كارگري - چوب جادوي ساركوزي و قوانين كارگري

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: كارگري - چوب جادوي ساركوزي و قوانين كارگري
كارگري - چوب جادوي ساركوزي و قوانين كارگري

مريم جعفري:مردم فرانسه به‌قدري از اقدامات كاخ اليزه ناخرسند هستند كه مطرح شدن داستان معشوقه ساركوزي و ماجراي سومين ازدواج او با «كارلا بروني» خواننده و مانكن سابق ايتاليايي نيز نتوانست حواس آنان را براي مدتي از اوضاع فرانسه دور كند.

ساركوزي كه به خوبي از نارضايتي فرانسوي‏ها مطلع است، گفته كه به‌رغم تمامي موانع و مشكلات قول مي‏دهم به همه وعده‌هايم عمل كنم و اصلاحات در نظر گرفته شده همه جوانب را در بر مي‏گيرد. ولي با تمام وعده‌هاي ساركوزي، ضرب‌الاجل اتحاديه‌هاي تجاري و كارگران مبني بر رسيدن به توافقي به منظور حل مشكل قانون كار اين كشور بدون رسيدن به نتيجه منطقي پايان يافت. تحت اين مباحث قراردادهاي‏كاري بايد به گونه‏اي تنظيم شود كه از ايجاد مشاغل جديد حمايت كند. اين تفكر شرايط را براي كارگران اين كشور سهل‏تر مي‏كند و با تلاش بيشتر، شرايط آموزشي بهبود يافته حقوق كارمندان نيز افزايش مي‏يابد. در همين حال، «فرانسوا فيون» نخست‌وزير فرانسه، تنها دو مسئله جديد را در گفت‌وگوهاي بازار كارگري عنوان كرد؛ نخست عملكرد مالي و شفاف اتحاديه‌ها و ديگري نگراني در مورد تغيير ساعات كاري در اين كشور كه طرح اوليه آن توسط دولت سوسياليست در سال 2000 تا 2002 ميلادي ارائه شده بود. فيون معتقد است كه ساعات كاري براي پرداخت دستمزد بيشتر مسئله‏اي است كه بايد به تنهايي بررسي شود و تنها به شركت‏ها باز مي‏گردد. او در اين گفت‌وگوها گفت: احزاب و اتحاديه‌هاي كارگري تا پايان ماه مارس سال جاري فرصت دارند تا به توافقي جامع دست يابند. به نظر مي‏رسد، ماه‌هاي آينده بحث‏هاي بيشتري در مورد قوانين بازنشستگي مطرح شود. اصلاحات بازنشستگي در ماه نوامبر سال گذشته ميلادي، موجي از تظاهرات و اعتصاب‏ها را به‌دنبال داشت و كارگران راه‌آهن، گاز و ادارات برق فرانسه پس از 37 يا 40 سال كار به خيابان‏ها ريختند تا بتوانند شرايط بهتري را براي زمان پيري خود به‌وجود آورند. آنان اكنون خواهان اين هستند كه پس از 5/37 سال كار دائم، از تمامي قوانين و امتيازهاي بازنشستگي برخوردار شوند. از همين رو عده‏اي معتقدند كه اگر ساركوزي و مردانش نتوانند در چند روز آينده به توافقي كامل دست يابند، پاريس در اواخر ماه ژانويه بار ديگر با موجي از اعتصاب‏ها روبه‌رو خواهد شد.
با تمامي اين مسائل، اكنون اين پرسش ذهن عده‏ي زيادي از كارشناسان را به‌خود مشغول كرده است كه آيا فرانسه با توجه به اين بحران‏ها در سال جاري ميلادي مي‏تواند به ميانگين رشد 2درصد اقتصادي دست يابد؟ با نگاهي منصفانه به دولت «ژاك شيراك» رئيس‌جمهوري سابق فرانسه، مي‏توان گفت كه به‌رغم تمامي اعتراضات خياباني و اعتصاب‏ها، دولت شيراك شرايط متعادلي را سپري كرد، اما ساكن جديد كاخ اليزه اوضاع دشواري را پيش‌رو دارد و اين در حالي است كه كسي از مردان دولتش جرأت ندارد بر استراتژي‏هاي رئيس‌جمهوري مانند كاهش ساعات كاري خللي ايجاد كند. در حال حاضر ساركوزي در نظر دارد براي ناديده گرفتن اين قانون و تشويق اتحاديه‌هاي كارگري، امتيازهايي را مانند كاهش ماليات به آنان اعطا كند. طبق گزارش‏هاي منتشر شده، او از روساي شركت‏ها و اتحاديه‌ها خواهد خواست تا با برگزاري جلسات و مذاكرات با كارگران و تنظيم ساعات كاري جديد با آنان قراردادهاي جديدي را امضاء كنند. عده‏اي ديگر معتقدند كه ساركوزي طرح سومي را ارائه مي‏دهد كه طبق اين طرح كارگران در ازاي بيش از 35 ساعت كار در هفته از تعطيلات بيشتري برخوردار مي‏شوند. براي مثال برخي از شركت‏ها براي كارگران خود 22 روز كار در ماه در نظر گرفته‏اند. كارشناسان كارگري معتقدند تمامي اين طرح‏ها مي‏توانند كارگران را براي مدتي راضي نگه دارند و قانون 35 ساعت كار در هفته نيز براي اندك زماني خاموش خواهد شد ولي پس از مدتي دولت ساركوزي با اوضاع پيچيده‏تري روبه‏رو مي‏شود.
مسئله ديگري كه نگراني فرانسوي‏ها را به دنبال دارد، روش دولت ساركوزي در مورد استراتژي‏هاي مالي دولتي است. او اخيرا وعده كاخ اليزه براي ايجاد و توازن در بودجه فرانسه را از سال 2010 به 2012 ميلادي موكول كرده است. در سال 2008ميلادي كسري بودجه فرانسه 3/2 درصد از توليد ناخالص ملي اين كشور را در برمي‌گيرد كه اين رقم نسبت به ديگر كشورهاي حوزه اتحاديه اروپا بسيار زياد است، هر چند كه فرانسه در مقايسه با انگليس از شرايط بهتري برخوردار است.
بنابر گزارش‏هاي منتشر شده، سه‌ماهه چهارم سال گذشته ميلادي، ميزان بدهي دولتي 9/65 درصد توليد ناخالص ملي را شامل مي‏شد. به همين علت كاخ اليزه مصمم شد تا كنترل مالي بيشتري را بين هزينه‌ها و بودجه حاكم كند.
ساركوزي همچنان اميدوار است كه نتايج اوليه اصلاحات مانند معجزه‏اي شرايط را به نفع او برگردانند. اين در حالي است كه تمامي كارشناسان سال 2008 ميلادي را سال بد اقتصادي براي اتحاديه اروپا ناميده‏اند. ساركوزي همچنان اميدوار است كه شوك مالي نزديك به 11 ميليارد يوروي در پاييز سال 2008 ميلادي، موتور اقتصادي او را روشن كند و محبوبيت از دست‏رفته‏اش را به او بازگرداند، موضوعي كه فرانسه در تاريخ خود تاكنون با آن روبه‌رو نشده است. البته ناگفته نماند كه بهاي نفت و مواد غذايي در فرانسه كه به‌شدت افزايش يافته بود، در ماه سپتامبر كاهش يافت و خشم مردم فرانسه نيز تا حدي فروكش كرد. در نظرسنجي‏هاي انجام شده، آنان «قدرت خريد» را بزرگ‏ترين نگراني خود در سال جديد مي‏دانند. با تمامي اين تفاسير و شرايط نابسامان اقتصادي، رئيس‏جمهوري فرانسه همچنان از رشد اقتصادي دم مي‏زند و به فكر ساختن فرانسه‏اي بهتر است. او مرتبا تكرار مي‏كند، خواهان رشد ناخالص ملي 3 درصدي است و مي‏گويد كه ما نمي‏توانيم منتظر معجزه بمانيم و من مي‏روم و آن را پيدا مي‏كنم. اين در حالي است كه تحليلگران اقتصادي با او موافق نيستند و معتقدند كه به‌رغم پيش‌بيني‏هاي دولتي مبني بر رشد اقتصادي 2 يا 5/2 درصدي، فرانسه در سال جاري رشد 7/1 درصدي را تجربه مي‏كند، مگر اينكه آقاي ساركوزي در جست‌وجوهاي خود بتوانند «چوب‏جادويي» خود را پيدا كند.
دوشنبه 31 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]