران، براي جمهوري اسلامي ايران چاره‌اي جز تجديدنظر در سياست‌هاي هسته‌ اي آن باقي نخواهد ماند. ضمناً، متذكر مي‌گردد جمهوري اسلامي ايران به دنبال تنش نيست اما اگر ديگران فضاي متشنج و مشكل ايجاد نمايند، در آن شرايط همه دچار مشكل مي‌شوند. جمهوري اسلامي ايران معتقد است كه مسير مذاكره و گفت‌وگو و تفاهم، منطقي‌ترين راه حل براي حل و فصل مسايل مي‌باشد و در اين مسير نيز مصمم و جدي است و بر آن تاكيد دارد و از طرف مقابل نيز مي‌خواهيم به ميز مذاكره بازگردد.

73. 1385/5/9 برابر با 31/7/2006: صدور قطعنامه 1696 شوراي امنيت عليه فعاليت هاي صلح آميز هسته اي ايران با هدف اجباري كردن تعليق تحت ماده 40 فصل 7 منشور. قطر به اين قطعنامه رأي منفي داد.

74. 1385/5/31 برابر با 22/8/2006: پاسخ ايران به بسته 6 ژوئن 2006. با وجود اينكه طرح 6 ژوئن داراي اشكالات اساسي به ويژه در زمينه الزامي كردن تعليق براي شروع مذاكرات و همچنين عدم اذعان به حق ايران براي غني سازي و چرخه سوخت هسته اي بود و از سوي ديگر طرف مقابل اقدام به صدور قطعنامه 1696 در شوراي امنيت كرده بود، اما ايران براساس حسن نيت خود به اين طرح پاسخ مفصلي داد و نقاط ضعف آن را مشخص كرد.

جمهوري اسلامي ايران، در پاسخ خود به موارد متعددي اشاره كرده است كه اهم آن ها به اين شرح مي باشد: پيشنهاد 6 ژوئن 2006 را داراي مباني و ظرفيت‌هاي مفيد براي توافق جامع و بلند مدت همكاري هاي دو طرف مي داند اما سوالات و ابهاماتي را نسبت به تضمين حقوق خود دارد كه ضروري است در درون مذاكراتي سازنده، زمينه تفاهم كلي فراهم گردد. ايران براي رفع نگراني‌هاي طرفين در درون مذاكرات و روشن شدن ماهيت، ابعاد و چگونگي، سطوح، مدت و عمق موضوعات مطروحه در پيشنهاد، از قبيل همكاري واقعي و عملي در توسعه برنامه انرژي هسته‌اي صلح‌آميز شامل رآكتورهاي آب سنگين و آب سبك و اعمال حق ايران در دستيابي به انرژي هسته‌اي شامل چرخه سوخت و ادامه تحقيق و توسعه غني‌سازي، آمادگي دارد. ايران براي همكاري بلند مدت در زمينه‌هاي امنيتي، اقتصادي، سياسي و انرژي، براي نيل به امنيت پايدار در منطقه و امنيت دراز مدت انرژي آمادگي دارد. انتخاب فرآيند مذاكره به‌عنوان روش حصول توافق و حل مسئله بايد بر زمينه اي از اعتماد اوليه بنا شود. اين موضوع، مستلزم مباحث و توافقاتي جامع است كه طرح پيشنهادي توجه چنداني به آن نكرده است. جمهوري اسلامي ايران، بر‌اساس تجارب و شواهد، نسبت به صداقت حداقل بعضي از اعضاي 1+5 در اعلام اراده برقراري روابط همه جانبه و مناسبات همكارانه بر‌اساس احترام متقابل به شدت ظنين بوده و معتقد است اين دولت‌ها بايد تضمين‌ها، تعهدات و علامت هايي را ارائه كنند كه نشان دهد در رويه گذشته خود تجديد نظر كرده و دنبال محدود سازي ايران و يا كسب بهانه براي اقدامات خصمانه نيستند. در مورد تضمين هاي كافي نسبت به تعهدات و غير‌قابل برگشت بودن آن‌ها، بحثي مطرح نشده‌است. اين تضمين‌ها به‌ويژه در مورد دسترسي به فن‌آوري هسته‌اي و تجهيزات پيشرفته هسته‌اي، ساخت و تكميل نيروگاه ها، سوخت و انتقال دانش و فن‌آوري پيشرفته،‌ ضروري و تعيين كننده است. اصولاً، فرآيند مذاكره بايد نقش پشتيباني و تسهيل‌كنندگي براي فرآيند تعامل ايران و آژانس داشته باشد كه فرآيند و مكانيسم اصلي حل‌و‌فصل مسئله است. توازن مطالبات و اقدامات با هم و بين دو طرف، مسأله اساسي است. ايران، تأكيد مي كند كه حل مسائل و تفاهم سازي وقتي امكان پذير خواهد بود كه همه طرف ها مطالبات و اقدامات خود را در چارچوب ميثاق هاي مقبول بين‌المللي به‌ويژه معاهده عدم اشاعه، محدود نمايند و هر‌گونه انتظارات و اقدامات فراتر از حدود مذكور فقط بر‌اساس تفاهم و اقناع متقابل و به‌صورت داوطلبانه مي‌تواند صورت گيرد. از آنجا كه موضوع غني‌سازي و چرخه سوخت هسته‌اي با كاربرد صلح‌آميز يكي از موضوعات مورد بحث بوده است، تهيه كنندگان بسته پيشنهادي بايد روشن كنند آيا معاهده عدم اشاعه را به‌عنوان مبناي تعيين گستره اين حق به رسميت مي‌شناسند يا خير؟ و آيا بر مبناي اين پاسخ، فعاليت‌هاي چرخه سوخت و به‌ويژه غني‌سازي هسته‌اي با كاربرد صلح‌آميز را درون اين گستره قائلند يا خير؟ اگر قرار باشد مذاكره به‌عنوان روشي براي ايجاد توافق و تفاهم در نظر گرفته شود، ماهيتاً با طرح بحث در شوراي امنيت منافات دارد. بنابراين، توقف بحث در شوراي امنيت و هر‌گونه روش ديگري كه با اصل "حل‌و‌فصل از طريق مذاكره" منافات داشته باشد، امري بديهي است. اين كه تعليق فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران در طول مذاكرات چه كمكي به شرايط و فضاي مذاكره مي كند، براي جمهوري اسلامي ايران معلوم نيست. گذاشتن پيش‌شرط هاي يك جانبه براي فرآيندي كه قرار است با تفاهم و توافق جلو رود، منطقي به نظر نمي رسد. در اين پاسخ، همچنين به اقدامات متقابل طرفين براي رسيدن به يك توافق براي حل و فصل موضوع اشاره شده است. اما، طرف مقابل از اين پاسخ استقبال نكرد و متاسفانه همواره از موضع يك جانبه خود مبني بر ضرورت تعليق به عنوان پيش شرطي براي شروع مذاكرات صحبت كرده است.

75. 1385/6/4 برابر با 26/8/2006: راه اندازي مجتمع توليد آب سنگين در اراك. در كمتر از 5 ماه پس از دستيابي به چرخه كامل سوخت هسته اي، دستيابي به فن‌آوري توليد آب سنگين، گام ديگري در مسير تعالي و توفيق ملت ايران بود. مجتمع توليد آب سنگين اراك در 4 شهريور ماه 1385 توسط دكتر احمدي نژاد افتتاح شد. با گشايش اين واحد صنعتي، ايران به عنوان نهمين كشور داراي تجهيزات توليد آب سنگين جهان محسوب مي شود.

76. 1385/6/18 برابر با 9/9/2006: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در وين. دكتر لاريجاني درخصوص اين مذاكرات كه دو روز به طول انجاميد گفت: مذاكرات مثبت و سازنده اي بود و ادامه خواهد يافت و اگر با همين اصول ادامه يابد، ممكن است به نتايجي برسيم. در مذاكرات درباره موضوعات مختلف از جمله بسته 6 ژوئن غرب و پاسخ ايران به آن و همچنين روند آينده مذاكرات، چگونگي و سطح برگزاري آن و دستوركار مذاكرات گفتگو شد. دكتر لاريجاني همچنين اظهار داشت كه درباره موضوعات مورد بحث و اختلاف مي توان درون مذاكرات گفتگو كرد، ولي مسأله اول يافتن راه حل براي مسائل است تا بعد بتوان درباره هرگونه مسأله، پاسخ منطقي داد. سخنگوي سولانا نيز اين مذاكرات را مثبت و سازنده خواند و گفت مذاكرت ادامه خواهد يافت.

77. 1385/6/19 برابر با 10/9/2006: گفتگوي دبير شورايعالي امنيت ملي با مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي در وين. دكتر لاريجاني پس از مذاكرات با سولانا، با البرادعي، مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي ديدار كرد. وي، درخصوص گفتگوهاي خود با البرادعي گفت: ما با آژانس به عنوان يك مرجع اصلي حل و فصل مسائل هسته اي بايد ارتباط دائمي داشته باشيم و لازم است با مديركل آژانس نيز رايزني هايي داشته باشيم تا ايشان هم در جريان مسائل و تحولات قرار گيرند و هم در حل مسائل فيمابين بتوانيم به راه حل هايي برسيم.

78. 1385/6/25 برابر با 16/9/2006: صدور بيانيه كنفرانس سران كشورهاي عدم تعهد در هاواناي كوبا در حمايت از برنامه هسته‌اي ايران. در اين بيانيه، بر اصول بيانيه وزراي امور خارجه جنبش تاكيد شد.

79. 1385/7/5 برابر با 27/9/2006: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در برلين. اين مذاكرات طي دو روز و در سه دور فشرده برگزار گرديد. دكتر لاريجاني درخصوص اين دور از مذاكرات اظهار داشت: مذاكرات مثبت و سازنده اي بود و برخي پيشرفت هاي تازه در گفتگوها حاصل شده است. سولانا نيز با اذعان به اينكه پيشرفت هايي در گفتگوها حاصل شده است، گفت مذاكرات ادامه خواهد يافت. متعاقباً، اعلام شد كه طرفين در اين مذاكرات به يك تفاهم 11 بندي براي حل موضوعات دست يافتند كه متأسفانه آمريكا و كشورهاي غربي با سلب اختيار از سولانا، مانع از پيگيري اين تفاهم شدند.

80. 1385/10/2 برابر با 23/12/2006: تصويب قطعنامه 1737 شوراي امنيت ذيل ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد براي وضع برخي تحريم ها.

81. 1385/10/6 برابر با 27/12/2006: تصويب قانون الزام دولت به تجديدنظر در همكاري با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي توسط مجلس شوراي اسلامي. براساس اين قانون كه در مورخ 6/10/1385 نيز به تصويب شوراي نگهبان رسيد، دولت موظف شد با توجه به قطعنامه 1737 شوراي امنيت، به برنامه هسته‌اي صلح‌آميز كشور سرعت بخشيده و در همكاري‌هاي خود با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بر‌اساس منافع ملت ايران، تجديدنظر نمايد. بر اين اساس، اجراي كد 1/3 ترتيبات فرعي اصلاح شده موافقت نامه پادمان به حالت تعليق درآمد.

82. 1385/12/15 برابر با 6/3/2007: اعلام ساخت يك نيروگاه هسته اي با ظرفيت 360 مگاوات در دارخوين با استفاده از ظرفيت و توان بومي، توسط رئيس سازمان انرژي اتمي.

83. 1386/1/4 برابر با 23/3/2007: تصويب قطعنامه 1747 شوراي امنيت عليه فعاليت هاي صلح آميز هسته اي ايران، ذيل ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد.

84. 1386/1/20 برابر با 9/4/2007: ورود به مرحله توليد صنعتي سوخت هسته اي. 7 ماه پس از دستيابي به فناوري آب سنگين و توليد آن، و يك سال پس از اعلام تكميل چرخه سوخت هسته اي در مقياس آزمايشگاهي، پيشرفت بزرگ بعدي هسته اي در 20 فروردين ماه 1386 حاصل شد. جمهوري اسلامي ايران، در روز بيستم فروردين‌ماه 1386، ورود به‌مرحله توليد صنعتي سوخت هسته‌اي و قرار‌گرفتن در زمره كشورهاي توليد كننده سوخت هسته‌اي را با حضور رئيس جمهور، مقامات عاليرتبه كشور، دانشمندان هسته‌اي كشور و همچنين سفراي كشورهاي دوست، در مجتمع غني‌سازي نطنز جشن‌گرفت. اين روز، روز ملي فن‌آوري هسته‌اي، نام‌ گرفت.

85. 1386/2/5 برابر با 25/4/2007: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در آنكارا. دكتر لاريجاني درخصوص نتايج اين مذاكرات اظهار داشت: ديدار با سولانا بسيار خوب بود و اين مذاكرات به زودي ادامه مي يابد. فكر مي كنم در يك سري امور به وحدت نظر نزديك شديم. در اين ديدار، راهكارهاي جديدي مطرح شد كه جزئيات آنها بعدا اعلام خواهد شد. سولانا نيز در خصوص نتايج مذاكرات گفت: ديدار مثبتي بود و ما رو به جلو حركت مي كنيم. فضاي مذاكرات بسيار خوب بود و ما به مذاكرات خود ادامه خواهيم داد.

86. 1386/3/9 برابر با 30/5/2007: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در مادريد. در ادامه مذاكرات آنكارا، طرفين مذاكرات خود را در مادريد دنبال كردند. دكتر لاريجاني، مذاكرات انجام شده را مفيد و سازنده خواند و اظهار داشت كه اين مذاكرات به زودي ادامه خواهد يافت. سولانا نيز گفت كه در اين مذاكرات در مورد برخي موضوعات مهم پيشرفت هايي صورت گرفت. وي، در مورد به نتيجه رسيدن مذاكرات ابراز اميدواري كرد.

87. 1386/4/1 برابر با 22/6/2007: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در ليسبون. در ادامه مذاكرات آنكارا و مادريد، در مذاكرات ليسبون طرفين تفاهم كردند كه ايران و آژانس درخصوص تهيه مداليتي حل و فصل موضوعات باقي مانده با يكديگر مذاكره نمايند. طبيعتاً، لازمه انجام اين كار اين بود كه فضاي سازنده ناشي از مذاكرات ايران و آژانس با اقدامات غيرسازنده برخي كشورها تخريب نگردد و در اين خصوص نيز تفاهم سياسي به عمل آمد. سخنگوي سولانا، مذاكرات ليسبون را بسيار سازنده خواند و گفت: يك روز قبل از اين ديدار، دكتر لاريجاني در وين با محمد البرادعي ديدار كرد و طرفين درخصوص موضوعات باقي مانده پيشرفت هايي داشتند. اين يك گام مثبت براي كمك به اعتمادسازي بود. وي، همچنين گفت سولانا اميدوار است كه همكاري ايران و آژانس به ايجاد يك فضاي مثبت كمك كند و اجازه دهد تا تماس ها ادامه يابد.

88. 1386/4/1 برابر با 22/6/2007: اعلام تفاهم ايران و آژانس در وين درخصوص تهيه چارچوب (مداليتي) حل و فصل موضوعات باقي مانده ظرف 60 روز، به دنبال تفاهمات سياسي با سولانا.

89. 1386/4/20 برابر با 11/7/2007: شروع مذاكرات هيأت هاي ايران و آژانس براي تهيه مداليتي حل و فصل موضوعات باقي مانده. در اين خصوص، دو دور مذاكرات فشرده و كارشناسي در تهران و يك دور نيز در وين برگزار گرديد.

90. 1386/5/30 برابر با 21/8/2007: تفاهم ايران و آژانس براي حل و فصل شش موضوع باقي مانده طبق يك برنامه كاري: پلوتونيوم، سانتريفيوژهاي پي.يك و پي.دو، سند اورانيوم فلزي، منشأ آلودگي در يكي از تجهيزات يك دانشگاه فني، پلونيوم، معدن گچين. مداليتي حل و فصل مسائل باقي مانده ظرف 40 روز تهيه گرديد، در حالي كه بنابر تفاهمات اوليه 60 روز زمان براي تهيه آن پيش بيني شده بود.

91. 1386/6/8 برابر با 30/8/2007: اعلام بسته شدن موضوع پلوتونيوم در گزارش مديركل آژانس كه به اجلاس سپتامبر 2007 شوراي حكام نيز ارائه گرديد.

92. 1386/7/6 برابر با 28/9/2007: صدور بيانيه وزاري خارجه شش كشور در نيويورك و اتخاذ رهيافت دوسويه (مذاكرات، شوراي امنيت). در اين بيانيه از سولانا خواسته شد تا با دكتر لاريجاني گفتگو نمايد. شش كشور همچنين تصريح كردند كه: با توجه به اين واقعيت كه ايران الزامات قطعنامه‌هاي 1737 و 1747 شوراي امنيت سازمان ملل، از جمله تعليق فعاليت‌هاي بازفرآوري و غني‌سازي خود را رعايت نكرده است، براي نهايي‌كردن متني به عنوان قطعنامه سوم شوراي امنيت سازمان ملل تحت ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد با قصد به رأي گذاشتن آن در شوراي امنيت به توافق رسيده‌اند، مگر آنكه گزارش‌هاي ماه نوامبر دكتر سولانا و دكتر البرادعي (متعاقب حل و فصل مسائل باقي مانده برابر برنامه كاري) دستاورد مثبتي از اقدامات‌شان را نشان دهد.

93. 1386/7/29 برابر با 21/10/2007: پذيرش استعفاي دكتر لاريجاني توسط رئيس جمهور و انتصاب دكتر سعيد جليلي به عنوان دبير شورايعالي امنيت ملي.

94. 1386/8/1 برابر با 23/10/2007: مذاكرات هيأت جمهوري اسلامي ايران با سولانا در رم. در اين مذاكرات دكتر لاريجاني و دكتر جليلي در راس هيأت ايراني قرار داشتند. سولانا درخصوص نتايج مذاكرات گفت: مذاكرات سازنده بود و دور بعدي نيز در اوايل آذرماه (اواخر نوامبر) برگزار خواهد شد. دكتر لاريجاني نيز اظهار داشت: مذاكرات درباره همكاري ايران با آژانس بين المللي انرژي اتمي بود و در بخش آخر گفتگوها نيز نظريات جديد و سازنده اي مطرح شدند كه مي تواند باعث پيشرفت هاي ديگري شوند. دكتر جليلي نيز با بيان اينكه فرصت هاي واقعي براي گسترش همكاري ها وجود دارد، گفت: مذاكره و همكاري، رويكرد اساسي ماست. موضوعاتي كه امروز به عنوان چالش بين ايران و اتحاديه اروپا مطرح مي شوند اين قابليت را دارند كه نه تنها چالش نباشند، بلكه با برطرف كردن سوءتفاهم ها به موضوعي براي همكاري تبديل شوند.

95. 1386/8/24 برابر با 15/11/2007: اعلام بسته شدن دو موضوع سانتريفيوژهاي پي.يك و پي.دو و سند اورانيوم فلزي در گزارش مديركل آژانس كه به اجلاس نوامبر 2007 شوراي حكام ارائه گرديد.

96. 1386/8/27 برابر با 18/11/2007: نامه وزير امور خارجه به همتايان خود و مقامات سازمان ملل پس از پيشرفت هاي حاصله در حل و فصل موضوعات باقي مانده. به دنبال بسته شدن سه موضوع از شش موضوع باقي مانده، وزير امور خارجه طي نامه اي به همتايان خود در سراسر جهان و همچنين مقامات سازمان ملل (دبيركل و روساي شوراي امنيت و مجمع عمومي) آخرين تحولات را براي آنان تشريح نمود. در اين نامه آمده است كه ضروري است شوراي امنيت بر وظايف اصلي و اساسي خود متمركز شده و ضمن پايان بخشيدن به رسيدگي غيرقانوني به موضوع هسته اي ايران،‌ اجازه دهد كه آژانس بين المللي انرژي اتمي در فضايي عادي، آرام و به دور از تنش ها و انگيزه هاي سياسي و از جمله بدون توجه به گمانه زني هاي سياسي و مغرضانه عده معدودي كه بطلان و بي اعتباري اظهارات آن ها بارها به اثبات رسيده است، به كار خود ادامه دهد.

97. 1386/9/9 برابر با 30/11/2007: مذاكرات دبير جديد شورايعالي امنيت ملي با سولانا در لندن. دكتر جليلي پس از مذاكرات، گفت: گفتگوهاي مفصل و طولاني با سولانا داشتيم. اين مذاكرات بر مبناي رويكرد ماست كه در كنار آژانس از هرگونه همكاري و مذاكره سازنده استقبال مي كنيم. ما به يك چارچوب براي مذاكرات و حل اختلافات نياز داريم و فكر مي كنيم NPT و آژانس بهترين چارچوب هستند. دكتر جليلي همچنين از طرح ايده همكاري هاي مشترك در زمينه هاي دمكراسي، امنيت، انرژي و اقتصاد و همچنين ايده هاي هسته اي در مذاكره با سولانا خبر داد و گفت: در بحث هسته اي، پيشنهاد ايران در سه محور همكاري هاي مشترك براي خلع سلاح، مقابله با اشاعه سلاح هاي هسته اي و استفاده صلح آميز از انرژي هسته اي ارائه گرديد. وي، تاكيد كرد كه سه اصل دفاع از حقوق ملت ايران به عنوان عضو NPT، انجام تكاليف در چارچوب NPT و همكاري در چارچوب موضوعاتي كه مي تواند در اين بحث مورد استفاده قرار گيرد، مورد تأكيد قرار گرفت. دكتر جليلي همچنين در واكنش به اظهارات سولانا كه مذاكرات را نااميد كننده خوانده بود، گفت: اين كه ما از حقوق ملت ايران دفاع مي كنيم و اين موضوع باعث نااميدي ديگران مي شود، تقصير ما نيست.

98. 1386/9/12 برابر با 3/12/2007: انتشار گزارش شوراي اطلاعات ملي امريكا در مورد برنامه هسته اي ايران و اقرار به اينكه ايران برنامه نظامي هسته اي ندارد. شوراي اطلاعات ملي آمريكا، درچارچوب برآوردهاي اطلاعات ملي، گزارشي را تحت عنوان «ايران: نيات هسته اي و توانمندي ها» در نوامبر 2007 (آذرماه 1386) تهيه كرد. اين گزارش كه در مورخ 12 آذرماه 1386 در دسترس رسانه ها قرار گرفت، اعتراف مي كند كه ايران داراي برنامه هسته اي نظامي جاري نمي باشد. اين در حالي بود كه تا پيش از اين، آمريكا با ارائه اسناد ساختگي اينگونه جلوه مي داد كه ايران با شتاب به سمت كسب سلاح هسته اي در حال پيشروي است. سياست ايستادگي و اعمال حقوق يكي از مهمترين دلائل انتشار اين گزارش ارزيابي مي شود. سياستي كه دولت نهم تحت هدايت و تدبير مقام معظم رهبري، حمايت و خواسته ملت شريف و ايستادگي و مقاومت خود درخصوص كوتاه نيامدن از حقوق هسته اي كشور اتخاذ كرده است، سياستي درست بوده است. عمل به تعهدات،‌ استيفا و اعمال حقوق، كوتاه نيامدن دربرابر زياده گويي هاي چند كشور معدود، سياستي است كه جواب داده است. اين سياست، علاوه بر اينكه سبب شده ايران چرخه سوخت هسته اي را تكميل نمايد، از طرف ديگر با خويشتن داري سبب شده است كه ماهيت صلح آميز برنامه هسته اي آن بر جهان آشكار شود. از آژانس گرفته تا امريكا كه مهمترين مخالف برنامه هسته اي ايران است، اذعان مي كنند كه برنامه هسته اي ايران هيچ انحرافي ندارد. اين گزارش، تير خلاص به كساني بود كه با بهانه دروغ سلاح هسته‌اي، چند سال فضاي دنيا را پر از تهديد و دروغ كردند.

99. 1386/9/13 برابر با 4/12/2007: انتشار بيانيه مديركل آژانس درخصوص گزارش اطلاعاتي آمريكا و تاكيد بر غير نظامي بودن برنامه هسته اي ايران. آقاي البرادعي با انتشار بيانيه اي، اعلام كرد: گزارش اطلاعاتي امريكا با اظهارات آژانس ظرف چند سال گذشته در اين خصوص كه آژانس هيچ سند قطعي درخصوص برنامه سلاح هسته اي يا تأسيسات اظهار نشده هسته اي در ايران ندارد، سازگاري دارد.

100. 1386/10/21 برابر با 11/1/2008: سفر دو روزه آقاي البرادعي به ايران و ديدار با مقام معظم رهبري و مقامات ارشد نظام و تفاهم در تسريع حل و فصل ساير موضوعات باقي مانده. در اين ديدارها، پيشرفت اجراي برنامه كاري براي حل و فصل موضوعات باقي مانده مورد توجه قرار گرفت و دو طرف موافقت كردند كه برنامه كاري (سه موضوع باقي مانده) ظرف يك ماه اجراء شود. ايران، همچنين اطلاعاتي را درخصوص فعاليت هاي تحقيق و توسعه پيرامون نسل جديدي از سانتريفيوژها به تيم آژانس ارائه نمود.

101. 1386/11/9 برابر با 29/1/2008: ارسال كامل سوخت اتمي نيروگاه بوشهر. راه اندازي نيروگاه اتمي بوشهر، بارها به دليل فشارهاي سياسي آمريكا و برخي كشورهاي غربي به تأخير افتاد. با شروع بحران در موضوع هسته اي ايران با نيات سياسي چند كشور، تحقق اين هدف در هاله اي از ابهام فرو رفت و موج جديدي از فشارها بر روسيه وارد شد. با اتخاذ سياست هاي درست كه نتايج آن چيزي جز اثبات صلح آميز بودن برنامه هسته اي ايران بر همگان نبود، مباني اقدامات سياسي اين كشورها براي اعمال فشار بر ايران فروريخت. روسيه، بالاخره تصميم به حمل سوخت هسته اي به نيروگاه بوشهر و راه‌اندازي آن گرفت. حمل سوخت بوشهر در تاريخ 9 بهمن ماه 1386 كامل شد و بنابر اعلام مقامات روسي و مقامات سازمان انرژي اتمي كشورمان، اين نيروگاه در مهر 1387 راه اندازي خواهد شد و خواهد توانست برق هسته اي وارد مدار برق كشور نمايد. از اين رو، كشورمان سي و يكمين كشوري خواهد بود كه به توليد برق هسته اي مي پردازد.

اين تحول بسيار عمده اي به شمار مي رود و حاوي پيام هاي متعددي است: برنامه هسته اي ايران صلح آميز است و هيچ جاي نگراني از آن وجود ندارد. هدف ايران از پيگيري برنامه هسته اي، توليد برق هسته اي است. امريكا و يكي دو كشور غربي در اعمال فشار بر ايران و پيگيري اهداف خود با موانع جدي روبرو هستند. اين دستاورد جز با ايستادگي و مقاومت منطقي و اتخاذ سياست هاي صحيح دولت نهم محقق نمي شد.

102. 1386/12/3 برابر با 22/2/2008: انتشار گزارش البرادعي و مختومه نمودن كليه موضوعات باقي مانده و اثبات حقانيت ملت ايران و پيروزي و دستاورد بزرگ آن: در اين گزارش، بسته شدن سه موضوع منشأ آلودگي در يكي از تجهيزات يك دانشگاه فني، پلونيوم، معدن گچين و در واقع، بسته شدن شش موضوع باقي مانده طبق برنامه كاري، در گزارش مديركل آژانس كه به اجلاس مارس 2008 شوراي حكام نيز ارائه گرديد، اعلام شد. طبق برنامه كاري، حل و فصل شش موضوع باقي مانده به 18 ماه زمان نياز داشت، در حالي كه براساس حسن نيت ايران در عرض 6 ماه تمامي اين موضوعات حل و فصل شدند.

103. 1386/12/4 برابر با 23/2/2008: ارسال پيام رئيس جمهور به مقام معظم رهبري به مناسبت اثبات حقانيت ايران در موضوع هسته اي. در اين پيام، آمده است: پيروزي تاريخي ملت شريف ايران در بزرگترين رويارويي سياسي با قدرت‌هاي سلطه‌گر پس از پيروزي انقلاب اسلامي در موضوع مهم هسته‌اي را به حضرتعالي، ملت انقلابي و شجاع و حضرت ولي عصر(عج) تبريك و تهنيت عرض مي‌نمايم. مستحضريد كه اين پيروزي مرهون همدلي و ايستادگي ملت مؤمن، فداكار و تمدن‌ساز ايران تحت ارشادات جنابعالي و عنايات خاصه امام زمان (عج) است. اينجانب صميمانه از هدايت‌ها و حمايت‌هاي حضرتعالي، ‌تلاش بي‌وقفه دانشمندان و متخصصين، مجاهدت گسترده دست‌اندركاران ديپلماسي، فداكاري مجموعه خادمين ملت در دولت جمهوري اسلامي و هوشمندي، اعتماد به نفس و مقاومت قهرمانانه ملت بزرگ ايران سپاسگزارم.

104. 1386/12/5 برابر با 24/2/2008: پيام رئيس جمهور به ملت شريف ايران به مناسبت اثبات حقانيت ايران در موضوع هسته اي. در اين پيام، آمده است: اينك كه در نتيجه الطاف خداوندي و عنايات حضرت بقيه الله (عج) و صبر و استقامت رهبري، ملت و دولت خدمتگزار، يكبار ديگر حقانيت شما مردم آگاه و با فضيلت در عرصه بين الملل و در منظر جهانيان به اثبات رسيده است، اين پيروزي بزرگ را به يكايك مردان و زنان ايران سرافراز صميمانه تهنيت مي گويم. ايستادگي شما مردم عزيز، موجب شد تا دولت از نخستين روزهاي مسئوليت خود عزم خويش را براي اصلاح امور و اتخاذ سياست دفاع از حقوق حقه كشور جزم نموده و با تمام قدرت در عرصه ملي و جهاني از همه ظرفيت ها براي احقاق حق مسلم استفاده از انرژي هسته اي بهره جسته و نهايتا به لطف خداي بزرگ، حقانيت ملت را در عالي ترين مرجع تخصصي جهاني يعني آژانس بين المللي انرژي اتمي به اثبات برساند. شما درحالي حقانيت خود را در دنيا به اثبات رسانده ايد كه دشمنان شما كه دشمنان خدا و انسانند از هيچ ترفند و حيله اي و از هيچ ابزار و وسيله اي براي ممانعت از پيروزي شما دريغ نكرده اند. آنها حتي با زور و تهديد و با سوء استفاده از نهاد مظلومي چون سازمان ملل و بر مبناي جايگاه غاصبانه در شوراي امنيت، با انكار آفتاب حقيقت ملت مظلوم ما را به انحراف متهم كرده و از امكاني كه قاعدتاً بايد منافع و امنيت همه ملت ها را پشتيبان باشد، عاملي براي محكوميت و محروميت مردم ايران ساختند. اما اكنون كه نهاد قانوني آژانس بين المللي انرژي اتمي، به سلامت راه ملت ايران در دستيابي به انرژي هسته اي توسط فرزندان افتخار آفرينش به تمام و كمال شهادت داده است، زورگويان فريبكار در برابر افكار ملت ها و نخبگان جهان چه پاسخي خواهند داشت؟

105. 1386/12/7 برابر با 26/2/2008: فرمايشات مقام معظم رهبري در جمع اعضاي مجلس خبرگان. مقام معظم رهبري در ديدار اعضاي مجلس خبرگان با معظم له، فرمودند:... يك نمونه از پيشرفت هاي نظام اسلامي، مسئله هسته اي است كه ملت ايران در اين موضوع، حقاً و انصافاً به يك موفقيت بزرگ و پيشرفت چشمگير دست يافته است. همان كساني كه مي گفتند بايد فعاليت هسته اي ايران برچيده شود، اكنون مي گويند ما حاضر به قبول پيشرفت هاي شما هستيم، به شرط آنكه براي مدت محدودي ادامه پيدا نكند كه اين مسئله، پيشرفت بزرگي است كه جز با استقامت به دست نمي آمد. نقش شخص رئيس جمهور و ايستادگي وي در پيشرفت موضوع هسته اي بسيار بارز است. در كنار ايستادگي ملت، مجلس هفتم نيز برخلاف تلاش عده اي در دوره قبل، واقعاً در موضوع هسته اي ايستادگي و پافشاري كرد. من از قشرهاي مختلف مردم، مراجع محترم، روحانيت معظم و مسئولان در بخش هاي مختلف به ويژه دولت و مجلس به دليل اتخاذ مواضع صريح در موضوع هسته اي قدرداني مي كنم.‌

106. 1386/12/7 برابر با 26/2/2008: نامه وزير امور خارجه به همتايان و مقامات سازمان ملل پس از بسته شدن موضوعات باقي مانده. وزير امور خارجه پس از اعلام بسته شدن شش موضوع باقي مانده طبق برنامه كاري، طي ارسال نامه اي به همتايان خود در كشورهاي عضو شوراي حكام و شوراي امنيت و همچنين مقامات سازمان ملل، آخرين تحولات و غيرقانوني بودن ارسال موضوع هسته اي به شوراي امنيت را تشريح نمود. در اين نامه همچنين آمده است كه با توجه به اين حقايق، انتظار جامعه بين المللي آن است كه كشورهايي كه با اقدامات سياسي و تبليغي خود سعي كردند نهادهاي بين المللي را با ارائه ادعاها و اتهامات بي اساس در خصوص برنامه هسته اي صلح آميز جمهوري اسلامي ايران منحرف نمايند، درصدد جبران اشتباهات خود برآيند.

107. 1386/12/13 برابر با 3/3/2008: تصويب قطعنامه 1803 شوراي امنيت عليه فعاليت هاي صلح آميز هسته اي ايران، ذيل ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد. اندونزي به اين قطعنامه راي ممتنع داد.

108. 1386/12/13 برابر با 3/3/2008: صدور بيانيه شش كشور پس از قطعنامه 1803 و تاكيد بر رهيافت دوسويه. شش كشور پس از تصويب قطعنامه 1803، بيانيه اي را نيز صادر كردند كه در آن از ايران خواستند به الزامات شوراي حكام و شوراي امنيت و تعليق پايبند باشد. شش كشور بر تعهد خود به رهيافت دوسويه تأكيد كردند و بسته 6 ژوئن 2006 و آمادگي براي توسعه بيشتر آن را مورد تأييد مجدد قرار دادند. اين كشورها همچنين از خاوير سولانا خواستند با دكتر جليلي ديدار نمايد.

109. 1387/1/6 برابر با 25/3/2008: ارسال نامه 20 صفحه اي وزير امور خارجه به دبيركل سازمان ملل درخصوص ايرادات حقوقي قطعنامه هاي شوراي امنيت و خسارات وارده به ايران (و ارسال رونوشت به رؤساي مجمع عمومي و شوراي امنيت و مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي). در اين نامه، به ايرادات حقوقي اقدامات و قطعنامه هاي شوراي امنيت و همچنين خسارات وارده به ايران در زمينه هسته‌اي در اثر اقدامات 4 كشور آمريكا، انگليس، فرانسه و آلمان به تفصيل پرداخته شده و بر مسئوليت بين المللي اين كشورها درقبال اقدامات خود و خسارات وارده و همچنين حق دولت و ملت ايران براي پيگيري حقوقي اين موضوع، تصريح شده است.

110. 1387/1/25 برابر با 13/4/2008: ‌اعلام خبر تدوين بسته پيشنهادي ايران توسط وزير امور خارجه. وزير امور خارجه كشورمان اعلام كرد كه منطقه و محيط بين‌المللي با مشكلات فراواني در زمينه‌هاي سياسي، اقتصادي و فرهنگي مواجه است كه در اين راستا ايران در تلاش است با تكيه بر همگرايي، بسته‌ پيشنهادي را تدوين كند كه براي حل مشكلات منطقه‌اي و بين‌المللي در گفت‌وگو و مذاكره به طرف‌ها ارايه نمايد.

111. 1387/2/13 برابر با 2/5/2008: برگزاري نشست وزراي خارجه شش كشور در لندن و تصميم به ارائه بسته جديدي به ج.ا.ايران. وزراي امور خارجه شش كشور با برگزاري نشستي در لندن توافق كردند كه به اصطلاح بسته 6 ژوئن 2006 را غني كرده و بر اين مبنا، بسته جديدي را به ج.ا.ايران ارائه نمايند. مقامات امريكايي همزمان اظهار كردند كه اين اقدام با هدف تشويق ايران به رها كردن غني سازي صورت مي گيرد.

112. 1387/2/24 برابر با 13/5/2008: اعلام خبر تكميل بسته پيشنهادي ايران براي حل چالش هاي جهان توسط رئيس جمهور. رئيس جمهور در يك كنفرانس مطبوعاتي اعلام كرد: ما يك بسته پيشنهادي براي گفت و گوهاي همه جانبه داريم كه آن را به مقامات جهاني و ديگران ارايه خواهيم كرد. فكر مي‌كنيم امروز ديگر فقط بحث هسته‌اي راهگشا نيست، بلكه بايد ديگر مسايل جهاني از جمله خلع سلاح جهاني، امنيت جهاني، اقتصاد جهاني، بحران فرهنگ در جهان، بحران مناسبات سياسي در جهان، بحران اشغالگري، بحران تجاوز، بحران قاچاق مواد مخدر، بحران تروريسم يك جا مورد بحث و بررسي قرار گيرد. اگر كساني خود را دلسوز بشريت مي دانند، بايد بيايند تا روي اين مسائل گفت و گو كنيم و ما براي اين مسايل راه حل داريم. صريحاً اعلام مي‌كنم كه برخي از قدرتهاي بزرگ كه مدعي حكومت در جهان هستند هيچ راه حلي براي چالش‌هاي اصلي امروز جهان ندارند، اما ملت ايران راه‌حلي انساني و عادلانه دارد كه همه ملت‌ها در آن از حقوق يكسان بهره برده و عادلانه از آن استفاده مي كنند.

113. 24/2/1387 برابر 13/5/2008: تحويل بسته پيشنهادي كشورمان به مقامات كشورها. در اين روز، بسته پيشنهادي كشورمان به دبيركل سازمان ملل متحد، رئيس شوراي امنيت، مديركل آژانس بين المللي انرژي اتمي، وزير امور خارجه سوئيس (به خاطر نقش فعال اين كشور و تعاملات فيمابين)، سولانا (جهت ارائه به سه كشور اروپائي)، روسيه و چين گرديد. در اين بسته، به موارد زير اشاره شده است:

- موضوعات سياسي و امنيتي: دفاع از حقوق و كرامت انسان ها و احترام به فرهنگ ملت ها، گفتگو درباره تقويت، ثبات و تحكيم صلح عادلانه و پيشرفت مردم سالاري در جهان و منطقه بر مبناي احترام به حقوق ملت ها و منافع ملي آنها، كمك به حاكميت ملي كشورها بر مبناي روش هاي مردم سالارانه، جلوگيري از خشونت و نظامي گري، جلوگيري از تروريسم و عوامل ايجاد كننده و تقويت كننده آن، مبارزه با تهديدهاي مشترك امنيتي و گفتگو براي تحقق همكاري دسته جمعي جهت مبارزه با عوامل ايجاد كننده و تقويت كننده تهديدهاي امنيتي شامل تروريسم، مواد مخدر، مهاجرت هاي غير قانوني، جرائم سازمان يافته.

- موضوعات اقتصادي: همكاري در زمينه تأمين انرژي و امنيت آن در سه عرصه توليد، عرضه و انتقال و مصرف، همكاري در زمينه تجارت و سرمايه گذاري، كمك عمومي به رفع فقر از كشورهاي ضعيف و تلاش براي كاهش فقر و فاصله طبقاتي، كاهش آسيب هاي ناشي از نوسانات شديد قيمت ها و باز تنظيم مناسبات پولي و مالي جهان براي حمايت از كشورهاي جهان.

- موضوع هسته اي: ايران آماده است در يك نگرش جامع و به عنوان عضوي فعال و مؤثر از NPT و آژانس، موضوعات زير را در دستور كار قرار دهد: حصول اطمينان بيشتر از عدم انحراف فعاليت هاي هسته اي كشورها، ايجاد كنسرسيوم غني سازي و توليد سوخت هسته اي در نقاط مختلف دنيا از جمله ايران، همكاري مشترك براي دستيابي و بهره گيري از فناوري صلح آميز هسته اي و تسهيل بهره مندي عموم كشورها از آن، تحقق خلع سلاح هسته اي و تعيين كميته اي براي پيگيري اين موضوع، تقويت نظارت آژانس بر فعاليت هاي هسته اي كشورها، همكاريهاي مشترك در ايمني و حفاظت فيزيكي هسته اي، تلاش در تشويق كشورها در اعمال كنترل صادرات تجهيزات و مواد هسته اي.

114. 1387/3/16 برابر با 5/6/2008: درخواست پارلمان اروپا در قطعنامه خود مبني بر بازگشت موضوع هسته اي ايران از شوراي امنيت به آژانس. پارلمان اروپا در اين قطعنامه كه در مورد گزارش سال 2006 سياست خارجي و امنيتي مشترك صادر شد، به موضوع هسته اي ايران نيز اشاره و اذعان داشت: از همه اعضاي شوراي امنيت مي خواهد موضوع هسته اي ايران را به آژانس بين المللي انرژي اتمي برگردانند و مذاكرات بدون پيش شرط را آغاز كنند.

115. 1387/3/25 برابر با 14/6/2008: تحويل بسته جديد شش كشور و نامه آنان به وزير امور خارجه كشورمان در تهران. سولانا به همراه مديران سياسي پنج كشور، بسته جديد شش كشور را به عنوان مبنايي براي از سرگيري مذاكرات با ايران به وزير امور خارجه كشورمان تحويل داد. سولانا و هيأت همراه، همچنين ملاقاتي با دبير شورايعالي امنيت ملي انجام دادند. شش كشور عليرغم اينكه خواستند وانمود كنند بسته جديد آنان با بسته هاي قبلي تفاوت ماهوي دارد، اما مجدداً در بسته خود انجام هرگونه مذاكره را منوط به انجام تعليق از سوي ايران كردند. از طرف ديگر، سولانا در مورد بسته پيشنهادي ايران گفت كه اين بسته سرفصل هاي متنوعي دارد و دو بسته با هم اشتراكاتي دارند. مقامات ايراني نيز گفتند با تكيه بر اشتراكات و نه افتراقات، مي توان گفتگوهاي فراگيري را در زمينه هاي مختلف آغاز نمود.

116. 1387/4/14 برابر با 4/7/2008: پاسخ جمهوري اسلامي ايران به نامه وزراي امور خارجه شش كشور. وزير امور خارجه، طي نامه اي خطاب به وزراي امور خارجه شش كشور و سولانا، پاسخ جمهوري اسلامي ايران به نامه وزراي امور خارجه شش كشور و سولانا را ارائه نمود. در اين نامه، بر آمادگي ايران جهت انجام مذاكرات بر مبناي اشتراكات دو بسته تاكيد شده است. اين پاسخ، توسط سفراي جمهوري اسلامي ايران تحويل گيرندگان آن گرديد. دكتر جليلي، دبير شورايعالي امنيت ملي نيز در همين روز با سولانا به صورت تلفني گفتگو كرد و به تشريح رويكرد جمهوري اسلامي ايران به مذاكرات و همچنين پاسخ آن به نامه شش كشور و سولانا پرداخت. در اين تماس تلفني، طرفين توافق كردند كه به مذاكرات خود در اواخر تيرماه ادامه دهند.

117. 1387/4/29 برابر با 19 ژوئيه 2008: مذاكرات دكتر جليلي با سولانا. به دنبال ديپلماسي بسته ها و پاسخ جمهوري اسلامي ايران به نامه وزراي خارجه شش كشور و سولانا، دكتر جليلي و سولانا مذاكرات خود را در ژنو آغاز كردند. در اين مذاكرات نمايندگان شش كشور چين، روسيه، آلمان، انگليس، فرانسه و آمريكا نيز حضور داشتند. از طرف آمريكا ويليام برنز، معاون سياسي وزارت خارجه اين كشور در مذاكرات شركت كرد. در طول مذاكرات هسته اي در 5 سال گذشته، اين اولين بار بود كه امريكا در مذاكرات هسته اي حضور يافت. اين كشور رسماً اعلام كرده بود كه فقط درصورت تعليق فعاليت هاي غني سازي اورانيوم توسط ايران، در مذاكرات حاضر خواهد شد. از اين رو، بسياري از رسانه هاي غربي اين اقدام امريكا را نشانه عقب نشيني دربرابر ايران تفسير كردند. دكتر جليلي، مذاكرات را سازنده و رو به جلو توصيف كرد و گفت: مهم اينست كه مذاكرات سازنده اي داشته باشيم كه در برگيرنده ديدگاهها و نگراني هاي مشترك باشد. مدل ايران مبتني بر 1+6 مي تواند راهگشاي حل مشكلات منطقه اي و جهاني باشد. اين مذاكرات ادامه مي يابد. نگاه ما به ادامه مذاكرات و ساختار و نحوه و شكل آن، نگاه اساسي است كه مي تواند در شكل قوي و محكم اد امه يابد. وي همچنين اظهار داشت: يك non paper از سوي شش كشور ارائه شده بود، يك non paper هم ما ارائه كرديم كه اين دو نقاط مشتركي دارند كه البته برخي تفاوت ديدگاهها هم وجود دارد. قرار شد در ادامه گفتگوها درباره نقاط مشترك و متفاوت، بيشتر با هم گفتگو كنيم. ما در مذاكرات با رويكرد مثبت وارد شديم. ما معتقديم براي نگراني هاي مشترك بايد همكاري هاي مشترك براساس تعهدات دسته جمعي داشته باشيم. سولانا نيز اين مذاكرات را سازنده خواند و اظهار داشت: مذاكرات امروز سازنده و عميق بود. ما منتظر هستيم كه تهران به پيشنهادهاي ما درباره برنامه هسته اي خود پاسخ دهد. وي، همچنين گفت: دو طرف توافق كردند كه طي دو هفته آينده گفتگوهايي از طريق تلفن يا ديدار با يكديگر انجام دهند.

118. وضعيت جمهوري اسلامي ايران درخصوص اسناد مرتبط با آژانس بين المللي انرژي اتمي

- 1337 برابر با 1958: عضويت در آژانس بين المللي انرژي اتمي و پذيرش اساسنامه آژانس.

- 1347/4/11 برابر با 1/7/1968: امضاي معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي (NPT).

- 1348/11/13 برابر با 2/2/1970: تصويب و اجراي معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي (NPT).

- 1352/3/29 برابر با 19/6/1973: امضاي موافقت نامه جامع پادمان.

- 1353/2/25 برابر با 15/5/1974: تصويب و اجراي موافقت نامه جامع پادمان.

- 1382/9/27 برابر با 18/12/2003: امضاي پروتكل الحاقي و اجراي داوطلبانه آن براي بيش از دو سال

خبر مرتبط:

گاه شمار تحليلي تحولات هسته‌اي/1
سه شنبه 1 مرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 181]