واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: با ساخت هتل اسكول از خروج ارز جلوگيري كنيد
سرمايهاصغر ژيان دربندي* : مشكل صنعت هتلداري ايران استفاده نكردن از متخصصان است كه برنامه ريزي ها غيركارشناسي صورت مي گيرد و تا زماني كه از متخصصان اين صنعت استفاده نشود، تمام كارها در حد شعارهاي مديران گردشگري كشور باقي مي ماند. هنوز تا رسيدن به مقصود راه درازي در پيش داريم. برنامه ريزي ها اغلب به جاي تشويق مردم به سرمايه گذاري دور و دلسرد كردن سرمايه گذاران در اين صنعت است. عدم صدور مجوز و دخيل بودن برخي مسائل در اعطاي مجوزها، مشكلات دريافت وام براي ساخت هتل و برنامه غيركارشناسي استانداردسازي هتل ها و نواقص زيادي كه در تدوين استانداردسازي مشاهده مي شود همچنين نديده گرفتن نكات مهم و ضروري زيادي براي استانداردسازي و فشار آوردن هاي غيركارشناسي به جاي تشويق براي استانداردسازي هتل هاي قديم و جديد و آموزش نيروي تطبيق با استانداردسازي كه از سوي افراد غيركارشناس آموزش داده شده، تعيين غيركارشناسي نرخ گذاري هتل ها و حمايت نكردن ازسرمايه گذاران اين صنعت از مشكلات صنعت هتلداري و گردشگري است.
پروژه هاي ناتمام هتل هايي كه بيش از دو سال است منتظر دريافت وام هستند، با محاسباتي كه اين سرمايه گذاران كرده بودند و تورم ايجاد شده طي دو سال، هرگز نمي توانند ساختمان هتل را تمام كنند چه رسد به تجهيزكردن آن. سرمايه اين سرمايه گذاران با ساختمان هاي نيمه تمام بلاتكليف مانده است؛ نه مي توانند ساختمان را به فروش برسانند و نه مي توانند هتل را به بهره برداري برسانند. اگر اين افراد كه منتظر وام هستند سرمايه خود را در كار ديگري به كار مي انداختند، شايد سود بيشتري نصيب شان مي شد. آيا اين سرمايه گذاران كه زيان هاي هنگفت مادي و معنوي از اين بابت تحمل كرده اند، مي توانند مشوق سرمايه گذاري در اين صنعت باشند؟ اين چند سال كه به عمر اين سرمايه گذاران اضافه شده و براي فعاليت انرژي كمتري دارند، آيا قابل برگشت است؟ آيا بعد از چند سال، سرمايه بلاتكليف توجيه اقتصادي دارد؟ سال هاست كه به دليل نرسيدن وام پروژه هايي كه به عنوان مشاور آنان هستم، نيمه تمام رها شده است. معاونت سرمايه گذاري سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري بايد براي تشويق سرمايه گذاران براي صدور مجوز بدون فوت وقت عمل كند و همچنين پيگيري كارهاي سرمايه گذار با شهرداري ها، سازمان ها، ادارات آب ، برق، گاز، سازمان ها و ارگان هاي مرتبط، بانك ها را به شكلي تسريع بخشد. هرگز نبايد سرمايه گذاران با ادارات مرتبط درگير شوند و بايد هر گونه مشكلي از سر راه آنها برداشته شود تا سرمايه گذار با خيالي آسوده و با اتكا و تضمين به همكاري هاي سازمان گردشگري اقدام به سرمايه گذاري كند. ولي متاسفانه شركت توسعه گردشگري كشور به رغم نامش، بزرگ ترين مانع در راه سرمايه گذاري است. آنها نه خودشان كاري مي كنند، نه براي صدور مجوز تسهيلاتي قائل مي شوند و برنامه ريزي ها توسط افراد غيركارشناس صورت مي گيرد. هنوز كاروانسراي 450 سال پيش مورچه خورت 40 كيلومتري اصفهان كه در سال 1383 با هزينه هاي هنگفت شركت سرمايه گذاري تجهيز و آماده افتتاح بود بازگشايي نشده است. اين سرمايه ملي سال هاست كه دارد از بين مي رود و از بين رفته است و قطعاً تجهيزات آن غير قابل استفاده شده است. (به غير از هزينه نگهداري اين هتل كه تاكنون پرداخت شده و مي شود.) آنچه در حال بهره برداري و سودآور است، تصميم به فروش مي گيرند از جمله هتل هاي لاله تهران، يزد، سرعين و مجتمع آب درماني سبلان در سرعين و قبلاً هتل لاله كيش كه مالكيت آنها از آن شركت توسعه گردشگري بوده و به گفته مسوولان اخيراً با120 ميليارد فروخته شده كه به اعتقاد من اين هتل ها فروخته نشده است- معلوم نيست چرا در نشريات عنوان مي كنند كه فروخته شده است- چرا كه شركت توسعه، مالكيت 73 درصدي آنها را داراست. آيا سرمايه گذاري هنگفت براي ساخت هتل در چابهار مهم تر است يا كاروانسراي مورچه خورت كه با آن هزينه هاي سنگين نيمه كاره رها شده است، اين سرمايه گذاري هاي ملي كه بدون مطالعه و كارشناسي انجام مي شود، زيان هاي جبران ناپذيري به صنعت هتلداري كشور وارد مي كند. چه كسي پاسخگوي اين اتفاقات است؟ آيا از زمان افتتاح هتل لاله چابهار تاكنون مي توانند با اعداد و ارقام واقعي بگويند ساخت اين هتل توجيه اقتصادي داشته يا نداشته است؟ وقتي كارها به صورت غيرتخصصي انجام مي شود، شاهد آن هستيم كه شركت توسعه گردشگري نرم افزار هتلداري با تمام قابليت هاي ارزشمند و گزارشات مفيد و لازم را با نرم افزاري كه ابداً نمي تواند پاسخگوي نياز هاي مالي اداري و كنترلي هتل لاله باشد، تعويض مي كند. براساس كدام كارشناسي اين هزينه سنگين و سرسام آور به هتل لاله تحميل شده است؟ هنوز چند ماهي از گفته مديرعامل توسعه گردشگري نگذشته است كه اعلام كردند: «با150 ميليارد تومان هزينه، ساخت صد هتل سه تا چهار ستاره در سراسر كشور آغاز شد.» كاملاً مشخص است شركت توسعه گردشگري بدون اينكه با متخصصان صنعت هتلداري مشورت كند، كارهايي را صورت مي دهد كه به ضرر صنعت گردشگري است. اي كاش نام كارشناسان، متخصصان يا مشاوران صنعت هتلداري را كه با شركت توسعه سرمايه گذاري همكاري مي كردند، اعلام مي شد كه كارشناسي آنها بر اساس چه محاسباتي صورت گرفته؛ همانطوري كه در طرح ساخت هتل هايي كه ماه ها پيش ارائه كردند، مناطقي انتخاب شده كه توجيه اقتصادي ندارند مثل اردبيل ساخت يك هتل پنج ستاره با هزينه اي ميلياردي يا هزينه اي كه براي ساخت هتل در چابهار شده است. اگر براي رونق و توسعه صنعت گردشگري برنامه كارشناسانه اي داشتند، قبل از ساخت 100 هتل براي ساخت يك هتل اسكول اقدام مي كردند كه بتوانند براي حفظ اين سرمايه گذاري عظيم و ملي و اداره اين هتل ها افراد تحصيلكرده و متخصص در هتلداري را آموزش بدهند. اگر واقعاً هتل هاي لاله به مبلغ 120ميليارد به فروش رسيده است، حداقل از اين مبلغ 20 ميليارد آن را براي هتل اسكول هزينه كنند تا ضمن ايجاد درآمد و اشتغال، كمكي به صنعت هتلداري كشور شود و براي 100 هتلي كه بناست ساخته شود، نيروي متخصص داشته باشند. يا همين طور به جاي اين همه سرمايه گذاري هاي هنگفت كه براي قرارداد هاي آموزش هتلداري با خارج ازكشور امضا مي شود، بهتر نيست كه يك هتل اسكول در ايران بسازند كه به جاي خروج ارز از كشور باعث ورود ارز به كشور باشيم؟ اميد است كه با نظر كارشناسان هتلداري اقدام به ساخت هتل اسكول شود و نقشه را قبل از ساخت بررسي كنند تا از نظر دسترسي فضا هاي ضروري، نياز هاي اوليه برطرف شود. هتل اسكول بايد طوري ساخته شود كه از سالن ها به منظور هاي خاص بتوان استفاده كرد. اين هتل بايد ويژگي خاصي داشته باشد همچنين هتل اسكول مي تواند در زماني كه اتاق خالي دارد و دانشجويان از آن استفاده نمي كنند يا اينكه در تورهاي هتلي براي آشنايي با فرهنگ ها در سفر هستند، اتاق هاي خالي را به ميهمانان غيردانشجو واگذار و درآمد اضافه كسب كند. در هتل اسكول تمام كاركنان آن از آشپز، دربان، نظافتچي، خانه دار، لاندري، انباردار، قصاب، رزروشن، كشير و... همه از دانشجويان هستند كه نه تنها حقوقي دريافت نمي كنند بلكه پولي هم پرداخت مي كنند و مدير هتل نيز از دانشجويان هتلداري است. در هتل اسكول تمام كاركنان به صورت دوره اي در كليه بخش ها دور مي زنند و هر هفته مسووليت يك كار را دارند و هر هفته يكي از دانشجويان به عنوان مدير است. بايد تمام دانشجويان اين احساس را داشته باشند كه دستور از طرف مديريت هتل است. البته مديريت هتل در دست مديريت هتل اسكول است و تصميمات دانشجويي كه مدير شده ابتدا بايد مدير هتل اسكول در جريان كار قرار گيرد و در صورت موافقت اجرا شود. اين هتل اسكول ها نيز مجري تور هتلي در پايان تحصيلات خود خواهند بود. با ادامه روند كنوني صنعت گردشگري رونق نخواهد گرفت و به تبع آن بايد شاهد كم شدن سرمايه گذاري در اين صنعت باشيم. متاسفانه انتقاد براي بعضي تلخ است ولي انتقاد سازنده است. اگر با ديد مثبت و منطقي نگاه كنند عامل موفقيت است. *كارشناس هتلداري
دوشنبه 31 تير 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 161]