يك مركز رسانه‌اي: نمونه سبيت

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: يك مركز رسانه‌اي: نمونه سبيت

رسانه‌ها- دكتر حميد ضيايي‌پرور:
همواره براي من اين سؤال وجود داشته است كه در كشورهايي كه تعداد رسانه‌هاي آنها فراوان است، پوشش اخبار و رخدادهاي مختلف چگونه صورت مي‌گيرد؟

مثلاً هميشه وقتي توي سالن كوچك جلسات كنفرانس مطبوعاتي سخنگوي وزارت امورخارجه ايران جا براي خبرنگاران كم مي‌آمد و برخي خبرنگاران براي حضور در نشست مذكور مجبور بودند از يك ساعت قبل، زنبيل بگذارند تا جا گيرشان بيايد اين سؤال برايم مطرح مي‌شد كه اگر تعداد شبكه‌هاي خبري و روزنامه‌ها و خبرگزاري‌هاي ايران مثل كشورهاي غربي زياد بود آن وقت چگونه مي‌خواستيم پوشش‌هاي خبري را مديريت كنيم؟

يا وقتي در كنفرانس تجارت الكترونيك، توي نمايشگاه بين‌المللي تهران، حتي يك دستگاه فاكس براي ارسال خبر پيدا نمي‌كردم، (اينترنت پيشكش!)، اين سؤال در ذهن من نقش مي‌بست كه چرا هيچ كس به فكر رسانه‌ها نيست؟ آن وقت ياد صحبت‌‌هايي مي‌افتم كه همگي از ضعف اطلاع رساني رسانه‌ها گلايه كرده كه رسانه‌ها خوب اطلاع رساني نمي‌كنند!

مي‌خواهم اعتراف كنم كه با وجود ۱۵ سال كار خبرنگاري و روزنامه نگاري در ايران، تا پيش از پوشش خبري نمايشگاه بين‌المللي سبيت آلمان در اسفند ماه ۱۳۸۶، تصوير درستي از پوشش خبري رسانه‌ها در سطح بين‌المللي نداشتم.

اين رخداد به كلي تصور مرا از نحوه كاركرد رسانه‌ها تغيير داد. هم به لحاظ حجم كاري رسانه‌ها در يك رخداد و هم مديريت رسانه‌ها و سرويس دهي به خبرنگاران و هم نحوه كار خبرنگاران و كيفيت توليد اخبار و گزارش‌هاي خبري توسط آنها و در نهايت نحوه مستند‌سازي‌ رخداد‌ها توسط روابط عمومي يك نهاد يا سازمان در سطح جهاني.

فكر مي‌كنم براي انتقال دقيق اين تصور، گزارش عيني از پرس سنتر يا همان مركز رسانه‌اي نمايشگاه سبيت بهترين راه باشد.

نمايشگاه سبيت 2008 از 14 تا 20 اسفند 1386 در 241 هزار متر مربع فضاي نمايشگاهي و با حضور حدود 6000 كمپاني در محل نمايشگاه بين‌المللي هانوفر آلمان برگزار شد، در بخشي از سالن CCيا همان Convention center كه در قلب نمايشگاه قرار دارد، بخش Press center قرار داشت كه مركز بي‌نظيري براي سرويس دهي به خبرنگاران بود.

اين مركز در ٣ طبقه و در فضايي دايره‌اي شكل قرار دارد و دور تا دور آن آفتابگير است. طبقه اول مخصوص بخش اداري و سرويس‌هاي خبرنگاري است، در اين بخش همه خبرنگاران داراي كمد مخصوص بوده و مي‌توانند لوازم و ابزار خبرنگاري خود را در آنجا قرار دهند.

در طبقه دوم، اطلاعيه‌هاي مطبوعاتي و كاتالوگ‌ شركت‌ها و سي دي‌هاي آنها با نظم بي‌نظيري در قفسه‌هاي فولادي سيمي، چيده شده است، حجم اين كاتالوگ‌ها به اندازه‌اي است كه حدود 500متر مربع قفسه سيمي 5 طبقه را اشغال مي‌كند.

طبقه بندي اين كاتالوگ‌ها و سي دي‌ها هم به‌صورت موضوعي بوده و در كنار قفسه‌ها ميزو صندلي و خطوط بي‌سيم و باسيم تعبيه شده تا خبرنگاران در نزديك‌ترين فاصله بتوانند كار خود را انجام دهند.

در طبقه سوم، صدها لپ تاپ متصل به اينترنت روي ميزها قرار گرفته و صدها خبرنگار به‌طور همزمان اخبار و گزارش‌هاي خود را مخابره مي‌كردند، اكثر آنها نيز از لپ تاپ‌هاي خود و از مزاياي اينترنت پرسرعت رايگان استفاده مي‌كردند.

در يك شمارش آماري به‌طور همزمان 150 دستگاه لپ تاپ متصل به اينترنت در حال فعاليت بود. در Press Center بخش مخصوص بروشورها و اطلاعيه‌هاي خبري وجود دارد كه هر روز به روز مي‌شود.

اين اخبار يكي از مهم‌ترين منابع خبري ژورناليست‌ها در سبيت است.ستاد خبري نمايشگاه نيز عكس‌هاي خبري روزانه از نمايشگاه تهيه مي‌كند؛ مي‌توان اين عكس‌ها را هر روز دريافت كرد. اين كار با پر كردن فرم مخصوص و مراجعه به تابلو مخصوص عكس‌هاي خبري و درج كد عكس ميسر است.

٢دستگاه بزرگ كپي و ٢ دستگاه نمابر در اين بخش قرار داشت و به‌طور رايگان در اختيار خبرنگاران بود. بعد از صدور IDكارت مخصوص براي خبرنگاران ايراني، مبلغ ٧١ يورو بهاي بليت به آنها پس داده شد بدون هيچ گونه بوروكراسي يا حتي يك امضاي ساده.

كليه خبرنگاران به محض حضور در سبيت خود را به اين مركز معرفي مي‌كنند تا بتوانند با دريافت كارت مخصوص از امكاناتي نظير كمد، تجهيزات اينترنت، خودروهاي حمل‌ونقل داخلي نمايشگاه مخصوص خبرنگاران، كارت رايگان پاركينگ و تخفيف در رستوران و كافي شاپ بهره مند شوند.

خبرنگاران قبل از عزيمت به سبيت از طريق وب سايت رسمي نمايشگاه ثبت نام مي‌كنند تا به محض ورود به نمايشگاه بتوانند كارت خود را دريافت نمايند. با بررسي به عمل آمده مشخص شد بسياري از كشورها مانند مصر بيش از 22 خبرنگار و برخي كشورها مانند ژاپن بيش از 50 خبرنگار در سبيت داشتند.

اعضاي تيم خبري ايران 6 نفر بودند. براساس برنامه و تقويم چاپ شده نمايشگاه، فقط در روز اول نمايشگاه يعني چهارم مارس ٢٠٠٨، ٢٥٦ برنامه سخنراني كارشناسان و متخصصان فناوري اطلاعات در سالن اجتماعات CC انجام شد.

بر اين اساس در طول 6 روز برگزاري نمايشگاه سبيت 2008 بيش از 2000 سخنراني و ارائه مقاله يا بحث برگزار شد.

اين در شرايطي بود كه در داخل سالن‌هاي اصلي نمايشگاه هم به‌طور همزمان در هر لحظه مي‌شد حداقل ١٠ سخنراني در قالب Forumرا در گوشه گوشه هر سالن ديد كه با احتساب ٢٥ سالن نمايشگاه، بالغ بر ٢٥٠ سخنراني داخل سالني در نمايشگاه برگزار مي‌شد. مستند‌سازي‌ و پوشش خبري اين حجم كنفرانس توسط تيمي متشكل از حدود 2000 خبرنگار داخلي و خارجي صورت مي‌گرفت.

وب سايت نمايشگاه به دو زبان انگليسي و آلماني از ماه‌ها پيش از برگزاري نمايشگاه به اطلاع رساني در باره اين رخداد و ثبت‌نام علاقه‌مندان مي‌پردازد.

ياد نمايشگاه بين‌المللي كتاب سال 86 افتادم كه در ايام نمايشگاه وب سايتش خوابيده بود يا نمايشگاه الكامپ كه اساسا درگير بخش خبري بود و چيزي به نام وب سايت نداشت. همايش‌ها يا نمايشگاه‌هاي ديگر هم در ايران كمابيش همين وضعيت را دارند.

به قول مدير مسئول يكي از نشريات آي تي كشور، سازمان‌ها و ادارات در ايران بيشترين انتظاري كه از رسانه‌ها دارند مجيز گويي است. در عوض بهترين سرويسي كه به آنها مي‌دهند اهداي يك كيف حاوي بروشورها و متون تبليغاتي آنها است.

متأسفانه خود خبرنگاران رسانه‌ها هم به اين وضع عادت كرده‌اند و اعتراضي نمي‌كنند، در حالي كه به جاي هديه بايد شأن حرفه‌اي خبرنگاران رعايت شود.

فكر مي‌كنم الگوي پرس سنتر سبيت يا همان نمايشگاه بين‌المللي هانوفر آلمان مي‌تواند با شكل بومي شده آن در نمايشگاه بين‌المللي تهران به‌خصوص نمايشگاه جديد كه قرار است در شهر آفتاب در حاشيه تهران احداث شود به كار گرفته شود.

با مطالعه بيشتر ساير الگوهاي موفق مراكز رسانه‌اي در دنيا مي‌توان بهتر به رسانه‌ها توجه كرد. شايد آن وقت روابط ميان دولت‌ها و رسانه‌ها ترميم شود.

تاريخ درج: 23 تير 1387 ساعت 17:09 تاريخ تاييد: 23 تير 1387 ساعت 19:07 تاريخ به روز رساني: 23 تير 1387 ساعت 19:06
دوشنبه 24 تير 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 111]